Czym różnią się płetwy ogonowe ryb i wielorybów

Na Ziemi i w oceanach świata żyje ogromna różnorodność żywych stworzeń. Biolodzy klasyfikują je według rzędów, typów i podgatunków. Jest to całkiem uzasadnione, ponieważ czasami bardzo trudno jest przypisać to lub inne zwierzę do określonego gatunku..

Jeśli jednak istoty i organizmy żyjące na lądzie zostały mniej więcej zbadane, to te, które żyją i pływają w morzu, są dla ekologów magazynem odkryć naukowych w dziedzinie biologii..

Mówiąc o obecnie badanych zwierzętach oceanów, osobne miejsce zajmują „walenie”. Powszechnie używana nazwa to „wieloryby”. Pomimo faktu, że wieloryby żyją w oceanie, w żadnym wypadku nie są rybami. Są razem z delfinami, belugami i orkami należą do rzędu ssaków.

Struktura płetw ogonowych ryb i wielorybów

Wieloryby i ryby mają zasadniczo różne struktury i sposoby oddychania. Ryby potrzebują płetw do poruszania się w wodzie. Wieloryby poruszają się w wodzie w zupełnie inny sposób. Ze względu na specyfikę budowy pływają ogonem. Być może ta część ciała wieloryba jest najsilniejsza.

Mówiąc o różnicy między płetwami ogonowymi ryb i wielorybów, można wyróżnić główne cechy obu typów:

• Wieloryby, których płetwa ogonowa jest pozioma, ułatwiają poruszanie się po wodzie na falach;
• Z drugiej strony ryba ma pionową płetwę ogonową..

Ta różnica nie jest przypadkowa. Oba rozpatrywane gatunki zwierząt, mimo że stale przebywają w wodzie, mają zupełnie inny szkielet, sposób dotlenienia, rozmnażania, żywienia potomstwa oraz inną budowę skóry..

Ryba

Mówiąc o rybach i sposób oddychania, rozróżnia się następujące oznaki tych zimnokrwistych zwierząt:

1. Oddychają organem filtrującym. Z ich pomocą ryby filtrują tlen z wody. W konsekwencji nie muszą bezpośrednio pozyskiwać tlenu z atmosfery..
2. Rozmnażanie ryb następuje poprzez rozwój zarodka z jaja.
3. Skóra jest chroniona przez łuski.

Wieloryby

Aby oddychać, wieloryby muszą od czasu do czasu wypłynąć na powierzchnię, wziąć oddech i wstrzymać oddech na długi czas. Pod wodą ssaki te po inhalacji mogą spędzić do półtorej godziny. Poziomo umieszczona płetwa pozwala w razie potrzeby szybko wypłynąć na powierzchnię wody. Płetwa pozwala mu również z łatwością utrzymać dmuchawkę nad wodą, ponieważ narząd oddechowy znajduje się na czubku głowy.

Na podstawie powyższego możemy stwierdzić, że wieloryby mają oddychanie płucne i są stałocieplne. Skóra jest często gładka bez łusek, jednak obserwuje się również obecność pozostałości futra. Wieloryby rozwijają się w macicy, a potomstwo karmi się mlekiem.

Jak pojawiły się wieloryby

Naukowcy mają tendencję do klasyfikowania wielorybów jako „wielorybników”. Grupa ta nie należy do systematycznej grupy badanych zwierząt. Faktem jest, że istnieje pewna teoria na temat pochodzenia wielorybów od starożytnych zwierząt, z wyglądu przypominających współczesnego wilka, który jednak miał kopyta podobne do krów i innych parzystokopytnych. Ich nowoczesny naukowy nazwa „mesonychia”. To gatunek starożytnych ssaków, który żył około 50 milionów lat temu. Uważa się, że Mesonychia żyła na lądzie, ale polowała w wodzie, na brzegach starożytnego morza.

Po pewnym czasie ten gatunek parzystokopytnych zwierząt, nadal prowadząc półwodny tryb życia, zaczął ewoluować. Ich ciała przybrały bardziej opływowy kształt. Pojawił się potężny ogon, zastępujący tylne kończyny. Przednia para kończyn, kopyta stopniowo przybrały formę płetw, więc pojawiły się płetwy.

Stopniowo osadza się pod skórą gruba warstwa tłuszczu. Futro zniknęło z ciała. Skóra stała się gładka. Mówiąc o nozdrzach, one również przeszły pewne zmiany. Będąc w wodzie prawie cały czas, konieczne stało się przystosowanie się do oddychania w niej. Nozdrza przesunęły się do czubka głowy. Wkrótce pojawił się oddech.

Wieloryby we współczesnym świecie

Współczesne wieloryby i walenie mają kształt torpedy. Taka budowa ciała przyczynia się do szybkiego ruchu w wodzie. Spadające włosy na skórze oznaczają również mniejsze tarcie. Sama skóra jest bardzo jędrna i elastyczna. Niezaprzeczalną zaletą skóry wieloryba jest to, że praktycznie nie jest zwilżalna. Wszystkie te czynniki są zdecydowanie plusami za rozwijanie dobrej prędkości w wodzie..

Struktura szkieletu

Szkielet wieloryba ma wszystkie podziały właściwe dla ssaków. Jednak działy te są nieco zmodyfikowane i przystosowane do życia w wodzie. Masywna głowa z dziobem prawie gładko wtapia się w ciało. Ale szkielet wieloryba nadal ma niewielki obszar szyjki macicy. Ciało stopniowo opada do ogona.

Głowa wieloryba

Głowa wieloryba to czaszka w pełni przystosowana do określonego oddychania. Wspomniano już o nozdrzach, są one przesunięte w kierunku korony, a kości korony przemieszczone tak, że stykają się z górną kością potyliczną. Kości szczęki są wydłużone, co wiąże się z rozwojem aparatu filtrującego.

Te ssaki nie mają zębów, lepiej to powiedzieć zanikły i umiejscowiony w kości szczęki. Zęby w jamie ustnej zostały zastąpione ogromną liczbą zrogowaciałych płytek. Nazywa się je fiszbinami.

Ogon i płetwy

Ogon walenia jest prawdopodobnie najsilniejszą i najgęstszą częścią szkieletu. Na końcu ogona dość powszechne są sparowane płaty położone poziomo. Z tyłu prawie wszystkich gatunków waleni znajduje się płetwa grzbietowa, stabilizator głębokości. On jest niesparowany.

Ogon i płetwy grzbietowe są tylko zmiany skórne. Wewnątrz znajduje się tylko łączna tkanka chrzęstna..

Płetwy wielorybie pełnią również funkcję termoregulacyjną. Aby zapobiec przegrzaniu się ciała wieloryba, płetwy wielorybie usuwają nadmiar ciepła.

Kończyny ssaków waleni zachowane są tylko z przodu. Po ewolucji zamieniły się w silne płetwy piersiowe, których części nadgarstka są często splecione. Zasadniczo są to pewnego rodzaju regulatory głębokości i „bramki”.

Wieloryby nie mają tylnych kończyn. Mimo to naukowcy czasami obserwują i znajdują w niektórych szkieletach pozostałości kości miednicy, podstawy w naukowym.

Podsumowując, możemy stwierdzić, że płetwy ryb i wielorybów różnią się ze względu na ewolucję wielorybów od płazów do mieszkańców oceanów. Poziome położenie płetw wynika z określonej metody oddychania, dzięki czemu wieloryby łatwiej i szybciej wynurzają się i wdychają.