Delfin białolicy z czerwonej księgi rosji

Rzadki, słabo zbadany gatunek ssaków. Na świecie jest nie więcej niż 100 tysięcy osób. Delfin o białej twarzy

wymienione w Czerwonej Księdze Rosji, a także w Konwencji Berneńskiej o ochronie dzikiej fauny i flory oraz siedlisk przyrodniczych w Europie (1982) i Porozumieniu z Bonn o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt (1983).

W XIX wieku głównym zagrożeniem dla nich było wielorybnictwo. Te walenie łowiono na mięso i tłuszcz. Miało to miejsce głównie w krajach położonych nad morzem północnym: w Norwegii, Islandii, Grenlandii. Od 1966 r. W Związku Radzieckim zakazano połowów delfinów. Tylko Turcja nie ratyfikowała tego traktatu.

Jednak w XXI wieku głównym zagrożeniem dla tych zwierząt było pogorszenie stanu środowiska i ogólne zanieczyszczenie wód Oceanu Światowego przez materię organiczną chloru i metale ciężkie. Być może to właśnie powoduje efekt „wysychania” u delfinów o białych twarzach, prowadzący do śmierci zwierzęcia. Przypadki „masowych samobójstw” tych przedstawicieli waleni nie zostały jeszcze dobrze zbadane. Nie odnotowano żadnych znaczących szkód wyrządzonych populacji przez naturalnych wrogów - orki i rekiny. Częściej ten szybki i silny drapieżnik ginie z rąk kłusowników, zaplątany w sprzęt wędkarski..

Delfin o białej twarzy różni się od swoich szarych odpowiedników, do których jesteśmy przyzwyczajeni w dużych delfinariach. Oto niektóre cechy tego typu zwierząt:

• Jego długość ciała może dochodzić do 3,5 metra, a waga do 280 kg..
• Kontrastowy biały brzuch.
• Duże płetwy po bokach tułowia, od czarnej do perłowo-szarej.
• Z tyłu masywny półksiężyc.
• Mały, do 5 cm, dziób na nosie. Daje temu zwierzęciu uroczy, nieszkodliwy i dziarski wygląd. Angielska nazwa tego gatunku, ściśle rzecz biorąc, tłumaczy się jako „białobrody”, chociaż ich dziób nie zawsze jest biały.

Siedlisko

Delfin o białej twarzy - mieszkaniec północy. Żyje na Morzu Północnym, Północnym i Bałtyckim. Na terytorium Federacji Rosyjskiej tylko na Morzu Bałtyckim (w tym Zatoka Fińska) i Morzu Barentsa (wybrzeże Murmańska i Półwysep Rybachy). Preferuje strefę przybrzeżną nie głębszą niż 200 metrów. Migracja tego zwierzęcia nadal nie jest dobrze poznana..

Styl życia

Delfin o białej twarzy jest zwierzęciem szkolnym. Żyją w grupach lub szkołach po 8-15 osobników, w okresie godowym tworzą pary dość silne. Poród i krycie odbywają się w miesiącach letnich. Były osoby, które mieszkały razem przez całe życie. Ale zwykle w stadzie tych zwierząt panuje matriarchat.

Okres ciąży delfinów białonosych działa do 18 miesięcy. Samica zwykle przynosi tylko jedno młode do 60 cm długości, które długo chroni. W momencie narodzin samicy aktywnie pomagają inne osobniki ze stada. Tworzą pierścień zabezpieczający wokół rodzącej samicy, nie pozwalając nikomu się do niej zbliżyć.

W miejscach, gdzie jest dużo pożywienia, delfiny mogą zbłąkać się w stada liczące 1000 osobników. Kiedy jest mniej jedzenia, dzielą się na mniejsze grupy.. Długość życia delfin o białej twarzy w środowisku naturalnym - do 40 lat, w niewoli - znacznie mniej. Okres dojrzałości płciowej rozpoczyna się w wieku około 10-12 lat, z reguły w tym wieku zwierzę osiąga długość ciała 2,5 metra.

Delfina o białej twarzy często można spotkać w towarzystwie dość dużych ssaków - humbaków i płetwali (drugie co do wielkości zwierzę na planecie).

jedzenie

Delfin o białej twarzy - drapieżnik. Jego dieta powinna obejmować świeże ryby, skorupiaki i skorupiaki. Lubią odmiany ryb dennych i dennych - flądrę, śledzie, gromadnika, dorsza i witlinka. Do 28 par zębów o długości do 7 mm pomaga delfinom o białej twarzy radzić sobie z jedzeniem.

Bezpieczeństwo

Delfin o białej twarzy z Czerwonej Księgi - rzadkie, skąpe gatunki przyrody. Obecnie nie ma zagrożenia wyginięciem gatunku. Ale nie odnotowano również rozkładu zasięgu tych zwierząt, a także znacznego wzrostu populacji. Ważne jest, aby łowisko tych zwierząt nie było otwarte. A stan ekologii nie pogorszył się, nie prowadząc do nieodwracalnych procesów w strukturze światowego oceanu.

Decyzją ONZ Rok Delfina został ogłoszony w 2007 roku i ze względu na wielki rezonans tej pracy został przedłużony do roku 2008.

Ciekawostki o delfinach

1. Wiedzą, jak porozumiewać się ze sobą dzięki opracowanemu systemowi specjalnych sygnałów dźwiękowych, potrafią emocjonalnie współczuć człowiekowi i współczuć, pomagając chorym i topiącym się ludziom, wypychając ich z wody, kierując na brzeg. Są zwierzętami społecznymi, mają inteligencję. Mózg delfina jest większy niż ludzki i ma dwukrotnie większą liczbę zwojów.
2. Szybkie zwierzęta są w stanie poruszać się z prędkością do 40 km / h kontrolując usprawnienie ich ciała. Ta ich zdolność została nazwana „paradoksem Graya” i nadal nie jest w pełni zrozumiana..
3. Dobrze wyszkolony. Po okresie treningowym wracają do swojego trenera. Potrafią rozpoznawać siebie w lustrze i reagować na przypisane im imiona.
4. Z łatwością znoszą ból fizyczny, ich ciała wytwarzają naturalny enzym uśmierzający ból podobny do morfiny. A regeneracja dotkniętych części ciała odbywa się w nich 8 razy szybciej niż u ludzi.