Choroby skóry u psów: objawy, opis ze zdjęciem, leczenie

Spośród wszystkich chorób psów najczęstsze choroby skóry, które najczęściej powstają na skutek reakcji alergicznych, stanów zapalnych, infekcji, predyspozycji genetycznych. W przeciwieństwie do innych dolegliwości, choroby skóry u zwierzaka można dostrzec gołym okiem i w odpowiednim czasie skonsultować się z lekarzem, który ustali diagnozę i zaleci leczenie.

Rodzaje chorób skóry u psów - fot

W zależności od przyczyny choroby skóry u psów są podzielone na kilka typów:

• uczulony;
• pasożytniczy;
• grzybowy;
• bakteryjny.

Po stwierdzeniu zmian skórnych właściciel musi niezwłocznie pokazać psa lekarzowi. Jednocześnie, pomimo oczywistych objawów i przejawów choroby, postawienie trafnej diagnozy może być dość trudne, a leczenie może zająć dużo czasu..

Gdy tylko pojawi się podejrzenie, że zwierzę ma chorobę skóry, jest to pilnie potrzebne podejmij następujące działania:

1. Przestań głaskać swojego zwierzaka.
2. Przestrzegaj zasad higieny osobistej.
3. Nie pozwól psu spać na łóżku właściciela.
4. Wyklucz kontakty zwierząt domowych z dziećmi.
5. Przestań szczotkować sierść psa, aby uniknąć rozprzestrzeniania się infekcji..

Nie jest konieczne smarowanie dotkniętych obszarów żadnymi maściami, brylantową zielenią lub jodem przed wizytą u lekarza. Można go ciąć i leczyć alkoholem salicylowym.

Grzybicze choroby skóry

Młode zwierzęta i psy o obniżonej odporności są bardziej narażone na dermatofitozę. Grzyby pasożytujące na ciele zwierzęcia mogą być różnego rodzaju i powodować choroby, takie jak włośnica, mikrosporia. Jednocześnie mikrosporia nie stanowi zagrożenia dla ludzi, a właściciele psa mogą zarazić się włośnicą.

Przy pomocy zarodników grzybów dermatofitoza jest łatwo przenoszona ze zwierzęcia na zwierzę. Najbardziej podatne na to są Yorkshire Terriery.

Objawy grzybiczych chorób skóry:

1. Łysienie, które rzadko jest swędzące i nigdy nie powoduje zmian.
2. Uszkodzenie pasożytniczego łożyska i pazura, które złuszcza i żółknie.
3. Rzadko guzkowe zmiany skórne, które mogą odprowadzać ropę.
4. W ciężkich postaciach choroby na opuszki łap mogą wpływać mikrospory..

W przypadku infekcji grzybiczych lekarz weterynarii najczęściej przepisuje zwierzęciu specjalne szampony, w tym Dermazole i Nizoral. Stosowany jest również specjalny lek dla zwierząt Imaverol. Przepisany przebieg leczenia specjalnymi lekami przeciwgrzybiczymi Terbinafina, Itrakonazol, Ketonazol.

Specjalista zdecydowanie musi doradzić właścicielowi chorego psa, że ​​w celu zniszczenia zarodników grzyba należy przerobić legowisko zwierzęcia i umyć wszystkie jego siedliska.

Alergie u psów

Identyfikacja alergenu nie jest łatwa, dlatego alergiczne choroby skóry są dość trudne do zdiagnozowania.. Najczęstsze alergeny psów to:

• produkty żywieniowe;
• kurz domowy;
• ukąszenia owadów;
• pyłek roślin;
• pleśń;
• domowe środki chemiczne;
• leki.

Dość powszechnym alergenem jest powszechnie stosowany środek do zwalczania pcheł. Nawet najbardziej nieszkodliwe należą do grupy pyretroidów, dlatego dość często powodują reakcje alergiczne.

Do głównego objawy alergii w psy to:

• silne swędzenie;
• ślinotok;
• Katar;
• nagły kaszel;
• gorączka pokrzywy;
• obrzęk.

Ze względu na to, że właściwości ochronne skóry z alergią są zmniejszone, z czasem pojawiają się na niej różne wysypki, zaczerwienienia i krosty. Ponieważ zwierzę zaczyna bardzo swędzieć, zaczyna się cofać..

Najłatwiej jest zidentyfikować reakcję alergiczną, która pojawia się szybko. Po dokładnym zbadaniu możesz szybko zidentyfikować i wyeliminować przyczynę swojej alergii. Najczęściej takie reakcje charakteryzują się nagłym pojawieniem się kataru, kaszlu i pokrzywki, co objawia się swędzące pęcherze na twarzy, pod pachami i pachwinami. Pokrzywka znika dość szybko, ale aby zwierzak nie miał czasu na rozczesywanie pęcherzy i zakażenie infekcji, stan zapalny skóry przeciera się wódką lub spirytusem salicylowym. Dodatkowo pies powinien pić Suprastin, Tavegil lub Difenhydramine 3 razy dziennie..

Przyczyny i źródła opóźnionych reakcji alergicznych identyfikuje się etapami:

1. Przede wszystkim należy wykluczyć obecność pasożytów u zwierzęcia..
2. Następnie przepisuje się dietę eliminacyjną, która trwa od dwóch do trzech miesięcy..
3. Jeśli pies nie ma pasożytów i zjada wszystkie produkty bez żadnych reakcji, ustala się alergia na składniki środowiska. Na co dokładnie reaguje zwierzę, można się dowiedzieć za pomocą specjalnych testów alergicznych.

Alergie pokarmowe nie są powszechne u psów, ale jeśli zwierzę ma reakcję alergiczną na jakąkolwiek żywność, należy je wykluczyć z diety..

Głównie leczenie alergii przeprowadza się według następującego schematu:

• przyjmowanie leków łagodzących swędzenie;
• kontrola infekcji;
• regularne leczenie pasożytów, które nasilają objawy choroby.

Pasożytnicze choroby skóry

Najczęstszą chorobą pasożytniczą jest pchły zapalenie skóry, ponieważ prawie każdy pies przynajmniej raz złapał pchły. Nie należy lekceważyć tego pasożyta, ponieważ pchły żyjące na ciele zwierzęcia mogą powodować różne objawy. Znane są również roztocza pasożytnicze, które powodują choroby, takie jak świerzb skórny i odetektoza..

Objawy chorób pasożytniczych obejmują:

1. Klęska uszu i gromadzenie się w nich siarki podczas otodektozy.
2. Silne swędzenie szyi, głowy i łap ze świerzbem skórnym. Pies drapie rany do tego stopnia, że ​​nawet skóra staje się zaogniona, a sierść jest zaczesana..

Leczenie chorób wywoływanych przez pasożyty polega na leczeniu zwierzęcia preparatami Frotline lub Advantix, które są lekami przeciwpasożytniczymi. Należy je kapać na kłębek zwierzęcia dwa razy dziennie przez miesiąc..

Świerzb lub aranchnoza

To kolejna pasożytnicza choroba skóry wywoływana przez małe roztocza. Pasożyty żyją w skórze, gruczołach łojowych lub potowych, mieszkach włosowych lub miąższu narządów wewnętrznych zwierzęcia. Kleszcze są tak małe, że bez lupy nie da się ich wykryć. Mogą być różnego rodzaju, w zależności od tego u psów znaleziono świerzb różnych typów:

1. Żelazo.
2. Świerzb uszny.
3. Swędzący świerzb.

Niektóre formy tych chorób są zaraźliwe dla ludzi, ale można je szybko wyleczyć bez użycia jakichkolwiek leków..

Objawem świerzbu jest miejscowe swędzenie, które występuje najczęściej w uszach, stawach skokowych i łokciach. Ponieważ z biegiem czasu kleszcze wpływają nie tylko na powierzchnię skóry, ale także zaczynają podrażniać zakończenia nerwowe, swędzenie staje się nie do zniesienia. Dlatego przy najmniejszym podejrzeniu świerzbu należy go natychmiast leczyć. W przeciwnym razie metabolizm zwierzęcia może zostać zaburzony i może rozpocząć się wyczerpanie. W ciężkich przypadkach, jeśli świerzb nie jest leczony, zwierzę może umrzeć.

Leczenie choroby powinno być kompleksowe. Przede wszystkim łagodzi swędzenie, a roztocza są niszczone. Równolegle konieczne jest usprawnienie procesów regeneracji skóry i zwiększenie odporności. U niektórych psów nie dochodzi do całkowitego wyzdrowienia, a gdy spada odporność, zmienia się stan hormonalny zwierzęcia lub u zwierzęcia pojawia się stres, choroba powraca.

Łojotok

Jeśli pies jest zdrowy, na jego skórze nie ma łupieżu lub jest on prawie niewidoczny. Łojotok może rozwinąć się w wyniku zaburzeń endokrynologicznych lub w wyniku świerzbu skórnego. W przypadku łojotoku praca gruczołów łojowych zostaje zakłócona, skóra staje się tłusta i pojawia się na niej wiele łusek.

Pojawiają się pierwsze ogniska choroby w dolnej części brzucha i na nogach. Łupież rozprzestrzenia się następnie na uszy i ogon, stawy skokowe i łokciowe, twarz i klatkę piersiową.

Łojotok jest dwojakiego rodzaju:

1. Suchy. Ten typ charakteryzuje się suchą skórą, na której tworzy się łuszczący się, suchy, luźny łupież.
2. Pogrubienie. Choroba charakteryzuje się nadmiarem sebum, tłustymi łuskami przylegającymi do sierści, brązowymi nalotami na skórze i zjełczałym zapachem.

Suchy łojotok najczęściej dotyka małe psy kanapowe, które często kąpie się w różnych detergentach. W efekcie ich skóra staje się odwodniona i pojawia się suchy łupież..

W niektórych przypadkach suchy łojotok może być spowodowany brakiem tłuszczu w diecie zwierzęcia. Aby pozbyć się łupieżu, możesz spróbować włączyć do diety swojego psa łyżeczkę lub deserową łyżeczkę oleju roślinnego, którą powinien spożywać codziennie. Jeśli po chwili łupież nie znika, ale swędzenie nasila się, należy skonsultować się ze specjalistą.

Gdy tylko po analizie okaże się, że łojotok nie jest związany z pasożytami i grzybami, można go rozpocząć leczenie przeciwłojotokowe. Aby to zrobić, 1-2 razy w tygodniu dotknięte obszary traktuje się specjalnym szamponem, który utrzymuje się na skórze przez 10 minut, a następnie zmywa. Następnie w dobrze wysuszoną skórę wciera się maść Pragmatar lub krem ​​Tiomar. Do całkowitego wchłonięcia kremu lub maści zaleca się trzymać zwierzaka tak, aby ich nie lizał.

Ponieważ w niektórych przypadkach łojotok jest konsekwencją choroby, lekarz przepisuje leki na tę chorobę.

Zapalenie skóry u psów

Zapalenie skóry to stan zapalny skóry. Przyczyny tej choroby mogą być bardzo zróżnicowane. Według nich wszystkie zapalenia skóry u psów posiadają kwalifikacje warunkowe:

1. Traumatyczny. Choroba występuje z powodu ekspozycji na skórę czynnika negatywnego.
2. Uczulony.
3. Zapalny. Może wystąpić przy zapaleniu fałdów skórnych u Chow Chows, Bulldogs, Mastiffs.

W niektórych przypadkach choroba jest związana z wiekiem psów. U zwierząt w pierwszych latach życia zapalenie skóry objawia się ropnymi i fioletowymi pęcherzami i krostami na ustach, brodzie, pachwinie i bezwłosym brzuchu. U starszych psów choroba objawia się w stawach kolanowych i wzdłuż grzbietu, gdzie występują grudki, krosty lub wysypki przypominające trądzik.

Na każde zapalenie skóry, bolesne obszary traktowane mydłem bakteriobójczym i 3% nadtlenek wodoru. Jeśli to nie pomoże, lekarz może przepisać antybiotyki..

Aby wyleczyć zwierzaka, należy go prawidłowo zdiagnozować, co można zrobić tylko w klinice. Specjaliści przeprowadzą badanie, przeprowadzą niezbędne testy i na ich podstawie zalecą odpowiednie leczenie. Należy pamiętać, że samodzielne wyleczenie chorób skóry u psów jest prawie niemożliwe. Nie należy odkładać wizyty u weterynarza, ponieważ stracony czas może doprowadzić do cierpienia zwierzęcia, aw niektórych przypadkach do jego śmierci..