12 Najgroźniejszych chorób papużek falistych

W tym artykule rozważę główne choroby papużek falistych. Wymienię główne rodzaje dolegliwości papug domowych i ich objawy. Powiem ci, które z nich są niebezpieczne dla ludzi.

Jakie papużki mogą zranić

Długość życia papużek falistych w niewoli wynosi 10-15 lat.

Jednak te wesołe i aktywne zwierzęta często cierpią na choroby, które mogą spowodować śmierć w krótkim czasie. Choroby papug mogą trwać od kilku dni do przewlekłego przebiegu całego życia.

Najczęstsze choroby papug falistych można podzielić na trzy grupy:

• pasożytniczy;
• zakaźny;
• choroby niezakaźne spowodowane niewłaściwą opieką i warunkami osadzenia.

Rozważmy bardziej szczegółowo każdą z tych grup..

Rodzaje pasożytów drobiu

Młode papugi najczęściej zarażane są pasożytami..

Zwierzę może zachorować, jedząc skażone jedzenie, dziobiąc gałęzie przyniesione z ulicy, a także od innych chorych krewnych.

Helminthiasis

Ptaki ozdobne, w tym papużki faliste, cierpią na ascaris, kapilarę i tasiemce. Zjadając zawartość jelit, robaki pozbawiają papugę ważnych składników odżywczych mikro i makroelementów. Zwierzę zaczynające chorować znacznie traci na wadze, stan ogólny pogarsza się z powodu silnego zatrucia produktami przemiany materii pasożytów.

Infekcja ludzi robakami pasożytniczymi z papugi jest mało prawdopodobna.

Roztocza

Pasożyty zewnętrzne ptaków ozdobnych żerujące na skórze, puchu, piórach i natłuszczu z piór sprawiają im dużą niedogodność. Zwierzę odmawia jedzenia, staje się nerwowe i agresywne, nie śpi dobrze, kaszle.

Objawy knemidokoptozy (zakażenia roztoczem świerzbu) charakteryzują się pojawieniem się narośli i łuszczenia się skóry wokół oczu, łap i warstwy rogowej dzioba. Ptak staje się ospały, odmawia jedzenia i gryzie nogi.

Puchaty zjadacz, inny rodzaj kleszcza żywiącego się krwią i cząstkami warstwy rogowej naskórka. Klęska zjadacza puszystego charakteryzuje się zaburzeniami skóry, pierza i puchu. Pasożyty rozmnażają się szybko, atakując duże obszary ciała. Papuga nieustannie swędzi, praktycznie nic nie je i nie śpi.

Pchły

Dobrze znane pchły pasożytują również na falistych ciałach ciała. Ptasie pchły atakują ptaki w okresie, w którym ptak wysiaduje jaja i opiekuje się potomstwem. Aktywne i mobilne ptaki rzadziej „łapią” te pasożyty.

Infekcja pchłą ptaków wiąże się ze swędzeniem, lękiem, zmianami skórnymi, zaburzeniami snu i odmową jedzenia.

Choroba zakaźna

Choroby zakaźne papug są mniej powszechne, ale niezwykle trudne do leczenia. Niektóre z nich są niebezpieczne dla zdrowia ludzkiego..

Mikoplazmoza

Czynnikiem sprawczym tej choroby jest bakteria Mycoplasma taceae.

Zdrowe papugi zarażają się mykoplazmozą od chorych ptaków, najczęściej przez unoszące się w powietrzu kropelki..

Chorobie towarzyszy wodnista wydzielina z nozdrzy, kichanie, duszność, zmniejszony apetyt i bezruch. Papuga często przyjmuje charakterystyczną pozę (falbanki), a wokół oczu widać mokre pióra.

Czynnik wywołujący chorobę nie stanowi zagrożenia dla ludzi. Ptaki są często stałymi nosicielami patogenu.

Silny stres i niehigieniczne warunki zatrzymania mogą wpływać na przejście choroby do fazy aktywnej.

Psittacosis (psittacosis, choroba „papugi”)

Czynnikiem wywołującym chorobę jest wewnątrzkomórkowy pasożyt Chamydia psittaci.

Ten mikroorganizm występuje u prawie większości przedstawicieli papug. Stres jest katalizatorem wystąpienia i rozwoju choroby.

Objawy powszechnej choroby obejmują katar, kichanie, ciężki oddech, biegunkę, utratę masy ciała i letarg. Oddziałując na układ oddechowy, pokarmowy i sercowy, choroba „uderza” w oczy i ptak może całkowicie oślepnąć.

Ta choroba jest często śmiertelna, w przeciwnym razie ptak będzie nosił poważną chorobę do końca życia..

Choroba może być przenoszona na ludzi drogą aerogeniczną poprzez cząsteczki kłaczków i wysuszone ptasie odchody. Choroba jest uleczalna, jednak istnieje duże prawdopodobieństwo powikłań i powtarzających się infekcji psittacosis.

Salmonelloza

Niebezpieczna choroba wpływająca na przewód pokarmowy.

Czynnikiem sprawczym salmonellozy jest bakteria Salmonella typhimurium w kształcie pałeczki

W organizmie bakteria powoduje silne odurzenie organizmu, zaburza napięcie naczyniowe i uszkadza układ nerwowy. Głównymi objawami salmonellozy są ostra biegunka i osłabienie ptaka. Z biegiem czasu ptak może zauważyć zażółcenie błon śluzowych, sinicę kończyn (nóg), obrzęk stawów.

Najczęściej infekcja następuje poprzez spożycie skażonej paszy, brudnej wody i niesterylnych skorupek jaj. Można go wyleczyć antybiotykami.

Choroba jest niebezpieczna dla ludzi. Brak leczenia może prowadzić do poważnych powikłań, w tym śmierci..

Kandydoza

Choroba wywoływana jest przez drożdżaki Candida.

Rozwój choroby ułatwia złe odżywianie, słaba odporność, długotrwałe leczenie antybiotykami. Objawy mogą się różnić w zależności od dotkniętego narządu..

Zwierzę ma problemy z oddychaniem, pogrubienie wola, na błonach śluzowych pojawia się biała tablica, cofanie się pokarmu, utrata apetytu, apatia.

Przypadki zakażenia ludzką kandydozą od ptaka nie zostały zarejestrowane, ale osoba może łatwo „nagrodzić” ptaka tą niebezpieczną chorobą.

Aspergiloza

Infekcja grzybicza wywoływana przez przedstawicieli rodzaju Aspergillus.

Aspergiloza nie ma wyraźnych objawów. Jednak ptak może mieć trudności z oddychaniem i sapaniem..

Jeśli choroba stanie się przewlekła, papuga wyraźnie traci na wadze, stan okrywy z piór pogarsza się, zwierzę staje się ospałe i nieaktywne.

Aspergiloza jest niebezpieczna dla ludzi. W zaawansowanych przypadkach może powodować uszkodzenie układu oddechowego i nerwowego. Ta choroba jest przenoszona przez drogi oddechowe, w tym przez papugi.

Gruźlica

Choroba wywoływana przez bakterie Mycobacterium tuberculosis avium.

Zakażenie następuje przez unoszące się w powietrzu kropelki, poprzez paszę, odchody chorego ptaka. Objawy nie pojawiają się natychmiast, choroba jest przewlekła. Gruźlica atakuje narządy oddechowe, przewód pokarmowy, układ kostny, a czasem skórę.

Główne objawy to ciężka biegunka, duszność, brak apetytu, uszkodzenie stawów, nowotwory skóry, guzki na błonach śluzowych, anemia.

Bakteria Mycobacterium avium nie powoduje gruźlicy u ludzi, ale nadal jest niebezpieczna, ponieważ może być szkodliwa dla zdrowia.

Choroby niezakaźne i ich objawy

Zimno

Pojawienie się przeziębienia u papugi jest wynikiem naruszenia reżimu temperaturowego przetrzymywania ptaka. Główne objawy choroby papużki falistej przejawiają się w postaci wodnistego odpływu z dzioba, kichania, ciężkiego oddechu, bierności. W tym samym czasie zwierzak ciągle drży, odmawia jedzenia i picia.

Zatrucie

Zatrucie papugi może wystąpić z powodu używania nieświeżej wody, złej jakości paszy i zatrucia organizmu. Zwierzę ma biegunkę, wymioty, całkowitą odmowę jedzenia, odrzucenie głowy do tyłu, osłabienie, czasami paraliż.

Przy pierwszych objawach zatrucia papudze należy zapewnić dużą ilość świeżej wody i natychmiast skontaktować się z weterynarzem.

Zapalenie wole.

Zapalenie wole - częsta choroba papużek falistych.

Objawy zapalenia błony śluzowej narządu można pomylić z objawami zatrucia lub przeziębienia.

Po pierwsze, ptak traci zainteresowanie grami, przestaje wydawać dźwięki. Później pojawia się charakterystyczny kwaśny zapach zawartości wola. W ostatnich etapach wole zwierzęcia puchnie, mięśnie wola przestają normalnie pracować, błony śluzowe stają się niebieskawe, ptak przestaje jeść i pić.
Przyczyny manifestacji tej dolegliwości są różne..

Kiedy pojawią się pierwsze objawy, właściciel powinien skontaktować się z weterynarzem.

Jak zrozumieć, że papużka falista jest chora

Większość pierwotnych objawów choroby papużki falistej jest łatwa do zidentyfikowania. Co powinno być niepokojące:

• brak apetytu;
• nadmierne picie lub odmowa picia wody;
• letarg, apatia;
• zmiany koloru i konsystencji odchodów;
• częste wypróżnienia, wymioty;
• wydzielina z oczu i dzioba;
• duszność, kaszel, kichanie;
• swędzący;
• utrata piór;
• potrząsanie lub odrzucanie głowy do tyłu;
• kulawizna, drgawki.

To nie wszystkie objawy towarzyszące chorobom papużek falistych. Jest ich znacznie więcej. Jednak obecność powyższych znaków będzie dla właściciela sygnałem alarmowym. Pierwszą rzeczą do zrobienia jest zrozumienie, na co jest chory i natychmiastowe rozpoczęcie leczenia.

Większość chorób papużek falistych wiąże się z jakością karmienia, utrzymania i opieki nad zwierzęciem. Regularna kontrola ptaka, tworzenie sprzyjających warunków i troski to gwarancja zdrowia opierzonego przyjaciela.