Mekong bobtail: jak dbać i co karmić

Koty przyjaźnimy się z człowiekiem przez długi czas. Dziś przyszli właściciele zwracają uwagę na wyjątkowość rasy, kolor, charakter koty.

Nie interesuje ich jej zdolność do polowania i łapania myszy. Mekong Bobtail to naprawdę niezwykła i tajemnicza kotka, więc bliżej zapoznajmy się z opisem tej ciekawej rasy.

Charakterystyka i cechy rasy

Mekong Bobtail to niezwykła rasa kotów, która charakteryzuje się raczej psim niż kocim zachowaniem. Są bardzo aktywni i proaktywni, gotowi do noszenia kijów i kapci i biegania za piłką. Te koty są bardzo zbliżone do syjamskich, ale mają bardziej miękki charakter i dużą paletę kolorów. Dominują kolory kremowe i karmelowe wełna.

Wygląd i standard

• Kraj: Siam (współczesna Tajlandia).
• Długość życia: 20-25 lat.
• Śmieci: 3-4 kotek.
• Waga: koty ważą niewiele, średnio od 2,5 do 4 kg.
• Kolor: seal point, chocolate point, purple point, caramel point, blue point, szarobrązowy point, cynamon point, fawn point, red point, tortie point, cream point.
• Opis rasy: cechą rasy jest krótki, zakrzywiony ogon, składający się z trzech lub więcej kręgów. Każdy przedstawiciel ma unikalne krzywizny ogona. Jest to od razu jasne koty ta rasa jest dobrze zbudowana, ma harmonijne proporcje ciała. Są dość muskularne, ale z wdzięcznym akcentem. Zewnętrznie są bardzo podobne do syjamski.
• Głowa ma dość gładki i gładki kształt, spłaszczony na wierzchu. Kufa owalna z wyrazistym podbródkiem i dolną szczęką. Uszy są małe, daleko od siebie, zaokrąglone na końcach.

• Oczy Mekongi są duże i bajecznie niebieskie. Skośny kształt z wyrazistą zaokrągloną dolną powieką, dzięki czemu są tajemnicze i fantastyczne.
• Ciało ta rasa jest dość wdzięczna, ale jednocześnie ma rozwinięte mięśnie. Grzbiet wygięty, ale zaokrąglony bliżej zadu. Nogi kotów są długie z bardzo delikatnymi, miękkimi łapkami. Inną cechą tej rasy jest niezdolność do chowania pazurów na tylnych łapach, dlatego podczas chodzenia po wykładzinach podłogowych, takich jak laminat, słychać rodzaj „stukotu”. Kot jest znacznie większy od kota, zarówno pod względem wielkości, jak i wagi. Średnio koty są o 1-2 kilogramy cięższe i półtora raza więcej..
• Ogon Mekong Bobtail to ich najważniejsza cecha. Składa się z trzech lub więcej kręgów. Standardowo jego długość nie powinna przekraczać jednej czwartej ciała zwierzęcia. Każdy ogon jest inny ze względu na swoje załamania. Na zewnątrz mogą nie być tak widoczne, ale w każdym przypadku każdy kręg jest doskonale wyczuwalny. Mekongi nie mogą mieć długich ogonów, a każdy kot jest wyjątkowy..

• Wełna krótki, prawie bez podszerstka i bardzo gładki. Skóra jest blisko ciała, prawie nie ma fałdów. Ogony z mekongu mają jeszcze jedną cechę - ich skóra jest niesamowicie elastyczna nie tylko w kłębie, ale także na całym ciele..

Koty tajskie mają różną końcówkę, syjamskie umaszczenie, na sierści nie może być białych plam ani śladów, mają ciemny pysk i końce łap. Najczęstsze to niebieski punkt, pręgowany punkt i czerwony punkt..

Charakter i zachowanie

Charakter Mekong Bobtail jest bardzo nietypowy i różni się od innych ras. Często nazywane są cattops. Koty są niesamowicie ruchliwe, aktywne, nie śpią w ciągu dnia, potrafią chodzić na smyczy i przynosić właścicielom kapcie. Jednym z ulubionych zajęć Mekongu jest gonienie za kijem lub piłką, spacerowanie po parku..

Co dziwne, ta rasa kotów dobrze się dogaduje psy i spokojnie traktuje innych mieszkańców mieszkania lub domu. Ponadto te koty są doskonałymi strażnikami. Oni, jak wierny pies, będą bronić swojego domu. Są bardzo ciekawi, lojalni i zawsze podążają za właścicielem, więc dobrze znoszą wycieczki. Nie musisz się martwić, że Twój zwierzak ucieknie lub się zgubi.

Mekongi są dość cierpliwi, posłuszni i niesprzeczni.. To duża zaleta, jeśli w domu jest dziecko. Dzięki tym cechom koty bez nerwów znoszą wszelkie przejawy miłości i rodzaj czułości ze strony dzieci..

Plusy i minusy

Ogólnie rzecz biorąc, te koty mają znacznie więcej pozytywnych cech i przywilejów w porównaniu ze zwykłymi przedstawicielami rodziny kotów. Z zalet rasy można zauważyć:

• spokojna;
• posłuszny;
• skromny;
• dobrze dogadać się ze wszystkimi członkami rodziny i innymi zwierzętami;
• znosić samotność bez nerwów;
• brak trudności i specjalnych potrzeb w zakresie opieki;
• oddany;
• Żyj długo.

Ale nawet tak spokojna i zrównoważona rasa kotów, jak Mekong Bobtail, ma swoje wady:

• głosy;
• musisz wybrać dietę;
• zbyt aktywny w młodym wieku.

Trochę historii

Mekong Bobtail to stosunkowo nowa rasa kotów w świecie zachodnim, ale raczej stara dla mieszkańców Wschodu. Pierwszy obraz Mekongu znajduje się w XIV-wiecznym rękopisie znajdującym się obecnie w Muzeum w Bangkoku.

Rasa Mekong Bobtail pochodzi z Syjamu, dzisiejszej Tajlandii, u ujścia rzeki Mekong. Z tymi kotami wiąże się wiele legend i wierzeń. Najbardziej znana jest legenda, że ​​Mekongi wcześniej strzegły skarbów tajskich księżniczek i towarzyszyły im podczas spacerów. Zwierzęta o ciemnej pysku i błękitnych oczach wyglądały naprawdę tajemniczo, elegancko, a nawet monarchicznie.Głównym zadaniem kotów pałacowych było trzymanie bransoletek i innych ozdób księżniczek na ogonach podczas kąpieli. Specyfika budowy tej części ciała pozwoliła biżuterii nie spaść, a dzięki naturze Mekongów nie można było obawiać się kradzieży biżuterii..

Hodowla rasy Mekong Bobtail jest związana z pochodzeniem syjamski i tajski koty. Pierwsze koty, które można nazwać tubylcami Syjamu, zostały sprowadzone do Europy pod koniec XIX wieku. Ponieważ Tajowie szalenie cenili i chronili swoje wyjątkowe koty, tylko bardzo wysoko postawiona i szanowana osoba mogła przedstawić je jako prezent lub powierzyć jednej lub parze. Tak się złożyło, że pierwsze Mekongi przywiózł niejaki Suen Goode, który był urzędnikiem konsulatu brytyjskiego w Bangkoku..

Po pewnym czasie rasa ta znalazła się w bezmiarze Ameryki, z powodzeniem przeszła długą podróż do Nowego Świata przez ocean. Pierwsze Mekong Bobtaile miały rodzaj zmarszczki na ogonie, co nadawało im kształt „haczyka”. Europejczycy uznali taką cechę za wadę i na wszelkie możliwe sposoby starali się jej pozbyć za pomocą selekcji. Dzięki takim „próbom” prawie nie ma prawdziwych królewskich bobtaili z Mekongu.

Twórcą pierwszego standardu bobtaili Mekong była hodowczyni z Petersburga, Olga Sergeevna Mironova. Ze względu na jej doświadczenie w hodowli mekongów, standard ten został zatwierdzony na specjalistycznym warsztacie felinologicznym dotyczącym rodzimych ras kotów w grudniu 1994 roku. Ostatecznie został zaakceptowany i poprawiony do końca po czterech latach..

Ta niesamowita rasa została po raz pierwszy pokazana światu w 2003 roku na Międzynarodowej Wystawie zorganizowanej przez Royal Canin. Tutaj Mekongi zostały przedstawione w całej okazałości, biorąc przedstawicieli różnych gatunków plemiennych i kolorów. Krótko po wystawie, w 2004 roku, Mekong Bobtail został oficjalnie uznany i zatwierdzony jako nowa rasa kotów..

Jak wybrać i ile kosztuje kociak?

Jeśli zdecydujesz się na posiadanie kota tej konkretnej rasy, pierwszym krokiem jest przeprowadzenie badań nad hodowlami zajmującymi się tą konkretną rasą lub w zasadzie bobtailami. Jeśli zależy Ci na zakupie rasowego, dobrze zbudowanego, zdrowego kociaka to koniecznie przeczytaj opinie o hodowlach na ich stronach internetowych, wybierz te, które najbardziej Cię interesują i umów się na wizytę. Aby mieć pełne zaufanie do kociąt, musisz przestudiować rodowód potencjalnych rodziców, przyjrzeć się im i upewnić się, że wszystko Ci odpowiada.

Przygotuj się na długie oczekiwanie na swoje dziecko. Kocięta będą potrzebowały co najmniej trzech miesięcy przed przeprowadzką do nowego domu., stać się silniejszym i trochę urosnąć. Po urodzeniu dzieci są całkowicie białe lub kremowe, plamy zaczynają się wyróżniać przez około dwa i pół miesiąca.Dla zdrowego kociaka główne cechy to lśniące oczy, jedwabista sierść, wysoka aktywność i niezrównany apetyt.Koszt kociaka zależy od umaszczenia, budowy ciała, obecności lub braku dokumentacji, miejsca zakupu. Pod tym względem cena może wynosić od 85 do 100 USD.

Jakie są warunki przechowywania

Mekong Bobtail lepiej nadaje się do trzymania w mieszkaniu niż wiele innych ras. Zrzucają bardzo słabo, zachowują się spokojnie, a także łatwo znoszą samotność, nie mają zwyczaju psuć mebli. Pachną znacznie mniej ostro niż zwykłe koty. Ale bądź gotów majstrować przy maluchach, ponieważ są one niezwykle aktywne i stale wymagają uwagi. Gdy dorosną, zaczną poważniej traktować otaczający ich świat, będą bardziej zrównoważone i spokojne..

Inną cechą tej rasy kotów jest to, że pozostają aktywne seksualnie do późnej starości i mogą się rozmnażać. Dlatego zachowaj szczególną czujność podczas przetrzymywania dwóch lub więcej osób. Nie pozwalaj na częste ciąża koty, ponieważ jest to szkodliwe dla organizmu i prowadzi do choroby. Po urodzeniu potomstwa ojciec staje się bardzo opiekuńczy i zwraca większą uwagę na dzieci niż matka. Zadaniem kota będzie jedynie karmienie kociąt i ciągłe monitorowanie, czy kot spełnia swoją rolę.

Jaka opieka jest potrzebna

Mekongi nie są szczególnie kapryśną rasą, o którą należy się troszczyć. Zapewnienie Twojemu zwierzakowi komfortu nie wymaga wiele wysiłku i czasu. To jedna z pozytywnych cech tej rasy kotów o krótkich ogonach..

Kąpiel i pielęgnacja

Nie ma potrzeby częstego czesania Mekongów, tylko kilka razy co 3-4 miesiące i głównie w celu usunięcia martwego włosa. Więcej uwagi trzeba będzie poświęcić czesaniu w okresach linienia, a nawet wtedy nie tak bardzo, jak u zwykłych lub długowłosych kotów..Kąpać się kot jest rzadko polecany, przede wszystkim warto to zrobić przed wystawami, jeśli oczywiście jesteś nim zainteresowany. Do mycia należy używać szamponu odpowiedniego dla kotów o krótkich włosach.

Dbaj o uszy, oczy, pazury i zęby

Płukanie oczu jest wymagane tylko wtedy, gdy jest to konieczne, gdy drogi łzowe nie są już czyste. Uszy nie muszą być celowo czyszczone, ponieważ mekongi nie są zakrzywione i nie są podatne na choroby ucha.

Pazury należy przyciąć, jeśli nie podoba ci się, że kot głośno chodzi po domu. Wtedy powinieneś użyć specjalnych szczypiec dla zwierząt, ale lepiej skontaktować się z weterynarzem, ponieważ na pewno nie uszkodzi on zakończeń nerwowych i prawidłowo je odetnie. Konieczne jest również posiadanie specjalnego drapak, aby zwierzę mogło samodzielnie zająć się pazurami.Aby zachować zdrowie pyska kota, należy używać specjalnej pasty do zębów dla kotów.. Na początku kotowi trudno będzie przyzwyczaić się do tej nieprzyjemnej procedury - w każdy możliwy sposób uwolni się i oprze. Ale wkrótce zwierzę przyzwyczai się do tego i z dumą zniesie mycie zębów..

Dieta

Nawet w żywieniu Mekong Bobtail są bezpretensjonalne i mało wymagające w jedzeniu. Karm swojego zwierzaka dwa razy dziennie dobrej jakości karmą. To, czego zdecydowanie nie powinieneś karmić Mekong Bobtail, to jedzenie ze stołu. Woda powinna znajdować się w misce zwierzęcia stale i zawsze świeża.

Kotek

Należy zwrócić uwagę na karmienie kociąt Mekong Bobtail. Najważniejszym aspektem karmienia jest prawidłowe przejście na paszę i jej dobór zgodnie z niektórymi cechami każdego z nich kotek. Należy również pamiętać, że mleko można podawać dopiero od dwóch miesięcy. Nie zaleca się karmienia kociąt żadnym pokarmem ze stołu, ale wyłącznie mokrą karmą. Niemowlęta często jedzą co najmniej sześć razy dziennie. Powinni nauczyć się suchej żywności, ale nie uczynić jej podstawową. Sucha karma musi być cały czas w misce kociaka..

Dorosły kot

Wybierając sposób karmienia zwierzaka, należy polegać na swoich możliwościach i cechach zwierzęcia. Istnieją dwie możliwości karmienia kota:

• łącz naturalne produkty, tworząc odpowiednią dietę dla swojego zwierzaka;
• karmić zwierzę gotową suchą karmą.

Dieta z produktów naturalnych powinna obejmować mięso, podroby, warzywa i oczywiście zboża. Głównym składnikiem naturalnej diety są również ryby i jajka, które najlepiej podawać przynajmniej raz w tygodniu..Jeśli jednak nie jest możliwe dobranie odpowiedniej, prawidłowej diety z produktów naturalnych, należy zastosować suchą gotową paszę wysokiej jakości. Przy wyborze karmy należy koniecznie zwrócić uwagę na fizjologiczne cechy kota, takie jak wiek, czy kot jest w ciąży czy karmiących kociąt.

Akcesoria dla rodziców, spacery i zabawy

Mekong Bobtails dobrze nadaje się do szkolenia i edukacji. Każdy właściciel może dość łatwo dostosować zwierzaka do jego zachowania i rozrywki. Ta rasa jest trenowana na tacy dokładnie w taki sam sposób jak inne, nie powodując żadnych trudności..Mekongi uwielbiają chodzić na smyczy w parku, ogólnie po ulicach, wszędzie ze swoim właścicielem. Dlatego ta część życia i opieki jest bardzo ważna i powinieneś być gotowy na spacer ze swoim kotem. Aby to zrobić, możesz kupić specjalną uprząż, która owija się wokół przednich łap zwierzaka, z pętelką na smycz z tyłu lub obrożę dla kota.Wybór zależy od preferencji właściciela i samego zwierzęcia. Ważne jest również, aby mieć lekarstwo na kleszcze i pasożyty, aby nikogo ani niczego nie złapać na ulicy. Mogą to być specjalne krople na kłębie, obroże przeciw pchłom, spraye. Po każdym spacerze sprawdź futro i skórę kota pod kątem owadów..

Ulubionymi zabawkami Mekongów są różnego rodzaju piłki.. Cechą tej rasy jest to, że podczas zabawy prawie nigdy nie używają łap i pazurów. Uwielbiają gryźć i żuć zabawki. Dlatego przy zakupie należy rozumieć, że zabawki muszą być elastyczne i wykonane z materiałów, które nie zaszkodzą zwierzakowi..

Zdrowie i możliwe choroby

Powszechnie przyjmuje się, że Mekong Bobtail to zdrowa rasa kotów. Nie są podatne na choroby genetyczne, ale istnieje choroba dotykająca koty, które nie otrzymują odpowiedniego żywienia i higieny jamy ustnej. Problemem jest tworzenie się nadmiernej płytki nazębnej na zębach, co w konsekwencji prowadzi do zapalenia dziąseł, które w swej istocie jest łagodną postacią choroby przyzębia..Kiedy ta choroba pojawia się u kota, można zaobserwować niski apetyt, nieprzyjemny zapach z ust, krew na dziąsłach, dość obfite wydzielanie śliny i zapalenie dziąseł. W przypadku wykrycia takich objawów konieczny jest kontakt z weterynarzem, ponieważ tylko lekarz może postawić trafną diagnozę i przepisać właściwe leczenie.

Mekong Bobtail to prawdziwie królewska rasa kotów, która wywołuje zachwyt i podziw. Te zwierzęta są bezpretensjonalne w jedzeniu i opiece, doskonale nadają się do edukacji, mają spokojny charakter, doskonale znajdują wspólny język z Tobą i Twoimi dziećmi, innymi zwierzętami. Dadzą ci radość, ciepło, wygodę i uchronią przed samotnością przez całe długie życie. W zamian będziesz potrzebować tylko dobrego jedzenia, uwagi i opieki.