Wąż zwyczajny: styl życia i siedlisko węża

Wąż pospolity jest jedną z najpospolitszych odmian jadowitych węży z rodzaju „węże wężowe” z podrodziny „jadowite” z rodziny „żmija” lub „żmija”. Górna część głowy pokryta jest dużymi, widocznymi tarczami, od których wąż zyskał swoją nazwę. W przeciwieństwie do wielu innych zwierząt, pospolity shitomordnik ma nie tylko zwykłe narządy zmysłów, ale także specjalne - dzięki nim odczuwa promieniowanie cieplne.

Krótki opis

Zwykle wąż nie wykazuje nieuzasadnionej agresji, a jego trucizna nie jest śmiertelna dla ludzi, ale samo ugryzienie jest dość bolesne.

Wygląd i odmiany węża

• Shitomordnik jest łatwo rozpoznawalny przez oczy - pionowe wąskie źrenice wskazują, że gad jest trujący. Między oczami a nozdrzami znajduje się zagłębienie - narząd bardzo wrażliwy na ciepło, który pomaga wężowi odczuwać promieniowanie cieplne.
• Głowa pospolitego shitomordnika jest duża i szeroka. Zauważalne przejście na szyję. Przednia część kufy lekko uniesiona.
• Wymiary węże są średnie. Długość ciała wynosi około 700 mm, a ogon nieco ponad 100 mm. Wokół środkowej części ciała znajdują się zwykle 23 rzędy łusek, ale może być ich inna liczba - od 21 do 25. Jest więcej łusek brzusznych - od 155 do 187. Podogon - od 33 do 55 par. Patrząc z góry, ciało węża wydaje się nieco spłaszczone..
• Kolor wspólnego shitomordnika nie jest jasny, ale raczej matowy. Spośród kolorów dominuje ciemny brąz lub jasny brąz. Na ogólnym tle widoczne są poprzeczne ciemnobrązowe plamy. Jest ich od 29 do 50. Jeden rząd mniejszych plamek biegnie wzdłuż boków gada. Ciemne plamy na głowie tworzą wyraźny, widoczny wzór. Od oczu do kącików ust biegnie ciemna smuga. Niezbyt często, ale czasami zdarzają się monochromatyczne osobniki ceglastoczerwone lub całkowicie czarne.
• Zęby zwykłego shitomordnika są wygięte do tyłu, zdolne do „zagięcia”.

W zależności od miejsc rezydencje wyróżniają się czterema rodzajami shitomordników:

• Skalisty. Zamieszkuje skaliste brzegi zbiorników wodnych i kości skokowej.
• Woda lub inaczej zjadacz ryb. Siedlisko - południowo-wschodnie USA.
• Primorsky lub, innymi słowy, żmija Ussuri. Mieszka na Dalekim Wschodzie.
• Copperhead. Inna nazwa to mokasyny. Występuje we wschodniej Ameryce Północnej.

Wszystkie odmiany shitomordnika mają wiele wspólnego zarówno pod względem wyglądu, jak i postawy. Pomimo tego, że ich trucizna nie jest śmiertelna dla ludzi, nie będzie zbędne zachowanie ostrożności podczas spotkania z tym wężem.

Styl życia

Powierzchnia

Shitomordnik mieszka na terytorium Mongolii i na Kaukazie, w Chinach i Korei, północnym Iranie i środkowej Azji. Na terytorium Rosji często występuje w regionie Dolnej Wołgi aż po same granice Dalekiego Wschodu.

Miejsce życia szitomordnika bez limitu jakiś określony biotop, wręcz przeciwnie, obszar jego występowania jest bardzo zróżnicowany. Wąż zamieszkuje stepy równinne i wyżynne. Zamieszkuje zarówno tereny zielone, jak i półpustynie. Mieszka na terenach podmokłych i na łąkach w pobliżu Alp. Ma też słabość do brzegów rzek. Wąż występuje również w górach na wysokości około trzech tysięcy metrów.

Czynność

Pozostawia zimowanie od pierwszych dni marca do prawie samego końca maja - dokładniejszy czas zależy od szerokości geograficznej siedliska. Zagęszczenie węża na obszarach jego zamieszkania jest niewielkie. Maksymalny liczby dociera wiosną i wczesnym latem. Szczyt aktywności węża przypada na wczesną wiosnę, czyli po zimowaniu. W tym czasie wąż zachowuje się najbardziej agresywnie. Wynika to z początku okresu godowego.

Krycie rozpoczyna się w miesiącach kwiecień-maj, czyli około półtora do dwóch tygodni po zakończeniu zimowania. Trwa wystarczająco długo - prawie przez cały czas aktywnego okresu węża. W okresie od sierpnia do końca października samica sprowadza od 3 do 14 węży. Masa ciała młodego wynosi około 5 gramów, a długość ciała około 155-185 milimetrów..

Wiosną i jesienią w roku aktywny po południu. Wąż często czołga się z nory na rozgrzaną słońcem ziemię. W razie niebezpieczeństwa lub gdy się rozgrzeje, wnika w głąb tuneli myszy polnych. Lubi pływać w zbiornikach wodnych. Poluje późnym popołudniem. Najczęściej sprawa przebiega bez walki z ofiarami, wystarczy jeden kęs. Działanie trucizny nie pozwala zwierzęciu na ucieczkę daleko, a wąż może znaleźć swoją ofiarę jedynie, kierując się promieniowaniem cieplnym.

Latem tryb wąż się zmienia - wąż przechodzi na wieczorny i nocny tryb życia. Po zmroku idzie na polowanie. W ciągu dnia woli ukrywać się przed słońcem w ciemnych miejscach. W szczycie lata wąż zaczyna przenosić się do nowych siedlisk - skał, podnóża zboczy. Nory małych zwierząt, szczeliny skoków, pęknięcia służą jako schronienie.

Kiedy pojawiają się oznaki pierwszych mrozów, wąż zaczyna szukać miejsca na zimę. Moment, w którym shitomordnik całkowicie odcina aktywne życie, zależy w dużej mierze od jego otoczenia siedlisko. Na terytorium Rosji wąż najczęściej przechodzi w stan hibernacji w pierwszej połowie października.

jedzenie

Każdy osobnik shitomordnikova ma terytorium łowieckie, na którym poluje wąż. Wielkość terytorium od 100 do 160 metrów.

Wielkość ofiary zależy całkowicie od wielkości ciała samej kufy, a także od siedliska. Środowiskowy Plastikowy daje tym wężom możliwość życia w różnych obszarach geograficznych, a tym samym żywienia szerokiej gamy gatunków zwierząt. To dzięki temu shitomordniki są tak powszechne i rozpowszechnione. Trucizna tego węża jest śmiertelna dla małych zwierząt, a narząd wrażliwy na ciepło pomaga znaleźć zranione zwierzę, więc ofiara pyska nie ma możliwości ucieczki.

Zjada wszystkie małe zwierzęta, które może połknąć. Większość diety składa się z gryzoni - ryjówek, norników. Atakuje również jaszczurki i żaby. Niszczy gniazda małych ptaków na ziemi lub w jej pobliżu. Zjada ptaki i jajka z pisklętami. Atakuje nawet inne węże, te, które są mniejsze. Skorpiony znaleziono również w żołądku kufy. Małe węże żywią się głównie owady.

Ale jednocześnie sami shitomordniki mają kogo się bać. Często atakują je drapieżne ptaki, takie jak sowy, sójki, a czasem nawet wrony..

Reprodukcja

Po zakończeniu okresu godowego przychodzi czas na pojawienie się potomstwa. Samice ćmy są żyworodne. Młode rodzą się w półprzezroczystym woreczki. Ściany tej muszli są bardzo cienkie, więc w najmniejszym stopniu nie przeszkadzają w wydostaniu się węży. Jedna samica wychowuje do 14 młodych. Ich kolor jest dokładnie taki sam jak ich rodziców. Początkowo nowo narodzone węże żywią się przede wszystkim owadami. W miarę wzrostu węże przechodzą na większe zwierzęta. Dojrzałość płciowa następuje po dwóch lub trzech hibernacjach. W tym czasie rozmiar ciała osiąga 40 cm, a wąż żyje średnio 9-15 lat.

Zatruć

Działanie trucizny na pysku jest podobne do ukąszenia żmii. Po pierwsze, wpływa na układ krążenia ofiary. Rezultatem jest zakrzepica, krwotok, a ostatecznie rozległa martwica. Zawarte w truciźnie neurotoksyny wpływają na układ nerwowy, co ostatecznie skutkuje paraliżem dróg oddechowych, a także innych węzłów nerwowych. Tak więc wpływ jadu tego węża na organizm dzieli się na dwa etapy: najpierw jest neurotoksyczny, a następnie hemotoksyczny, co jest charakterystyczne dla zwykłych węży z rodziny żmij..

Stosunek kufy do ludzi i wpływ jadu węża na organizm człowieka

Jeśli nie okażesz wrogości wężowi, wąż nie będzie zachowywał się agresywnie. Wręcz przeciwnie, będzie próbował uniknąć niechcianego spotkania z osobą. Mięso z gadów jest używane na Wschodzie jako przysmak. Ponadto trucizna jest stosowana w farmakologii. Pod tym względem człowiek stał się głównym wrogiem węża..

Jeśli jednak doszło do przypadkowego spotkania z wężem, musisz być bardzo ostrożny. Pechowi turyści mogą nie wykazać się należytą starannością i łatwo nadepnąć na węża, a wtedy zaskoczony zostanie zmuszony do ataku, uznając, że jest atakowany. Zrozum, że wąż leci Atak możesz podążać za jego ogonem - czubek zaczyna wibrować.

Chociaż trucizna szitomordnika nie jest tak silna, aby stanowić śmiertelne zagrożenie dla ludzi, samo ugryzienie jest dość bolesne i powoduje obfite krwotoki. Konsekwencje po ataku pyska znikają u człowieka po około pięciu, maksymalnie siedmiu dniach, a następnie w pełni dochodzi do siebie.

Ale nie wolno nam zapominać, że mają neurotoksyny negatywny wpływ na układ oddechowy, który może być niebezpieczny dla osób o złym stanie zdrowia. A dla osoby cierpiącej na chorobę układu oddechowego jest to całkowicie śmiertelne. Zgłoszono już przypadki śmiertelne po ukąszeniu węża.

Będąc w dziczy, osoba musi zrozumieć, że znajduje się na terytorium zwierząt i dlatego powinien zachowywać się grzecznie i powściągliwie.