Brabancon: charakterystyka rasy koni belgijskich, utrzymanie i pielęgnacja

Wozy pociągowe to konie charakteryzujące się muskularnym ciałem, mocną szyją i nogami. Ich powołaniem jest transport ciężkich ładunków, a ciężka praca i wytrzymałość tych zwierząt są z powodzeniem wykorzystywane w rolnictwie. Jedną z tych ras jest Brabancon, który jest szeroko rozpowszechniony w Belgii. O cechach tych koni, ich charakterze, zasięgu i zasadach opieki porozmawiamy w dalszej części naszego artykułu..

Odniesienie do historii

W średniowiecznej Europie ciężkie konie pociągowe były używane głównie jako konie rycerskie. A wszystko dzięki temu, że tylko tak potężne i silne zwierzęta mogły wytrzymać obciążenie ludzkiego ciała, ubrane w rycerską zbroję i uzbrojone w ciężką broń.

Takie konie nie były w stanie galopować szybko i zręcznie, nie różniły się też wytrzymałością. Naukowcy twierdzą, że w krajach europejskich najczęstszymi rasami ciężkich ciężarówek były Brabancons, Shires, Percherons, Clydesdale.Liczne konflikty zbrojne, które miały miejsce na terenie współczesnej Belgii, spowodowały pojawienie się różnych ras obcych, w tym flamandzkich i ardenów. Praca hodowlana belgijskich specjalistów doprowadziła do pojawienia się konia wierzchowego typu leśnego, który później otrzymał nazwę Brabancon.

Nazwa ta nie była przypadkowa, gdyż w XIX wieku mała prowincja Brabancja stała się ośrodkiem hodowli tych koni leśnych. Ta rasa jest również często nazywana warcabami belgijskimi..

Brabancony w wyniku pracy hodowlanej otrzymały charakterystyczną cechę - chęć przetrwania. Czystość rasy była bardzo ściśle monitorowana, kastrowano słabe ogiery i wykorzystywano ciężarne klacze, aby potomstwo walczyło o życie i było odporne.

Pod koniec czasów rycerskich zapotrzebowanie na ciężkie ciężarówki znacznie się zmniejszyło, a hodowcy uznali, że istnieje potrzeba odciążenia rasy poprzez skrzyżowanie Brabanconów z kłusakami.

Opis i cechy charakterystyczne

Konie Brabancon wyróżniają się siłą i siłą. Są krępe, mają obszerne ciało z krótką szyją i niskimi, potężnymi kończynami. Wzrost przeciętnego przedstawiciela rasy wynosi 168-173 cm, co jest niskim wzrostem dla ciężkich ciężarówek, który może osiągnąć 190-200 cm w kłębie.Konie mają dobre mięśnie i masywne kości. Waga takich ciężkich ciężarówek może wynosić 800-1000 kg.

Kolor przedstawicieli Brabancon jest najczęściej czerwono-deresz z czarnymi kończynami, są też konie słone i rude, rzadziej można zobaczyć konie szare, gniada i szare.

Pod koniec XIX wieku rasa została podzielona na 3 linie w zależności od ich wyglądu i pochodzenia:

1. Pierwszy - Gros de la Dendre, przodkiem był koń Pomarańczowy Pierwszy, który miał kasztanowy kolor i potężny wygląd.
2. Drugi - Grays of Hainault, którą reprezentował Bayard - koń, z którego wywodzą się konie rude, szare, dereszowate i brunatne ciężkie konie pociągowe.
3. Trzeci - Collosses de la Mwhaigne, koń Jean I został założycielem linii. W tej grupie znajdują się najpotężniejsze i najsilniejsze konie o bardzo mocnych nogach..

Cechy zewnętrzne

Główną cechą wyróżniającą brabancony są suche nogi, co oznacza szerokie śródręcza, smukłe ścięgna o dobrej gęstości, dobre zgięcie w stawach skokowych i doskonała muskularna cholewka. Rogi kopyt są jasne, a same są duże, zaokrąglone i lekko spłaszczone.Wyłącznie ze względu na tę kombinację cech, konie tej rasy mogą być tak mocne i odporne, wytrzymać duży wysiłek fizyczny.

Brabancony można łatwo rozpoznać wśród innych koni ze względu na następujące cechy zewnętrzne:

1. Głowa. Jest dość wydłużony, ale niewielki. Patrząc z profilu, czoło ciężarówki jest lekko płaskie, ponieważ jest szerokie i proste. Brabancon ma wielkie i głębokie oczy, pełne usta, szerokie nozdrza i proste uszy..
2. Szyja. Jest bardzo mocny, szeroki i krótki. Ma lekkie wygięcie i dobrze ustawione.
3. Tułów. Potężne ciało konia wygląda na masywne, zwłaszcza jego przednia część. Brabancony głęboki brzuch z zaokrąglonymi żebrami.
4. Plecy krótkie bez luzu.
5. Nogi. Suche kończyny znacząco odróżniają tę rasę koni od innych. Staw skokowy jest dość duży w porównaniu z wielkością przeciętnego konia, ma około 52 cm objętości, natomiast obwód nadgarstka to 41 cm. Zewnętrznie Brabanony są łatwe do rozróżnienia dzięki temu, że na pęcinach i nadgarstkach są grube „grzywki”. Podobnie jak większość ciężarówek pociągowych mają krótkie, ale mocne nogi z szerokimi i mocnymi przegubami..
6. Wysokość w kłębie. Rasa ta ma średni wzrost jak na mocne zanurzenie: około 168-173 cm, głównie ze względu na krótkie nogi.
7. Garnitur. Większość koni ma kolor rudo-deresz, gniady, sawry, brązowy..
8. Waga. Przeciętny koń tej rasy waży prawie tonę: od 800 do 1000 kg.

Postać

Brabancony pomimo swojego mocnego wyglądu mają bardzo spokojny i łagodny charakter. Zwykle są bardzo pracowici i ulegli. We współczesnym życiu są często używane jako asystenci podczas logowania i są kontrolowani tylko za pomocą poleceń słownych, którym są dobrze posłuszni..Te konie są bardzo inteligentne i rozumieją, czego wymaga od nich właściciel, są przyjazne dla niego, za co często otrzymują przydomek „córka” lub „synek”.

Przedstawiciele tej rasy są bezpretensjonalni w żywieniu, nie potrzebują specjalnych warunków opieki, rzadko chorują.

Plusy i minusy

Zalety rasy Brabancon to:

• dobra wytrzymałość, wydajność i ciężka praca;
• wczesna dojrzałość: ujeżdżenie źrebiąt rozpoczyna się w wieku 20 miesięcy, a po dwóch latach koń może już wykonywać ciężką pracę;
• długa żywotność;
• wieloletnia służba hodowlana do 22 lat z ogierami;
• elastyczny i przyjazny charakter.

Wady rasy to tylko mała prędkość konia..

Szereg zastosowań

We współczesnym świecie Brabancony są bardzo poszukiwane w przemyśle rolnym i istnieje tendencja do wzrostu inwentarza żywego.Te konie są używane w gospodarstwach rolnych i dużych miastach w Belgii. Z powodzeniem wykorzystuje się je również do prac terenowych w Rosji, Belgii i USA, pomimo dostępności nowoczesnych technologii..

Brabancony można spotkać również podczas pracy przy wyrębie drewna i tartakach - tam, gdzie jest to niewygodne i nieefektywne w użyciu. Pracują w Holandii, północnych Niemczech, Belgii i Francji.

Brabancony są również aktywnie wykorzystywane do polepszania cech innych ras, dla których są krzyżowane np. Z niekrewnymi klaczami, dzięki czemu uzyskują dobre konie robocze. Istnieją również dowody, że belgijski ciężki pociąg brał udział w hodowli takich europejskich ras zimnokrwistych, jak Shire i Suffolk.

Zasady pielęgnacji i żywienia koni

Patrząc na potężnego belgijskiego przystojnego mężczyznę, można pomyśleć, że jest bardzo wymagający w pielęgnacji i odżywianiu, ale tak nie jest. Istnieje kilka kluczowych punktów, o których należy pamiętać podczas trzymania i karmienia koni Brabancon:

• źrebięta w wieku 35–40 dni są przyzwyczajone do kruszonego owsa i otrębów;
• konie tej rasy są bezpretensjonalne w żywieniu;
• wypas na polach o bogatej roślinności eliminuje potrzebę dokarmiania skoncentrowaną paszą;
• można przechowywać w zwykłej stajni, której rozmiar wynosi 4x4 m;
• konie te wymagają obszaru do swobodnego wypasu obok stajni;
• pomieszczenie, w którym żyje silny przeciąg tej rasy, musi być dobrze wentylowane i należy w nim regularnie czyścić;
• Brabancony dobrze znoszą różne zjawiska naturalne, w szczególności mróz, dzięki grubej warstwie mięśniowej, gęstej grzywie i włosowi na nogach.

Pomimo tego, że szczyt popularności i popytu na konie rasy Brabancon przypadł na średniowiecze, kiedy ciężkie ciężarówki były niezwykle potrzebne do transportu rycerzy w zbroi, współczesnych przedstawicieli tej rasy wciąż można spotkać w gospodarstwach rolnych i leśnych, gdzie aktywnie pomagają ludziom.Dzięki swojej sile, bezpretensjonalności i dobremu usposobieniu konie te stają się niezawodnymi pomocnikami swoich właścicieli..