Jaki jest największy python na świecie?
Ze wszystkich odmian węży pytony są najczęściej wybierane do trzymania w domu. Jednak pomimo wygodnych warunków i bez narzekania właścicielki na wszystkie kaprysy podopiecznego, nie ma co mówić o lojalnej postawie gada. Chociaż nie jest trująca, stanowi zagrożenie dla ludzkiego życia swoim masywnym, długim ciałem, którym uwielbia coś owijać. Cechy opieki nad największym pytonem na świecie zostaną omówione dalej.
Zadowolony
Opis największego pytona - siatkowy
Ponad 3000 gatunków węży jest znanych współczesnej zoologii, wśród których pytony siatkowe są uważane za prawdziwych gigantów. Jeden z przedstawicieli tej licznej rodziny trafił do Księgi Guinnessa. Rekordzista mieszka w jednym z japońskich ogrodów zoologicznych o wadze 2 centów, jego długość ciała wynosi 12 metrów i 20 centymetrów.
Pomimo nietoksyczności i popularności pytonów siatkowatych wśród hodowców węży, eksperci klasyfikują je jako najbardziej niebezpieczne węże domowe dla ludzi. Faktem jest, że nawet czterometrowy gad może łatwo udusić swojego właściciela..Te gady w swoim środowisku w ogóle nie stronią od ludzkich osad. Wręcz przeciwnie, pojawiają się tam dość często, aby kraść owce, psy, świnie i inne zwierzęta domowe. Uważa się, że im większy pyton, tym większa powinna być jego ofiara..
Współcześni od dawna obalali mity rozpowszechniane w czasie wojny przez dziennikarzy o zaginionych żołnierzach znalezionych w żołądku gigantycznego węża żyjącego w dżungli Birmy. Naukowcy kategorycznie twierdzą, że ani boa, ani pytony nie będą polować na ludzi ze względu na ich szerokie kości ramienne, które uniemożliwiają zabójcy połknięcie swojej ofiary, powodując piekielny dyskomfort. Jednak kilka całkowicie wiarygodnych przypadków ataków pytonów siatkowych na ludzi przeszło do historii. Co więcej, za każdym razem ofiarami padały delikatne kobiety, dzieci i młodzież..Ze względu na uczciwość zauważamy, że w większości przypadków spotkania z osobą kończyły się tragicznie dla gadów. W wioskach, gdzie ich wizyty stały się częścią codziennego życia, miejscowa ludność przyzwyczaiła się do polowania na olbrzymy, a mięso i skóry pytonów siatkowych były wysoko cenione na rynku światowym..
Charakterystyka ciała
Wszystkie węże są podatne na intensywny wzrost. Przez rok ich ciało może wzrosnąć o metr. A w pytonach siatkowych procesy rozwoju fizjologicznego zachodzą w szczególny sposób. Dlatego te gady są oficjalnie uznawane za najdłuższych przedstawicieli fauny świata..
Oprócz imponujących rozmiarów, ich pewnym znakiem jest specyficzny wzór siatki na łuszczącej się skórze i złożona kolorystyka, która obejmuje wielopłaszczyznowe przeplatanie się ciemnych rombów, trójkątów i bezkształtnych jasnych plam. Charakterystyczne jest, że głowa tych stworzeń jest zawsze lekka, a łuski są mocno odlane wszystkimi kolorami tęczy..Swoim wyglądem i ogromnym ciałem przerażały wielu, co wyjaśnia pewną przesadę właściwości właściwych tego typu gadów w literaturze beletrystycznej i dziennikarskiej. Na przykład czternastometrowy wąż, który ważył prawie pół tony, często wspominany w filipińskich mediach, okazał się w rzeczywistości ponad 2 razy mniejszy..
Wielu przyrodników pisało o tym, jak długie są pytony siatkowe, często milcząc na temat źródeł, na których oparto wnioski. Jednym z nich był Ralph Blomberg, popularny autor szwedzkiej książki Giant Snakes and Terrible Lizards. Dlatego naukowcy postanowili rzetelnie zbadać ten aspekt iw tym celu na południu Sumatry, a także na Flores, Indonezji i Borneo, przeprowadzili szereg licznych pomiarów pytonów siatkowych..W wyniku przeprowadzonych prac stwierdzono, że najmniejszy dojrzały płciowo wąż rosnący na wolności nie może mieć mniej niż 4 metry. Większe osobniki charakteryzują się długością ciała 7–7,5 mi masą 65–170 kg. Jednoroczne pytony z reguły osiągają półtora metra długości.
Szybkość i siła ruchu
W wielu filmach przygodowych i książkach ogromne węże-zabójcze są obdarzone niezwykłymi właściwościami szybkiego ruchu, ale w rzeczywistości są zupełnie inne. Jeśli gigant wyrazi chęć pełzania z maksymalną prędkością przez godzinę, to przez cały okres będzie w stanie pokonać tylko 1,5-2 kilometry. Ta właściwość traci leniwe Pythony w porównaniu z ich mniejszymi odpowiednikami.Ponadto, w przeciwieństwie do nich, gigantyczne węże poruszają się nie wijąc się całym ciałem, ale aktywując mięśnie brzucha, co zmusza łuski do oddzielenia się od nieruchomych żeber. Jeśli przyjrzysz się uważnie, w trakcie ruchu porusza się tam iz powrotem, przypominając łyżki koparki. Przy tak małej prędkości gigant siatkowy nigdy nie będzie w stanie wyprzedzić biegnącej osoby..
Pytony są głuche i głupie oraz mają słaby wzrok. W ogóle nie reagują na zmianę światła, a żeby zastanowić się, co jest blisko przed nimi, nieustannie poruszają głową w przód iw tył. Ale z drugiej strony węże te dokładnie rozpoznają najmniej znaczące wibracje gleby i odczuwają zmianę temperatury wywołaną przez ciepłokrwiste z odległości pół metra. Te cechy wystarczą, aby rzucić się na ofiarę, mocno splecić jej ogromne ciało i udusić. Dopiero wtedy pyton rozpocznie posiłek, połykając całe martwe ciało.
Charakterystyczne jest, że cechuje go taka siła skurczów mięśni, że nawet kości dużych drapieżników nie mogą jej wytrzymać. Na przykład fakty zostały zarejestrowane, gdy gad zjadł lamparta, niedźwiedzia, byka.
Siedlisko
Poza Antarktydą nie ma węży, ale pytony siatkowe preferują łagodny klimat tropików. Ich ojczyzną jest cała Azja Południowo-Wschodnia. Ponadto zasięg gadów jest bardzo rozległy, zajmując terytorium od Półwyspu Indyjskiego po Indonezję, wyspy Nikobar i Filipiny.W porównaniu z innymi krewnymi gady siatkowate mają najbardziej rozległe siedlisko. Jednak mimo to populacja tego gatunku węży z roku na rok nieubłaganie spada. Badacze kojarzą to z bezlitosnym polowaniem ludzkości na cenne mięso i skóry. Dla Twojej informacji: roczne kwoty CITES na eksport skóry pytona wynosiły średnio około 437 500 okazów. A to oznacza, że dużo łatwiej jest wyciągnąć z kraju 10 martwych węży, niż wydać dokumenty na życie.
W naturze gady siatkowate preferują suchy ląd, ale nie oznacza to, że unikają zbiorników wodnych. Te ogromne stworzenia są dobrymi pływakami iz łatwością wspinają się na drzewa. Możesz nawet spotkać azjatyckiego giganta na pełnym morzu. Przede wszystkim lubią wilgotny klimat leśny, mogą też żyć w lasach i na górskich zboczach.. Co więcej, wspinają się nawet na wysokość 1200 metrów. Uwielbiają wilgoć, dlatego lasy przybrzeżne są uważane za idealne do życia.
Jak polować i co jeść
W ciągu dnia pytony wolą chować się w ustronnym miejscu i leżeć bez ruchu. Trudno jest ocenić, czy śpią, czy nie, ponieważ ich oczy są zawsze otwarte. A nocą głodny gad zaczyna polować. Ponadto ofiara jest zawsze silna i zdrowa. Jest to często:
- ptaki (w tym ptaki domowe);
- gryzonie;
- gady (w tym krokodyle);
- cywety;
- kopytne (kozy, owce, jelenie, świnie);
- ssaki (małpy, kangury, psy, a nawet lamparty).
Ten wąż ma bardzo dobry apetyt. Po połknięciu ofiary w całości nie jedzą niczego, dopóki nie zostanie całkowicie strawiona. W zależności od spożytej ilości proces ten może potrwać rok. W przypadku przeciętnie karmionego osobnika potrzeba około 10-15 kg masy uduszonego zwierzęcia. Jednak gady nierzadko kradną 60-kilogramowe świnie lokalnej populacji w ich środowisku. Ponadto pytony często w jaskiniach, w których ukrywają się na cały dzień, przyczepiają się do ogonów na nierównościach na sufitach i łapią nietoperze w locie. Ale taka żywność to najprawdopodobniej wiele małych osobników. Gigantyczny wąż potrzebuje większej zdobyczy.
Charakterystyczne jest, że pytony często używają czubka ogona jako przynęty. Poruszając nimi, imitują robaka. Czasami podczas walki ofiara gryzie napastnika, ale nawet trucizna śmiercionośnych węży nie działa na niego.
Reprodukcja
W warunkach naturalnych u gadów siatkowych sezon godowy rozpoczyna się corocznie (choć możliwe są dwuletnie przerwy) po hibernacji, kiedy samice aktywnie wydzielają feromony. Substancje te przyciągają samce, w wyniku czego wkrótce w jej pobliżu tworzy się żywa kula samców..Charakterystyczne jest, że ze względu na fizjologiczną budowę ciała charakteryzują się sparowanymi genitaliami zlokalizowanymi po przeciwnych stronach ciała. Podczas krycia zaangażowany jest ten, który jest bliżej samicy. Po kryciu wąż składa od 10 do setek jaj, otacza je swoim ciałem, ogrzewając przyszłe potomstwo. Jego dalszą opieką zajmuje się wyłącznie matka..
Okres inkubacji do zniesienia wynosi 88 dni. Ale jednocześnie ważna jest stabilna temperatura powietrza na poziomie +31 ... + 32 ° C i wilgotność co najmniej 70%. Przez cały ten czas samica ani na minutę nie opuszcza gniazda. W upale osłabia siłę ich uścisku do wietrzenia, a na mrozie zaczyna drżeć, aby się rozgrzać. Po wyznaczonym czasie pojawiają się całkowicie niezależne węże o długości do 60 cm, wśród nich są bliźniaki jednojajowe. W ciągu 3 lat dojrzałe płciowo następcy z rodzaju wyrastają z czerwiu, a po kolejnym roku osiągają maksymalną długość. To, o ile metrów rozciąga się ich ciało, zależy w dużej mierze od cech genetycznych i warunków życia.
Cechy trzymania w domu
Tylko zdesperowani śmiałkowie mogą zdecydować się na zwierzaka w postaci gada. Wszakże treść tych przedstawicieli fauny oznacza ciągłe zagrożenie i ryzyko dla własnego życia. Co miłośnicy gadów muszą wiedzieć i jak zapewnić podopiecznemu komfort, rozważymy szczegółowo.
Terrarium
Przed zakupem gigantycznego węża hodowca potrzebuje solidnej obudowy z mocnymi, bezpiecznymi ścianami i wysokiej jakości zamkiem. Do tych celów idealna jest przestronna szklana konstrukcja typu sześciennego lub poziomego. Aby jego przyszły najemca czuł się komfortowo, przestrzegaj następujących zasad:
- Długość siedziby węża powinna być półtora raza większa od ciała gada. Ciasnota źle wpłynie na jego żywotność, zakłócając naturalne formowanie się instynktów godowych i łowieckich. Zbyt duże pomieszczenie utrudni sprzątanie. Do trzymania pytona możesz wybrać półki melaminowe lub markowe terraria z kategorii klatki Freedom Breeder.
- Aby wychowanek przebywający w niewoli nie został pozbawiony swojego zwykłego zachowania, wewnętrzne rozmieszczenie jego domu musi być jak najbliżej jego naturalnego środowiska. Dlatego zaleca się wypełnienie dna pojemnika odpowiednią ilością podłoża. Do tych celów nadaje się piasek, opadłe liście, wermikulit, torfowiec, ściółka i zwykłe gazety..
- Grube drewno driftowe, gałązki, kamienie w kształcie jaskini i sztuczne rośliny mogą być używane jako elementy ozdobne dla pnącza. Pamiętaj jednak: im więcej biżuterii włożysz do środka, tym więcej przedmiotów będziesz musiał wyczyścić podczas czyszczenia..
- Wśród obowiązkowych akcesoriów terrarium są standardowe maty termiczne i świetlówki, które pomogą utrzymać optymalny reżim temperaturowy wewnątrz konstrukcji do trzymania węży (w ciągu dnia - +22 ... + 24 ° С, w nocy - +25 ... + 27 ° С). Ponadto hodowca będzie musiał regularnie monitorować wilgotność w siedlisku węża. Jego optymalny wskaźnik nie powinien być niższy niż 70%. W tym celu zaleca się nawadnianie roślinności i wnętrza konstrukcji za pomocą pistoletu natryskowego. Należy pamiętać, że w szklanych budynkach z dostępem od góry trudno jest osiągnąć pożądaną wilgotność powietrza.
- W terrarium ważne jest zapewnienie płynnego przejścia z narożnika ogrzewanego do zimnego..
- Ponadto należy zapewnić oddziałowi poidło i karmidło.
Karmienie
Po pojawieniu się w domu olbrzyma po raz pierwszy należy go co tydzień karmić myszami i szczurami. Ponadto taki pokarm powinien trafiać „na stół” drapieżnika w postaci żywej, aby jego instynkty łowieckie nie zostały przytępione. Karmienie układaj w tym samym czasie w umiarkowanych porcjach i nie przekarmiaj zwierzaka. Należy pamiętać, że w okresie jego linienia, a także aktywności seksualnej możliwe są radykalne zmiany w diecie żywieniowej.Oddział może zwiększyć porcje i zmienić zwykłe menu dopiero po osiągnięciu wieku trzech lat. Następnie dorosłemu pytonowi można zaoferować inne gady i zwierzęta stałocieplne. Ale nie spiesz się, aby przenieść swojego cichego przyjaciela na duże jedzenie. W końcu jego prośby będą rosły proporcjonalnie do wzrostu długości ciała.
Mały pyton, który urósł do 90 cm wystarczy na pół szczura, a gdy jego ciało wzrośnie do 1,2 m, porcję można podwoić. Po posiłku wysoce niepożądane jest przeszkadzanie gadowi, aby się nie zwrócił. Nie możesz też podnieść głodnego węża lub po kontakcie z jedzeniem. W przeciwnym razie zacznie uważać swojego pana za obfity obiad..
Zdaniem ekspertów wystarczy, że pytony siatkowe jedzą raz w odstępach 10-14 dni. Ścisła kontrola nad spożywanym pokarmem ograniczy rozwój zwierzaka, gdyż w przeciwnym razie hodowca będzie potrzebował fortuny, aby go nakarmić.
Rytm dzienny i sezonowy
Dla komfortu zwierzaka ważne jest, aby zapewnić prawidłowe działanie urządzeń grzewczych i oświetleniowych w terrarium, ponieważ w niewoli gad musi również żyć zgodnie z zasadami naturalnego rytmu. Oznacza to, że maksymalna długość godzin dziennych wynosi 12 godzin, a także okres ogrzewania terrarium w ciągu dnia..
Doświadczeni hodowcy zalecają instalowanie w siedlisku węża lamp UV z UVB 4-7%, które łączą w sobie funkcję oświetlenia i naświetlania. Alternatywnie, odpowiednie jest urządzenie do rumienia, które najlepiej włączać trzy razy dziennie na 15 minut. Obudowę węży można również napromieniować domowymi grzejnikami typu UFO, umieszczając je w odległości półtora metra od konstrukcji.
Latem bardzo wskazane jest zabranie węża w słoneczne miejsce przy spokojnej pogodzie.. Ważne jest, aby temperatura powietrza na zewnątrz nie była niższa niż +25 ° С. Pod wszystkimi innymi względami rytm sezonowy dla pytonów siatkowych nie ma tak naprawdę znaczenia. Należy o tym pamiętać tylko podczas hodowli gadów w domu. W takim przypadku przygotowania należy rozpocząć od stopniowej, trzytygodniowej redukcji godzin dziennych od sierpnia..W sztucznych warunkach wąż będzie gotowy do hibernacji dopiero po nauczeniu go 4-godzinnych godzin dziennych i przy całkowitym braku karmienia, ogrzewania podłogowego i zbiornika. Faktem jest, że u większości gatunków węży procesy trawienia pokarmu zatrzymują się, gdy temperatura spadnie do +12 ° C. Następnie żywe stworzenia są przeszczepiane do torebki na tkanki i wysyłane do pojemnika na warzywa w lodówce, gdzie temperatura waha się w granicach + 10 ° C. W takich warunkach wąż może przebywać od 2 tygodni do półtora miesiąca. Następnie wraca do terrarium..
Środki ostrożności
Biorąc pod uwagę, że mamy do czynienia nie tylko z egzotycznym pupilem, ale z nieprzewidywalnym olbrzymem, decydując się na takiego „przyjaciela”, należy zawsze uważać. Doświadczeni hodowcy węży dzielą się zaleceniami, których ścisłe wdrożenie zapobiegnie atakom pytona domowego:
- Zachowaj szczególną ostrożność podczas linienia węża, okresu godowego i sezonu składania jaj. W tych okresach lepiej unikać kontaktu z drapieżnikiem iw żadnym wypadku nie działać wbrew jej woli..
- Jeśli chcesz wziąć podopiecznego w ramiona, zrób to bardzo delikatnie, spokojnymi ruchami. Gad nie powinien czuć twojego strachu. W takim przypadku jedną ręką chwyć go z boku za górną trzecią część ciała, a drugą - za dolną. Pamiętaj, że egzotykę musisz wspierać z boku, a nie z tyłu..
- Przy pierwszych oznakach niepokoju umieść zwierzaka w terrarium. Czas spędzony na jego rękach wydłuży się, gdy się do tego przyzwyczai.
- Nigdy nie zbliżaj się do gigantycznego węża, gdy jest głodny lub agresywny w stosunku do ciebie. Również kontakt z pytonem jest wysoce niepożądany, gdy ręce pachną ich zwykłym jedzeniem..
- Cały sprzęt przeznaczony do pracy w terrarium, a także surowica z jadu węża, muszą znajdować się w bliskim sąsiedztwie niebezpiecznego gospodarstwa domowego.
- Zabrania się zabierania takich zwierząt gołymi rękami, a także otwierania terrarium w stanie odurzenia alkoholowego lub narkotykowego.
- Dzieci i niedoświadczeni ludzie nie powinni być zaangażowani w pracę z wężami..