Właściwa pielęgnacja szynszyli w domu

Szynszyle 07.02.2018 5,4 tys. 3,6 tys. 7 minut.

Wybierając zwierzaka do domu, coraz częściej zwraca się uwagę na szynszylę - czarującego puszystego gryzonia, który jednocześnie wygląda jak wiewiórka i mały królik z okrągłymi uszami. Opieka nad szynszylą jest prosta, jeśli znasz cechy jej charakteru, wymagania dotyczące temperatury i uzależnienia od jedzenia. Przy odrobinie cierpliwości i miłości możesz zdobyć serce małego fidgeta, zaprzyjaźnić się z nim i cieszyć się komunikowaniem się z uroczym górskim zwierzęciem przez wiele lat.

1 Co lubi gryzoń?

Hodowla szynszyli nie zajmuje właścicielowi dużo czasu, opieka nad nimi jest łatwa i przyjemna, poradzą sobie z tym nawet małe dzieci. Wystarczy zapewnić zwierzakowi optymalne warunki temperaturowe, zadomowić się w przestronnym domku i rozpieszczać przysmakami, które uwielbia, aby zaprzyjaźnić się.

Szynszyla preferuje chłód, jak w swojej ojczyźnie, w górach Ameryki Południowej. Zwierzę nie toleruje ciepłego, wilgotnego powietrza, czuje się przygnębione, senne, odmawia jedzenia. Przedłużające się letnie upały mogą doprowadzić do śmierci zwierzęcia, dlatego pomieszczenie, w którym żyje, powinno być klimatyzowane. Optymalna temperatura, w której szynszyla czuje się komfortowo, wynosi 17-19 stopni. Temperatura powyżej 28 stopni grozi przegrzaniem i udarem cieplnym, z powodu którego umrze szynszyla.

Ważnym warunkiem dobrego samopoczucia gryzonia jest świeże powietrze przez cały rok. Pomieszczenie jest regularnie wentylowane, upewniając się, że klatka ze zwierzęciem nie jest w przeciągu. W wiejskim domu lub na prywatnym podwórku w chłodny wieczór można wynieść klatkę z szynszylą na zewnątrz, spacer przyniesie korzyści zwierzęciu. Ale nie chodź z nią na rękach, spowoduje to stres, zwierzę może się wyrwać i uciec.

1.1 Klatka

Kupując szynszylę, należy wcześniej zadbać o jej miejsce zamieszkania. Dobrze, jeśli zwierzę przywiezione do domu od razu osiedli się w wygodnej klatce i nie czeka na zakup domku w ciasnym pudełku na buty. Klatki są metalowe, drewniane i wykonane z profilu. Każdy rodzaj materiału ma swoje zalety i wady:

1. 1. Metalowa klatka jest najbardziej powszechną i niedrogą opcją, łatwą w transporcie i montażu. Taka klatka jest wygodna, łatwa w czyszczeniu, wyjmowana tacka ułatwia wymianę ściółki i posprzątanie po zwierzęciu. Wadą takiej konstrukcji jest ryk powstający podczas nocnych zabaw szynszyli, który nie sprzyja spokojnemu wypoczynkowi ludzi. Inną wadą jest to, że przez pręty klatki na podłodze wylewa się dużo śmieci: piasek, trociny i cząstki jedzenia. Zaleca się wymianę akcesoriów plastikowych lub metalowych, w które wyposażone są klatki, na drewniane dla zwiększenia komfortu szynszyli.
2. 2. Klatka gablotowa jest potrzebna, jeśli masz kilka zwierząt. Takie klatki są bardziej przestronne, co jest niezbędne do utrzymania pary i zwierząt hodowlanych. Wykonane są z drewna lub profilu. Gryzonie polubią drewnianą klatkę, ponieważ jest wykonana z naturalnego materiału, który czasami można skubać. Ale taka klatka jest trudna w utrzymaniu, łatwo wchłania nieprzyjemny zapach, pęcznieje pod wpływem wilgoci. Profil jest materiałem trwałym i niezawodnym, komórki z niego wyglądają estetycznie, są łatwe w utrzymaniu, konstrukcja zachowuje atrakcyjny wygląd przez długi czas. Wady - wysoki koszt.

Niezależnie od materiału, z którego wykonana jest klatka, powinna być lekka, sucha, mieć wyjmowaną tacę, dobrze wentylowaną i znajdować się z dala od źródeł ciepła i przeciągów. Szynszyle są bardzo zwinne, uwielbiają aktywne zabawy, więc ich mieszkanie powinno być przestronne, im więcej zwierząt w nim żyje, tym większa jest potrzebna klatka.

Do aktywnego spędzania czasu i wypoczynku klatka wyposażona jest w dodatkowe elementy: domek, w którym zwierzę może się schować, plastikowe koło do biegania, hamak, zabawki. Karmidło i poidło są mocno przymocowane do prętów, aby szynszyla nie mogła ich odwrócić. W klatce umieszczony jest również pojemnik z czystym piaskiem, w którym zwierzę oczyści skórę, kamień mineralny do zębów, miska toaletowa.

1.2 Sposób karmienia i picia

Podstawą domowej diety szynszyli jest specjalna sucha karma dostosowana do układu pokarmowego zwierzęcia, susz roślinny, mieszanka zbóż, bakalie (suszone owoce, świeże warzywa, orzechy). W osobnym karmniku zawsze powinna znajdować się niewielka ilość siana, aw klatce czysta woda.

Karmią zwierzaka wieczorem, gdy zaczyna swoje życie nocne. Dzienna norma dla dorosłego gryzonia to 1-2 łyżki granulowanej paszy. Jeśli kapryśne zwierzę wybierze z karmnika to, co lubi, a reszta pozostaje niezjedzona, nie wkłada jedzenia, aby szynszyla otrzymała dobre odżywianie. Głodne zwierzę zjada resztki pożywienia, a następnie nową porcję wkłada do karmnika. Rozrzucona żywność wskazuje, że jest za dużo paszy, następnie objętość jest zmniejszana lub dzienna stawka jest podzielona na kilka porcji.

Jako dodatkowe pożywienie, szynszyle otrzymują suszone warzywa, owoce, jagody, zioła: jabłka, marchew, głóg, owoce dzikiej róży, rodzynki, suszone morele, aronia czarna i jarzębina czerwona, korzeń cykorii, kwiaty nagietka, pokrzywa, lipa, maliny. Zwierzęta uwielbiają orzechy, pestki dyni i słonecznika, grykę, proso, siemię lniane.

Surowo zabrania się karmienia szynszyli mięsem i produktami mlecznymi, świeżą pieczywem, mąką, wyrobami cukierniczymi, ziemniakami, popcornem, frytkami, wszelkiego rodzaju kapustą, jajami, grzybami, smażonym zbożem.

Każdy nowy rodzaj karmy wprowadzany jest stopniowo, małymi porcjami, z zachowaniem dobrego samopoczucia zwierzęcia. Wiosenne warzywa są lekko wysuszone, nie więcej niż 1-2 liście 1-2 razy w tygodniu. Do odżywiania szynszyli można polecić cykorię, mniszek lekarski, piołun (gałęzie), liście truskawki i maliny, seler.

Do zgrzytania zębami oprócz kamienia mineralnego zwierzęciu oferowane są gałęzie drzew i krzewów: wierzba, gruszka, jabłoń, orzech laskowy, lipa, kasztan, brzoza. Przysmaki (suszone owoce, orzechy, nasiona) podaje się trochę, nie więcej niż jedną sztukę dziennie, aby zmusić zwierzę do zjedzenia głównego pokarmu.

2 Charakter i zachowanie

Szynszyle w naturze żyją u podnóża Andów, należą do kategorii gryzoni. Gatunek krótkoogonowy jest na skraju wyginięcia z powodu masowej eksterminacji. W połowie lat 60-tych mali futrzani alpiniści stali się popularni jako mieszkańcy. Od tego czasu coraz więcej miłośników domowych cipek wybiera je na przyjaciół..

Szynszyla to zwierzak z charakterem, który niczym dumny kot wyznacza granice komunikacji z właścicielem. Jeśli przywiązuje się do właściciela, staje się towarzyska, daje się wziąć w ramiona, ale nie należy nadużywać jej życzliwości. W ludzkich objęciach bestia czuje się nieswojo, jakość futra cierpi z powodu głaskania. Możesz oswoić szynszylę przysmakiem, ale należy to robić stopniowo, z cierpliwością i ostrożnością: zwierzę gryzie boleśnie.

Fani oglądania wędrówek pupili po mieszkaniu powinni pamiętać, że szynszyle, podobnie jak wszyscy członkowie rodziny gryzoni, nieustannie ostrzą zęby, a efektem takich spacerów będą zepsute tapety, meble i zabawki dla dzieci. Ponadto zwierzę może wspinać się w trudno dostępne miejsca, skąd nie może się samodzielnie wydostać. Jeśli takim miejscem stanie się działające urządzenie grzewcze, zwierzę może umrzeć z powodu przegrzania..

Szynszyla nie ma nic przeciwko jedzeniu roślin doniczkowych, z których niektóre są trujące, więc jeśli w ogrodzie domowym występuje dieffenbachia, oleander, monstera, trojeść mleczna, rododendron, adenium, aucuba, zwierzę nie może zostać wypuszczone z klatki. Nawet tak nieszkodliwa roślina lecznicza, jak aloes, jest niebezpieczna dla zwierząt domowych. Jako alternatywę dla swobodnego poruszania się po pokoju polecamy podróżowanie w specjalnej chodzącej piłce.

Szynszyle nigdy nie są kąpane w wodzie, ze względu na brak gruczołów łojowych na ich ciele futro szybko zamoczy się, jego wygląd ulega pogorszeniu. W warunkach naturalnych zwierzęta oczyszczają skórę piaskiem wulkanicznym, który można kupić w sklepach zoologicznych. Nie jest to jednak tanie, więc wielu właścicieli gryzoni tworzy miksturę do kąpieli we własnym zakresie: do piasku rzecznego przesianego przez drobne sito dodaje się trochę talku w proszku (1 łyżka stołowa na kąpiel). Mieszanka jest regularnie oczyszczana z ekskrementów i wełny przez przesiewanie przez sito.

Zwierzęta są przerażone, reagują negatywnie na silny stres, należy unikać głośnych dźwięków, nagłego ruchu klatki, inwazji na ich terytorium podczas odpoczynku. Trzymając zwierzaka w dłoni, nie zaleca się zakrywania go dłonią, szynszyla reaguje na to jako zagrożenie, ponieważ z natury jej głównymi wrogami są drapieżne ptaki, atakujące z góry.

Najczęstszym kolorem szynszyli jest popielaty popiel, ale w wyniku prac hodowlanych wyhodowano zwierzęta o najróżniejszych maściach: są osobniki o białym, kremowym, beżowym, czarnym futrze. Najrzadsze i najdroższe kolory szynszyli to biały z różowym lub fioletowym odcieniem, czarny węgiel drzewny.

3 Kilka wskazówek

Kupując szynszylę, należy preferować zwierzę wyhodowane przez profesjonalnego hodowcę; sklepy zoologiczne nie zawsze mogą zapewnić zwierzęciu odpowiednią opiekę i żywienie. Żłobki co do zasady odpowiadają za zdrowie swoich zwierząt, udzielą dokładnych informacji o płci i wieku zwierzęcia, szczegółowe zalecenia dotyczące opieki domowej. W razie potrzeby żłobek dobierze odpowiednią parę dla zwierzęcia, udzieli porad dotyczących hodowli.

Jeśli spełnione są niezbędne wymagania, szynszyla żyje w domu nawet do 20 lat, zachowując piękną skórę i figlarny charakter. Dużym plusem szynszyli jest hipoalergiczna sierść i brak zapachu, więc osoby z chorobami alergicznymi mogą bezpiecznie je rozpocząć.

Fani aktywnych zabaw ze zwierzakami powinni wiedzieć, że okres czuwania szynszyli rozpoczyna się o zmroku, w ciągu dnia najczęściej śpią w hamakach lub domkach. W nocy gryzonie są aktywne, organizują hałaśliwe zamieszanie, chętnie pędzą na kole do biegania, powodując ryk w mieszkaniu. Z tego powodu klatka dla zwierząt jest instalowana w pomieszczeniu, w którym nikt nie śpi..

Ważne jest, aby obserwować swojego zwierzaka, aby na czas dostrzec możliwe problemy zdrowotne. Zdrowy gryzoń wygląda energicznie, dobrze się odżywia, ma błyszczące jedwabiste futro bez łysych plam i zadrapań. Każde zapalenie w okolicy oczu, uszu, nosa wskazuje na pogorszenie stanu zdrowia szynszyli, nie należy ich ignorować. Jasnoróżowe zabarwienie uszu występuje podczas przegrzania, dlatego zauważając zmianę koloru małżowiny usznej, pilnie obniżają temperaturę w pomieszczeniu.

Kierując się prostymi zasadami pielęgnacji, właściciele szynszyli mogą z powodzeniem zatrzymać te dobroduszne maluchy w domu, a jeśli zechcą, rozpocząć ich hodowlę, co przyniesie dodatkowe dochody do budżetu rodziny..