Pająk na roślinach: przyczyny pojawienia się, metody zwalczania i zapobiegania

Przędziorek uznawany jest za jednego z najniebezpieczniejszych wrogów roślin. Szkodnik rekompensuje swoje mikroskopijne rozmiary płodnością, nadmiernym apetytem i nieograniczonym pożywieniem. Nie ignoruje upraw ogrodowych, roślin domowych, ogrodów. Aby przeciwdziałać wszystkim rodzajom szkodliwych pasożytów, poznaj charakterystyczne objawy infekcji i skuteczne sposoby walki.

Cechy i cechy wyróżniające przędziorków

Małego szkodnika o długości ciała do 1,1 mm nazwano ze względu na jego zdolność do wydzielania tajemnicy, która krzepnie w postaci cienkich nitek i oplata rośliny jak pajęczyna. Za pomocą lupy widać owalny korpus, porośnięty włosiem i cztery pary nóg. Kolor przędziorków zależy od siedliska. Mogą być czerwone, pomarańczowe, szare, brązowawe lub bezbarwne (przezroczyste), choć najczęściej mają kamuflażowy odcień żółtawo-zielonkawy..

Przędziorki są błędnie nazywane owadami. Ale fitofagi należą do pajęczaków i są zwierzętami.

Ważną cechą przędziorków jest kosmopolityzm: żyje we wszystkich regionach, nie wyłączając Antarktydy. Te małe i niebezpieczne szkodniki rozmnażają się, składając jaja: samice uzyskuje się z zapłodnionych, a jeśli lęg pozostanie niezapłodniony, wyklują się z niego samce. W sprzyjających warunkach - ciepło (od 25 ° C) i przy niskiej wilgotności - pasożyt rozmnaża się w sposób ciągły. Larwa wyłania się z jaja po 3 dniach, a tydzień później, przeżywszy szereg linienia, staje się pełnoprawnym osobnikiem, gotowym do rozmnażania.

Pająk składa jaja w formie kulek, lekko spłaszczonych u dołu iu góry

Cykl życia fitofaga wynosi od 14 do 30 dni. Dorosła samica składa 200 jaj. Zachowują żywotność do 5 lat.. Jeśli przędziorek pozbawiony jest warunków do żerowania i rozmnażania, wejdzie w diapauzę, podobnie jak w zawieszonej animacji.. Procesy fizjologiczne spowolnią 3-4 razy, co również należy wziąć pod uwagę przy wyborze metod eksterminacji szkodnika.

Sekret wydzielany przez kleszcza zamrożony wygląda jak pajęczyna

Rodzaje przędziorków

Na świecie występuje ponad 1270 gatunków (95 rodzajów) tych szkodników. Najczęściej jest ich 11.

Zwyczajny

Jego cechą wyróżniającą jest wszystkożerność. Pasożyt skutecznie ukrywa się i maskuje nieokreślonym kolorem i rozmiarem (do 0,4 mm). Atakuje tereny zielone w okresie wegetacji. Osiada w systemie korzeniowym, aw przypadku poważnych uszkodzeń dociera do górnych partii pędów. Samice uzyskują czerwonawo-czerwony odcień pod koniec lata, ale to nie czyni ich bardziej zauważalnymi.. Pasożyt uszkadza rośliny na wszystkich etapach ich rozwoju, z wyjątkiem jaj. Zarażają nią uprawy wewnętrzne, szklarniowe, ogrodowe i ogrodowe - palmy, owoce cytrusowe, bakłażan, goździk, róża, pieprz, ogórek, chryzantema, gerbera, fuksja, balsam, ficus.

Ze względu na matowy kolor pospolitego przędziorka nie jest łatwo zobaczyć zaatakowaną roślinę

atlantycki

Szkodniki te mogą istnieć i rozmnażać się w wilgotnej glebie i przy dużej wilgotności.. Z wyglądu są nieco większe niż zwykle: dorosła samica osiąga długość 0,43-0,45 mm. Pasożyt jest niebezpieczny dla warzyw, owoców, jagód, kwiatów ozdobnych i upraw przemysłowych. Potrafi uszkadzać rośliny w pomieszczeniach i na zewnątrz. Szczególnie podatne na inwazję są owoce cytrusowe i truskawki..

Pająki atlantyckie uwielbiają truskawki i owoce cytrusowe

Cyklamen

Decyduje się mieszkać w szklarni iw domu. Do życia potrzebuje dużej wilgotności. Kiedy powietrze wysycha, samce przeciągają larwy (a czasem samice) w bezpieczne miejsca na roślinach. Ma wyraźne preferencje smakowe - najczęściej wpływa na pąki i kwiaty. Kiedy forma jest zaniedbana, kolonia znajduje się w górnej części liści. Przędziorka cyklamen ma matowy zielonkawo-żółtawy kolor i osiąga zaledwie 0,2 mm. Duże kolonie na roślinach wyglądają jak cienka warstwa kurzu.

Roztocze cyklamenowe mają zwykle kolor żółtawy lub zielonkawy.

Szkodnik nie toleruje jasnego światła. Należy do monofagów, czyli żywi się jednym rodzajem pokarmu. Do infekcji wybiera rośliny bulwiaste i korzeniowo-bulwiaste - cyklameny, pelargonie, chryzantemy, balsam, gloksynie, saintpaulia.

Przy inwazji przędziorków cyklamenowych liście rośliny wyglądają na zakurzone

Czerwony

Szkodnik ma swoją nazwę ze względu na szkarłatny z fioletowym odcieniem samic. U samców kolor jest mniej nasycony. Kleszcz osiąga 0,4 mm długości i 0,2 mm szerokości. Ten przedstawiciel pasożytów jest aktywny w wysokiej temperaturze 30 ° C, więc nie żyje w północnych regionach na otwartym terenie.. Na niskich szerokościach geograficznych niszczy rośliny szklarniowe i domowe, zjada bakłażany, ziemniaki, pomidory i owoce cytrusowe, uwielbia orchidee, azalie, jabłonie, goździki, kamelie i kalie.

Czerwone przędziorki mają jaskrawe kolory

Galusowy

Szkodliwe działanie pasożyta prowadzi do powstania charakterystycznych zgrubień (zgrubień) na uszkodzonych liściach. Przedstawiciel tego gatunku ma korpus w kształcie wrzeciona i długość do 0,3 mm. Nie ma oczu i narządów oddechowych.

Przędziorek żółci ma ciało wrzecionowate, które można zobaczyć tylko przy wielokrotnym powiększeniu

Występuje prawie wszędzie. Fitofag żywi się wszelkimi roślinami i jest niebezpieczny, ponieważ atakuje nawet drzewa i krzewy.

Struktura przędziorków żółciowych pozwala im przenosić wirusy i infekować rośliny innymi chorobami.

Roztocze żółciowe uszkadza liście w postaci pęcherzy na liściach porażonych roślin

Bulwiasty (korzeń)

Cechy szkodnika:

• długość ciała sięga 1,1 mm-
  

  Ciało owalne roztocza bulwiastego jest białawe lub żółtawe.

• prowadzi aktywny tryb życia w szerokim zakresie temperatur - od 6 ° C do 35 ° C, temperatury od 20 ° C prowokują w nim nowe pokolenie co 20 dni, a ocieplenie do 25 ° C - co dekadę;
• żywiąc się tkankami cebulki lub łodygi rośliny, szkodnik zamienia je w pył-
  

  W przypadku nieprawidłowego przechowywania roztocz cebulowy bardzo szybko je niszczy.

• w sprzyjających warunkach samica składa do 300 jaj.

Najczęściej szkodnik infekuje bulwiaste gatunki roślin. Jest szczególnie niebezpieczny dla tulipanów, mieczyków, orchidei, hiacyntów, amarylis i hippeastrum.

Jeśli kolonia jest zagrożona wyginięciem z powodu głodu, z niektórych jaj wylęgają się specjalne larwy. Poszukują nowych miejsc do osiedlenia się, nie potrzebują jedzenia, są odporni na suszę, chemikalia i promieniowanie..

Głóg

Osobliwością tego gatunku są wyraźne różnice płciowe: samce o długości 0,4 mm są koloru ciemnozielonego, a ciało ciemnoczerwonych samic ma 0,55 mm. W okresach suszy szkodnik rozmnaża się masowo, oplatając liście i gałęzie drzew.

Pająk głogowy częściej niż inne rośliny atakuje uprawy owoców ziarnkowych i pestkowych. Występuje na jabłku, gruszce, wiśni, czereśni, śliwce, rzepie i brzoskwini.

Pająk głogu uwielbia uprawy owoców pestkowych

Koniczyna

Ten roztocz jest uzależniony od zbóż, ale żyje także na roślinach domowych. Swoją nazwę zawdzięcza zielonkawo-brązowemu kolorowi ciała. Ma długie czułki i nogi, dzięki czemu szkodnik porusza się dość szybko.. Wśród roślin domowych, abutilon, fikusy, peperomia i japoński jemionik są bardziej narażone na zakażenie przędziorkami koniczynowymi niż innymi kwiatami..

Nazwa przędziorka koniczyny pochodzi od zielonkawo-brązowego zabarwienia.

Turkiestan

Mieszka na środkowych i północnych szerokościach geograficznych. Samica osiąga długość 0,6 mm, jej ciało jest jajowate. W stanie aktywnym szkodnik staje się zielony, podczas hibernacji blady do żółtego, a następnie zmienia kolor na czerwony. Wyróżnia się polifagią oraz długim, w porównaniu z innymi typami przędziorków, czasem trwania cyklu życiowego - do 80 dni. Zwyczaje żywieniowe fitofaga są szerokie i nieuporządkowane. Chętnie pasożytuje na roślinach ozdobnych w szklarniach i szklarniach. Na otwartym polu wpływa na uprawy owoców pestkowych i ziarnkowych, nie gardzi roślinami strączkowymi, melonami i warzywami.

Podczas zimowania przędziorek turkiestanu zmienia kolor na czerwony, ale w miarę żerowania nabiera coraz bardziej zielonego odcienia

Płaski roztocz kaktusa (płaska jałówka)

Szczególnie trudno jest zdiagnozować pojawienie się tego szkodnika ze względu na jego charakterystyczną cechę: nie emituje pajęczyn. Jest aktywny od 18 ° C do 24 ° C. Ciało jajowate ma 0,4 mm długości i ma żółtawy ceglasty kolor. Do zamieszkania kleszcz wybiera sukulenty i egzotyczne rośliny domowe - cytrusy i kaktusy.

Popularna nazwa roztocza kaktusa to płaska jałówka

Fałszywy

Na otwartym terenie żyje wyłącznie w gorących tropikach. W chłodniejszych szerokościach geograficznych występuje w pomieszczeniach (szklarniach, szklarniach lub pokojach). Swoją nazwę zawdzięcza temu, że podobnie jak platforma nie jest w stanie opracować tajemnicy i uwolnić sieci. Cechy pasożytów - długość 0,3 mm i niewielka waga, dzięki czemu rozprzestrzeniają się nawet przez systemy wentylacyjne.

W przypadku porażenia owoców cytrusowych zasiedla obszary już zniszczone przez inne owady. Z powodu tej cechy przędziorek pająka ma zwiększoną zdolność do rozprzestrzeniania chorób bakteryjnych i wirusowych..

Stanowi główne zagrożenie dla orchidei i owoców cytrusowych. Uwielbia także egzotyczne rośliny owocowe - rambutan, durian, passiflory, mangostan i papaję.

Fałszywy przędziorek charakteryzuje się jasnym kolorem i małymi wypustkami na ciele.

Oznaki inwazji przędziorków

Fitofagi nie potrzebują specjalnych warunków do życia i rozmnażania, co oznacza, że ​​rośliny mogą zostać nimi zakażone w dowolnym momencie. Ważne jest, aby nie przegapić pierwszych oznak choroby, aby oprzeć się przędziorkom..

Drogi infekcji roślin

Najczęściej szkodniki przenoszą się z chorych roślin na zdrowe lub powodują infekcję strumieniem powietrza. Dlatego w takich przypadkach należy zachować ostrożność:

• zakup nowej rośliny - zakup w sklepie nie gwarantuje braku niebezpiecznych pasożytów w glebie lub na powierzchni samego kwiatu, który ostatecznie się pojawi;

  

  Kwiaty sklepowe mogą już być zainfekowane przędziorkami

• przesadzanie lub karmienie roślin - nowa gleba może zawierać jaja lub larwy szkodników, nawet jeśli kupisz ją w specjalnym sklepie;

  

  W ziemi mogą znajdować się larwy przędziorków lub jaja

• przenoszenie roślin na otwarte powietrze - ta przydatna procedura zwiększa ryzyko zakażenia groźnymi pasożytami-
  

  Na zewnątrz wzrasta ryzyko zarażenia przędziorkami

• otwarta wentylacja i wietrzenie - jeśli w pobliżu lokalu znajdują się tereny zielone, żyjące w nich przędziorki migrują do roślin domowych.

W rzadszych przypadkach możesz przypadkowo przynieść pasożyta z podarowanym bukietem lub na ubraniu.

Objawy i uszkodzenia szkodników

Oznaki uszkodzenia rośliny przez przędziorka nie są łatwe do rozważenia. W końcu jest za mały, aby natychmiast zamanifestować swoją szkodliwą obecność. Główne objawy u roślin obserwuje się w miarę postępu choroby:

1. Na początkowym etapie ślady pasożyta wyglądają jak maleńkie rozproszone bezbarwne plamki. Wynika to z faktu, że przebija tkankę liścia i powoduje obumieranie powierzchni w tych miejscach. Wraz z rozwojem choroby plamki gromadzą się i rosną w plamy, których nie można już przeoczyć.

   

   Pająk pozostawia na liściach małe przezroczyste plamki

2. Odżywiając się sokami z liści, odchodami fitofagów. Odpady te wyglądają jak małe czarne ziarenka i łatwo je strząsnąć..

   

   Przędziorki pozostawiają odpady na roślinach, które wyglądają jak małe czarne kropki

3. Najbardziej oczywistym objawem jest pojawienie się pajęczyny. Na początku jest bardzo cienka, a wraz z rozwojem kolonii rośnie. Jeśli przegapisz czas i nie zaczniesz od razu niszczyć pasożyta, roślina może umrzeć..
   

   Na początku łatwo przeoczyć cienką sieć pasożyta

4. Ostatni etap infekcji - wysuszone i opadłe liście, nieżywotne pąki i kwiaty, duża liczba pajęczyn z widoczną kumulacją kleszczy.
   

   Przy niekontrolowanym rozmnażaniu przędziorki zabijają roślinę

Sposoby radzenia sobie z przędziorkami

Niszczą szkodniki środkami ludowymi, biologicznymi i chemicznymi. Sprawdź wstępnie ich działanie na dwóch lub trzech dotkniętych liściach, aby zmniejszyć możliwe uszkodzenia.

Środki ludowe

Ich zalety polegają na łagodniejszym wpływie na roślinę i opiekującą się nią osobę. Jest też minus - mniejsza wydajność. Najskuteczniejsze środki przetestowane przez hodowców roślin to:

1. Oblewanie zimną wodą. Odpowiedni dla roślin odpornych na ekstremalne temperatury. Połączenie wysokiej wilgotności i niskiej temperatury jest szkodliwe dla większości rodzajów przędziorków. Metoda nie gwarantuje całkowitego zniszczenia kolonii.
   

   Aby zabić przędziorków, woda musi być zimna.

2. Żel lub szampon do mycia naczyń dla zwierząt z dodatkiem rumianku perskiego (złocienia). Produkt miesza się z wodą, ubija do uzyskania stabilnej piany, a następnie rozprowadza na dotknięte obszary. Po 20-30 minutach dokładnie spłucz zimną wodą.
   

   Gęsta piana usunie przędziorków z rośliny

3. Napar z barszczu. Rozdrobnione części miele się wodą w stosunku 1 kg na 10 litrów, następnie wyciska się płyn, a surowce roślinne rozcieńcza się już w 15 litrach wody. Po 12 godzinach wlew opróżnia się i miesza z wcześniej otrzymanym roztworem. Sok z barszczu powoduje oparzenia i bolesne pęcherze na skórze, a jeśli dostanie się do oczu, ślepotę. Dlatego pracują z nim w wodoodpornych rękawiczkach (nie z tkaniny), odzieży z długimi rękawami, spodniach i goglach.. Narzędzia do zbierania i siekania roślin dobrze się myją po użyciu.
   

   Napar barszczu niszczy przędziorków, ale roślina jest trująca, dlatego podczas pracy z nią należy używać odzieży ochronnej, okularów, rękawic

4. Napar z rumianku perskiego (5 g) i zielonego mydła (4 g). Składniki miesza się i dodaje do 1 litra wody. Roślinę spryskuje się powstałym roztworem i dzień później zmywa ciepłą wodą. Powtarzaj procedurę, aż pasożyty zostaną całkowicie zniszczone..
   

   Efekt zielonego mydła wzmacnia rumianek perski

5. Skórka cebuli (0,1 kg) i detergent (50 g). Łuskę nalega się w 5 litrach ciepłej wody przez 12 godzin. Przefiltruj i dodaj drugi składnik, a następnie potraktuj składem rośliny.

   

   Odpowiednio przygotowany napar ze skórki cebuli może na długi czas odpędzić przędziorków.

6. Czosnek. 150 g posiekanego czosnku moczy się w wiadrze z wodą i podaje przez 24 godziny. Następnie opryskuje się zainfekowane liście. Ponadto pokrojone plastry układa się obok siebie, zawijając razem z rośliną w nieprzepuszczalną folię, tworząc środowisko nie do zniesienia dla szkodnika..
   

   Posiekane ząbki czosnku odstraszają przędziorków

7. Świeże liście mniszka lekarskiego. Na 10 litrów ciepłej wody potrzeba 500 g. Napar jest przechowywany przez 2 godziny, świeżo przygotowany.

8. Mydło smołowe (100 g). Rozpuszcza się w wiadrze z wodą. Otrzymaną kompozycję opryskuje się na rośliny 2-3 razy w tygodniu.

Środki ludowe dają krótkotrwałe rezultaty i wymagają ciągłego powtarzania..

Metody biologiczne

Aby uzyskać naturalną odporność na szkodnika, stosuje się drapieżne owady roztoczowate, które żywią się kleszczami. Największe korzyści płyną z:

• sznurowanie-
  

  Naturalnym wrogiem przędziorków jest lenistwo

• zachodni metaseiulus - roztocze drapieżne, odporne na pestycydy;
• phytoseiulus-
  

  Phytoseiulus niszczy przędziorków

• Ambliseius (kalifornijski lub Mackenzie).

Metoda biologiczna jest bezpieczna dla roślin, zwierząt czy ludzi i ma wysoką skuteczność. Jego wadą jest możliwość zastosowania tylko do roślin sadzonych w otwartym terenie i na skalę przemysłową..

Obróbka chemiczna

Ponieważ przędziorki są pajęczakami, większość środków owadobójczych stosowanych do zabijania owadów jest wobec nich bezsilna.. Niebezpieczne pasożyty są niszczone specjalnymi preparatami - akarycydami lub insektoakarycydami. Ze względu na rodzaj działania na organizm pasożyta dzielą się na jelitowe, kontaktowe i ogólnoustrojowe.

Chemikalia używane do zabijania przędziorków są toksyczne. Stosowanie akarycydów, insektoakarycydów i analogów jest możliwe przy ścisłym przestrzeganiu instrukcji i przestrzeganiu norm sanitarnych i środków bezpieczeństwa. Roślina jest przetwarzana przy użyciu środków ochrony indywidualnej, jeśli to możliwe - na świeżym powietrzu. Po zakończeniu jest usuwany w miejsca niedostępne dla dzieci i zwierząt..

Podczas pracy z chemikaliami należy używać rękawic i respiratora

Optymalny stosunek skuteczności do bezpieczeństwa stosowania wykazały leki na bazie awersektyny, klofentezyny i abamektyny:

1. Aktofit. Stosuje się go tylko przy suchej, przejrzystej i spokojnej pogodzie, przy temperaturze powietrza nie niższej niż 18 ° С. Składnikiem aktywnym jest awersektyna C. Jest to wysoce skuteczna neurotoksyna pochodzenia biologicznego. Paraliżuje kleszcza, po czym umiera. W przypadku przedawkowania roślina nie szkodzi.
   

   Preparat chemiczny na kleszcze z substancją czynną pochodzenia biologicznego - Aktofit

2. Actellic. Związek fosforoorganiczny zawierający substancję czynną pirymifos-metyl. Niszczy pasożyta, wchodząc do organizmu z pożywieniem i przez drogi oddechowe.
   

   Silny akarycyd o działaniu jelitowym - Actellic

3. Apollo. Ma długi okres ekspozycji (do 90 dni), substancją czynną jest klofentyzyna. Praktycznie bezpieczny dla najbardziej pożytecznych owadów, pszczół i ludzi.
   

   Działanie leku Apollo ma na celu sterylizację dorosłych oraz niszczenie larw i jaj

4. Vertimek. Ma na celu reakcję na hamowanie impulsów nerwowych przędziorków. Pierwsze oznaki pojawiają się po 2–3 dniach, po których następuje całkowity paraliż i śmierć szkodnika. Lek jest szczególnie skuteczny w połączeniu z innymi lekami o innym mechanizmie działania..
   

   Vertimek jest lekiem o działaniu jelitowym opartym na abamektynie

5. Fitoverm. Substancją czynną jest awersektyna C. Powoduje paraliż szkodnika, ale nie wpływa na jaja, ponieważ nie potrzebują one pożywienia. Skuteczny w czasie upałów.
   

   Środek owadobójczy kontaktowo-jelitowy - Fitoverm

Ponieważ przędziorek jest w stanie przystosować się do trucizn, lepiej jest łączyć i zmieniać preparaty. Cały sprzęt używany podczas pracy z roślinami należy dokładnie wyczyścić i wypłukać.

Skuteczne, nowoczesne środki zaradcze nie niszczą natychmiast całej populacji przędziorków. Larwy lub nieuszkodzone jaja pozostają w glebie, a poszczególne samice chowają się i czekają na działanie leku. Dlatego do całkowitego zniszczenia potrzebujesz co najmniej dwóch zabiegów w odstępie 5-6 dni.

Środki zapobiegawcze

Łatwiej jest walczyć z chorobą, zapobiegając jej. Przestrzegaj tych zasad:

1. Zakupione rośliny poddaj kwarantannie: odłóż je oddzielnie od innych kwiatów (lub odgrodź gęstym materiałem na ziemi) na okres niezbędny do pojawienia się pierwszych oznak zarażenia przędziorkami - około miesiąca.
2. Dokładnie zdezynfekuj glebę do karmienia lub przesadzania, zamrażając lub kalcynując. Druga metoda daje lepszy efekt, ale także niszczy pożyteczne mikroorganizmy..
   

   Procedurę kalcynacji gleby można przeprowadzić w konwencjonalnym piecu.

3. Dezynfekuj sprzęt do pielęgnacji roślin.
4. Pająk nie toleruje dobrze światła słonecznego, dlatego do zapobiegania używaj lamp ultrafioletowych.
   

   Aby było bardziej efektywne, światło UV należy kierować na dolne partie roślin.

5. Jesienią na otwartych przestrzeniach usuń resztki roślin i ostrożnie wykop ziemię.
   

   Podczas kopania gleby ostrożnie rozbij duże grudki

6. Potraktuj konstrukcje szklarni roztworami ochronnymi przed nadejściem chłodów.
7. Większość rodzajów przędziorków nie znosi wilgoci. Regularnie podlewaj i spryskuj rośliny. Olejek z Neem wzmocni efekt: dodaj kilka kropli do wody w sprayu.
   

   Olejek z miodli indyjskiej dodawany do wody do opryskiwania roślin skutecznie zapobiega przędziorkom

Niebezpieczeństwo przędziorków dla ludzi i zwierząt

Fitofagi żyją i żywią się wyłącznie roślinami, dlatego nie mogą wyrządzić bezpośredniej szkody ludziom ani zwierzętom. Ich niebezpieczeństwo tkwi w zdenerwowaniu i zmartwieniach o ulubione rośliny. W rzadkich przypadkach niektóre rodzaje pasożytów wywołują reakcję alergiczną w przypadku indywidualnej nietolerancji.

Zabijanie przędziorków wymaga czasu i cierpliwości. Jeśli środki ostrożności nie pomogły i pojawiły się oznaki choroby, zastosuj jedną lub więcej proponowanych metod i rozpocznij przetwarzanie rośliny. Po utwardzeniu zachwyci zdrowym wyglądem i luksusowymi liśćmi..