Prawdziwe legwany: charakterystyka rodzaju

Wiele gatunków jaszczurek wyróżnia się najdziwaczniejszymi kształtami. Należą do nich legwany, których duży rozmiar i przerażający wygląd mogą nawet wywołać panikę u nieprzygotowanej osoby. Tymczasem praktyka trzymania tych zwierząt jako zwierząt domowych jest dość rozpowszechniona, aw niektórych epokach były nawet obiektami kultu ludzi. Tematem tej publikacji jest styl życia tych jaszczurek, a także ich znaczenie dla współczesnego człowieka..

Kim są prawdziwe legwany

Rodzaj prawdziwych legwanów (Iguana) należy do rodziny iguanów z podrzędu jaszczurki. Przedstawiciele tego rodzaju występują na rozległych obszarach od Meksyku na północy po południe Brazylii. W sumie w rodzinie iguana jest 8 rodzajów..

Prawdziwe legwany należą do największych gatunków legwanów. Wspólnymi cechami charakterystycznymi wszystkich gatunków z tego rodzaju są dość duża głowa, jakby ściśnięta po bokach ciała, dobrze rozwinięte potężne kończyny z pazurami, wyjątkowo długi ogon i łuszcząca się skóra. Gardło „zdobi” wiszący worek ze skóry z grzebieniem.Torba odgrywa znaczącą rolę w termoregulacji organizmu i jest również używana w grach godowych. Pręga biegnie również prawie na całym ciele, wzdłuż jego górnej części, od głowy do mniej więcej połowy ogona, co może służyć jako dodatkowa ochrona przed drapieżnikami..

Klasyfikacja

Rodzaj prawdziwych legwanów obejmuje tylko dwa gatunki: pospolity, znany również jako legwan zielony (Iguana iguana), a także iguana karaibska (Iguana delicatissima). Opiszmy te typy bardziej szczegółowo.Iguana pospolitaIguana Karaiby

Iguana zwyczajna (Iguana iguana)

To najliczniejszy gatunek z rodzaju.. Wygląd zewnętrzny tej jaszczurki niesie ze sobą wszystkie charakterystyczne cechy opisanego wyżej rodzaju. Wielkość poszczególnych osobników może się różnić w zależności od warunków siedliskowych. Zwierzęta żyjące w wilgotnych tropikach są zwykle większe, podczas gdy ich odpowiedniki żyjące na obszarach suchych są zauważalnie mniejsze, o około jedną trzecią.

Średnia długość dorosłego człowieka wynosi 1,3–1,6 m przy masie do 4 kg, natomiast długość mistrzów może przekraczać 2 m przy masie 8–9 kg. Trzeba przyznać, że największy udział w długości jaszczurki ma ogon. Długość ciała od nosa do kloaki wynosi średnio nieco ponad 40 cm Samce są większe od samic, ich łuski na ogonie są dłuższe. Dodatkowo podeszwy tylnych łap pokryte są charakterystycznym woskowym nalotem..Kolor legwana pospolitego, wbrew nazwie, nie zawsze jest zielony. Zależy to zarówno od środowiska zewnętrznego, jak i wieku zwierzęcia. Oprócz zielonych jaszczurek (ten kolor dominuje), w różnych obszarach ich siedliska można spotkać osobniki niebieskawe, niebieskie, fioletowe, czerwono-pomarańczowe, różowawe, brązowe. Dodatkowo można je ozdobić plamkami o innym kolorze. Na ogonie zawsze są ciemne pierścienie.

Siedlisko jest rozległe. Początkowo przedstawiciele tego gatunku byli rozproszeni na terytoriach od Meksyku po Brazylię, a także na niektórych wyspach karaibskich. Jednak w chwili obecnej populacje pojawiły się w niektórych stanach amerykańskich, w tym na Hawajach..

Takie populacje powstały głównie w wyniku rozmnażania byłych zwierząt domowych, które z tego czy innego powodu powróciły na wolność. Jednak wiele z nich przybyło przypadkowo, do ładowni statków towarowych..Ta jaszczurka prowadzi dzienny i przeważnie nadrzewny tryb życia, ale w razie potrzeby doskonale pływa. Nie różni się agresywnością wobec człowieka, ale w sytuacji stresowej potrafi z wyczuciem gryźć. Do ataku używa nie tylko zębów, ale także dmucha ogonem. Jak każda jaszczurka może upuścić ogon.

Zdolność do rozmnażania rozpoczyna się w wieku 3-4 lat. W okresie godowym samce i samice są agresywne. Samica składa 30–70 jaj w wykopanym dołku, którego głębokość może sięgać jednego metra, a następnie zakopuje otwór, nie przejmując się dalszym losem lęgu. Młody wzrost pojawia się za 3-4 miesiące. Jaszczurki z tego samego lęgu zwykle pozostają razem przez pierwszy rok życia.. Głównymi wrogami tych jaszczurek są ptaki drapieżne, niektóre gatunki węży i ​​jaszczurek, krokodyle, gryzonie i koty.. W tym przypadku młode zwierzęta stają się głównie ofiarami, ponadto często niszczone są lęgi jaj. Średnia długość życia legwana zielonego w warunkach naturalnych wynosi około 7 lat, a jako zwierzęta domowe mogą żyć ponad 20 lat..

W kwestiach żywieniowych przedstawiciele tego gatunku są wegetarianami. Zjadają pędy roślin, ich liście, kwiaty i owoce. Według niezweryfikowanych danych mogą również żywić się bezkręgowcami, ale dane te są kwestionowane przez naukowców. Przyjmuje się, że owady mogą zostać połknięte przypadkowo, wraz z roślinami, a także w sytuacji, gdy brakuje pokarmu roślinnego lub jest on niewystarczający.

Legwany pospolite nie są zagrożone. Nie ma ich w Czerwonej Księdze, handel nimi jest dozwolony, jednak międzynarodowe dokumenty regulacyjne wskazują na potrzebę kontroli takiego handlu..Jednak obecnie zwierzętami domowymi zwykle nie są dzikie jaszczurki, ale osobniki hodowane w żłobkach specjalnie do tych celów..

Iguana zielona karaibska (Iguana delicatissima)

Wygląd legwanów karaibskich jest podobny do legwanów pospolitych, ale legwany karaibskie są zauważalnie mniejsze. Dorosły może osiągnąć metr długości lub więcej przy masie do 3,6 kg. Charakterystyczne cechy są nadal takie same: duża głowa, grzebień na grzbiecie i ogonie, łuszcząca się skóra, skórzasty worek na szyi itp. Główną różnicą zewnętrzną w stosunku do facetów jest brak pierścieniowych pasków na ogonie..Te zwierzęta są pomalowane na ciemnoszary kolor, ale młode mają jasnozielony kolor. Dojrzałe płciowo samce mają niebieskawe łuski z tyłu głowy i różowy odcień na podgardlu, ale kolor ten pojawia się tylko u osobników dominujących w wieku rozrodczym..

Gatunek ten jest rozpowszechniony tylko na niektórych Antylach.. W niedawnej przeszłości jego siedlisko było znacznie szersze, przedstawiciele gatunku zamieszkiwali szereg innych wysp.

Styl życia tych karaibskich jaszczurek jest dzienny. W młodym wieku wolą obszar pokryty krzewami i niskimi drzewami. Dorośli opanowują wysokie drzewa. Żyją zarówno w suchych, jak i raczej wilgotnych strefach klimatycznych.W wieku trzech lat samce i samice mogą się rozmnażać. Samice składają jaja w suchych i ogrzewanych norach o długości około jednego metra. W jednym lęgu znajduje się kilkadziesiąt jaj. Do układania wybiera się ściśle określone miejsca z warunkami odpowiednimi do inkubacji jaj. Sprzęgła nie pilnuje samica. Młode rodzą się około trzech miesięcy po złożeniu jaj..

W czasach prekolumbijskich głównymi wrogami legwanów karaibskich były drapieżne ptaki i węże. Następnie w ich siedliskach pojawiły się psy, koty domowe i zdziczałe, a także mangusty - wszystkie zostały wprowadzone przez Europejczyków. Ponadto lęgi jaj iguan są niszczone przez niektóre gatunki jaszczurek i gryzoni..Te zwierzęta żywią się pokarmami roślinnymi. Używane są pędy, liście, kwiaty, owoce. Szczególnie kochają młodą roślinność. W przypadku niektórych gatunków roślin legwany karaibskie odgrywają ważną rolę w ich rozmieszczeniu, ponieważ jaszczurki jedzą owoce niejadalne dla innych zwierząt, a nasiona tych owoców są rozrzucone na dużym obszarze w odchodach jaszczurek..

Jeśli chodzi o zagrożenie wyginięciem tego gatunku, jest ono całkiem realne. Jak wspomniano powyżej, siedlisko tych jaszczurek znacznie się zmniejszyło, na niektórych wyspach ich populacje zostały teraz zniszczone. Sytuacja ta jest spowodowana zarówno aktywnym budownictwem, jak i działalnością gospodarczą człowieka oraz wprowadzaniem na wyspy nowych drapieżników. Tak więc mangusty sprowadzono z niezwykle dobrymi intencjami - do walki z wężami i gryzoniami..W efekcie jednocześnie znacznie zmniejszyły, aw wielu miejscach zniszczyły populacje jaszczurek. Oprócz drapieżników negatywny wpływ na liczebność legwanów karaibskich mają wprowadzane przez Europejczyków kozy i owce, które żywią się tymi samymi roślinami co jaszczurki..

Znaczenie dla osoby

Można jeść mięso i jajka prawdziwych legwanów. Na przykład w Meksyku dania mięsne z iguana są tradycyjne i są bardzo popularne zarówno wśród turystów, jak i mieszkańców. To mięso jest gotowane, smażone lub duszone. Takie potrawy są powszechne nie tylko w Meksyku, ale prawie wszędzie, gdzie żyje jaszczurka..

Jednak znaczenie tych zwierząt nie ogranicza się do kulinarnych potrzeb ludzi. Są bardzo poszukiwane jako zwierzęta domowe. Popularności sprzyja zarówno spektakularny wygląd jaszczurek, jak i ich zdolność oswajania się z właścicielami. Ponadto utrzymanie legwanów pospolitych nie nastręcza żadnych trudności (ich karaibskich odpowiedników nie ma w domu).W czasach prekolumbijskich iguana odegrała ważną rolę w mistycznych i kosmogonicznych poglądach mieszkańców obu Ameryk. Tak więc Majowie wierzyli, że wszechświat został umieszczony w ogromnym budynku, którego ściany utworzyły cztery iguany odpowiadające punktom kardynalnym. Dach domu tworzą legwany. Ale Indianie kultury Mochica oddawali cześć bóstwu, które przedstawiali jako humanoidalne stworzenie wyposażone w legwany - charakterystyczną głowę, herb i ogon.

Jak widać, prawdziwe legwany są jednymi z najciekawszych przedstawicieli rzędu jaszczurek. Zwierzęta te od dawna przyciągają uwagę swoim niezwykłym „smoczym” wyglądem, pięknym umaszczeniem i imponującymi rozmiarami. Walory kulinarne mięsa iguany są od dawna doceniane w wielu krajach, a wygląd i charakter tego zwierzęcia sprawiły, że stało się bardzo popularne jako zwierzę domowe..