Szerszenie: kim są i co z nimi zrobić

Wśród owadów latających szerszenie wyróżniają się bardzo silnie: bardzo trudno je przeoczyć. Jednak oprócz ich wielkości i wyglądu, ich cechy dotyczą również stylu życia. Co to są szerszenie i czy są one dla nas niebezpieczne?

Kim są te szerszenie?

Szerszenie są wydatnymi owadami latającymi, do ok. 5,5 cm długości, ubarwionymi na przemian w czarne i żółte lub jasnopomarańczowe paski, a ich oczy są pomarańczowo-czerwone. Owady owocujące mają owipositor, a u robotników zamieniają się w żądło mające na celu ochronę.

Wygląda jak szerszeń w locie

Początkowo osy i szerszenie należały do ​​tego samego taksonu, ale potem osy zostały podzielone na osobny rodzaj. Główna różnica polega na wielkości i zachowaniu.. Szerszenie po pierwsze są znacznie większe od os i mają bardziej zaokrąglony brzuch, a po drugie są mniej agresywne i wolą nie atakować, tylko uciekać przed niebezpieczeństwem. Gniazda szerszeni są podobne do gniazd os zarówno pod względem budowy (jest prawie identyczne), jak i wyglądu, różnią się jednak kolorem, gdyż szerszenie budują swoje siedliska z kilku innych materiałów.

W niedokończonym gnieździe szerszeni można zobaczyć plastry miodu

Szerszenie żyją głównie na półkuli północnej - w Europie, Azji i Ameryce Północnej, ale unikają skrajnych regionów północnych i południowych, preferując głównie klimat umiarkowany. Żyją w dużych rodzinach w dużych papierowych gniazdach do 10 poziomów. Mieszkania szerszeni najczęściej znajdują się w zacisznych miejscach: w dziuplach, w opuszczonych domach, na strychach, rzadziej - w cieplejszych regionach - przyczepiają się do gałęzi drzew. Szerszenie wykorzystują gałęzie brzozy i zgniłe drewno starych pni jako materiał do budowy gniazd szerszeni, dlatego w przeciwieństwie do os są raczej brązowo-brązowe.

Takie gniazdo szerszeni można znaleźć na strychu lub w starej łaźni.

Szerszenie żyją nie dłużej niż rok - z wyjątkiem samic, które hibernują. Wiosną, około połowy maja, królowe budzą się, znajdują odpowiednie miejsce na swój przyszły „dom” i składają jaja, które po pięciu dniach zamieniają się w larwy. Wtedy zaczyna się budować gniazdo szerszeni..

Szerszeń karmi larwy w budowanym gnieździe

Larwa rozwija się w ciągu dziewięciu dni, następnie przepoczwarza i po dwóch tygodniach zamienia się w dorosłego owada. Wraz ze wzrostem liczby szerszeni rodzina rośnie i stopniowo dzieli się na kilka mniejszych rojów, które migrują z głównego. Dorosłe szerszenie żywią się wyłącznie pokarmem węglowodanowym: mogą to być słodkie soki drzewne, wydzieliny mszyc, słodki sok z przejrzałych i zgniłych owoców, a także miód, dla którego atakują ule miodne. Do karmienia maską potrzebny jest pokarm białkowy, a ze względu na ofiarę samice zabijają inne owady - koniki polne, muchy, osy, pszczoły, a nawet szarańczę.

Gniazdo szerszeni w środku: wideo

Szerszenie są inne

Ponieważ te owady są bardzo rozpowszechnione na całej naszej planecie, naturalne jest, że istnieje kilka najpospolitszych gatunków..

Szerszeń zwyczajny, znany również jako europejski

Żyje w Europie, prawie w całej Ameryce Północnej oraz w Azji - aż po zachodnią Syberię i wschodnie regiony Chin. Długość królowej sięga ok. 2,5–3,5 cm, owady pracujące są nieco mniejsze, ale także różnią się wielkością. Wcześniej zwykłe szerszenie były bardzo rozpowszechnione, ale ludzie od dawna aktywnie tępili te owady, aw ciągu ostatnich dziesięcioleci stały się znacznie mniej. Walka ludzi z europejskimi szerszeniami doprowadziła do tego, że owady te stały się gatunkiem zagrożonym wyginięciem. Obecnie w krajach Europy Zachodniej gatunek ten objęty jest ochroną, a za zniszczenie ich gniazd nakładana jest duża kara.

Szerszeń zwyczajny - najbardziej znany ze wszystkich szerszeni

Szerszeń wschodni

Te owady preferują suchy, gorący klimat. Można je spotkać w krajach Europy Południowej i Azji, aż po Indie, Chiny i Nepal. Dorośli nie dorastają dłużej niż 3 cm, ich kolor różni się od koloru zwykłych szerszeni, mają raczej czerwono-brązowy kolor - zarówno ciało, jak i skrzydła. Jedną z cech szerszenia orientalnego jest to, że zwykle budują swoje gniazda w ziemi..

Szerszeń orientalny to jedyny gatunek, który dobrze toleruje suchy klimat

Szerszeń chiński

Pod pewnymi względami szerszenie chińskie są legendarne - te szerszenie są prawdziwymi gigantami! Ich ciała mogą być dłuższe niż 5 cm, rozpostarte skrzydła - aż 7,5 cm, a użądlenie ponad pół centymetra, ponadto zawarta w nim trucizna jest silnie toksyczna i może być śmiertelna dla człowieka. Ich kolorystyka jest dość standardowa - żółte i czarne paski. Owady te żyją oprócz Chin i na terytorium Primorsky w Rosji, a także w Indiach, Japonii, Korei i Nepalu..

Szerszeń chiński - największy gatunek!

Szerszeń japoński

Ten podgatunek szerszenia chińskiego występuje tylko na wyspach Japonii i terroryzuje zarówno ludzi, jak i lokalne pszczoły miodne. To prawda, że ​​japońskie pszczoły zabijają te szerszenie, otaczając je i wytwarzając ciepło swoimi ruchami, co powoduje śmierć szerszenia w wyniku szoku cieplnego. W przypadku ludzi wszystko jest bardziej skomplikowane: trucizna japońskiego trzmiela jest tak samo toksyczna jak trucizna jego chińskiego odpowiednika. Co najmniej 40 Japończyków umiera co roku w wyniku wstrząsu anafilaktycznego.

Szerszeń japoński - szczególnie duży, groźny i trujący

Czarny szerszeń

Szerszeń czarny, inaczej szerszeń Dybowski, jest chroniony w niektórych regionach ze względu na niewielką liczebność. Owady te nie przekraczają 1,8–2,5 cm i różnią się od swoich krewnych ciemniejszym kolorem, zbliżonym do czarnego. Osobliwością tych szerszeni, rzadkich w Rosji, jest to, że zazwyczaj nie tworzą one własnych „domów”. Gdzie oni żyją? Odpowiedź jest prosta: te przebiegłe pasożytują, zajmując gniazda szerszeni innych gatunków. W Rosji szerszeń Dybowski nie jest rozpowszechniony, występuje głównie w Primorye. Ale występuje również w Chinach, Korei, Japonii, Tajlandii, Birmie i Indiach.

Czarny szerszeń ma ciemniejszy kolor

Vespa velutina

Kiedyś szerszenie tego osobliwego gatunku były powszechne tylko w Chinach, ale potem pojawiły się w Wietnamie, Tajlandii, Malezji i Indonezji, a jeszcze później zostały sprowadzone do Europy przez Francję. Ich rozmiar jest zwykły dla szerszeni - 2-3 cm, a także kolor żółto-czarny. Ale są też cechy tych owadów. Najpierw budują gniazda na wysokich drzewach, bezpośrednio na gałęziach. Po drugie, ich roje mogą liczyć kilka tysięcy osobników. Po trzecie, te szerszenie są bezwzględnymi drapieżnikami i nieustannie polują na inne owady, w tym na dzikie pszczoły.. Jednak, co dziwne, pszczoły miodne nie są nimi zainteresowane..

Vespa velutina - drapieżniki wśród szerszeni

Szerszenie tropikalne

Owady te mają standardowe rozmiary - 2,5-3 cm i zwykły czarno-żółty kolor, ale mają tylko jeden żółty pasek i są bardzo szerokie. Występują w strefie tropikalnej, a mianowicie w różnych regionach Azji Południowej. Szerszenie tropikalne budują siedliska zarówno na drzewach, jak i pod ziemią, nie mając określonych preferencji w tej kwestii..

Szerszeń tropikalny występuje tylko w Azji Południowej.

Ugryzienie szerszenia

Średnio te duże owady tylko wydają się tak wściekłe: gryzą ludzi znacznie rzadziej niż mniejsze osy, ponieważ są tchórzliwe i nieagresywne. A jednak takie przypadki zdarzają się dość często. Na przykład podczas zbioru plonów mieszkaniec lata może wziąć owoc do ręki, w której ukrywa się szerszeń, jedząc słodki sok. Ponadto człowiek może zakłócić gniazdo szerszeni: może skończyć w zagłębieniu na ściętym pniu lub na strychu domu. Wtedy szerszenie wyczuwają niebezpieczeństwo i próbują zaatakować sprawcę. Sama trucizna szerszenia nie jest szczególnie niebezpieczna dla dorosłej, zdrowej osoby, chociaż samo ugryzienie jest dość bolesne.

Ukąszenie szerszenia może spowodować silny obrzęk

Główne niebezpieczeństwo wiąże się z możliwą reakcją alergiczną: ukąszona osoba może dostać obrzęku Quinckego i wstrząsu anafilaktycznego - a nawet umrzeć, jeśli nie otrzyma na czas opieki medycznej. Ponadto szerszeń może kilkakrotnie żądlić, ponieważ w przeciwieństwie do pszczoły nie pozostawia użądlenia na skórze ofiary. Dzieci i zwierzęta mogą cierpieć bardziej z powodu niższej masy ciała, co w związku z tym trucizna będzie miała silniejsze działanie niż waga osoby dorosłej. Trucizna szerszeni chińskich i japońskich jest szczególnie silna i częściej niż inne prowadzi do śmierci ofiary. Jeśli ugryzł cię szerszeń, weź lek przeciwhistaminowy (Cetrin, Suprastin, Tavegil lub coś podobnego w składzie), a jeśli nadal się pogorszy, skonsultuj się z lekarzem. Zwierzę powinno nałożyć na ugryzienie coś zimnego, aw razie potrzeby zanieść to weterynarzowi. Szerszenie są szczególnie niebezpieczne dla pszczół miodnych, niszcząc je i rujnując ule, więc uważaj, jeśli jesteś pszczelarzem.

Co można zrobić z szerszeniami?

Przede wszystkim radzę, aby nie dotykać szerszeni i nie dotykać ich gniazd. Ale jeśli umieścili swoje domy zbyt blisko twojego lub nawet w środku, wtedy warto pozbyć się niebezpiecznych owadów. Przede wszystkim musisz znaleźć źródło zagrożenia - czyli samo gniazdo. Aktywna walka powinna rozpocząć się wraz z nadejściem ciemności, kiedy aktywność szerszeni wyraźnie spadnie. Konieczne jest traktowanie gniazda specjalnymi środkami owadobójczymi zgodnie z instrukcjami na opakowaniu. Nie zapomnij jednak najpierw zadbać o swoje bezpieczeństwo: noś takie ubranie, które ochroni Cię przed ewentualnymi ukąszeniami, najlepiej grubą, ewentualnie brezentową. Szczególnie ważna jest ochrona dłoni i twarzy: przydadzą się grube gumowe rękawiczki oraz czapka z moskitierą. Ponadto wskazane będzie noszenie respiratora, aby zapobiec przedostawaniu się trującej substancji do dróg oddechowych. Jeśli boisz się samodzielnie nie zajmować się szerszeniami lub po prostu nie chcesz tracić na to czasu, zadzwoń do zespołu profesjonalistów - teraz wiele specjalnych firm jest gotowych za określoną opłatą, aby uchronić Cię zarówno przed niebezpiecznymi owadami, jak i przed żmudną walką z nimi.

W zasadzie interesy ludzi i szerszeni w niewielkim stopniu się pokrywają, więc możemy spokojnie współistnieć z tymi owadami. Ale jeśli wyruszyli na wojenną ścieżkę z tobą lub twoimi pszczołami, powinieneś podjąć działania i chronić siebie, swoje zwierzęta i swój dom.