Czy wąż jest zwierzęciem? Funkcja i opis

Węże są mało interesujące dla większości ludzi, chyba że stanowią dla nich bezpośrednie zagrożenie. Jednak pytanie, czy można je uznać za zwierzęta, czy też jest to inna kategoria istot żywych, jest dość interesującym pytaniem..

Charakterystyka

Zgodnie z ogólnie przyjętą opinią wszystkie organizmy żywe na naszej planecie można uznać za zwierzęta, a pojęcie to oznacza zarówno najprostsze gąbki, jak i wysoko zorganizowane organizmy - ludzi.

Uczciwie jest również podzielenie przedstawicieli świata zwierząt na odrębne klasy: ptaki, owady, ryby, gady i inne. Wszyscy ludzie są zjednoczeni w osobnej klasie i nie są nazywani zwierzętami, nawet jeśli pod wieloma względami jesteśmy do nich podobni zarówno pod względem zachowania, jak i budowy ciała.Wśród cech wspólnych można również wskazać potrzebę żywienia, zdolność do poruszania się i rozmnażania (poprzez żyworodność potomstwa, składanie lub wyrzucanie jaj). Okazuje się, że węże są też zwierzętami, a raczej podrzędem klasy gadów z rzędu łuskowatego. Ich wygląd nie ma jednego standardu, ponieważ istnieją zarówno bardzo małe węże o długości ciała zaledwie 10 cm, jak i prawdziwe olbrzymy - do 7 m długości.

Kolor, średnica ciała i budowa również mają swoje własne różnice, które w dużej mierze zależą od siedliska i różnorodności gatunkowej. Jedyną charakterystyczną cechą jest brak kończyn, co odróżnia je od bliskich krewnych jaszczurek. Wszystkie węże są podzielone na jadowite i nietrujące, a różnorodność gatunkowa tych ostatnich jest bardziej imponująca..

Wszystkie z nich są drapieżnikami i żywią się innymi żywymi stworzeniami, tylko niektóre paraliżują ofiarę swoją trucizną, podczas gdy inne połykają ją w całości lub duszą. Węże występują na prawie każdym kontynencie, zarówno na ziemi, jak iw środowisku wodnym, a jedynym miejscem na świecie, gdzie ich nie ma, jest Antarktyda. Większość tych gadów występuje na obszarach tropikalnych, w Azji, Afryce, Australii i Ameryce Południowej. Żyją w regionach leśnych, stepowych, pustynnych i górskich..

Co je

Wszystkie znane dziś węże żywią się innymi zwierzętami. Jednak podczas gdy niektórzy jedzą zupełnie inne żywe stworzenia, inni specjalizują się w jednym lub większej liczbie określonych gatunków (stenofagi). Na przykład lśniący skorupiak zjada już tylko raki, afrykańskie węże lub ptasie jaja. Większość węży połyka swoją zdobycz w całości, uprzednio uduszona lub sparaliżowana trucizną..

Mechanizm połykania opiera się na naprzemiennym ruchu połówek dolnej szczęki, to znaczy wąż niejako wciąga się na złapane zwierzę. Niektóre gatunki są w stanie połykać bardzo imponujące przedmioty i zdarzają się przypadki, gdy ludzie stali się tymi obiektami. Przede wszystkim mówimy o anakondzie lub gigantycznym pytonie..

Reprodukcja

Dymorfizm płciowy u większości gatunków węży jest słabo wyrażony, a samicę od samca można odróżnić jedynie po dużym rozmiarze i cieńszej podstawie ogona. Niektóre boa mają długie ostrogi odbytu, które przekraczają rozmiar tych samych anatomicznych dodatków u kobiet. Wręcz przeciwnie, biorąc pod uwagę już ukształtowane gady: u samców ostrogi te są mniejsze niż u samic.Proces zalotów w okresie godowym jest niezwykle prosty: czując zapach samicy, samiec po prostu czołga się po jej szlaku i próbuje się zatrzymać, ale nie są dozwolone żadne niegrzeczne działania. Czasami w zachowaniu pary można zauważyć wzajemne przywiązanie i troskę partnerów, ponieważ nawet czołgają się, powtarzając zakręty ciała, nie mówiąc już o głaskaniu głów.

Większość rozmnażania się tych gadów następuje przez układanie, ale niektóre gatunki można nazwać żyworodny lub jajożerne (w ciele matki nowy osobnik rozwija się w skorupce, ale opuszcza ją w momencie urodzenia).

Niebezpieczeństwo jadu węża

Jad różnych węży wstrzykiwany do ciała ofiary, który nie jest taki sam w swoim składzie, co oznacza, że ​​będzie miał różny wpływ na organizm ugryzionego: komuś staje się łatwiejszy po kilku godzinach, inni nadal nie mogą wydostać się ze śpiączki (jeśli śmierć nie nastąpi natychmiast ). Skład trucizny to złożony związek między składnikami organicznymi i nieorganicznymi, często nie do końca zrozumiały..

Sekret ten wytwarzają specjalne, zmodyfikowane gruczoły ślinowe znajdujące się za oczami. Najbardziej niebezpieczne drapieżniki, które mogą prawie natychmiast zabić dorosłego, to następujące rodzaje węży:

1. Czarna Mamba - mieszka na kontynencie afrykańskim i jednym kęsem wstrzykuje do organizmu ofiary do 400 ml trucizny (dawka śmiertelna dla zdrowej osoby to 10-15 ml). W ciągu kilku minut paraliżuje człowieka i wkrótce prowadzi do śmierci..
2. Taipan australijski - występuje nie tylko w Australii, ale także na Nowej Gwinei. Wiele innych węży próbuje ukryć się przed ludźmi i atakować tylko w chwilach zagrożenia, ale taipany są bardziej agresywne i mogą atakować jako pierwsze. Trucizna wydzielana przez zwierzę w jednym kęsie (około 100-120 ml) wystarcza do zabicia 100 osób. Jeśli antidotum nie zostanie podane na czas, ofiara umrze w ciągu 45 minut po ataku.
3. Australijski bobtail - mieszka w Australii i Nowej Gwinei, jednorazowo uwalnia do organizmu ofiary od 40 do 100 ml neurotoksycznej trucizny powodującej paraliż dróg oddechowych. W przypadku braku antytoksyny śmierć z powodu ukąszenia następuje po 6 godzinach.
4. Grzechotnik To trujące zwierzę pochodzące z Ameryki Północnej. Uderza z odległości 2/3 własnej długości ciała, a niedojrzałe osobniki są znacznie bardziej niebezpieczne niż dorosłe węże, które są w stanie kontrolować ilość wstrzykniętej trucizny. Wczesne wstrzyknięcie antidotum zmniejsza prawdopodobieństwo śmierci nawet o 4%. Trucizna w organizmie paraliżuje mięśnie, utrudnia oddychanie i powoduje rozległy krwotok.

Aby jednak nie stwarzać problemów sobie lub sobie, lepiej unikać wszelkich możliwych kontaktów i je omijać..