Kombinezon dla konia isabella: opis koloru

Kolor konia Isabella jest bardzo rzadki i piękny. Zaskakuje wyrafinowaniem i odcieniem szampana. Inna nazwa garnituru to krem. Największa liczba koni w kolorze Isabella występuje w rasie Achal-Teke (do 2,5%).

Historia garnituru

Swoją nazwę garnitur zawdzięcza królowej Hiszpanii Izabeli, która rządziła w XV wieku. W tamtych czasach konie kremowe były bardzo popularne i były ulubieńcami królowej..

Istnieje również legenda, według której Izabela obiecała nieustannie nosić śnieżnobiałą podkoszulkę, dopóki król Austrii nie podbije portu w Belgii. Władca osiągał swoje cele przez trzy lata iw tym czasie koszula królowej nabrała kremowego odcienia..

Miejscowa ludność, żyjąca wiele wieków temu na terytorium, na którym obecnie znajduje się Turkmenistan, zajmowała się hodowlą koni, których rasa stała się później znana jako Achal-Teke..Wtedy te zwierzęta były jedynym dostępnym środkiem transportu, dlatego ludzie starali się zachować czystość swojej krwi, nie dopuszczając do mieszania się z końmi innych ras. Następnie służyło to temu, że pojawili się albinosi - przodkowie garnituru Isabella.

Konie w tym czasie wyróżniały się spośród innych zwierząt, były więc wyższe, suchsze i bardziej wdzięczne. Minęło wiele wieków, ale Turkmenom udało się zachować rasowy garnitur, który wygląda jak wiele lat temu.

Rasy, wśród których znajduje się Isabella

Jedno jest pewne, że ten garnitur jest oznaką rasowości i występuje u innych ras:

1. Amerykański krem - kolor uzyskano w 1911 roku i utrwalono na poziomie genetycznym. W 1950 roku został oficjalnie wpisany do księgi stadnej.
2. Czech Kinski - duma czeskiej hodowli koni. Konie sportowe, które trafiły do ​​księgi hodowlanej w XIX wieku.
3. Hiszpański złoty - rozwinął się w 1912 roku jako konie sportowe.
4. Kucyk walijski - pierwsze informacje o zwierzętach sięgają odległej przeszłości, ale oficjalnie uznano rasę już w XX wieku.
5. American Cream Horse - w 1944 r. pojawił się związek rasowy, który po 6 latach został oficjalnie zarejestrowany.
6. Kłusaki Oryol - założyciele sportu kłusaków.

Charakterystyka

Isabellę można uznać tylko za konie, które spełniają surowe kryteria dotyczące wyglądu. Genetyka ma ogromne znaczenie w powstawaniu tego gatunku. Ponadto strój ten charakteryzuje się szczególnymi cechami charakteru..

Genetyka

Aby uzyskać kombinezon izabelowy, duże znaczenie ma przewaga kremowego genu (Cremello) u obu osób. Substytut genu wpływa na produkcję pigmentów wełny poprzez zmianę koloru.

Za główne kolory odpowiadają dwa podstawowe geny - Extention i Agouti - gniada, czarna i czerwona, ale w przypadku dominacji dwóch identycznych genów Cremello wpływ podstawowych staje się niezauważalny.Idealny garnitur izabella w swoim rodzaju ma dwóch czerwonych przodków jednocześnie. To jest powód, dla którego kolor jest bardzo rzadki i drogi. Tę kombinację genetyczną można znaleźć u słonia i rumaka, a także u konia palomino..

Funkcje:

Główne cechy wyróżniające koni z ubarwieniem izabelowym to:

1. Skóra jest różowa, gdy wszystkie rasy są szare.
2. Oczy są niebieskie, czasem zielone.
3. Odcień sierści uzależniony jest od oświetlenia - rano jest biała, po południu od słońca srebrzysta, w pochmurną pogodę kości słoniowej, a podczas zachodu słońca odcień staje się lekko czerwonawy.
4. Równie dobrze czują się na mrozie przy -30 ° С i upale + 50 ° С.

Zewnętrzny

Opis wyglądu zwierzęcia w kombinezonie Isabella obejmuje następujące cechy:

1. Wysoki wzrost (ok. 1,6 m) w kłębie, wąska klatka piersiowa.
2. Długie, smukłe nogi mają mocne ścięgna i małe kopyta..
3. Głowa jest mała, z lekko wypukłym czołem i ruchomymi długimi uszami.
4. Szyja jest długa z arystokratycznym wygięciem, zawsze w dumnym i dostojnym zestawie.
5. Wydłużone oczy, niebieskie lub zielone, u Akhal-Teke - jasny niebieski.
6. Skórka jest cienka, jasnoróżowa, kolor jednolity na całym ciele. Czasami zdarzają się przypadki prawie białego koloru.
7. Sierść jest krótka, bladokremowa z błyszczącym efektem, który widać nawet na zdjęciu zwierzęcia. Kolor grzywy i ogona jest nieco ciemniejszy lub jaśniejszy niż kolor główny. Grzywa nie jest gruba.
8. Koń wygląda krucho i delikatnie, ale w rzeczywistości zwierzę jest silne i bardzo odporne.
9. Ruchy konia są płynne, ciało ma dobrą elastyczność.

Temper i zachowanie

Rasa achał-tekińska jest główną rasą, w której rodzą się przede wszystkim źrebaki izabeli. Wynika to z faktu, że w całej historii rasy zawsze ściśle przestrzegano jej czystości genetycznej. Te konie mają twardy temperament, który pasuje do rodziny królewskiej.Mają energiczny temperament i ostre usposobienie. Tylko oni mają dobrze rozwinięte poczucie własnej wartości. Nie daj się źle traktować.

Dzięki temu dobrze czują się człowiekiem - dbają o jeźdźca, szybko się uczą i, jak mawiają jeźdźcy, wybierają własnego właściciela. Nie koń sportowy, ale hobbystyczna klasa premium.

Mieszkańcy Akhal-Teke są krnąbrni i ostrożni, nie wykonają zadania, jeśli ocenią je jako niebezpieczne i niemożliwe. Po prostu nie można zmienić ich temperamentu, dlatego nie są wykorzystywane do uprawiania sportu..

Jak zawierać

Konie muszą być stale w środku, a jest to możliwe przy odpowiednim wysiłku fizycznym, nawet jeśli nie uprawiają sportu.

Właściciel musi wyposażyć konia w stajnię, zapewnić miejsce do treningu i edukacji, a także odpowiednio wykarmić.

Stabilny układ

Właściwa hodowla zwierząt oznacza zorganizowanie dla nich odpowiedniego domu:

1. Wielkość stajni powinna odpowiadać liczbie zwierząt hodowlanych, ponieważ każda osoba powinna mieć własne stanowisko (boks).
2. Temperatura zimą nie jest niższa niż +5 ° С i nie wyższa niż + 15 ° С. Latem ważne jest, aby wskaźniki nie wzrosły powyżej +15 ° C. Wilgotność w stajni powinna wynosić 60-70%. Regulowany przez wentylację nawiewno-wywiewną.
3. Lepiej jest zbudować denika z cegły lub drewna. Powinien być taki, aby zwierzę mogło stać i leżeć swobodnie. Na przykład: przy wysokości 1,6 m odpowiednie parametry to 3,7x4,3 m. Dennik powinien mieć bramę, którą można zamknąć na zamek, aby koń nie mógł ich przypadkowo otworzyć.
4. Wysokość pomieszczenia minimum 3,0 m. Sufit jest drewniany i wodoodporny.
5. Oświetlenie naturalne - okna na poziomie 2,0 m od posadzki oraz sztuczne - lampy oświetleniowe po obwodzie pomieszczenia.
6. Podłoga wykonana jest z betonu, drewna i gliny. Idealnie, guma na drewnie jest wygodna w czyszczeniu i wytrzyma przez długi czas. Najważniejsze jest pochylenie się w kierunku przejścia, obecność progów jest niedopuszczalna.
7. Drzwi o szerokości 1,5 metra, otwierane na zewnątrz, muszą być dwa zgodnie z wymogami bezpieczeństwa przeciwpożarowego. Chwasty w drzwiach bez ostrych narożników.
8. Każde zwierzę musi mieć karmnik. Lepiej jest umieścić go w jasnym miejscu. Dla wygody konia pojemnik powinien być pojemny i głęboki.
9. Aby zorganizować pijących, możesz skorzystać z dwóch opcji: zrobić rynnę, która przejdzie przez całą stajnię lub postawić pojedynczych poideł.
10. Stajnia powinna posiadać pomieszczenia do przechowywania: paszy, siana, amunicji, ekwipunku, ściółki, a także do zabiegów weterynaryjnych.
11. Wybieg dla koni owalny lub okrągły o powierzchni 100 metrów kwadratowych na konia.
12. Dla wygody opieki nad końmi lepiej jest zapewnić dopływ wody do stajni, jeśli to niemożliwe, należy zapewnić beczkę w ilości 50 litrów na osobę.

Opieka

Przestrzeganie prostych zasad higieny jest podstawą opieki nad zwierzętami..

Aby zwierzę wyglądało dobrze i było zdrowe, konieczne jest:

1. Codziennie czyść stajnię, ponieważ koń średnio oddaje 12 razy dziennie i wydala do 7 litrów moczu. Ponadto usuwa się resztki jedzenia, usuwa mokrą słomę. Co 7 dni należy przeprowadzić pełne czyszczenie stajni, w tym zmianę ściółki.
2. Konia należy kąpać raz w tygodniu przy użyciu mydła do prania lub szamponu zwierzęcego nakładanego na całe ciało, a także ogon i grzywę. Następnie czesze się je szczoteczką i dobrze zmywa ciepłą wodą za pomocą węża lub konewki.
3. Codziennie usuwaj kurz i zanieczyszczenia z sierści, zaczynając od czubka głowy, a kończąc na kończynach.
4. Codziennie badaj kopyta, czyść je, smaruj olejami i usuwaj martwą warstwę rogową naskórka z kopyt co 1,5 miesiąca .
5. W zależności od wieku konia co pół roku lub co pół roku należy badać uzębienie przy pomocy dentysty.
6. Każdego roku szczepić zwierzę przeciwko różnym infekcjom.

Karmienie

Aby zwierzę było zawsze zdrowe, należy dokładnie przemyśleć dietę i przestrzegać wszystkich zaleceń hodowcy. Dorosłe zwierzę powinno spożywać 5 kg paszy dziennie.

Porcje powinny być małe, ale częste. Podstawą diety jest:

• siano;
• warzywa;
• owies i jęczmień.

Warzywa i owoce podajemy jako przysmak. Codzienne menu konia musi zawierać wszystkie niezbędne witaminy, makro- i mikroelementy. Aby uniknąć problemów z układem pokarmowym, do zwykłej diety koni wprowadza się dodatki paszowe..

Mieszanki te pomagają wyzwolić potencjał każdego zwierzęcia z osobna, chronić przed problemami z przewodem pokarmowym, a jeśli się pojawią, to w pewnym stopniu usunąć niektóre z nich.. Przy wyborze premiksów należy przeanalizować ich składniki i uwzględnić potrzeby konkretnego zwierzęcia:

1. Kompozycja nie powinna zawierać składników hormonalnych.
2. Zwróć szczególną uwagę na jakość dostarczanego naturalnego białka i stopień jego przetworzenia.
3. Dla dobrego wchłaniania paszy, utrzymania stawów i mięśni, suplementy powinny zawierać zbilansowane aminokwasy.
4. Aby skóra była jedwabista i opalizująca, premiks musi zawierać retinol.
5. Aby kopyta były mocne, suplementy muszą zawierać odpowiednią ilość biotyny, cynku, manganu, miedzi i innych pierwiastków..
6. Przeciwutleniacze takie jak rutyna, humat, kwas askorbinowy, a także selen w połączeniu z witaminą E dobrze wpływają na stan więzadeł i ścięgien..
7. Suplementacja żelaza jest konieczna przy forsownym wysiłku fizycznym oraz w przypadku obecności pasożytów w organizmie konia.
8. Suplementy muszą zawierać probiotyki, aby utrzymać wrażliwą mikroflorę jelitową.

Wyboru suplementów diety powinny dokonywać firmy o ugruntowanej pozycji. Przy odpowiednim żywieniu możesz zachować idealną sylwetkę i walory estetyczne zwierzęcia w każdym wieku, ponieważ możesz zakupić mieszanki dla młodego bydła, koni, kuców, koni dorosłych, klaczy ciężarnych i karmiących.Widząc konia w kolorze izabeli, nie sposób nie zakochać się w nim, ale nie każdego stać na jego zakup. Wcześniej tylko sułtani i emirowie mogli sobie na to pozwolić, a to mówi o „królewskim” statusie zwierzęcia. Isabella to magiczny kolor, który przynosi szczęście właścicielowi.