Maine coon

Przybywszy do domu jako kociak, Maine Coon na zawsze podbije Twoje serce, a także serca wszystkich domowników. Koty te są bardzo popularne od kilkunastu lat ze względu na duże rozmiary i dobry charakter pluszowego misia. Ale zanim zdobędziesz dla siebie tak niesamowite zwierzę, powinieneś lepiej poznać rasę..

Od czasów starożytnych koty "szopy" żyły na farmach w stanie Maine i walczyły z licznymi gryzoniami, chroniąc zapasy zboża. Ale tylko najtwardsze i największe osobniki z dobrze rozwiniętymi mięśniami i wspaniałym wyglądem wzięły udział w dalszej selekcji celowanej pod okiem ludzi. Zgodnie z prawem Maine Coony są uważane za narodową dumę AmerykiOd połowy XIX wieku zaczęli już mówić o nich jako o odrębnej rasie. Na jednym z targów rolnicy zorganizowali nawet wystawę, na której męskie szopy walczyły o tytuł Meime State Champion coon cat. Niewątpliwie świadczy to o ich dużej popularności i miłości do miejscowej ludności. Ponadto koty z Maine zainteresowały się dużymi miastami. Zaczęli pojawiać się na wystawach w Bostonie i Nowym Jorku, gdzie rywalizowali z inną popularną wówczas rasą - kotem angorskim..

W 1895 roku na wystawie Madison Square Garden w Nowym Jorku piękna Maine Coon Kuzi została gwiazdą i otrzymała tytuł Best of Show. Był to kot brązowy pręgowany (początkowo tylko taki mógł należeć do rasy, ale później paleta znacznie się powiększyła). W 1908 r. Piąty Maine Coon został zarejestrowany na wystawie zorganizowanej przez CFA w Bostonie, nazywał się Molly Bond. Przez następne 10 lat popularność rasy rosła wykładniczo, zaczęto je eksportować do innych krajów i aktywnie poprawiać swoje dane zewnętrzne. Jednak od 1911 roku nastąpiła cisza. Od 40 lat Maine Coon nie pojawia się na żadnej specjalistycznej wystawie. Najwyraźniej było to spowodowane pojawieniem się innych, ciekawszych ras..

Dzięki entuzjazmowi miłośników jenotów w latach 1966-1968 nastąpił przełom i tytuł czempiona wrócił do giganta. W 1968 roku sześciu hodowców założyło Stowarzyszenie Hodowców Maine Coon, które trwa do dziś. W 1976 roku rasa Maine Coon została oficjalnie uznana, a do 1980 roku zarejestrowano około 200 szkółek i tysiące fanów. Były pewne standardy i Maine Coons rozpoczęli triumfalny marsz dookoła świata, podbijając serca milionów ludzi swoim niesamowitym wyglądem i spokojnym charakterem..

Recenzja wideo kotów rasy Maine Coon:

Wygląd i standardy

Koty Maine Coon są uważane za największą rasę kotów domowych i nie bez powodu. W końcu często osiągają metr, a nawet więcej długości (od czubka nosa do czubka ogona). Wyobrażać sobie:

• potężna skrzynia;
• mocne łapy;
• imponująca głowa w kształcie klina.

Efekt dodatkowo potęguje długa, gruba sierść - to osobiście Maine Coon. Oczywiście koty różnią się nieco wielkością od kotów o średniej wadze 8 kg, ale tylko od kotów własnej rasy w stosunku do innych ras nadal będą znacznie większe.

Głowa i kufa

Głowa Maine Coon jest proporcjonalna do ciała, masywna i duża. Kufa w kształcie kwadratu jest dość wyraźnie zarysowana. Gładkie, wklęsłe nachylenie jest wyraźnie zaznaczone z profilu. Czoło jest delikatnie zakrzywione. Nos średniej długości i szerokości. Kości policzkowe są wydatne i wysokie. Podbródek jest kwadratowy i mocny, a nos i górna warga tworzą pionową linię. Uszy są duże, szerokie u nasady i umiarkowanie spiczaste na końcach. Pożądana jest obecność szczotek „rysiowych”, a kępki włosów w uszach powinny wychodzić poza zewnętrzną krawędź małżowiny usznej. Uszy osadzone są lekko nachylone na zewnątrz, wysoko na głowie, odległość między nimi jest równa szerokości jednego ucha. Wraz z wiekiem dopuszczalny jest niewielki wzrost tej luki. Duże oczy osadzone w pewnej odległości od siebie. Kształt jest owalny, ale nie w kształcie migdałów. Szeroko otwarte oczy wydają się zaokrąglone. Dozwolony jest dowolny kolor tęczówki, nie ma zależności od koloru. Bardzo pożądany jest wyraźny kolor oczu.

Pragnę zauważyć, że Maine Coon jest uznawany przez wszystkie światowe stowarzyszenia felinologiczne, w szczególności WCF, CFA, FIFE, TICA, a standardy przyjęte przez te federacje mogą się nieznacznie różnić od siebie..

Typ sylwetki

Ciało jest wydłużone, o mocnych kościach i dobrze rozwiniętych mięśniach. Klatka piersiowa jest szeroka i mocna. Wszystkie części ciała muszą być proporcjonalne, tworząc prostokąt. Nogi są średniej długości, łapy duże. Kępki włosów między palcami. Ogon jest długi, równy odległości od łopatek do zadu, lekko zwężający się ku końcowi.

Wełna i kolory

Płaszcz jest gruby, wodoodporny, przylegający do ciała. Podszerstek dobrze rozwinięty, miękki i ciepły. Długość włosa na całym ciele jest nierówna, wyczuwalne „majtki” i „kołnierz”, ogon bardzo dobrze owłosiony. Długość i grubość sierści zależy od pory roku.

Koty mogą mieć różne kolory, dozwolone są wszelkie oznaczenia. Warunkowo możliwe kolory Maine Coon można podzielić na grupy:

• zwykły (pełny lub stały);
• dwukolorowy;
• pręgowany (marmurkowaty, cętkowany)
• szylkret (trójkolorowy);
• dymny.

Warto wziąć pod uwagę, że istnieje lista kolorów niedopuszczalnych dla rasy: kolor punktowy (syjamski), liliowy, czekoladowy i płowy.

Charakter i portret psychologiczny

Wygląd Maine Coonów jest mylący, wydaje się, że są to niezależne, półdzikie koty o niezbyt przyjaznym charakterze, ale w rzeczywistości są to bardzo towarzyskie, dobroduszne, delikatne, umiarkowanie figlarne stworzenia o zrównoważonym temperamencie. Wielu staje się przekonanymi miłośnikami rasy właśnie dzięki łagodnemu, przyjacielskiemu usposobieniu. Te niesamowite stworzenia przyjaźnią się ze wszystkimi w domu. Z psem, a więc z psem, z dziećmi, tak z dziećmi, z żółwiem, a więc z żółwiem. Chociaż takiej życzliwości nie należy mylić z brakiem kręgosłupa. Kot Maine Coon radzi sobie sam. Po prostu dokładnie wie, kiedy to zrobić, a kiedy nie. Coony są bardzo zabawne, uwielbiają biegać i skakać, wykonując przy tym różne sztuczki. Po pysznym obiedzie mogą bawić się niedokończonym kawałkiem mięsa przez kolejne pół godziny, aw łazience nie przegapią okazji, by dotknąć strumieniem wody łapami..

Podczas gdy o większości kotów można powiedzieć, że są same, o Maine Coon nie..

Maine Coony to koty pewne siebie, z wyczuciem taktu i szlachetności, co pozwala im wykazać się powściągliwością i siłą charakteru w sytuacjach konfliktowych. Są samowystarczalne, niezależne, spokojne i zrównoważone. Ważne, aby te cechy i duże rozmiary nie przeszkadzały im w zachowaniu aktywności, mobilności i ciekawości, nawet w wieku dorosłym przejawiają niekiedy niezwykłą żartobliwość i spontaniczność kociąt.

Towarzyskość

Coony to koty bardzo towarzyskie i towarzyskie, bardzo rozmowne. Dobra wiadomość jest taka, że ​​ich głos jest cichy i spokojny, bardzo charakterystyczny, coś pomiędzy miauczeniem a ćwierkaniem..

Cierpliwie traktują małe dzieci, ale nie znoszą przedłużających się „udręk”, wycofają się w ustronne miejsce. Zwykle uprzejmy wobec nieznajomych, ale raczej obojętny niż zainteresowany.

Maine Coony nie straciły swoich zdolności łowieckich. Są doskonałe w łapaniu szczurów i myszy, a nie mają sobie równych w łapaniu much i komarów. Jednocześnie często dość obojętnie traktują ryby akwariowe i małe zwierzęta domowe, najwyraźniej zdając sobie sprawę, że to także członkowie rodziny.

Inteligencja

Pod względem inteligencji szopy są bardzo inteligentnymi i zdolnymi zwierzętami. Zapamiętują intonacje, słowa, spojrzenia i ruchy, wykazują niesamowitą wrażliwość i delikatność wobec właściciela. Łatwo je wyedukować, szybko zapamiętują domowe zasady. Ciekawe jest również to, że te koty dość łatwo uczą się sztuczek. Mogą stanąć, podać łapę i miauczeć, dając głos. Są także świetnymi łowcami. I nie znajdując w domu ani jednej myszy, będą bezinteresownie udawać, że polują na skarpetkę, zabawkę lub kasztan.

Niektórzy właściciele rasy Maine Coon uważają, że te koty były psami w poprzednim życiu ze względu na ich poświęcenie i umiejętności szkoleniowe. Oczywiście Maine Coony potrzebują bliskiej komunikacji z właścicielem, aby uwolnić swój potencjał..

Imponujący rozmiar tych kotów nie powinien wprowadzać w błąd potencjalnych właścicieli. Bez problemu odnajdą dla siebie miejsce w dowolnym miejscu, dodatkowo są bardzo zadbane i zadbane, nie będą skakać po wszystkich zakamarkach mieszkania i tworzyć chaosu czy celowo zrzucać przedmioty. Chyba że w młodym wieku Maine Coon może trochę się pobawić i narobić bałaganu..

W domu Maine Coon potrzebuje wszystkiego tak samo jak zwykłe koty:

• czysta kuweta;
• osobista strefa żywności z dwiema lub trzema misami;
• miejsce do wypoczynku;
• drapak i kilka zabawek.

Warto też rozważyć zakup kompleksu gier. Maine Coony to aktywna, ciekawa i dynamiczna rasa. Zachowują swoją zabawę przez prawie całe życie. Większość ich ulubionych gier naśladuje polowanie, więc mechaniczna mysz jest dla nich świetnym prezentem..

Pomimo swoich dużych rozmiarów zgrabnie poruszają się po domu.

Aby Maine Coon był zdrowy i silny, potrzebuje regularnej aktywności fizycznej. Optymalnie jest, jeśli będzie to spacer na świeżym powietrzu dwa lub trzy razy w tygodniu, a pogoda nie ma większego znaczenia. Przyzwyczajone od najmłodszych lat tolerują chodzenie na smyczy.

Opieka

Przedstawiciele rasy podziwiają ich luksusową sierść, jednak są one po prostu darem niebios dla miłośników kotów, którzy uwielbiają długowłose zwierzaki, ale nie mają możliwości ich codziennego czesania.

Pielęgnacja włosów

Włosy szopa nie są podatne na filcowanie, dlatego wystarczy je czesać raz w tygodniu. Jednak w okresie linienia wymagany będzie większy wysiłek i codzienna pielęgnacja. Zaczynają czesać szopa od głowy, przesuwając się w kierunku ogona, a następnie przechodzą do brzucha i łap. Najpierw używa się gładzika, a następnie czesanego kota metalowym grzebieniem z rzadkimi obracającymi się zębami i efektem antystatycznym.

Często nie będziesz musiał kąpać swojego szopa. Po pierwsze, są bardzo czyste i doskonale dbają o higienę osobistą. Po drugie, częste kąpiele pozbawiają płaszcz Maine Coon ochronnego tłuszczu, który negatywnie wpływa na stan skóry i wygląd sierści..

Warto powiedzieć, że sam proces rzadko powoduje problemy. Większość dużych kotów uwielbia wodę, a przynajmniej ją toleruje. Szampony stosuje się u kotów długowłosych, wskazane jest również wybieranie odżywek i produktów do sierści, które zapobiegają plątaniu się. Po kąpieli lepiej osuszyć sierść ręcznikiem i pozostawić do wyschnięcia po upewnieniu się, że w domu nie ma przeciągów. Maine Coony kąpie się mniej więcej raz na 5 miesięcy, a także kilka dni przed pokazem.

Pielęgnacja oczu, uszu, pazurów i ust

Oczy i uszy, jeśli to konieczne, należy oczyścić z zanieczyszczeń specjalnymi środkami. Nie zaleca się wycierania oczu wacikiem, ponieważ kosmki mogą pozostawać na rogówce i ją podrażniać. Aby oczyścić uszy, wybierając między sztyftami i balsamami, powinieneś preferować drugą opcję. Niewłaściwe użycie pałeczek do uszu może spowodować zatkanie.

Pazury są przycinane, gdy odrastają dosłownie o kilka milimetrów. Dzieje się tak zwykle w przypadkach, gdy koty siedząc na ramionach lubią marszczyć „miejsce” łapami. Jeśli zwierzę przyzwyczaiło się do rozdzierania mebli, tapet lub dywanu, obcięcie pazurów raczej nie uchroni właściciela przed problemami. Pomoże tylko drapak.

Jama ustna również wymaga pielęgnacji. Podczas karmienia suchą karmą wystarczy umyć zęby raz w miesiącu. Jeśli zwierzę je naturalnie, szczotkowanie zębów powinno odbywać się bardziej regularnie, mniej więcej raz w tygodniu..

Dieta

Opinie na temat prawidłowego odżywiania Maine Coon znacznie się różnią. Niektórzy uważają, że duże koty powinny być karmione wyłącznie profesjonalną karmą, inni twierdzą, że duże rasy, zwłaszcza pochodzenia naturalnego, powinny jeść tylko naturalną karmę, a jeszcze inni są zdania o korzyściach z karmienia mieszanego, czemu często zaprzeczają weterynarze.

Mówi się, że koty rasy Maine Coon mają nienasycony apetyt, chociaż fakt ten jest nadal kontrowersyjny. Oczywiście jedzą o rząd wielkości więcej niż ich mniejsi odpowiednicy, ale nie mają skłonności do przejadania się..

Pasza przemysłowa

Jeśli zdecyduje się preferować paszę, to powinny to być wysokiej jakości racje z oznaczeniem „dobre odżywianie”. Wielu producentów produkuje linie dla dorosłych kotów o różnych potrzebach, więc Maine Coony są bardziej odpowiednie dla aktywnych kotów domowych, jeśli nie ma specjalnych wymagań. Linia Royal Canin posiada specjalną dietę dla kotów rasy Maine Coon. W każdym przypadku karma musi być indywidualnie dostosowana do zwierzęcia, a dowodem na to będzie:

• piękny wygląd;
• doskonałe zdrowie;
• żadnych problemów ze stolcem.

Dieta naturalna

Jeśli mówimy o odżywianiu naturalnym, to powinno bazować na chudym mięsie (kurczak, wołowina, cielęcina, królik, indyk) i podrobach (serce, płuca, żołądki, wątroba). Wszystko to powinno stanowić około 70%, pozostałe 30% to warzywa, owoce i zboża. Co tydzień kotom podaje się chude ryby morskie, jaja przepiórcze i sfermentowane produkty mleczne w celu uzyskania tolerancji. Przy żywieniu „naturalnym” regularnie wprowadzane są do diety suplementy witaminowe i mineralne, jest to jedyny sposób na zapewnienie dobrego odżywiania.

W przypadku każdego rodzaju karmienia wskazane jest wprowadzenie do diety porośniętego owsa lub specjalnej trawy dla kotów..

Dorosłe zwierzęta w wieku 1,5 roku lub starsze są karmione 2-3 razy dziennie. Kocięta od 6 miesiąca życia - 3-4 razy dziennie. Szczególną uwagę zwraca się na odżywianie niemowląt od 3 do 5 miesięcy, jest to okres aktywnego wzrostu i rozwoju, dlatego żywienie powinno być bogate w witaminy i mikroelementy. W tym wieku kocięta karmione są do 5 razy dziennie. I oczywiście zwierzę powinno zawsze mieć swobodny dostęp do czystej wody pitnej..

Stół wagi Maine Coon

Hodowcy Maine Coon ściśle monitorują przyrost masy ciała swoich zwierząt. Przyrost masy ciała jest obliczany co miesiąc i sprawdzany zgodnie z wytycznymi naukowców.

Jeśli chcesz wiedzieć, jaka powinna być waga Maine Coon w miesiącach, tabela opracowana przez ekspertów i przedstawiona poniżej powie Ci.

Jest to wygodne, ponieważ zawiera dane o zwierzętach w każdym wieku, dlatego nie będziesz potrzebować osobnej tabeli wagi kociąt Maine Coon - wszystko jest wliczone.

Oczywiście liczby są średnimi. Jeśli różnica w stosunku do nich wynosi plus lub minus kilka gramów, nie jest to powodem do niepokoju. W końcu wszystkie zwierzęta rozwijają się indywidualnie. Najważniejsze, aby koty dobrze się czuły, aktywnie poruszały i wykazywały dobry apetyt..

Tabela nie może określić optymalnej wagi kotka rasy Maine Coon na podstawie miesięcy dokładnie z dokładnością do miligrama. Skoncentruj się przede wszystkim na samopoczuciu zwierzaka i stanie jego zdrowia. Jeśli czuje się dobrze i je z przyjemnością, nadmiar lub niedowaga nie są tak istotnymi wskaźnikami rozwoju..

Zdrowie i długowieczność

Rasa jest klasyfikowana jako biogenna, czyli powstała w wyniku doboru naturalnego i różnorodności genetycznej, więc można powiedzieć, że przedstawiciele wyróżniają się dobrym zdrowiem i dobrym układem odpornościowym. Tymczasem istnieje szereg chorób genetycznych typowych dla Maine Coonów:

• Kardiomiopatia przerostowa. W wyniku tej patologicznej wady praca serca jest zakłócana przez zgrubienie jednej lub więcej ścian komór. Objawy mogą być różne, od niewydolności serca do nagłej śmierci. Maine Coons zaleca się raz w roku wykonywać EKG i USG serca.

• Dysplazja stawu biodrowego może powodować podwichnięcie, zwichnięcie i ograniczoną mobilność, ale nie stanowi zagrożenia dla zdrowia i życia.

• Rdzeniowy zanik mięśni jest związany z recesywnym genem. Dziś dzięki pracowitości hodowców jest to bardzo rzadkie. Choroba może prowadzić do atrofii mięśni.

Oprócz chorób dziedzicznych istnieje lista chorób, do których rasa jest predysponowana, ale zwykle pojawiają się one w wyniku niewłaściwej pielęgnacji lub odżywiania:

1. Kamica moczowa - najczęściej dotykają zwierzęta, w których diecie jest dużo ryb lub tania sucha karma, a także w regionach z twardą wodą.
2. Choroba dziąseł, płytka nazębna i kamień nazębny to częste problemy u zwierząt jedzących naturalnie.
3. Problemy z przewodem pokarmowym są z reguły wynikiem zmiany paszy lub systematycznego niedożywienia.

Ważnym elementem utrzymania i utrzymania zdrowia kota jest profilaktyka. Nie zapomnij o corocznych szczepieniach, regularnym odrobaczaniu i leczeniu pasożytów zewnętrznych..

Średnia długość życia 12-13 lat.

Co czeka na Ciebie po zakupie Maine Coon

Wielu miłośników niezwykłych zwierzaków marzy o dużym amerykańskim kocie. Ale czy warto zabrać Maine Coona, nie znając szczegółów jego charakteru i zachowania w domu? Oczywiście miłośników kotów przekupuje jego ciekawy wygląd, imponujące rozmiary, podobieństwo do dzikiego rysia - będzie się czym pochwalić swoim znajomym. Ponadto nie wymaga stałej opieki, jest niesamowicie przyjacielski i towarzyski, a hodowcy obiecują pozyskanie najlepszego przyjaciela w jego osobie.

Czy to prawda? Tak, ale z pewnymi zastrzeżeniami co do wad trzymania takiego kota w domu.

Jeśli więc masz wątpliwości, czy kupić Maine Coon, posłuchaj swojego wewnętrznego głosu: czy jesteś gotowy, aby stale opiekować się dużym zwierzęciem i wydawać na to znaczne fundusze??

Przedstawiciele tej rasy rzucają się do 6 miesięcy w roku, pozostawiając wełnę w różnych zakamarkach mieszkania..

Wielkie koty jedzą też „duże”, tj. wymagają wysokich kosztów żywności, a tym samym utrzymania toalety (wypełniacze, detergenty).

Koty tej rasy nie zawsze są urocze, życzliwe, wiele z nich ma ochotę walczyć i kłócić się.

Coony mają wiele chorób wrodzonych, trzeba być przygotowanym na częste wizyty w poradni weterynaryjnej i zakup niezbędnych leków..

Jeśli nie boisz się wszystkich tych trudności i jesteś gotów bezinteresownie zaopiekować się swoim pupilem, możesz spokojnie kupić kociaka rasy Maine Coon. Na pewno nie będziesz się nim nudzić.

Cechy dziania

Krycie Maine Coons to odpowiedzialny okres dla hodowcy, którego początek można określić gołym okiem: dojrzałe koty zaznaczają terytorium, koty, miaucząc przez długi czas, ocierają się o wystające rogi i toczą się po podłodze. Maine Coony mogą kojarzyć się po trzeciej rui - między 10 a 18 miesiącem życia. W niektórych przypadkach pierwsze upały zaczyna się wcześnie - w wieku 7-8 miesięcy. Kot jako samiec ostatecznie kształtuje się w wieku półtora roku, ale może być gotowy do reprodukcji od 8 miesiąca życia.

Krycie wspiera i ulepsza rasę, dlatego trzeba się do niej dokładnie przygotować. Do rozmnażania dopuszcza się zwierzęta hodowlane z klasy rasy, które brały udział w wystawach i otrzymywały oceny rozwodowe. Najlepszym sposobem na znalezienie partnera dla swojego pupila jest skontaktowanie się z klubem felinologicznym, w którym będzie on zaangażowany w wybór godnego kandydata.

Przed kryciem należy zbadać oba zwierzęta u weterynarza pod kątem niebezpiecznych chorób i sprawdzić obecność niezbędnych szczepień.

Wybór i cena kociąt

Przy wyborze kociaka należy zwrócić uwagę nie tylko na malucha i rodziców, ale także na hodowcę i jego hodowlę, na środowisko, w którym trzymane są zwierzęta. Jeśli koty żyją czyste, wyglądają zdrowo, nie ma przepełnienia 5 ogonów na metr kwadratowy, w ogóle po wizycie pozostawiły przyjemne wrażenie, to jest super. Jeśli wydawało się, że odwiedziłeś farmę, najprawdopodobniej trafiłeś pod zły adres.

Kociak musi być zdrowy. Można wymienić wiele znaków, na podstawie których jest to określane, ale przede wszystkim jest to stan sierści, oczu, nosa i uszu. Sierść powinna być miękka i błyszcząca. Na twarzy nie powinno być wyładowań, a tyłek powinien być czysty. Twoje dziecko powinno pachnieć jak kocie dziecko.

Kociaka należy zabrać nie wcześniej niż 2,5-3 miesiące. Półtoraroczne dziecko to istota, która potrzebuje opieki ze strony matki, a nie nowej rodziny. W wieku 3-4 miesięcy kociak jest już mniej więcej samodzielny, przyzwyczajony do wszelkich zabiegów higienicznych, zsocjalizowany. Już widać jego indywidualność i początek kształtowania się własnego charakteru. Ponadto w tym wieku minął już jeden z najbardziej niebezpiecznych etapów wieku w zdrowiu. Dziecko bez problemu wejdzie do nowego domu.

Jeśli hodowca daje kocięta do 2 miesiąca życia, warto poważnie pomyśleć o ich zakupie. Trudniej jest karmić i wychowywać dzieci, dlatego chcą się ich wcześnie pozbyć, nie myśląc o konsekwencjach. Najprawdopodobniej te kocięta nie są szczepione. I na pewno nie są jeszcze gotowi pożegnać się z mamą, ani fizycznie, ani psychicznie..

Jak powiedzieć kotkowi rasy Maine Coon

Dorosłe rasy Maine Coons różnią się od zwykłych kotów domowych i wielu innych ras przede wszystkim wielkością i oczywiście cechami wyglądu. U kociąt znacznie trudniej jest określić rasę, ale mimo to jest to możliwe nawet dla laika.

Kocięta Maine Coon już od urodzenia ważą 120-170 gramów. (dla porównania: zwykłe kocięta 80-120 gr.). W wieku 3 miesięcy dzieci już znacznie wzrosły i ważą od 1,5 do 2,3 kg. Po 4 miesiącach ich waga osiąga 3 lub więcej kg. Oznacza to, że można je porównać pod względem wielkości do małego kota domowego..

Dzieci rasy Maine Coon charakteryzują się masywnymi, puszystymi łapami i stosunkowo długim, mocnym, dobrze owłosionym ogonem. Między palcami zaczynają rosnąć kępki włosów.

Jeśli chodzi o rasę czystej krwi, o której często mówi się w reklamach, determinuje ją wyłącznie rodowód. W przypadku braku takiego niewypowiedzianego metysa w młodym wieku trudno jest odróżnić. Ogólne wyobrażenie o tym, jak będą wyglądać kocięta, można podsumować, oceniając wygląd rodziców.

„A kiedy odrosną jego chwosty?” - często pytają przyszli właściciele przy wyborze kociaka. Jeśli kociak przez 3 miesiące nie będzie miał wyraźnie zaznaczonych kępek wełny, to nigdy nie urosną, nawet jeśli sprzedawca (nie hodowca) zapewnia inaczej. Warto przypomnieć, że standardowe chwosty są pożądane, ale nie są wymagane..

Największy maine coon na świecie

Niewiele osób wie, że największy kot rasy Maine Coon na świecie, o imieniu Omar, mieszka w brytyjskim Melbourne. Masa ciała zwierzęcia wynosi 14 kilogramów, a jego długość to aż 120 centymetrów, co bije wszystkie poprzednie rekordy, jak podaje The Telegraph. W publikacji napisano, że ulubionym przysmakiem kota jest surowy kenguryat.

To, że Maine Coon jest największym kotem na świecie, było znane od dawna. Ostatni odnotowany rekord długości ciała kota - 118 cm - również należy do kota tej rasy. Jednak właściciel Omara postanowił walczyć o czempionat w tej kategorii, wysyłając pomiary swojego pupila do specjalnej komisji w nadziei, że pokona swojego rywala i otrzyma upragniony tytuł największego kota na świecie..

Cena kociąt

Po zapoznaniu się z rekordzistą wielu marzy o zdobyciu zwierzaka o imponujących rozmiarach i interesuje ich: ile kosztuje kot Maine Coon, czy taki „zakup” jest przystępny??

Plotka głosi, że koty tej rasy są hodowane przez przedsiębiorców w celu uzyskania dużych zysków ze sprzedaży. Należy zauważyć, że do zorganizowania takiego biznesu potrzebne są po pierwsze duże inwestycje, a po drugie jest mało prawdopodobne, aby ludzie, którzy nie rozumieją nic na temat hodowli rasowych Maine Coonów, po prostu zaryzykowaliby własne fundusze. Taki biznes, bez duchowych aspiracji i profesjonalnej wiedzy, nie trwałby długo, a tym bardziej zyskałby szacunek hodowców na całym świecie..

Koty rasy Maine Coon mają starożytne korzenie i aby przekazać gen odpowiadający za ich rodzimy „dziki” kolor i arystokratyczne maniery, hodowcy muszą poważnie spróbować.

Ponadto specjaliści w swojej dziedzinie nieustannie pracują nad wyhodowaniem podtypów o najbardziej nietypowych i oryginalnych kolorach, wykazujących się wybitnymi zdolnościami twórczymi i zawodowymi..

Dowiedzmy się jeszcze, ile kosztuje kocię rasy Maine Coon i od czego zależy jego koszt. Na kształtowanie się ceny wpływa kilka ważnych czynników:

• rasy cechy wyglądu i charakteru;
• rasowy, udokumentowany dobrym rodowodem;
• płeć kotka;
• wymiary i kolor zwierzęcia;
• zasługi rodziców kota;
• fundusze przeznaczone na karmienie i usługi weterynaryjne dla matki kota i nowonarodzonego kociaka;
• lokalizacja (oczywiście, na przykład w Moskwie i Petersburgu koty będą kosztować nieco więcej niż na Syberii, Uralu i innych regionach oddalonych od stolicy);
• dostawa kociąt (zamawiając zwierzaka w odległym mieście zapłacisz więcej, niż gdybyś przywiózł go sam).

Jak widać, ile kosztuje rasa Maine Coon, tego nie można powiedzieć na pewno..

W każdym razie Maine Coony nie są tanie, musisz się do tego od razu dostroić przy wyborze kociaka. Jeśli mówimy o dzieciach rodowodowych z żłobków o dobrym rodowodzie, to kosztują średnio 35-40 tysięcy rubli. Poszczególni przedstawiciele rasy o oryginalnym kolorze lub potomkowie najlepszych linii mogą kosztować znacznie więcej.

Dzieci „od amatorów” kosztują średnio 10-15 tys. Rubli. Zwykle są to kocięta bez dokumentów, które pojawiły się w wyniku krycia według typu: ty masz kota, ja mam kota i kojarzymy. Sprzedając często mówią, że nie zrobili dokumentów celowo, mówią, że jest dużo kłopotów, a potencjalni nabywcy (daleko od wszystkich szczegółów branży hodowlanej) są zadowoleni: kocięta są tańsze, ale nie potrzebują papierkowej roboty, bo biorą kociaka za duszę. W rzeczywistości kocięta bez dokumentów nie są przedstawicielami określonej rasy iw kręgach zawodowych felinologów są uważane za niekrewniane..

Kocięta Mestizo są zwykle sprzedawane niedrogo - do 5000 rubli. Cena uzależniona jest od danych zewnętrznych, podobieństwa do Maine Coonów, a także uczciwości hodowców..

Zdjęcia