Choroby skóry kotów i kotów: rodzaje, objawy, leczenie

Choroby skóry kotów To jeden z najczęstszych problemów, z jakimi mogą spotkać się właściciele zwierząt futerkowych. Skóra pełni funkcję barierową i jest stale narażona na niekorzystne wpływy. Pasożyty zewnętrzne, czynniki zewnętrzne, zła higiena, złej jakości dieta mogą wywoływać rozwój zapalenia skóry.

Choroby skóry, które rozpoznaje się u kotów w każdym wieku i każdej rasy, mają różną etiologię i objawy. Rozważmy główne choroby skóry kotów, przyczyny ich występowania, podamy metody leczenia.

Rodzaje chorób skóry kotów

Choroby skóry kotów (zapalenie skóry, dermatozy) - rozległa grupa patologii, z których każda ma określoną symptomatologię, etiologię, charakter, szybkość i stopień oczywiście. Przebiegają ostro, podostro, przewlekle, niektóre choroby skóry mają długi okres inkubacji, niewyrażone objawy, powodując silny dyskomfort, ból ukochanego zwierzaka.

Ważny! Przewlekła postać patologii powoduje poważne komplikacje. Praca narządów wewnętrznych jest upośledzona, funkcja barierowa skóry właściwej osłabia się, wymagane jest długotrwałe leczenie i ewentualnie terapia podtrzymująca przez całe życie.

Przyczyny chorób skóry u kotów:

• niezrównoważona dieta;
• pasożyty zewnętrzne;
• predyspozycje genetyczne, rasowe;
• złe warunki przetrzymywania;
• brak higieny;
• grzybice;
• infekcje i choroby o różnej etiologii;
• zaburzenie metaboliczne;
• awarie przewodu pokarmowego, układu hormonalnego;
• narażenie na czynniki chemiczne na skórze;
• zmniejszona obrona immunologiczna;
• uraz, uszkodzenie integralności skóry (samookaleczenie);
• hypo- awitaminoza;
• alergie, zapalenie różnych struktur skóry właściwej.

Zmiany skórne u kota mogą być dziedziczne, zakaźne, grzybicze, pasożytnicze, bakteryjne Grzyby chorobotwórcze, zwiększona aktywność flory oportunistycznej, najprostsze mikroorganizmy wywołują rozwój procesów patologicznych, ostre stany zapalne w różnych strukturach naskórka.

Silny pchła inwazja, helminthiasis, gwałtowna zmiana w zwykłej diecie, niewłaściwa pielęgnacja, obecność na ciele zadrapań, ran, krost i innych urazów są częstymi przyczynami zapalenia skóry i dermatoz u zwierząt. Problemy skórne objawiają się nie tylko u bezpańskich zwierząt, ale także u kotów domowych, które nie wychodzą z domu lub mieszkanie.

Zapamiętaj! Niektóre rodzaje chorób skóry są związane z zooantropozą (przenoszoną na ludzi) i stanowią zagrożenie nie tylko dla zdrowia ukochanego zwierzaka, ale także dla ludzi.

Dlatego, aby rozpocząć terminowe leczenie, konieczne jest posiadanie ogólnych informacji o objawach zapalenia skóry, które najczęściej rozpoznaje się u kotów..

Grzybicze choroby skóry u kotów domowych

Grzybicze choroby skóry kotów wywoływane są przez chorobotwórcze grzyby dermatomycetes (drożdże, pleśń), pasożytując na ciele zwierząt domowych. Na skórze, w uszach, na sierści zwierząt, warunkowo chorobotwórcze grzyby żyją w określonej ilości, jeśli nie ma sprzyjających warunków do ich aktywnego rozwoju, kot ma silną odporność, nie szkodzą zdrowiu zwierzęcia.

Ważny! Niektóre koty są naturalnie wrażliwe na dermatofity. Takie zwierzęta wymagają szczególnej opieki i systematycznej terapii wspomagającej mającej na celu wzmocnienie układu odpornościowego..

Zarodniki grzybów są szeroko rozpowszechnione w środowisku. Mogą znajdować się na powierzchni ziemi, na roślinach, trawie, a także na butach i naszych ubraniach. Dogodne warunki do rozwoju grzybów - duża wilgotność, ciepłe środowisko.

W zależności od rodzaju pasożyta istnieją trichofitoza, microsporia, grzybice saprofityczne (malassezioza, kandydoza, aspergiloza). Rozważ główne typy grzybic, które najczęściej rozpoznaje się u kotów domowych, ich objawy i leczenie.

Grzybica: objawy, leczenie, środki ludowe

Liszaj obrączkowy (trichofitoza, mikrosporia) to jedna z najgroźniejszych chorób grzybiczych o charakterze zakaźnym, która charakteryzuje się wysokim współczynnikiem przenoszenia.

Choroba wywoływana przez mikroskopijne spleśniałe grzyby dermatofitowe z rodzaju Trichophyton i Microsporum (microsporia, trichophytes) jest niebezpieczna nie tylko dla kotów, ale także dla ludzi.

Ważny! Bez względu na to, jaki rodzaj grzyba wywołał dolegliwości skórne, objawy, objawy zewnętrzne dla wszystkich grzybic skórnych są podobne. Różnica polega tylko na lokalizacji, wielkości i charakterze dotkniętych obszarów na ciele zwierzęcia.

Mikroorganizmy zlokalizowane na powierzchni skóry zwierząt żywią się zrogowaciałymi komórkami nabłonka, łuskami skóry właściwej, cząstkami wełny, paznokciami.

Jak dochodzi do infekcji

Dermatofitoza, grzybica jest niebezpieczną, szybko rozprzestrzeniającą się infekcją, która występuje ze swędzeniem. Grzyby dermatofityczne tworzą zarodniki, które są szeroko rozpowszechnione w środowisku i w sprzyjających warunkach pozostają aktywne do 22-25 miesięcy.

Infekcja grzybicza występuje głównie poprzez kontakt lub do użytku domowego.. Wystarczy krótki kontakt zdrowego kota z chorym osobnikiem lub użycie przedmiotów, środków higienicznych, posianych zarodnikami patogennego grzyba. Nawet jeśli Twój pupil nie wychodzi na zewnątrz, do domu wprowadzane są zarodniki dermatofitów na ubraniach, butach, artykułach gospodarstwa domowego.Grupa ryzyka obejmuje małe kocięta z nieukształtowaną odpornością, zwierzęta trzymane w grupach w niekorzystnych warunkach, osłabione, wyczerpane chorobami, przewlekłe infekcje..

Objawy

Grzybica to bardzo podstępna choroba skóry. Okres inkubacji trwa od kilku tygodni do dwóch do trzech miesięcy i zależy od wieku, indywidualnych cech organizmu, warunków przetrzymywania oraz potencjału immunologicznego.

Ważny! Jeśli zwierzę jest zakażone zarodnikami grzybów chorobotwórczych, ale choroba jest utajona, stwarza potencjalne zagrożenie dla zdrowych kotów i ludzi.

Porosty występują u kotów w postaci powierzchownej, głębokiej i trudnej do zdiagnozowania, nietypowej. Powierzchowny kształt jest trudny do zauważenia u kotów długowłosych ze względu na grubą puszystą sierść. Postać głęboka najczęściej dotyka małe kocięta, zwierzęta osłabione, bezpańskie koty, na początku rozwoju choroby na ciele zwierzęcia pojawiają się małe łysiny, zaokrąglone plamki, pozbawione sierści. W przypadku niepodjęcia leczenia zmiany powiększają się, łączą, tworząc duże bezwłose strefy.

Pierwsze objawy patologii widoczne są na twarzy, plecach, okolicach ogona, uszach i łapach. W miarę postępu choroby skóra traci elastyczność, staje się szorstka, łuszcząca się.

Objawy porostu u kota:

• Bezwłose zmiany na skórze. Dotknięte obszary mogą obejmować całe ciało.
• Zły stan sierści. Wełna jest wyblakła, krucha, wypada na strzępy.
• Zmniejszona aktywność, depresja. Zwierzak staje się nieaktywny, leniwie reaguje na bodźce zewnętrzne, odmawia zabawy.
• Niespokojne zachowanie. Silne swędzenie jest niewygodne. Koty stają się niespokojne, rozdrażnione i mają słaby kontakt.
• Pojawienie się na ciele zadrapań, zadrapań, długich nie gojących się ran.
• Zmniejszony apetyt, odmowa karmienia, utrata wagi.
• Wysypka, tłuste strupy, szare strupy, krosty w miejscach pasożytniczych grzybów.

Dotknięte obszary są przekrwione, często łuszczące się, wyglądają na zaognione. Zapalenie z powierzchownych struktur nabłonkowych może przedostać się do głębokich warstw naskórka, co wywoła poważne poważne konsekwencje. Może rozwinąć się piodermia. Obserwuje się gorączkę, gorączkę, osłabienie.

Ważny! Z powodu silnego swędzenia na ciele pojawiają się rany i głębokie zadrapania, które są bramą do infekcji, optymalnym środowiskiem dla rozwoju innych drobnoustrojów chorobotwórczych.

Zwierzęta z półpasiec wyglądają na bardzo osłabione, wychudzone, stale przygnębione. Grzyby oddziałują nie tylko na skórę właściwą, wełnę, ale i pazury, co prowadzi do ich kruchości, deformacji. Po pokonaniu pazurów kotowi trudno jest się poruszać. Zwracają uwagę na kulawiznę, stopę końsko-szpotawą, ciężką depresję.

• Z trichofitozą kot stale liże dotknięte obszary, które mają owalny kształt i są zlokalizowane głównie po bokach, nogach. Zmiana jest silnie zaogniona, nabiera jasnego szkarłatnego odcienia.
• Dla microsporii charakterystyczny jest wygląd na ciele rozległych zmian. Przy tej patologii swędzenie rzadko przeszkadza kotu, ale jednocześnie na ciele można zauważyć łyse plamy pokryte małymi szarymi strupami i łuskami. W dotkniętych obszarach, jeśli lekko pociągniesz, sierść pozostanie w dłoni. Choroba wymaga długotrwałego leczenia, które powinno odbywać się pod nadzorem lekarza weterynarii.

Diagnostyka

W diagnostyce wykorzystuje się trzy główne testy:

• Naświetlanie lampą Wooda. Pod wpływem promieniowania UV dotknięte obszary nabierają zielonkawego blasku.
• Badanie mikroskopowe wełny, sierści ze zmian. Podczas pozbawiania włosy pokryte są zarodnikami chorobotwórczych grzybów, które można zobaczyć tylko pod mikroskopem.
• Uprawy na pożywki. Patologiczne podłoże umieszcza się na specjalnych podłożach odżywczych (pożywka Sabourauda, ​​agar z wodobrzuszem).

Weź pod uwagę dane z wywiadu, objawy kliniczne. W razie potrzeby przeprowadza się diagnostykę różnicową, która pozwoli wykluczyć inne choroby skóry u kota.

Leczenie: narkotyki i środki ludowe

Leczenie grzybicy powinno być kompleksowe. Terapia przepisywana indywidualnie choremu kotu przez lekarza weterynarii ma na celu złagodzenie głównych objawów, normalizację stanu ogólnego oraz wzmocnienie odporności zwierzęcia. Bardzo ważne jest zapobieganie nawrotom groźnych grzybic..

Ważny! Oprócz głównej choroby skóry przeprowadza się leczenie współistniejących drobnych chorób i patologii.

Leki, techniki terapeutyczne, czas trwania terapii jest przepisywany przez lekarza weterynarii, na podstawie wyników diagnozy, przyczyny źródłowej, wieku zwierzęcia, stadium, ciężkości choroby.

Koty są przepisywane:

• Intrakonazol (Sporanox).
• Gryzeosulfina.
• 3 Terbinafina.
• Flukonazol.

W zabiegu do miejscowego leczenia zmian skórnych stosuje się maści grzybobójcze, żele, kremy (Miconazole, Sanoderm, Yam maść, Nizoral, Ekodax, Mikoseptin, Clotrimazole). Dodatkowo stosowane są szampony przeciwgrzybicze, w tym mikonazol, chlorheksydyna.

Przed nałożeniem maści, żeli dotknięty obszar traktuje się roztworami antyseptycznymi, balsamami, skórkami, strupami usuwa się. Aby lek lepiej wchłaniał się w skórę, odcina się włosy w obszarze dotkniętych chorobą.Aby aktywować siły odpornościowe organizmu, kotom przepisuje się leki immunosupresyjne w tabletkach, kapsułkach, zastrzykach - Vetom-1, Imunofan, Ribotan, Fosfprenyl, a także kompleksy witamin i minerałów, suplementy. Jeśli immunomodulatory są stosowane w roztworach do wstrzykiwań, immunizację przeprowadza się dwukrotnie, w odstępie 10-14 dni.

Często podstawową terapię łączy się z technikami fizjoterapeutycznymi. Dezynfekcja domków dla kotów, leżaków, pomieszczeń, środków higieny jest obowiązkowa, czas trwania terapii zależy od przyczyny, stopnia i ciężkości choroby. Kurs leczenia trwa od trzech tygodni do dwóch lub więcej miesięcy. Po zabiegu testy są powtarzane.

Leczenie środkami ludowymi

Jako dodatkową terapię weterynarz przepisuje środki ludowe, które można stosować w domu. Ale dają znacznie mniejszy efekt niż określone leki i są skuteczne tylko na samym początku rozwoju choroby.Z nietradycyjnej terapii stosuje się smołę brzozową, guzy apteczne, maść siarkową, leki zawierające kreolin. Zmiany skórne są smarowane wywarami z ziół leczniczych i roślin, które łagodzą swędzenie, stany zapalne i przyspieszają regenerację tkanek.

Zelenka, jod, inne improwizowane środki nie dają rezultatów w leczeniu porostów, więc nie stosuj samoleczenia, aby nie zaszkodzić kotu. Stosuj środki ludowe tylko zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii.

Malassezia: objawy, leczenie, zapobieganie

Malassezia u kotów prowokuje się warunkowo patogenne drożdże Malassezia pachydermatis, które żyją w przewodzie słuchowym zewnętrznym, w fałdach międzypalcowych, odbytnicy, w gruczołach odbytu u samców, w pochwie u samic. Choroba może być spowodowana brakiem równowagi hormonalnej, nowotworami, urazami, mechanicznym uszkodzeniem skóry, zatruciem, zatruciem chemicznym, robakami pasożytniczymi, infekcjami jelit. Powikłania pooperacyjne, nieprawidłowości genetyczne również prowadzą do rozwoju tej patologii.

Malassezia jest diagnozowana tylko u zwierząt domowych osłabionych infekcjami i chorobami. Jeśli natychmiast rozpoczniesz leczenie, choroba szybko ustępuje i nie daje nawrotu..

Objawy

Objawy, ich intensywność zależy od ciężkości, wieku, przyczyny źródłowej, stanu zwierzęcia.

Oznaki malasezji:

• swędzenie, zaczerwienienie, łuszczenie się skóry na uszach, na ogonie;
• nieprzyjemny zapach z uszu;
• łysienie, małe pryszcze na ciele;
• wydzielanie cuchnącego surowiczego wysięku;
• pogorszenie, wypadanie włosów.

Objawy malassezii są pod wieloma względami podobne do objawów otodektozy, ale charakterystycznym objawem jest uwolnienie dużej ilości surowiczego wysięku, który ma kwaśny, nieprzyjemny zapach. Skóra w miejscu dotkniętym chorobą traci elastyczność, górna warstwa skóry właściwej złuszcza się wraz z włosami, pojawiają się łysiny. Jeśli zauważysz zaczerwienienie między palcami, w uszach, na brzuchu, łapach, w pachwinie, w pobliżu odbytu, zabierz zwierzaka do weterynarza. Choroba, jeśli zwierzę jest osłabione, postępuje szybko.

Leczenie

Leczenie malassezii u kotów polega na stosowaniu złożonych środków przeciwgrzybiczych, stosowaniu grzybobójczych szamponów, maści, kremów, roztworów antyseptycznych, sprayów. Przepisywane są również leki objawowe (przeciwzapalne, przeciwhistaminowe), a kotom przepisywane są leki hamujące aktywność patogennej flory. Możesz potrzebować kuracji antybiotykowej, po której, aby normalizować florę jelitową, musisz podać zwierzęciu probiotyki, enzymy i witaminy w celu wzmocnienia odporności.

Zapobieganie grzybicom

Przestrzeganie zasad higieny, zbilansowana dieta i terminowe przetwarzanie wełny z ektopasożytów pomoże uniknąć grzybic u kotów. Nie pozwalaj swojemu zwierzakowi na kontakt z bezpańskimi zwierzętami, ponieważ główną drogą przenoszenia zakażeń grzybiczych jest kontakt.

Wzmocnij odporność zwierzęcia kompleksami witaminowo-mineralnymi, jeśli kot jest trzymany na naturze. Nie zaniedbuj szczepienia, odrobaczanie. Szczepionki przeciwgrzybicze przepisane przez weterynarza mogą pomóc w zapobieganiu grzybicy. Jeśli na ciele widoczne są rany, skaleczenia, potraktuj je środkiem antyseptycznym.

Alergiczne choroby skóry, zapalenie skóry

Oddziaływanie na skórę całego organizmu jako całości substancji-alergenów o różnym charakterze i charakterze prowadzi do rozwoju alergicznego zapalenia skóry, dermatoz. Alergen to składniki paszy, żywności, chemikaliów, leków, toksyn uwalnianych przez pasożyty, bakterie, czynniki zewnętrzne (pyłki, kurz).

Zapalenie skóry o etiologii alergicznej rozwija się u kotów z powodu rasy, predyspozycji genetycznych. Sfinksy, Persowie, egzotyki są podatne na alergie. Zapalenie skóry może również wystąpić z powodu zaburzeń metabolicznych, problemów trawiennych, z powodu złej jakości szamponów, sprayów.

Najczęściej zauważają koty pchła, atopowy, miliardowe zapalenie skóry, alergia pokarmowa. Alergia pokarmowa występuje u kotów z powodu niskiej jakości gotowej karmy, gwałtownej zmiany diety, może wystąpić w przypadku niektórych rodzajów produktów.

Objawy alergicznego zapalenia skóry

Obraz kliniczny, czas trwania okresu inkubacji zależy od przyczyny źródłowej, siły działania drażniącego alergen, fizjologicznych i innych niekorzystnych czynników. Objawy alergicznego zapalenia skóry są bardzo podobne, niezależnie od etiopatogenezy. Uszkodzenia zlokalizowane są na plecach, bokach, łapach, szyi, brzuchu, w pobliżu małżowin usznych.

Objawy:

• swędzenie, niewielka wysypka, czerwone plamy, guzy na ciele;
• letarg, apatia, senność;
• zmniejszony apetyt, pragnienie;
• zły płaszcz;
• zaczerwienienie skóry w uszach;
• wydzielina z oczu;
• wypadanie włosów;
• łupież, łuszczenie się skóry, drapanie;
• kichanie, kaszel, duszność:
• łysina.

Swędzenie prowadzi do drapania się, drapania, krost, które są bramą dla patogennej flory. Na początku choroby kot jest niespokojny i swędzi. Zmniejszona aktywność. Możliwa gorączka, zaburzenia w układzie pokarmowym, drogach oddechowych.

W przypadku pchlego zapalenia skóry reakcję alergiczną wywołuje ślina pcheł, która zawiera białko alergenowe. Kot drapie miejsce ukąszenia, co prowadzi do rozwoju ostrego zapalenia, które może wpływać na głębokie warstwy skóry właściwej, a jeśli choroba nie jest leczona, stanie się przewlekła.

Leczenie, profilaktyka

W leczeniu alergicznych chorób skóry stosuje się środki przeciwpasożytnicze do użytku ogólnego i zewnętrznego (kapsułki, maści, żele, szampony), leki przeciwhistaminowe łagodzące swędzenie, leki przeciwzapalne. Można przepisać antybiotyki, immunomodulatory, leki homeopatyczne.

Bardzo ważne jest wykluczenie ekspozycji na alergen, który spowodował chorobę.. Pomoże to znormalizować stan kota, uniknąć nawrotów, aby zapobiegać, leczyć wełnę środkami owadobójczymi, utrzymywać kota w czystości, higienicznie, nie zapomnieć o odrobaczaniu.

Zbilansowana, dobrze dobrana dieta pomoże uniknąć alergii pokarmowych. Karm swojego kota profesjonalną karmą premium. Jeśli Twój pupil ma alergię na określone pokarmy, wyeliminuj je z diety. Używaj produktów przeznaczonych dla zwierząt do kąpieli. Jeśli twój kot idzie ulicą, załóż obrożę przeciw pchłom.

Egzema u kotów i kotów

Egzema rozwija się u zwierząt w wyniku miejscowych, zakaźnych zmian w niektórych obszarach skóry. Choroba może być spowodowana brakiem higieny, zarażeniem pasożytami, niedoborem witamin, kiepską jakością szamponów, obrożami przeciwpasożytniczymi, naruszeniem warunków przetrzymywania, stresem, urazami, skaleczeniami, ropniami..

Często wyprysk objawia się na tle ogólnoustrojowych, wirusowych, bakteryjnych infekcji. Patologia może wskazywać na ogólnoustrojowe nieprawidłowości w ciele zwierzęcia.

Objawy

Egzema u kotów jest sucha i mokra. Przy suchej skórze szorstkuje, łuszczy się, czerwienieje, pęka. W zmianach pojawiają się szaro-białe łuski.

Głównymi objawami mokrej egzemy jest obecność miejscowych, stale płaczących stref na ciele. W ogniskach uszkodzeń widoczne są pęcherzyki wypełnione płynem, krosty, ropnie, wrzody, które nie goją się przez długi czas. Skóra jest mocno zaogniona, bolesna.

Kot swędzi, jest niespokojny. Zapalenie dotyczy najpierw górnej, a następnie głębokiej warstwy skóry właściwej. Skóra w dotkniętym obszarze jest gorąca. Spada aktywność, pogarsza się apetyt, wypadają włosy. Gorączka, utrata masy ciała, możliwa gorączka.

Leczenie i zapobieganie wypryskom

Leczenie odbywa się pod nadzorem lekarza weterynarii i zależy od rodzaju wyprysku, stopnia, ciężkości zmiany oraz przyczyny. W terapii środki antyseptyczne stosuje się w aerozolach, proszkach, balsamach, lekach przeciwzapalnych, przeciwhistaminowych. Przed nałożeniem maści, wełnę tnie się wokół dotkniętych obszarów.Kluczem do skutecznego leczenia jest stworzenie optymalnych warunków do utrzymania, właściwej pielęgnacji, przestrzegania zaleceń lekarza oraz eliminacja niekorzystnych czynników.

Higiena, odpowiednia pielęgnacja włosów, stosowanie wysokiej jakości szamponów i systematyczne leczenie przeciwko ektopasożytom pomoże uniknąć rozwoju chorób skóry.

Choroby pasożytnicze: informacje ogólne

Ta grupa patologii skóry jest wywoływana przez ekto- i endopasożyty żyjące na ciele zwierząt. Pchły, obcęgi, wszy, kleszcze, a także robaki wydzielają toksyny, które prowadzą do rozwoju alergii, stanów zapalnych Pasożyty żyją w kanałach słuchowych, na twarzy, ogonie i innych częściach ciała. Żywią się krwią, komórkami nabłonka, wydzielinami ucha. Infekcja dostaje się do ran. Powstaje stan zapalny, który może wpływać na wszystkie warstwy skóry właściwej.

Główne objawy to:

• swędzenie, niepokój;
• zadrapania, zadrapania, mała czerwona wysypka;
• zmniejszona aktywność;
• obszary bezwłose, ogniska zapalne na ciele:
• krosty, owrzodzenia, łupież.

Gdy otodektoza w przewodzie słuchowym gromadzi się gęsta ciemna siarka. Wewnątrz małżowiny usznej znajdują się ciemne strupy, strupy, rany, krosty. Z uszu wydobywa się nieprzyjemny zapach. Możliwy wzrost temperatury. Jeśli choroba nie jest leczona, rozwija się przewlekłe zapalenie ucha środkowego. Zapalenie może rozprzestrzenić się na opony mózgowe, co spowoduje śmierć zwierzęcia. Należy pamiętać, że wiele pasożytów zewnętrznych wywołuje infekcje wirusowe i bakteryjne, obniża odporność, zakłóca pracę narządów wewnętrznych.

Najczęściej u kotów rozpoznaje się:

• demodicosis;
• świerzb ucha (otodektoza)
• sarcoptoh;
• notoedrosis;
• rzadziej koty chorują na dracunculiasis, cuterebrosis, trombiculosis.

Leczenie i zapobieganie

Leczenie pasożytniczych chorób skóry odbywa się kompleksowo pod ścisłym nadzorem lekarza weterynarii. Stosuje się antybiotyki, środki owadobójczo-roztoczobójcze, płyny antyseptyczne, przeciwzapalne, przeciwhistaminowe, leki przyspieszające procesy regeneracyjne.Zapobieganie polega na terminowym leczeniu pasożytów zewnętrznych, systematycznym odrobaczaniu, higienie, wzmacnianiu odporności.

Bakteryjne choroby skóry

Choroby skóry o etiologii bakteryjnej są wywoływane przez różnego rodzaju bakterie wywołujące infekcję. Uszkodzenie naskórka następuje z powodu naruszenia integralności skóry właściwej. Infekcja przenika do ran, zadrapań, rozwija się ostry ropny stan zapalny.

Czynniki predysponujące to osłabienie odporności na skutek stresu, infekcji, chorób przewlekłych lub wskutek niewłaściwego długotrwałego stosowania immunomodulatorów, pogorszenie funkcji bariery skórnej, niekorzystne warunki przetrzymywania i brak higieny. Choroby endokrynologiczne, guzy i zaburzenia czynności nerek mogą również powodować rozwój bakteryjnych dolegliwości skórnych. etiologia.Obniżenie odporności immunologicznej wywołuje aktywność patogennej i warunkowo patogennej flory żyjącej na skórze, sierści zwierząt.

Objawy

Choroby skóry wywołane przez bakterie występują w postaci ostrej, podostrej, przewlekłej i dotyczą tylko naskórka. Może być mokry lub suchy. Najczęściej bakteryjne choroby skóry objawiają się w postaci alergii, ropnych stanów zapalnych, swędzenia.

Gdy jest mokry:

• Na ciele widoczne są płaczące, silnie zapalne obszary.
• Obserwuje się wysypkę, krosty, długotrwałe ropne rany, przekrwienie uszkodzonych obszarów.
• Koty są bardzo swędzące i niespokojne.
• Możliwy wzrost temperatury, spadek aktywności, odmowa karmienia.

W przypadku typu suchego:

• W zmianach wypadają włosy.
• Widoczne drobne wysypki, pryszcze, suche strupy, strupy.
• Sierść jest matowa.
• Skóra w zmianach skórnych jest bardzo zgrubiała, bolesna.

Leczenie bakteryjnych chorób skóry

W leczeniu stosuje się środki przeciwbakteryjne do użytku ogólnego i miejscowego, które lekarz weterynarii dobiera indywidualnie na podstawie wyników badań, przepisuje się leki przeciwzapalne, antyseptyczne, objawowe, przeciwhistaminowe. W zaawansowanych przypadkach przeprowadzany jest kurs antybiotykoterapii. Można przepisać leki hormonalne, których leczenie odbywa się wyłącznie pod nadzorem lekarza..

Wirusy

Dolegliwości skórne i podrażnienia skóry właściwej u kotów spowodowane działaniem różnych wirusów są rzadkie. Na tle występują stany patologiczne skóry herpeswirus infekcje, kalcywiroza, białaczka kotów. Oprócz pojawienia się zmian obserwuje się małe pęknięcia błon śluzowych.

W leczeniu stosuje się antybiotyki, leki przeciwwirusowe, immunomodulatory, środki objawowe w celu wyeliminowania głównych objawów. Leczenie chorób wirusowych wymaga długotrwałego leczenia, aw niektórych przypadkach kotowi przepisuje się terapię podtrzymującą przez całe życie.

Inne choroby skóry u kotów

Pojawienie się na ciele bezwłosych obszarów, krost, trądziku, wysypki mogą być wywołane hipowitaminozą, chorobami autoimmunologicznymi, patologiami endokrynologicznymi, zaburzeniami równowagi hormonalnej, silnymi wstrząsami emocjonalnymi, stresem np. trądzikiem, który objawia się głównie na brodzie w postaci małych czarnych pryszczów (zaskórniki) Jeśli nie jest to leczone trądzik, małe pryszcze stają się zaognione, pojawiają się wrzody i wrzody. Zapalenie może przedostać się do głębokich warstw naskórka, co negatywnie wpływa na zdrowie zwierzęcia i prowadzi do poważnych konsekwencji..

Pamiętaj, że wielu chorobom skóry kotów łatwiej jest zapobiegać niż leczyć.. Niektóre choroby, jeśli nie rozpoczniesz terapii na czas, wymagają długotrwałego leczenia, często dają nawroty. Jeśli zauważysz jakiekolwiek oznaki i objawy dolegliwości skórnych, pokaż zwierzaka weterynarzowi.