Kot perski (zdjęcie): zwierzę artystycznej bohemy

Klasyfikacja

Klasa: Klasyfikacja FIFe: Kategoria I - perska & egzotyczny, standard PER. Klasyfikacja WCF: Kategoria 1 - Długowłosy, PER Standard

Kolor: biała, kremowa, szara, niebieska, fioletowa, czerwona, czerwona, czarna i kolorowa, obejmująca koty z ciemnymi znaczeniami na łapach, ogonie i głowie

Wymiary: wzrost w kłębie: do 30 cm waga: koty - do 7 kg, koty - do 5 kg

Długość życia: Perskie koty klasyczne - do 20 lat, perskie koty ekstremalne - do 15 lat

Kot perski jest z natury domownikiem, bardzo lubi komunikację, zwłaszcza z dziećmi.

Jest niezwykle czuła i ufna swoim właścicielom, podczas gdy nigdy nie okazuje nachalności, woląc nie miauczeć, ale po prostu obserwuj i czekaj, aż zostaną zauważeni.

Chociaż często nazywa się je kotami „kanapowymi”, uwielbiają się bawić i polować na owady, które wlatują do pokoju.

Te koty są przodkami egzotyczny - aby wyhodować tego ostatniego, skrzyżowano z Persami Amerykański krótkowłosy.

Historia rasy

Kot perski przybył do Europy w XVI wieku wraz z podróżnikiem Pietro della Valle, który nabył go w prowincji Persia Khorasan.

Przypominała dzisiejsze „brzoskwinie” tylko z długimi i gęstymi włosami.

Uważany za egzotyczny kot perski był bardzo drogi, więc trzymali go głównie szlachta i kupcy.

Ameryka przejęła większość pracy hodowlanej.

Sierść kotów została wydłużona, ich nosy „zrobione” - a przy okazji, na próżno, bo przez nie koty zaczęły chrapać i oddychały - i uczyniły z nich prawdziwie kultowe zwierzęta.

Trend na koty perskie wykreowała królowa Wiktoria, która miała ich kilkanaście, a wszystkie były niebieskie..

Na jej polecenie zbudowano nawet dla nich specjalny zamek. I tak rasa kotów perskich stała się najbardziej preferowana przez arystokratów Europy i artystycznej bohemy.

Charakter i psychologia

Dla przedstawicieli tej rasy charakterystyczna jest powściągliwość i rodzaj kociej inteligencji..

Oni lubią koty orientalne, bardzo boją się wywołać dezaprobatę właściciela - w końcu zwierzęta powstały dla radości, a nie dla żalu.

Dlatego Persowie są serdeczni, oddają całą swoją czułość członkom rodziny i bardzo kochają swój dom..

Łatwo nauczyć się zasad zachowania, są czyści, szybko się przyzwyczajają taca, można je nawet trochę wyszkolić.

Persowie są towarzyscy, ale rzadko miauczą, wolą patrzeć w oczy.

Jeśli ciekawi Cię, dlaczego nie możesz spojrzeć kotu w oczy, zalecamy przeczytanie tego artykułu. https://kot-pes.com/pochemu-nelzya-smotret-koshke-v-glaza-krasivaya-legenda-i-nauchnoe-obyasnenie/

Udział we wszystkich sprawach rodzinnych dla tych kotów jest koniecznością, chociaż bardzo lubią leżeć na czymś miękkim.

Pers to wspaniały kot towarzyszący dla dzieci, psów, a nawet małych zwierząt domowych, takich jak papuga czy coś podobnego..

Ale nieznajomi są trzymani na dystans i nie spieszy się, aby okazać im swoją łaskę.

Podanie

Głównym zastosowaniem kotów perskich jest dla przyjemności właścicieli i komfortu w domu, do zabawy z dziećmi i odstresowania dorosłych. I tylko dla piękna.

Jak wybrać kociaka

Jeśli kociak jest zdrowy, będzie aktywny, zabawny, będzie miał błyszczącą sierść, czyste oczy i uszy.

Jego brzuch powinien być miękki, z ust nie powinno wydobywać się zapach, na ciele nie powinno być żadnych łysych plam ani strupów.

Wokół odbytu musi być futro.

Hodowca ma obowiązek okazać wszystkie dokumenty i certyfikaty, przedstawić warunki trzymania kociąt i przedstawić je rodzicom.

Jeśli zabierasz kociaka do domu, to musi tam być kotka, a także musisz pokazać warunki jego trzymania..

Konieczne jest zabranie kociaka nie wcześniej niż dwa miesiące, w przeciwnym razie ryzyko rozwoju chorób jest wysokie. Powinien już być w stanie samodzielnie jeść.

Jak określić wiek kociaka opisano tutaj: https://po.animalefans.com/koty/13595-jak-określić-wiek-kociaka-przydatne-wskazówki-dla.html

Ale jeśli zamierzasz rozpocząć hodowlę kotów perskich, zabierz kociaka jeszcze później, gdy będzie miał cztery miesiące..

Wtedy wszystkie wady są widoczne, jeśli występują. W każdym razie będziesz potrzebować porady eksperta, dlatego lepiej zabrać kocięta do hodowli w żłobkach..

Nie możesz się zdecydować, jaki kolor powinien mieć Twój kot perski - zdjęcia pomogą Ci dokonać właściwego wyboru.

Funkcje pielęgnacyjne

Czesanie

Najtrudniejszy zabieg - w końcu ich długie włosy (do 12 cm) nieustannie plączą się i mają tendencję do splatania się.

Dlatego zwierzę potrzebuje pełnoprawnej pielęgnacji, a czasami fryzura.

Aby ułatwić rozczesywanie, na sierść można nałożyć talk i używać tylko wysokiej jakości grzebieni..

Procedura powinna być codzienna, trwać kwadrans. A raz w tygodniu potrzebujesz dokładniejszego czesania za pomocą furminator.

Persowie potrzebują częstego mycia - dwa razy w miesiącu, choć nie sprawia im to przyjemności.

Ze względu na długie włosy, które koty nieustannie liżą, w ich żołądkach tworzą się grudki..

Aby je usunąć, wymagane są specjalne pasty i tabletki..

Jeśli Twój kotek ma łzawiące oczy, będziesz musiał codziennie wycierać jej twarz.

Kot perski potrzebuje indywidualnego, przestronnego miejsca, w którym może rozciągnąć się na całą długość lub zwinąć w kłębek.

Nie umieszczaj tego miejsca na korytarzu - kot musi stale widzieć i czuć obecność swoich właścicieli.

Koty perskie i kocięta uwielbiają się bawić, więc zdobądź dla nich piłkę i coś innego miękkiego. Wystarczą trzy różne przedmioty.

Z artykułu dowiesz się, jak zrobić zabawki DIY dla kotów https://po.animalefans.com/koty/13938-zabawki-zrób-to-sam-dla-kotów-od-najprostszych-do.html

Przyda się również kupić lub zrobić drapak.

Pieszy

Koty perskie, dzięki selekcji selekcyjnej, okazały się najbardziej domowymi ze wszystkich ras. Nie są przystosowane do życia ulicznego.

Można je wypuścić na trawnik w parku lub przywieźć na wieś. Po krótkim tupaniu po trawie wrócą do domu lub wskoczą w Twoje ramiona.

Ich ulubiony spacer po domu dla członków rodziny..

Kocięta są bardziej ruchliwe i wymagają aktywnego działania.

Chodzenie i ćwiczenia nie będą przeszkadzać starszym kotom, aby otyłość nie postępowała.

Nie zapomnij założyć zwierzaka obroża przeciw pchłom i kleszczom.

jedzenie

Małe kocięta do sześciu miesięcy powinny otrzymać mieszankę ciepłego mleka i twarożku o konsystencji przypominającej śmietanę, jajko na twardo (nie surowe), gotowanego kurczaka i trochę surowej wołowiny.

Owsianka z mlekiem nie jest zabroniona, ale niektóre kocięta są przez nie osłabione. Suche jedzenie dodawane stopniowo od 3 miesięcy.

Dorosłym kotom podaje się pokarm 3 razy dziennie. Dieta powinna zawierać 40% białka - mięso, ryby morskie, jajka i niesolony ser.

Pozostały udział - zboża i korzenie węglowodanów, tłuste mięso w małych ilościach lub olej rybny.

Dzięki specjalnej karmie super premium nie są potrzebne żadne dodatki, jest to najlepsza opcja.

Nie można karmić Persów pokarmem ludzkim o dużej zawartości przypraw, soli, cukru i tłuszczu, podawać rybom rzecznym, surowych jaj i kości rurkowych.

Zdrowie

Typowe choroby

Zdrowie kotów perskich, a także neva masquerade cats, średni.

Niestety charakteryzują się chorobami dziedzicznymi, gdyż w wyniku ścisłej selekcji, wraz z cechami pozytywnymi, nabierają i - co najgorsze - czasami negatywnie.

Koty perskie cierpią:

- kardiomiopatia, która może zabić nawet młodego kota;

- choroba nerek, w niektórych przypadkach dochodzi do niewydolności nerek;

- postępująca atrofia siatkówki prowadząca do ślepoty;

- zwiększone łzawienie;

- duszność z powodu małego płaskiego nosa;

- choroby zębów - zapalenie dziąseł, przyzębia, tworzenie się kamienia nazębnego i płytki nazębnej.

Szczepienia

Obowiązkowy roczny czterokrotny zaszczepić, jeśli kot nie jest eksportowany za granicę, w razie potrzeby - szczepienie przeciwko porostom.

Przed szczepieniem kotu należy podać lek przeciw robakom. Kocięta w wieku od 4 do 9 miesięcy nie są szczepione, ponieważ zmieniają zęby.

Robienie na drutach

Przed lepkimi zwierzętami przeprowadza się profilaktykę przeciw robakom, bada je lekarz.

Właścicielka powinna tak zaplanować czas, aby mieć wolne dni na krycie i opiekę poporodową.

Ponieważ kolor kotów perskich jest ważnym elementem podczas planowania przyszłego potomstwa, samca dobierany jest zgodnie z rodowodem i dopasowaniem kolorów.

Ważny! Karmienie ręczne jest przeciwwskazane u kotów perskich, zwłaszcza jeśli żebrzą o pokarm. Aby temu zapobiec, napełnij je jedzeniem, zanim usiądziesz do obiadu..

I wreszcie stare koty będą musiały w nocy nosić ciepłą piżamę, bo marzną, nawet jeśli w domu jest ciepło.

Anna Lyakhovich6 Suma ogólna Cecha5 Podsumowanie redaktoraAgresja2Adaptism8Aktywność2Waga6Szkolenie6Przyjazność8Zabawność6Intelligence6Noise47Suma użytkowników: Agresja2Agresywna8Aktywność3Waga9Trening9Przyjazny10Zabawność7Inteligencja10Szum1 |