Koty kastrowane: konieczność czy szkoda?

Terminowa sterylizacja przedłuża życie naszych czworonożnych przyjaciół. Reguluje liczbę bezpańskich zwierząt. Wysterylizowany kot jest szczęśliwy i beztroski. To są udowodnione fakty, zgadzaj się z nimi lub im zaprzeczaj. Są jednak ludzie, którzy kategorycznie sprzeciwiają się takim środkom. Może ich argumenty zasługują na uwagę?

O sterylizacji czy nie, decyduje oczywiście tylko właściciel. Dla wielu jest to trudny wybór, ponieważ istnieje wiele mitów na temat niepewności i tragicznych konsekwencji tej procedury. Opinia zoologów: za - sterylizację prowadzoną metodami profesjonalnymi i anty-rękodzielniczymi, stosowanie preparatów hormonalnych oraz przetrzymywanie zwierząt niesterylnych nie mających wartości hodowlanej. Jakie są argumenty przeciwko sterylizacji i czy są one prawdziwe??

Ten argument jest wynikiem humanizacji zwierząt. Ludzie traktują swoje dzieci jako przedłużenie siebie. Dla większości kobiet bezpłodność to straszna tragedia. Jednak koty inaczej postrzegają swoje potomstwo. Kierują się tylko instynktem, opiekując się kociętami przez bardzo krótki czas. Gdy dzieci dorosną, kot przestaje być ich matką fizycznie i emocjonalnie - samice stają się rywalami, samce - partnerami seksualnymi. Podczas krycia kot nie myśli o tym, jak wspaniale będzie wychowywać kocięta. Kot mieszkający w domu nie cierpi na brak dzieci, ale na skoki hormonalne i niezaspokojony zwierzęcy instynkt. Po sterylizacji zwierzak nie myśli o tym, że teraz nie będzie w stanie uzyskać potomstwa, po prostu nie może tego zrobić.

Naukowcy uważają, że samice zwierząt stałocieplnych nie czerpią przyjemności z seksu, ponieważ nie jest to konieczne.

Samiec jest silniejszy, większy - bez pomocy partnera wykonuje świetną robotę. Podczas krycia kot desperacko się opiera, kot chwyta zębami jej kłąb, czasami rozdziera pazurami skórę do krwi. Koci penis jest wyposażony w ostre kolce, które otwierają się w pochwie, dzięki czemu penis nie wychodzi podczas wytrysku. Tak, sterylizacja pozbawia ich tej „przyjemności”, co jest zdecydowanym plusem. Dlaczego zwierzak tak uparcie woła kota? Faktem jest, że nawet nie zdaje sobie sprawy, co się z nią stanie po przybyciu pana młodego. Krzyczy i zaznacza terytorium, na którym rządzą hormony, a nie pragnienie cielesnych przyjemności.

Kot, który nie ma dostępu do płci przeciwnej, przeżywa silny stres. Jeden z głównych instynktów - instynkt rozrodczy - nie może zostać zrealizowany, w wyniku czego organizm podejmuje coraz większe wysiłki, aby osiągnąć cel. Wytwarzanych jest coraz więcej hormonów, kot coraz bardziej koncentruje się na chęci wezwania partnera, coraz częściej pojawia się ruja. Operacja sterylizacji normalizuje tło hormonalne - teraz zwierzak nie odczuwa palącego pragnienia, nie ma potrzeby zaznaczania wszystkiego dookoła, krzyku, wyrywania ścian i mebli. Czuły i spokojny zwierzak cieszy właściciela, kot nie denerwuje już rodziny swoim zachowaniem, przyjemniej się z nim komunikuje. Kot czując się bezpiecznie (bo wszyscy ją kochają), staje się bardziej ufny i towarzyski.

Wręcz przeciwnie - sterylizacja przedłuża życie. Kot spacerujący po ulicy kojarzy się z bezpańskimi kotami, co jest obarczone konsekwencjami:

Zachowanie zwierzęcia po operacji zmienia się w kierunku zabawy i spokoju. Zwierzak nie stara się już konkurować z innymi samicami, nie ucieka w poszukiwaniu partnera. Kotka zachowuje swoje dawne terytorium, ale teraz nie dba o koty, łapie motyle, odpoczywa na słońcu i bawi się w każdy możliwy sposób.

Nietrudno przewidzieć, jakie będzie zachowanie kota. Musisz tylko obserwować zwierzaka między rują. Infantylna Perska, która spędza dni w ramionach Morfeusza, pozostanie w takiej postaci. Sportowy zwierzak, który uwielbia polowania i zabawy, nie będzie mniej aktywny. Zmienią się tylko przyzwyczajenia związane z chęcią znalezienia partnera.

Między innymi nie wolno nam zapominać, że urodzone kocięta trzeba gdzieś przywiązać. Dzisiejsze realia nie pozwalają liczyć na pomyślny wynik. Są miliony niekrewnianych kociąt, a ludzie coraz częściej dążą do posiadania zwierzęcia pełnej krwi. Ale nawet jeśli wszystko się ułoży, kto zagwarantuje, że dzieci Twojego ukochanego kota trafią w dobre ręce? Po pierwszej kałuży kundla można wypędzić na ulicę. I najprawdopodobniej nie zostanie wysterylizowany ani wykastrowany. Co stanie się z wnukami Twojego ukochanego kota? Czy utoną? Wyrzuć to? Hodowla to ogromna odpowiedzialność, a nie zabawa, bez względu na to, jak urocze są kocięta.

Udostępnij w sieciach społecznościowych: