Don sphinx: nie zawstydza nagością

Niektórzy uważają te koty za prawdziwych dziwaków. Inni żal nieszczęsnego, lodowatego piękna. Jeszcze inni czują zniesmaczenie, boją się nawet dotknąć nagiej skóry. Ale Don Sphynx nie jest obrażony, bo wie o istnieniu czwartych, szczęśliwych i wyjątkowych ludzi, odpowiednich właścicieli dla wyjątkowego kota..

W starożytności nagie psy i koty uważano za święte, trzymano je w świątyniach, czczono, a nawet jedzono, wierząc, że w ten sposób można otrzymać błogosławieństwo i wyleczyć się ze śmiertelnej choroby. Donskoy Sphynx to bezwłosy kot, który urodził się w wyniku naturalnej zmiany w pewnym genie. Błędem jest myślenie, że hodowcy w jakiś sposób sztucznie pozbawili kota sierści..

Historia rasy rozpoczęła się w 1987 roku, kiedy Elena Kovaleva, mieszkanka Rostowa nad Donem, podniosła na ulicy kociaka z rzadkim krótkim futrem. Współczująca kobieta traktowała kociaka przez długi czas, ale sierść nie tylko nie wyzdrowiała, ale jeszcze bardziej się przerzedziła. Weterynarze wytrząsali mózgi, przepisywali wszystkie nowe leki, aż w końcu zorientowali się: Varya jest zdrowa, a stan jej sierści jest wynikiem mutacji. Następnie Varya i jej córka Chita zostali przodkami rodzimej rasy bezwłosych kotów w Rosji. Pierwszy wzorzec pojawił się już w 1994 roku, a dwa lata później rasa otrzymała uznanie WCF.

Główną różnicą między Donem a Sfinksem Kanadyjskim jest wydłużona kufa i głowa w kształcie klina. Kanadyjczycy mają bardziej okrągłą głowę i krótszą kufę. Z grubsza, patrząc z przodu, głowa Donchaka jest owalem w pionie, a głowa Kanadyjczyka jest owalem leżącym na boku.

Donski jest nieco większy od kanadyjskich, ma dobrze rozwinięte mięśnie i mocną kość. Donchaki nie są uszami, są harmonijnie zbudowane i elastyczne, ale bardziej przysadziste niż Kanadyjczycy. Uszy „naszego” sfinksa są osadzone wyżej i niezbyt szerokie u nasady. Oczy nie są tak duże, mają inny kształt - ustawione ukośnie, w kształcie migdałów, nie szeroko otwarte.

Istnieją cztery rodzaje zwierząt domowych: nagie, welurowe, stado i szczotki. Wszyscy są wykorzystywani w hodowli, biorą udział w wystawach i są pełnoprawnymi przedstawicielami rasy. Wybór Donchaka to kwestia gustu.

Nagie kocięta są bezwłose i prawie zawsze bez brody. Skóra tych zwierząt jest ciepła, gładka i elastyczna. Nagie, dorastające, pozostają pofałdowane i pomarszczone, podczas gdy inne odmiany Donchaków zachowują fałdy tylko na pysku, głowie, szyi i nogach..

Welurowy - cienkie włosy na czole, kufie, dolnej części kończyn i ogonie. Dorastając, welurowy kot może się „rozebrać” lub odwrotnie, zarastać krótkim futrem. Tylko profesjonalny hodowca może się domyślić, jak taki kociak wyrośnie..

Trzoda - delikatny puch na całym ciele, krótki i cienki. Z wiekiem sierść staje się rzadsza, kot „rozbiera się”. Wąsy są skręcone, wystające w różnych kierunkach, co nadaje Donchakowi figlarny wygląd.

Szczotka - kociak pokryty jest twardym, poskręcanym futerkiem. Zwykle włosy rosną w dolnej części ciała, czasem tylko na łapach i ogonie, w innych przypadkach kot jest prawie całkowicie „wełniany”, z wyjątkiem bezwłosego obszaru wzdłuż grzbietu. Szczotkuje także „rozbiera się” i „ubiera”: niektórzy całkowicie tracą włosy, inni budują futro. Ostateczna wersja jest zwykle widoczna dopiero w wieku trzech lat.

Donchak o nagiej skórze przypomina fashionistkę odwiedzającą salon tatuażu. Kolor sierści i odcień skóry, a także kolor oczu mogą być dowolne.

Te koty są słusznie uważane za idealne zwierzęta domowe: spokojne, ale nie leniwe, zabawne, ale ciche, czułe i towarzyskie, ale nie nachalne stworzenia.

Prawdziwy charakter kota jest niezwykle rzadki. Są opanowani, cierpliwi i nieagresywni. Jeśli rodzina ma małe dziecko, Donchak stanie się jego najlepszym przyjacielem.

Pomimo oczywistej dekoracyjności koty tej rasy mają wyraźny instynkt łowiecki. Jednak rozwinięty intelekt i konsekwentne wychowanie pozwalają na osiągnięcie obojętnej postawy wobec małych zwierząt domowych. Donchaki są raczej przyjaźnie nastawieni do psów i kotów, ale w razie potrzeby nie obrażą się..

Koty są wrażliwe na temperaturę pokojową, dlatego ważne jest, aby w słoneczny dzień zwierzę nie przegrzewało się na parapecie, a zimą nie zamarzało w przeciągu.

Małe kocięta są zabawne i nie zawsze ostrożne. Kociak może zranić się własnymi pazurami, dlatego należy regularnie szlifować ostre końce pazurów pilnikiem.

Donchaks poci się, jak wszystkie zwierzęta bez sierści. Aby Twój pupil zawsze wyglądał perfekcyjnie i pysznie pachniał, musisz go kąpać dwa lub trzy razy w miesiącu. Ostatnim akcentem jest oczyszczenie uszu bawełnianymi wacikami, usunięcie nadmiaru łez gazikiem i nawilżenie skóry lekkim kremem. To wszystko, piękno jest gotowe do wyjścia!

Donchak to rasa aborygeńska. Jego przedstawiciele wyróżniają się dobrym zdrowiem, ale są podatni na alergiczne zapalenie skóry. Jednak choroby skóry w większości przypadków są wynikiem niewłaściwego karmienia i źle dobranych kosmetyków..

Udostępnij w sieciach społecznościowych: