Przyczyny opryszczki u kotów i sposoby jej leczenia

Zapalenie nosa i tchawicy czy opryszczka u kotów to niezwykle groźna i jednocześnie rozpowszechniona choroba. Choroba ma charakter wirusowy, szybko się rozprzestrzenia i, niestety, dla ludzkości nie jest jeszcze dostępne leczenie „absolutne”. Biorąc pod uwagę tempo rozprzestrzeniania się i uszkodzeń - ludzie, zwierzęta, ptaki, ryby, a nawet rośliny chorują na opryszczkę, nierozsądne jest pozostawianie pytania bez opieki, zwłaszcza jeśli masz pod opieką zwierzaka, za który jesteś odpowiedzialny.

Co to jest zapalenie nosa i tchawicy

Herpeswirus kotów zakaża wszystkie zwierzęta, niezależnie od rasy, wieku, płci i warunków życia. Wirus może hipotetycznie żyć bez nosiciela do 60 dni, w rzeczywistości mikroorganizmy giną w ciągu 60-100 godzin. Choroba jest uważana za sezonową (zimową), wpływa na układ oddechowy, brak leczenia, często prowadzi do śmierci zwierzęcia. Częściej chorują kocięta, osoby starsze i zwierzęta o niskim poziomie odporności immunologicznej. Szczególnym niebezpieczeństwem jest to, że infekcja herpeswirusem u kotów jest przenoszona na wszystkie możliwe sposoby:

• Samolotowy - podczas kichania, kaszlu, bezpośredniej komunikacji.
• Kontakt - z mebli, ubrań, misek, pościeli, tac toaletowych.
• Seksualny - kontakt błon śluzowych dwóch osobników, wymiana płynów fizjologicznych.
• Przez płyny (łzy, ślina, mocz).
• Z kałem - wystarczy, aby zdrowe zwierzę obwąchało odchody nosiciela.

Uwaga! Kocie zapalenie nosa i tchawicy nie może być przenoszone na ludzi! Ale od razu uderza w inne koty mieszkające w domu lub w kontakcie z właścicielem nosiciela.

W rzeczywistości wirus opryszczki jest „mechanizmem wyzwalającym” SARS kotów, ale to, do czego się rozwija, zależy od fizjologicznej siły zwierzęcia. W praktyce weterynaryjnej powszechnie przyjmuje się, że główną przyczyną jest zapalenie nosa i tchawicy:

• Katar (katar) - obrzęk błon śluzowych nosa, nosogardzieli i oczu wywołany przez mikroorganizmy wirusowe.
• Zapalenie tchawicy - zapalenie górnych dróg oddechowych, które atakuje tchawicę. Ignorowanie prowadzi do zatonięcia wirusa i wywołania zapalenia krtani i oskrzeli.
• Zapalenie oskrzeli - również choroba górnych dróg oddechowych, jest trudna, towarzyszy plwocina, kaszel, gorączka. Jeśli zignorujesz leczenie, stanie się przewlekłe lub wywoła zapalenie płuc. Z nieznanych powodów istnieje mit, że zapalenie oskrzeli nie jest zaraźliwe, w rzeczywistości każda choroba wywoływana przez wirusa może być przenoszona na zdrowe osoby..
• Zapalenie płuc (zapalenie płuc) - niebezpieczna choroba, która atakuje pęcherzyki płucne, prowadząca do naruszenia wymiany gazowej (głód tlenu). Ignorowanie leczenia prowadzi do śmierci zwierzęcia.

Uwaga! W praktyce weterynaryjnej wirusy opryszczki i kaliciwirusa są często „łączone”. Choroby są naprawdę bardzo podobne - pierwotne przyczyny proliferacji, tempo rozprzestrzeniania się, objawy, przebieg i konsekwencje są powszechne, ale choroby są wywoływane przez różne „czynniki”.

Przyczyny i diagnoza opryszczki kotów

Na planecie zidentyfikowano ponad 200 odmian opryszczki, postępując zgodnie z tą samą zasadą. Opryszczka jest wirusem zawierającym DNA, to znaczy jest wprowadzana do organizmu zwierzęcia na tyle „zręcznie”, że układ odpornościowy nie zauważa „wroga”. Choroba jest utajona - pozostaje w organizmie żywiciela przez całe życie i objawia się, gdy spada odporność. Mówiąc najprościej, jeśli zwierzak ma raz opryszczkę, to znaczy, że tam jest, pozostanie do końca życia i może znowu „szaleć”. Choroba przenoszona jest na potomstwo w macicy, rzadziej w kanale rodnym, dlatego odzwyczajanie kociąt od mleka w przypadku stwierdzenia opryszczki u karmiącego kota jest nieskuteczne, ale raczej bezcelowe.

Ważny! Kocięta urodzone przez kota-nosiciela są zakażone w 100% przypadków, jednak prawdopodobieństwo rozwinięcia się choroby w postać ostrą wynosi nie więcej niż 50%, oczywiście przy pełnej opiece.

Wirus opryszczki jest aktywowany z różnych powodów, które negatywnie wpływają na odporność, od niewłaściwego karmienia i hipotermii po utajoną patologię. Okres inkubacji aktywnej zmiany chorobowej wynosi 3-7 dni, po czym się rozpoczyna pojawiają się pierwsze objawy:

• Obrzęk błon śluzowych dróg oddechowych - u kota jest często pomijany, zwierzę zmniejsza aktywność, ale ogólnie zachowuje się normalnie.
• Uszkodzenie nabłonka - na wargach, języku, podniebieniu pojawiają się małe rany, które okresowo wysychają i pękają - patrz zdjęcie. Odpowiedzialność jest widoczna w oczach, nadmierne łzawienie, z postępem - zapalenie spojówek.
• Aktywne wydzielanie śluzu - włosy na nosie pokryte są brązową lub żółtą skórką, która jest wyraźnie widoczna po śnie.

Jeśli Twój pupil będzie miał szczęście, dolegliwość ograniczy się do powyższych objawów. Ale to nie znaczy, że możesz ignorować opryszczkę! Ostry przebieg choroby jest bardziej niebezpieczny i kot może nie dożyć „szczytu” uszkodzenia dróg oddechowych - zapalenia płuc.

Opryszczce u kota w ostrej fazie towarzyszy:

• Gorączka - wzrost podstawowej temperatury ciała powyżej 40 °.
• Nagła utrata wagi i odmowa jedzenia.
• Niewydolność serca i szybkie oddychanie.
• Obfite wydzielanie śliny.
• Ropne zapalenie spojówek.
• Wygaśnięcie mikroflory jelitowej - niestrawność, zaparcia.
• Oddychanie przez usta.
• Silne ataki kaszlu z odkrztuszaniem flegmy.

Uwaga! Bez leczenia kot choruje 14 dni i albo umiera, albo zostaje nosicielem na całe życie - choroba przechodzi w stan przewlekły.

Leczenie opryszczki u kotów

Na początek zapomnij, że opryszczkę można zdiagnozować „na oko” lub leczyć środkami ludowymi - jest to nierealne, bezużyteczne, niebezpieczne! Domowe okłady, maści i „gadżety” są stosowane tylko w leczeniu objawowym, np. Zapalenia spojówek. Przed zdiagnozowaniem opryszczki i ustaleniem sposobu leczenia choroby na danym etapie oddaje się krew. Co więcej, nie jest to analiza biochemiczna, ale PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy) lub ELISA (często daje wynik fałszywie ujemny) w celu wyjaśnienia diagnozy można przepisać płyny ustne.

Po potwierdzeniu obecności czynnika sprawczego lekarz weterynarii decyduje, jak leczyć kota, ale tutaj wszystko jest skomplikowane. Zwierzę może być nosicielem nieaktywnego wirusa opryszczki, ale cierpi na inną chorobę z podobnymi objawami, taką jak mykoplazmoza. Ponadto nie ma lekarstwa specjalnie na opryszczkę, a wszelkie „próby” weterynarza będą bezużyteczne, dopóki wirus nie zacznie „szaleć” i zniszczyć organizm.

Jako główną terapię przepisywane są czasami w połączeniu z antybiotykami o szerokim spektrum działania chemoterapia. Nie obejdzie się bez dodatkowych środków:

• Terapia ogólna - immunostymulanty, wsparcie serca, nerek, wątroby.
• Leczenie miejscowe - maści, roztwory dezynfekujące.
• Opieka - dobre odżywianie, komfort, spokój, kontrola temperatury.

Przy odpowiednio zaprojektowanej strategii leczenia i odpowiedzialnym podejściu właściciela pozytywne tendencje obserwuje się po 2-3 dniach, a powrót do zdrowia następuje w 7-10 dniach.

Uwaga! Chory kot może pozostać nosicielem aktywnego wirusa nawet przez 2 lata.