Rasa kotów bez ogona

Teraz rasa kotów bez ogona jest bardzo popularna. Szczególnie lubią je mieć rodziny z małymi dziećmi. Ogon zwierzęcia zostanie uratowany przed dzieckiem, co automatycznie zapobiegnie drapaniu się dziecka.

Później naukowcom udało się udowodnić, że gen odpowiedzialny za brak „piątej kończyny” jest dominujący. Jeśli jedno z rodziców jest jego nosicielem, a drugie nie, dzieci rodzą się bez ogona. Jednak w większości przypadków nie zaleca się zbliżania dwóch takich zwierząt. Prawdopodobieństwo śmierci potomstwa jest zbyt wysokie.

Kot, który nie ma ogona, nazywa się bobtail. To słowo składa się z dwóch: „bob”, co w języku angielskim oznacza „pompon” i „ogon” - ogon. Zdecydowana większość kotów, które jej nie posiadają, należy do tej rasy, która dzieli się na kilka gatunków. Są jeszcze dwie, ale nie tak liczne grupy. To są ludzie i hybrydy.

Amerykański bobtail

Przodkiem amerykańskiego bobtaila był ten sam kociak z rezerwatu Indian. Młode imię Yodi. Na początku lat 70. podrzutek miał już liczne potomstwo, które regularnie brało udział w wystawach.

Naukowcy z całego świata zwrócili uwagę na nową rasę. Ludzie byli zaskoczeni, patrząc na koty bez ogona. Wielu uważało je za gorszych. Dopiero w latach 90. oficjalnie zarejestrowano nową rasę kotów egzotycznych, zwaną „American Bobtail”. Dziś zdobycie tak przystojnego mężczyzny to marzenie wielu. Kot jest w rzeczywistości pięknem.

Jest atletyczna i ma grubą i puszystą sierść. Długość kosmków waha się od lekkiej do średniej. Nie chodzi o to, że te koty w ogóle mają ogon. Jest tam, ale wygląda bardziej jak kikut. Amerykańska rasa bobslejowa może pochwalić się miękkim, usłużnym charakterem. Zwierzę staje się pełnoprawnym członkiem rodziny i jest poważnie przywiązane do wszystkich członków gospodarstwa domowego. Dla dzieci bobslej jest świetnym towarzyszem.

Japoński bobtail

Japoński bobtail został wyhodowany w Kraju Kwitnącej Wiśni. Od niepamiętnych czasów rdzenni mieszkańcy mieli szczególne stosunki z kotami. W japońskiej kulturze narodowej zwyczajowo uważano czworonożnych „przyjaciół” diabła. Według wierzeń w ogonie czaiły się złe duchy..

Ludzie unikali tych zwierząt, a nawet je niszczyli. W 1968 roku w Japonii wyhodowano rasę bezogonową, wielu się cieszyło. „Czyste” kocięta były sortowane jak „ciepłe bułeczki”. Rasa bezogonowa była podziwiana i dumna. Stała się obiektem kultu. Uważa się, że te koty przynoszą szczęście i bogactwo..

Przedstawiciele tej odmiany bobtailów mogą mieć dowolny kolor. Ich futro jest jedwabiste, bardzo przyjemne w dotyku, choć krótkie. Rozmiar ciała jest średni. Podobnie jak „Amerykanin”, „Japończyk” jest potulny, przyjazny i posłuszny. Uwielbiany zarówno przez dorosłych, jak i przez dzieci.

Mekong Bobtail

Mekong Bobtail został wyhodowany przez Rosjan. Wśród jego przodków są mieszkańcy świętego Syjamu. Inną nazwą tej odmiany jest tajski bobtail. Cechy tej rasy to:

• niemożność znalezienia dwóch przedstawicieli z taką samą konfiguracją procesów, którą te koty mają zamiast ogona;
• skłonność do długowieczności (niektórym udaje się obchodzić 25-lecie istnienia);
• wyraźna słodycz (zaokrąglone linie ciała, jasne niebieskie oczy).

Potomkowie Synaju mają wiele wspólnego z rasą tajską, stąd ich drugie imię. To są koty towarzyszące. Prawdziwe znalezisko dla osób cierpiących na samotność.

Kurilian Bobtail

Inną rasą bezogonowych kotów wyhodowanych w Rosji jest Kuril Bobtail. Oficjalnie zarejestrowany w 2004 roku. Nie można powiedzieć, że te koty w ogóle nie mają ogona. Zastępuje go krótki proces. Może to być spirala, jak kikut lub miotła.

Rasa stała się owocem miłości japońskiego bobtaila i kota syberyjskiego, sprowadzonych niegdyś na Wyspy Kurylskie. Ich potomstwo odebrało rodzicom to, co najlepsze. Koty te różnią się od wielu innych nie tylko brakiem pełnoprawnego ogona, ale także:

• aktywny, żywy charakter;
• godna pozazdroszczenia mobilność;
• niepohamowana ciekawość.

Te cechy sprawiają, że mają podobny charakter do psa. Koty słyną z „gadatliwości”. Nie możesz krzyżować tej rasy z innymi..

Kot mank

Nie wszystkie koty Manx są bezogonowe. Dla niektórych jest długi, puszysty i bardzo piękny. Jednak większość kotów ma tylko małą gałąź.. Bezogonowe odmiany rasy Manx obejmująJA:

• Podniesione, które mają krótki kikut.
• Stumpy - właściciele ledwo widocznego ogona.

Rampies to koty bez ogona. Tam, gdzie inni mają „piątą kończynę”, mają małą depresję. Wygląda na to, że zwierzę straciło ogon w wyniku operacji, która pozostawiła ślad. Większość Rampi jest sterylna. Pojawienie się potomstwa za każdym razem to dla hodowców prawdziwe święto.

Jednak radość jest często przedwczesna, ponieważ w wielu przypadkach potomstwo ma poważne problemy zdrowotne. Jest wysoce wskazane, aby hodować te Manx z tymi kotami, które mają normalny ogon (ale nie z rasą Longi).

Kolor płaszcza przedstawicieli Manx bez ogona może być dowolny: monochromatyczny, połączony. Płaszcz ma zwykle krótkie futro. Jest jeden typ Manx, który ma długi płaszcz. To jest Cimrick, czyli kot walijski. W ogóle nie ma ogona, jego tułów i oczy są okrągłe, tylne nogi są dłuższe niż przednie. Niektóre organizacje felinologiczne próbują dziś zarejestrować Kimrika jako odrębną rasę, ale dotychczas ich wysiłki nie zakończyły się sukcesem..

Nazwa kota Manx bez ogona pochodzi od wyspy Man, położonej na Morzu Irlandzkim. W domu, w Wielkiej Brytanii, te zwierzęta są bardzo popularne. Są hodowane na poziomie stanowym. Wiadomo, że taki kot miał angielski król Edward VIII, który rządził w pierwszej połowie XX wieku..

Rasy hybrydowe

Rasy kotów hybrydowych bez ogona rozróżnia się osobno. Obejmują one:

• Pixie Bob został wyhodowany przez Amerykanów. Kot wygląda jak ryś. Nie ma ogona, ale ma „rękawiczki”. Na przednich łapach zwierzęcia - 7 palców, na tylnych - 5.
• Toy-bob został wyhodowany przez Rosjan, ale nie został jeszcze oficjalnie uznany.
• Ouhi-bob - powstał w wyniku zmieszania kotów syjamskich i manx. Ma dwukolorowy kolor. Czasami krótkie i długie włosy.
• Amerykanie nadal pracują nad rasą Snow Bob, próbując wyhodować koty o idealnie białych włosach..
• Twisty ma bardzo krótkie przednie łapy z długimi tylnymi. Zewnętrznie rasa przypomina kangura.

Wielu uważa, że ​​koty powinny mieć ogon (jak uszy, łapy, wąsy itp.). Na widok zwierzęcia z małym procesem zwierzę uważa się za gorsze. Jednak to pomyłka. Pomimo braku ogona koty czują się świetnie i nie ustępują innym. Wyróżniają się doskonałym charakterem, często są doskonałymi łowcami, świetnie wyglądają i stają się prawdziwymi ulubieńcami w rodzinie..