Struktura kociego oka

Koty widzą lepiej niż ludzie, chociaż nie rozróżniają kolorów tego świata. Kocie oko ma budowę podobną do ludzkiej, ale niektóre receptory są bardziej wrażliwe na promieniowanie świetlne. Właściciele zwierząt będą prawdopodobnie zainteresowani osobliwościami narządu wzroku „pasiastego wąsa”.

Jak działają kocie oczy

Kocie oczy składają się z 3 głównych warstw: zewnętrznej włóknistej warstwy, którą widzimy z zewnątrz, środkowej warstwy naczyniowej oraz wewnętrznej warstwy, w której gromadzą się komórki nerwowe. Każda ze skórek ma swoją unikalną funkcjonalność. Rozważmy szczegółowo mechanizm działania każdej warstwy tkanki i wewnętrznego systemu wizyjnego.

Warstwa włóknista

Jest to najbardziej zewnętrzna warstwa osłonowa, wzbogacona włóknami kolagenu i elastyny ​​białkowej. Splot włókien tworzy twardówkę, gęstą, ale elastyczną membranę wyściełającą tylną ścianę oka. Przednia widoczna część to rogówka. Jest przezroczysty i przez nią narząd wzroku kota otrzymuje światło, przekazując je do obróbki następnej części skorupy..

Warstwa naczyniowa

Tutaj zbierane są mikroskopijne naczynia włosowate, naczynia, które odżywiają oko, wyposażają je w tlen i niezbędne elementy. Naczyniówka znajduje się między siatkówką (warstwą wewnętrzną) a twardówką.

Tutaj również znajduje się ciało rzęskowe (rzęskowe), które odpowiada za położenie soczewki (przezroczysty element oczu każdego żywego organizmu) i akomodację (zdolność do wyraźnego widzenia obiektów znajdujących się w różnych odległościach od siebie).

Przed ciałem rzęskowym znajduje się tęczówka, dzieląca się na dwie komory: zewnętrzną i wewnętrzną. To, co znajduje się w zewnętrznej komorze, jest widoczne z zewnątrz, jeśli spojrzysz w oczy. W centrum tęczówki znajduje się źrenica, która zmienia swój rozmiar w zależności od stopnia oświetlenia. Struktura źrenicy ma ciekawy eliptyczny kształt po zwężeniu. Kocie oczy przekształcają światło w taki sam sposób, jak ludzki wzrok.

Wewnętrzna warstwa siatkowa

Siatkówka oka składa się głównie z fotoreceptorów. Zarówno u ludzi, jak iu zwierząt fotoreceptory dzielą się na 2 typy: pręciki i czopki. Patyki są wrażliwe na światło, akceptują je, przepuszczają przez siebie iw ten sposób pomagają widzieć. Czopki są odpowiedzialne za kolor i przejrzystość obrazów. Koty mają więcej patyków, więc lepiej widzą w słabym świetle..

Z warstwy siatkówki nerw wzrokowy odchodzi, przekazując sygnały do ​​mózgu. Pomiędzy nerwem a fotoreceptorami znajduje się „martwy punkt” - dysk optyczny nie jest wrażliwy na światło. Dzięki temu miejscu pole widzenia naszego i kota jest ograniczone..

Za plamką, w centrum, znajduje się dołek centralny, a wokół jego „żółtego ciała” skupia się całe światło wpadające do oka. Ponadto sygnał świetlny jest przetwarzany na impuls nerwowy i przekazywany do mózgu przez centralny nerw wzrokowy..

Główną różnicą między oczami kota i człowieka jest większa liczba czopków, które pomagają dobrze widzieć w ciemności oraz odblaskowa warstwa komórek. W przeciwnym razie mechanizmy widzenia są całkowicie identyczne, a oczy są prawie takie same..

Nieco inny jest też kąt widzenia - postrzegane pole widzenia u tych zwierząt jest o około 15% szersze niż u ludzi.

Teraz wiesz, jak widzi Twój „futrzany przyjaciel”. Koty są podatne na choroby oczu, mogą poparzyć rogówkę jasnym światłem UV i doznać urazów mechanicznych. Ważne jest, aby zadbać o zdrowie zwierzaka, aw przypadku stwierdzenia negatywnych objawów należy natychmiast skontaktować się z weterynarzem w celu uzyskania wykwalifikowanej pomocy..