Sialadenitis u kotów: objawy i leczenie

Zapalenie gruczołu ślinowego u kotów (zapalenie ślinianek, zapalenie ślinianek) jest ostrą lub przewlekłą chorobą, głównie wirusową, w której proces zapalny może dotyczyć wszystkich gruczołów ślinowych i ich przewodów.

Rodzaje gruczołów ślinowych i ich funkcje w organizmie

Ślinianki u kotów są strukturami wydzielniczymi przedniego przewodu pokarmowego. Znajdują się w jamie ustnej i poza nią. Główną funkcją jest produkcja śliny - klarownego, bezbarwnego płynu, który nie tylko wspomaga proces przeżywania pokarmu, ale także chroni błonę śluzową jamy ustnej przed wysychaniem, uszkodzeniami mechanicznymi, termicznymi, chemicznymi.

Rodzaje gruczołów ślinowych u kotów:

• podżuchwowy;
• podjęzykowy;
• korzeń;
• podoczodołowy;
• jarzmowy (orbitalny);
• przyuszny.

Ważny! Główne duże, małe gruczoły ślinowe u kotów są sparowane.

Główne funkcje gruczołów ślinowych u zwierząt:

• Wydzielniczy. Wytwarzanie wydzieliny nawilżającej jamę ustną. Jest niezbędny do dwukierunkowego transportu chemikaliów pomiędzy śliną a błonami śluzowymi.
• Wydalanie, transport. Ślinianki biorą udział w transporcie substancji z osocza krwi do sekretu. Wraz ze śliną do jamy ustnej dostają się hormony (insulina, tyroksyna, steroidy).
• Regulacyjne. Ślinianki pełnią funkcje endokrynologiczne, stymulują syntezę białek, wspomagają gojenie się uszkodzeń błony śluzowej.

Przyczyny rozwoju procesów zapalnych

Infekcja wywołana przez chorobotwórcze mikroorganizmy przedostaje się do ślinianek zwierząt przez krew, limfę, przewody.

Przyczyny rozwoju procesów zapalnych w gruczole ślinowym:

• uszkodzenie mechaniczne, uraz gruczołów, ich przewodów;
• kamień nazębny, kamienie w przewodach;
• łagodne, złośliwe guzy gruczołu;
• wirusowy, pasożytniczy, infekcje bakteryjne, choroby;
• choroby zębów, procesy zapalne w jamie ustnej;
• ciała obce w przewodach gruczołów ślinowych, zablokowanie przewodów;
• ostry, przewlekły zatrucie organizmu (zatrucie solami metali ciężkich, toksynami);
• przeziębienia, choroby układu oddechowego, ucha (zapalenie zatok, zapalenie nosa i tchawicy, zapalenie ucha środkowego);
• nieprzestrzeganie higieny jamy ustnej zwierząt domowych;
• termiczne, chemiczne oparzenia błona śluzowa;
• reakcje alergiczne w ciele;
• zaburzenia autoimmunologiczne, choroby;
• naprężenie, hipotermia, inne negatywne czynniki, które osłabiają organizm kota;
• nadmierne wydzielanie gruczołów ślinowych;
• grzybice.

Ważny! Zapalenie ślinianki może być również przenoszone przez kontakt, jeśli podstawową przyczyną choroby jest infekcja.

Na tle obserwuje się zapalenie gruczołów ślinowych białaczka, plaga, chlamydia, jelitowy, strepto- gronkowce, adenowirusy, zakażenie herpeswirusem. Przyczyną zapalenia ślinianki u kotów może być także operacja chirurgiczna wykonana przez niewykwalifikowanego lekarza weterynarii z naruszeniem zasad aseptyki.

Rodzaje zapalenia gruczołów ślinowych

W zależności od przyczyny, mechanizmu rozwoju zapalenia ślinianki, dzieli się go na:

• traumatyczny;
• wirusowe (zakaźne);
• kontakt;
• hematogenny;
• limfogenny;
• pooperacyjny.

Według lokalizacji rozróżnia się następujące rodzaje stanów zapalnych:

• Miąższ. Wpływa na miąższ narządu.
• Sialodochitis. Wpływa na przewody wydalnicze.
• Śródmiąższowy. Ma to wpływ na miąższ gruczołu ślinowego.

Lekarze weterynarii zwracają również uwagę na najczęstsze rodzaje zapalenia gruczołów ślinowych u zwierząt.. W zależności od tego, który gruczoł jest dotknięty stanem zapalnym u kotów, rozpoznaje się charakter zapalenia: zapalenie ślinianki, zapalenie ślinianki ślinowej, ślinianki (śluzowce), sialodenoza.

Zapalenie ślinianki

Zapalenie ślinianek to zakażenie gruczołów ślinowych o etiologii niezakaźnej, głównie niespecyficznej. Pierwotna lub wtórna patologia występuje z powodu zablokowania, niedrożności przewodów ślinowych kamieniami, konglomeratami, ciałami obcymi, a także z powodu nadmiernego wydzielania gruczołu.

Najczęściej dotyczy to jednego lub dwóch równoległych gruczołów ślinowych. Możliwe jest również wielokrotne uszkodzenie jakichkolwiek gruczołów. Choroba przebiega w postaci ostrej lub przewlekłej, często towarzyszy jej ropienie.

Zwierzę jest ospałe, odczuwa ból, dyskomfort podczas jedzenia lub picia. Przełykanie jest trudne. Z ust stale wypływa mętna ślina. Anoreksja (całkowita odmowa jedzenia) wyczerpuje organizm zwierzęcia. Z powodu obrzęku tkanek zmienia się kształt czaszki i głowy kota. Palpacja opuchniętych obszarów powoduje silny ból.

Świnka

Świnka u kota to zapalenie ślinianki przyusznej. Ta patologia najczęściej występuje na tle współistniejących dolegliwości wirusowych, bakteryjnych, pasożytniczych i oddechowych. Infekcja przenika drogą krwiotwórczą, limfogenną z ognisk przewlekłego zapalenia.

Silny obrzęk tkanek ślinianki przyusznej, bolesność, powiększenie gruczołu, odmowa jedzenia, woda, letarg, ciepło, gorączka jest głównym objawem świnki u kotów. Przełykanie jest trudne. Podczas otwierania ust, palpacji opuchniętych obszarów w okolicy gruczołu, kot odczuwa silny ostry ból.

Ostre i przewlekłe formy zapalenia

Ostre i przewlekłe postacie zapalenia ślinianek mają różną intensywność manifestacji ich charakterystycznych objawów, w zależności od lokalizacji zmiany..

• Na początku procesu zapalnego gruczoł jest obrzęknięty, mocno obrzęknięty.
• Tkanki w miejscu zapalenia są twarde.
• Temperatura gwałtownie wzrasta o 1-2 stopnie od normy fizjologicznej.
• W ślinie widoczne są płatki, cząsteczki ropy, krwi.

Zmiany w zachowaniu zwierząt. Ataki ucisku zastępuje niepokój. Niski apetyt lub kot całkowicie odmawia jedzenia.

Ważny! W ostrej postaci choroby objawy pojawiają się intensywnie i nagle, ale mogą też szybko ustąpić, co nie oznacza, że ​​zwierzę jest zdrowe. Patologia może mieć przewlekły przebieg.

Jeśli nie rozpoczniesz leczenia, proces zapalny wpłynie na pobliskie tkanki. Może rozwinąć się martwica, posocznica.

Sialoadenitis dotyka głównie kocięta i młode koty. U starszych zwierząt obserwuje się zablokowanie przewodów ślinowych, upośledzenie wydzielania śliny z powodu zmian związanych z wiekiem, nowotwory, zlepienia gruczołów..

Objawy i wczesne oznaki zapalenia

Obraz kliniczny, nasilenie objawów choroby zależy od stopnia zaawansowania, procesu zapalnego, wieku, warunków przetrzymywania, indywidualnych cech fizjologicznych organizmu, stanu układu odpornościowego zwierzęcia.

Objawy i pierwsze oznaki zapalenia u kotów:

• zmniejszony apetyt, odmowa jedzenia (dysfagia), zwiększone pragnienie;
• utrata masy ciała;
• nosowy, wydzielina z oczu;
• gorączka, gorączka, gorączka;
• ślinotok (ślinotok);
• zmiana tętna, tętno;
• nudności, wymioty, wymioty;
• łzawienie;
• krwawe, ropne wydzieliny z ust;
• obrzęk kufy od strony zajętego gruczołu;
• ból podczas połykania, otwieranie ust;
• zły oddech;
• lepka mętna ślina.

Błona śluzowa jamy ustnej jest przekrwiona, obrzęknięta. Na powierzchni widać drobne owrzodzenia, objawy krwawienia. Trudności w oddychaniu, częste (duszność). Zwierzę jest niespokojne.

Kot miauczy żałośnie, przyciągając uwagę właściciela. Zwierzę pociera łapą pysk, czuje dyskomfort. Otwarcie ust, palpacja obrzęku powoduje ostry ból.

Metody leczenia zapalenia gruczołów ślinowych u kotów

Przed przepisaniem leczenia przeprowadza się kompleksowe badanie. Schemat leczenia dobierany jest indywidualnie i zależy od stopnia zaawansowania choroby.

Leczenie zapalenia gruczołów ślinowych u kotów obejmuje:

• lek, terapia objawowa;
• fizjoterapia (rażenie prądem, terapia UHF, masaż gruczołów, sollux);
• interwencja chirurgiczna;
• Medycyna alternatywna.

Ważny! Przed przepisaniem leków konieczne jest ustalenie pierwotnej przyczyny, określenie rodzaju, charakteru, charakteru czynników zakaźnych.

Aby złagodzić zatrucie, dożylnie podaje się roztwory fizjologiczne zwierzętom, zaleca się terapię detoksykacyjną.

Leczenie chirurgiczne to:

• resekcja, usunięcie zajętej gruczołu ślinowego w ciężkich przypadkach, na przykład w przypadku nowotworów, wielu kamieni, zaawansowanego zapalenia ślinianki;
• chirurgiczne usuwanie kamieni, konglomeratów w celu przywrócenia funkcji przewodów;
• otwarcie jamy ropnia, drenujące ropnie, przewody ślinianek;
• doping (podwiązanie) przewodów;
• usuwanie nowotworów.

Kiedy pojawiają się ropne, fluktuujące ogniska, są one otwierane z późniejszym usunięciem wysięku. Jama rany przemywa się środkami antyseptycznymi, przeciwbakteryjnymi.

Rokowanie po leczeniu operacyjnym jest ogólnie korzystne, jeśli właściciel przestrzega wszystkich zaleceń lekarza weterynarii w okresie rekonwalescencji.

Lista leków i antybiotyków

Lista leków i antybiotyki stosowany w leczeniu stanów zapalnych ślinianek u kotów:

• Cefalorydyna;
• Ampicylina;
• Streptomycyna;
• Penicylina;
• Pyrogenal;
• Ibuprofen;
• Analgin;
• Streptomycyna;
• Gamavit;
• Fosprenil.

Ważny! Aby zapobiec nawrotom, podawaj swojemu zwierzakowi leki zgodnie z zaleceniami. Postępuj zgodnie z dawką wskazaną przez lekarza. Monitoruj stan, zachowanie kota.

Dieta żywieniowa kotów

Optymalne odżywianie, dieta żywieniowa kotów w przypadku zapalenia ślinianek, lekarz weterynarii wybierze. Pokarm musi być strawny, pożywny, o płynnej konsystencji, tak aby zwierzę mogło je łatwo połknąć.

Dzięki naturalnemu odżywianiu zwiększa się ilość sfermentowanych produktów mlecznych. Kotom podaje się niskotłuszczowy twarożek, rewers, kefir, jogurt naturalny. Wskazane jest podawanie mięsa gotowanego w postaci mięsa mielonego. Zboża są dobrze ugotowane w bulionie o niskiej zawartości tłuszczu. Karm swojego kota wyłącznie świeżą karmą w temperaturze pokojowej. W misce zawsze była świeża woda pitna.

W przypadku gotowej diety kotom przepisuje się gotową żywność leczniczą w postaci musów, pasztetów. Suszenie moczy się w kefirze, jogurcie, bulionie, wodzie.

Środki zapobiegawcze

Odpowiednia opieka, zbilansowana dieta i dobre warunki życia pomogą uniknąć rozwoju procesu zapalnego..

Środki zapobiegawcze:

• Monitoruj odporność swojego zwierzaka. Nie przegap zaplanowanych szczepienia, ponowne szczepienie.
• Nie dawaj swojemu kotu ryby z kośćmi, rurkowymi kośćmi.
• Zwróć uwagę na higienę jamy ustnej Twojego kota.
• Leczenie zębów, innych ogólnoustrojowych, wirusowych, współistniejących chorób w odpowiednim czasie.
• Unikaj kontaktu kota domowego z bezpańskimi zwierzętami.
• Chroń swojego zwierzaka przed stresem, hipotermią, wszelkimi negatywnymi czynnikami, które osłabiają układ odpornościowy, organizm.
• Zabierz kota do kliniki dwa do trzech razy w roku na rutynowe badania kontrolne.