Biały kot w domu: cechy, charakter i opieka

Biel to kultowy kolor kojarzony z nowym początkiem, niewinnością i czystością. Starożytni Asyryjczycy, którzy w książkach snów pisali o tym, o czym marzy biały kot, wspominali o dobrych wiadomościach, sukcesach w biznesie lub pojednaniu dawnych wrogów. Śnieżne piękności preferują ludzie schludni i zorganizowani, biały kot w domu symbolizuje wygodę i regularność. Ale te koty mają wiele cech, o których powinieneś wiedzieć przed zakupem kociaka..

Genetyka to rzecz złożona, nie zawsze przewidywalna i niesamowicie interesująca. Nie jest do końca jasne, jak dokładnie, ale geny odpowiedzialne za kolor również wpływają na zachowanie kotów. Cechą charakterystyczną białych kotów jest czułość wobec właściciela granicząca z uzależnieniem. Są czułymi zwierzakami, spokojnymi, ceniącymi wygodę, przytulność i ciszę. Oczywiście rasy białych kotów różnią się temperamentem: Persowie są nieco oderwani od zgiełku codziennego życia, orientalni biali nie mogą żyć bez ludzi, przewiewne Brytyjki są powściągliwe, ale wolą towarzystwo od nudnych spotkań w pojedynkę.

Etolodzy uważają, że białe koty o różnych oczach często zachowują się nieprzewidywalnie, łatwo przechodząc od gniewu do litości i szybko przechodząc z jednego ciekawego obiektu na inny. To tajemniczy kot i kot-niespodzianka. Krótkowłosy biały kot o niebieskich oczach to czuła „małpa” gotowa spędzić cały dzień w ramionach ukochanej osoby. Zielonookie piękności są pełne tajemnic - rodzaj czarodziejki, która patrzy przez każdego i nie pomija nawet drobiazgów.

Całkowicie biały kot o zielonych oczach, barwy mieniącej się miedzi lub letniego nieba, w luksusowym długim futrze, astrachańskiej pelerynie lub lekkim płaszczu to wierny przyjaciel, towarzysz i towarzysz. Jeśli ktoś nie reprezentuje obok siebie czułego i zależnego stworzenia, warto zwrócić uwagę na inne kolory: czarnych i czekoladowych aktywistów, cętkowanych cyrkowców i rudowłosych wesołych towarzyszy. Charakter białych kotów, a także ich kolor jest wyjątkowy. A zapominanie o ogromnej roli, jaką postać odgrywa w tworzeniu przyjaznych stosunków, jest najeżone kłopotami.

Białe, a zwłaszcza białe koty długowłose, hodowcy nazywają kotami nie dla leniwych. I ważne jest, aby uświadomić sobie ten moment jeszcze przed zakupem, ponieważ nie ma nic bardziej żałosnego niż brudna, matowa wełna o niewyraźnym odcieniu. Białe koty całkowicie ignorują głuche ścianki działowe, zamknięte drzwi i surowe zakazy: jeśli w domu będzie brud, znajdzie go, posmaruje się i pojawi się przed właścicielem, patrząc na niego najbardziej niewinnym spojrzeniem. Nie ma sensu karcić, odstawiać kota od badania terytorium - tym bardziej. Biały kot w domu to poważny powód do zachowania idealnej czystości..

Nie myśl jednak, że śnieżnobiały kot jest rodzajem odpylacza. Jeśli zwierzak jest zdrowy, a właściciel nie zapomni o zadbaniu o sierść, problemów będzie znacznie mniej. Z reguły miejscami „odsłaniającymi” są pięty, nasada ogona, klatka piersiowa, kufa i nasada uszu. W tych obszarach wełna często przybiera żółtawy lub szarawy odcień, nawet jeśli dom jest sterylnie czysty. Dlatego opieka nad białym kotem koniecznie obejmuje kąpiel z użyciem specjalnych szamponów, past i proszków. Kosmetyki powinny być profesjonalne, a więc niedrogie. Szampon wybielający grosza może przypalić sierść, ufarbować ją na „wesoły” niebieskawy lub zielonkawy odcień.

W starożytnej Rosji był nawet znak tego, o czym marzy biały kot w poplamionym futrze: oszczerstwo, nadszarpnięta reputacja, plotki i brzydkie plotki. I naprawdę, co pomyślą goście, gdy zobaczą brudnego niegdyś śnieżnobiałego kota? Wątpliwe jest, aby uważali właścicieli za schludnych, kochających i troskliwych ludzi..

Oprócz czułego charakteru i trudności w pielęgnacji, biali wyróżniają się również skłonnością do różnego rodzaju alergii. Przede wszystkim są to reakcje na wszelkiego rodzaju przysmaki, którymi kochające się poddane traktują królowe śniegu. Mały kawałek kiełbasy, łyk kakao, czerwona ryba - nie można odmówić! A teraz biały kot o niebieskich oczach wcale nie swędzi, płacze, kicha i jest pokryty czerwonymi plamami. Sierść matowieje, odstaje kępkami, skóra złuszcza się - zapłata za obżarstwo, w którym kot nie jest winny, ale nadmierna miłość rodziny.

Ponadto rasy kotów białych są wrażliwe na ukąszenia owadów i inne bodźce zewnętrzne - kurz, odświeżacz powietrza, płyn do zmiękczania tkanin, proszki do czyszczenia. Nie oznacza to, że wszystkie koty o siwych włosach są uczulone na wszystko, ale trzeba o tym pamiętać i starać się chronić swojego zwierzaka przed negatywnymi czynnikami..

Hodowcy od dawna wiedzieli o głównej słabości białych kotów - wrodzonej głuchota. Niestety nie został on w pełni rozwiązany, chociaż prace w tym kierunku trwają. Aby zrozumieć, dlaczego białe koty są głuche, musisz zrozumieć nie tylko genetykę kolorów, ale także genetykę rozwoju embrionalnego. Najważniejsze, co powinien wiedzieć właściciel białego kota: hodowlę takich zwierząt powinien kontrolować doświadczony hodowca, ponieważ jeśli parowanie jest nieprawidłowe, amator ryzykuje osłabienie, a nawet żywotne potomstwo.

Problem w tym, że gen W, który odpowiada za brak jakiegokolwiek pigmentu, blokuje nie tylko nasycenie sierści kolorem, ale także rozwój komórek odpowiedzialnych za stan aparatu słuchowego. Uważa się, że białe koty o zielonych oczach i koty z tęczówkami w dowolnym odcieniu żółtego, od najbardziej przezroczystego do bogatego koloru miedzi, są głuche dość rzadko, około 7% ogólnej liczby osobników. Ale niebieskookie księżniczki w śnieżnobiałych futrach miały mniej szczęścia - około połowa wszystkich kotów jest głucha od urodzenia. Białe koty o różnych oczach są często głuche tylko na jedno ucho - na to, które znajduje się po stronie niebieskiego oka. Kocięta w „czapeczkach dziecięcych” - plamka na głowie dowolnego koloru, która znika wraz z wiekiem - rzadziej rodzą się głuche.

Jednak głuchota u białych kotów nie jest niepełnosprawnością. Ponieważ kociak rodzi się głuchy, nie musi się przystosowywać. Nie czuje się kaleką, po prostu nie wie, czym jest słuch. Od urodzenia dziecko przyzwyczaja się do ufności dla wzroku, zapachu i dotyku. Kiedy podchodzi właściciel, głuchy kot odwraca się, czując wibracje podłogi. Podczas zabawy kot podąża za zwiastunem, kierując się wzrokiem - z boku tak samo wygląda zabawa z głuchoniemym kotkiem.

Ostatnią cechą śnieżnobiałych piękności jest ograniczenie ruchu. Nie możesz wypuścić kota w białym futrze na spacer w porze deszczowej, bo z pięknej kobiety szybko zamieni się w głupka. Dlatego białe koty są domowymi przyjaciółmi, którzy odpoczywają w kuwecie. Jeśli chcesz, aby Twój zwierzak robił interesy na ulicy i spacerował sam, lepiej wybrać inny kolor.

Ponadto białe koty są głuche. Oczywiście nie wszyscy, ale bardzo wielu. A to nakłada jeszcze większą odpowiedzialność na właściciela. Wypuszczenie takiego zwierzaka na podwórko, jeśli nie mówimy o prywatnym terenie, ale o zwykłym miejskim podwórku, to szczyt lekkomyślności. Kot może zasnąć i nie czuć zbliżania się samochodu, może stać się ofiarą podkradającego się psa lub zostać zraniony w walce z współplemieńcem, który zdradziecko zaatakował od tyłu. Białych można chodzić tylko z eskortą, na ogrodzonym terenie lub na smyczy.

Nie ma znaczenia, kto jest przed tobą - angora turecka czy syberyjska, perska czy sfinks, brytyjski czy rex - koty krótkowłose i długowłose, zielonookie, żółtookie i niebieskookie wymagają szczególnej uwagi. Tak, trudniej się nimi opiekować. Tak, wybór diety jest trudniejszy, a zaspokojenie potrzeby komunikacji zwierzęcia zajmuje więcej czasu. Ale warto, bo śnieżnobiały kot w domu jest wspaniały!

Udostępnij w sieciach społecznościowych: