Objawy i leczenie kamicy moczowej u kotów w domu

Kamica moczowa, kamica moczowa lub zespół urologiczny to nazwy tej samej powszechnej i podstępnej dolegliwości kotów domowych. Ta choroba jest typowa dla ludzi i zwierząt, ale jest bardzo trudno, prawie niemożliwe, aby zobaczyć pierwsze objawy osadów kamiennych lub piasku w nerkach i moczowodach kota. Przy pierwszych oznakach kamicy moczowej u kota należy go natychmiast zabrać do lekarza weterynarii.

Choroba jest związana z zaburzeniami metabolicznymi w ciele kota i jest poważną patologią. Jeśli zignorujesz problem, to możesz stracić swojego ulubionego zwierzaka. Najczęściej chorują kastrowane kocięta-chłopcy, ale zwierzęta bez tej operacji również chorują.

Choroba kamicy moczowej

Definicja

W przypadku choroby kot rozwija przewlekłą patologię, prowadzącą do tworzenia się złogów soli w postaci drobnego piasku i kamieni w nerkach, pęcherzu i kanałach wydalniczych. Od pewnego czasu nie obserwuje się żadnych objawów choroby, ale później kamień powiększa się i zaczyna naciskać na ściany narządu. Zdarza się, że pod wpływem ciężaru kamień opuszcza zwykłe miejsce i porusza się z moczem.

Poruszające się drobne kamienie powodują ból u kota, duże zatykają kanały moczowe i powodują zastój płynów, co prowadzi do zatrucia organizmu i zwierzę po prostu nie może iść do toalety lub uwalnia niewielką ilość moczu. Śmiertelny wynik nie potrwa długo, jeśli właściciel nieuważnie potraktuje zwierzę i nie podejmie ratunkowych środków medycznych.

U kotów choroby układu moczowo-płciowego, aw szczególności formacje kamienne, występują rzadziej niż u samców, co wynika z różnych prześwitów cewki moczowej, których u chłopców jest naturalnie trzy razy mniej.

Główne przyczyny chorób

Należy od razu zauważyć, że wiele czynników prowadzi do wystąpienia kamicy moczowej. powodować odchylenia w pracy narządów okolice układu moczowo-płciowego:

• genetyczna dziedziczność zwierzęcia odgrywa ogromną rolę;
• wady anatomiczne obecne w ciele kota od urodzenia, na przykład zakrzywiona, długa cewka moczowa lub jej cienki prześwit;
• stosowanie wody do picia i gotowania, która zawiera wiele minerałów;
• niewystarczająca ilość płynu w diecie zwierzęcia;
• zaburzenie przewodu pokarmowego;
• mieszane żywienie paszą naturalną i suchymi mieszankami powoduje w niektórych przypadkach trwałe naruszenie procesów metabolicznych;
• wysoka zawartość tłuszczu w diecie lub składników mineralnych, takich jak fosfor rybny;
• stosowanie w żywieniu taniej, niskiej jakości suchej paszy;
• przekarmienie zwierzęcia, prowadzące do otyłości, bezczynności;
• zapalenie nerek, pęcherza moczowego, moczowodów, łagodne i złośliwe formacje w nich;
• zakażenie paciorkowcami, gronkowcami;
• mechaniczne urazy kości i narządów miednicy małej.

Objawy kamicy moczowej u kotów i kotów

Tworzenie się kamieni trwa dłużej niż miesiąc, czasami pozostaje to niezauważone, dopóki zwierzę nie zacznie odczuwać dyskomfortu. Pierwsze oznaki choroby to:

• zwierzę długo przebywa w pobliżu tacy, nie może opróżnić pęcherza, mocz płynie przerywanym cienkim strumieniem, jest w nim domieszka krwi i małych kamieni lub piasku (nie zawsze);
• oddając mocz, kot wygina grzbiet w łuk, napina ciało i opuszcza głowę, miaucząc żałośnie;
• w celu ułatwienia oddzielenia moczu kot liże otwór cewki moczowej;
• zwierzę niezwykle często idzie do toalety, a nawet bardzo dobrze wychowany kot robi to w zupełnie nieodpowiednich miejscach;
• jeśli w bardzo ciężkim przypadku kamień całkowicie blokuje światło kanału, wówczas kot zachowuje się dla niej nienaturalnie - zatyka się w pęknięciach, boi się, nic nie je, ponadto jej temperatura wzrasta, a brzuch puchnie;
• odbytnica może wypaść z powodu nieznośnych prób, czasami kot wręcz przeciwnie, uporczywie stara się przyciągnąć uwagę właściciela.

Diagnoza przez lekarza

Specjalista bezbłędnie przeprowadza wywiad z właścicielem kota i porównuje kliniczne objawy choroby. Do określenia kamicy moczowej u kotów stosuje się szereg procedur badawczych:

• badanie kota przez lekarza weterynarii;
• procedura ultrasonograficzna;
• Transmisja rentgenowska;
• analizy moczu, krwi.

Analiza osadu moczu służy do określenia rodzaju kamieni w moczowodzie zwierzęcia. Znając skład kaucji, dużo łatwiej jest ustalić receptę na zabieg, prawidłowo określić procedury lecznicze i profilaktyczną opiekę właścicieli nad swoim kotem. Aby w pełni ujawnić skład chemiczny kamienia, badanie mikroskopowe jest niewielkie, więc określa się tylko w przybliżeniu skład mineralny. Aby uzyskać pełniejszą odpowiedź na to pytanie, prowadzone są nowoczesne badania. przy użyciu mikroskopii spolaryzowanej, dyfrakcja rentgenowska i inne jakościowe metody analityczne.

Leczenie kamicy moczowej

Terminowa pomoc zwierzęciu odgrywa ogromną rolę. W pierwszych godzinach od wykrycia objawów choroby, przed rozpoczęciem pomocy medycznej, należy ogrzać dolną część brzucha i krocze kota ciepłą podkładką grzewczą. Nie zaleca się masowania i dotykania okolicy pęcherza, aby go nie uszkodzić. Najgorsze w tej sytuacji jest narastające odurzenie organizmu i ewentualne pęknięcie pęcherza. Aby tego uniknąć, kot trafia do weterynarza w odpowiednim czasie, w przeciwnym razie zwierzę może umrzeć. Na pilną wizytę u lekarza pozostało tylko 1-2 dni.

Weterynarz przeprowadzi badanie, przepisze zdjęcie rentgenowskie i USG w celu określenia wielkości kamieni, założy cewnik zwierzęciu w celu odprowadzenia płynu i wstrzyknie środek znieczulający.

Leczenie zachowawcze

Zabiegi terapeutyczne tego planu są stosowane w początkowej fazie choroby i jej umiarkowanym nasileniu. Działania mają na celu złagodzenie procesu zapalnego i zmniejszenie bólu u kotów. Ponadto leczenie farmakologiczne ma na celu zapobieganie nawrotom i późniejszym powikłaniom choroby. W moczowodów stagnacja płynów zostaje wyeliminowana, ustępują skurcze mięśni, zmniejsza się stan zapalny narządów miednicy spowodowany zatruciem.

Leczenie zachowawcze opiera się na stosowaniu leków uspokajających i przeciwskurczowych (baralgin, atropina itp.), Przepisywane są antybiotyki i leki homeopatyczne. W przypadku silnego bólu wstrzykuje się lędźwiową blokadę przeciwbólową i przykłada się suche ciepło do okolicy pęcherza kota. Zwykle antybiotyki i środki dezynfekujące są przepisywane w celu złagodzenia stanu zapalnego, na przykład urosulfan, metronidazol, furadonina.

Aby przyczynić się do zniszczenia i usunięcia formacji, przepisuje się cyston, uradon, w celu złagodzenia skurczów mięśni gładkich, podaje się zastrzyki bez shpa, analgin. Przepisać, aby wyprzeć ziarna piasku i kamieni, wprowadzić roztwór noworodiny do cewki moczowej i sztucznie spróbować wyprzeć kamień. Dla ulgi pęcherz przemywa się roztworem chlorku sodu w połączeniu z antybiotykami.

Metoda chirurgiczna

Najczęściej ta metoda jest używana z zaawansowanym stanem o umiarkowanym nasileniu i przy prawie całkowitym zablokowaniu światła moczowodu. Naruszenie odpływu moczu prowadzi do przemiany nerek i bolesnych napadów odmiedniczkowego zapalenia nerek o ostrym i podostrym przebiegu. W takim przypadku trudno mówić o wyleczeniu bez operacji..

Istnieją dwie metody interwencji - uretrotomia i cystotomia. Pierwsza metoda polega na zainstalowaniu cewnika w celu utworzenia dodatkowego światła do wyjścia z formacji. Koniec kanału jest ustawiony na głębokość aż do początku obszaru zatorowego. Zwierzę należy leczyć pod wpływem znieczulenia. Po uwolnieniu piasku i kamieni światło cewki moczowej jest leczone środkami antyseptycznymi.

Drugi sposób cystostamii polega na chirurgicznym usunięciu kamieni, jest to złożona operacja w jamie brzusznej. Staje się jedynym ratunkiem dla zwierzęcia, jeśli rozmiar kamieni przekracza średnicę ujścia cewki moczowej kota. Po operacji kot zostaje przywrócony odpływ płynu, ale wymagane jest leczenie lekami przeciwbakteryjnymi i przeciwzapalnymi.

Dalsza profilaktyka przed nawrotem choroby

W codziennym życiu kota lub kota muszą być stale obecne środki zapobiegawcze na całe życie. Niestety kamicy nie da się całkowicie wyleczyć, nawet starannie wykonana operacja czy zachowawcza metoda leczenia nie wyklucza wystąpienia nawrotów. Dalsze życie zwierzaka toczy się dalej w połączeniu z następującymi czynnościami:

• właściwa dieta zawiera lecznicze suche mieszanki opracowane dla kategorii kotów z kamicą moczową lub właściciel wybiera dla swojego zwierzaka naturalne produkty, które są dopuszczone do stosowania przez specjalistów kliniki weterynaryjnej;
• waga kota jest regulowana przy pomocy ziołolecznictwa, opłat moczopędnych, zwierzę idealnie nie przekracza 4–4,5 kg;
• aby zaspokoić pragnienie, kot otrzymuje tylko osiadłą lub przefiltrowaną świeżą wodę pitną;
• kot prowadzi aktywny tryb życia, koty, zwłaszcza wykastrowane, otrzymują porcję zabaw i ruchów w celu usunięcia zatorów w okolicy miednicy;
• zwierzę, po kompleksie medycznym lub zabiegu chirurgicznym, raz w roku bez przerwy przechodzi kontrolne badania ultrasonograficzne, rentgenowskie i badanie moczu;
• w przypadku oznak nawrotu choroby kot podlega natychmiastowemu badaniu lekarskiemu;
• kot po przeniesionej i leczonej chorobie jest regularnie konsultowany i badany przez lekarza weterynarii.

Dieta kotów po leczeniu

Dieta jest przepisywana nieco wcześniej, nawet gdy lekarz zaczyna leczyć kota. Ale po powrocie do domu zwierzę powinien dobrze zjeść. Podczas badania kamieni lekarz określa ich skład chemiczny iw zależności od tego określa produkty do diety kota. Żywienie zwierząt ma na celu przywrócenie metabolizmu wody i soli w organizmie oraz utrzymanie homeostazy:

• jeśli w organizmie występuje zaburzenie szczawianowe, dieta pomaga utrzymać kwasowość moczu na poziomie 6,8–7,2 R.-N;
• jeśli zaburzenie typu struwitowego, to żywienie ma na celu przywrócenie objętości, gęstości i poziomu R.-H w moczu, karma dla kota nie zawiera dużej ilości minerałów.

Naturalne pokarmy w diecie Twojego kota są starannie opracowywane przez dietetyków zwierząt. Konieczne jest przyjmowanie witamin A i B. Kamica szczawianowa wymaga dodania do receptury gotowanych jaj, buraków cukrowych i marchwi. Choroby struwitowe nie wystąpią, jeśli zwierzę zjada gotowane mięso, ser, ryż i twarożek. Wszystkie dania najlepiej przygotować dla kotów przed podaniem..

Przy wszelkiego rodzaju zaburzeniach w ciele kota wykluczyć z diety ryby, kiełbasy, wieprzowinę, konserwy, kurczaka, kawior. Nie zaleca się podawania zwierzęciu dużej ilości białka; gotować pokarm z niskotłuszczowych, niekwaśnych, niesłodzonych i łagodnych pokarmów.

W diecie stosuje się tylko te mieszanki, które mają zalecenia dotyczące stosowania kotów z kamicą moczową. To specjalne pasze, w których występuje zbilansowanie składników mineralnych i witamin w ilości dopuszczalnej dla tej kategorii zwierząt. Zabrania się stosowania tanich mieszanek serii ekonomicznej. Aby zwiększyć dopływ płynów do organizmu kota, który nie pije dużo, zaleca się karmę suchą moczyć lub spożywać mokrą żywność w puszkach.

Wraz ze zwierzakiem właściciel próbuje pokonać podstępną i niebezpieczną chorobę. Należy uważnie obserwować zachowanie kota, aby przy najmniejszym podejrzeniu kamicy moczowej natychmiast zapewnić zwierzęciu wykwalifikowaną opiekę weterynaryjną..