Cukrzyca u kotów i jej leczenie

U kotów występują różne zaburzenia narządów wewnętrznych. Problemy z układem hormonalnym często prowadzą do cukrzycy.

W przypadku braku odpowiedniego leczenia zwierzę nie będzie żyło długo.

Rodzaje cukrzycy

Istnieją dwa rodzaje chorób. Najpierw zachodzą zmiany czynnościowe w trzustce. Prowadzą do śmierci wszystkich komórek produkujących insulinę. Ten typ jest rzadki u kotów..

Objawy pojawiają się już na etapie niszczenia komórek wydzielniczych trzustki. Bez terapii hormonalnej insulina nie zostanie wyprodukowana. Rokowanie jest niekorzystne.

Cukrzyca u kotów często występuje po drugim typie. Dzięki niemu tkanki trzustki nie umierają, ale nie działają w wystarczającej objętości. W tej formie terapia hormonalna nie jest potrzebna, ale jeśli nie zostanie przeprowadzone odpowiednie leczenie, przechodzi do pierwszego typu.

Niektórzy lekarze weterynarii identyfikują trzeci typ - połączony. Łączy w sobie zarówno zniszczenie komórek gruczołu, jak i jego niewystarczającą pracę. Forma rozwija się na tle choroby zapalnej przewodu żołądkowo-jelitowego, dlatego często taką cukrzycę nazywa się wtórną.

Dlaczego i jak się pojawia?

Cukrzyca staje się coraz bardziej powszechna wśród kotów domowych. Lekarze weterynarii przypisują to rozwojowi diagnostyki. Dwie na tysiąc osób są podatne na choroby. Koty są bardziej podatne na to niż koty. Niektóre rasy, takie jak birmańska, są zagrożone.

Główną przyczyną cukrzycy jest niezdrowa dieta. Oprócz wymiotów, biegunki i problemów z przewodem pokarmowym dochodzi do zaburzeń metabolizmu, po czym dochodzi do zaburzeń czynności trzustki..

Nadwaga jest również konsekwencją nieprawidłowego metabolizmu i czynnikiem predysponującym do rozwoju choroby. Otyłości sprzyja siedzący tryb życia - kot domowy nie ma dokąd uciekać, a do wygodnego życia w mieszkaniu ma dość jedzenia i łóżka.

W warunkach chronicznego stresu zwierzę przejada się, po czym przybiera na wadze i cierpi na otyłość. Niektóre infekcje wirusowe wpływają na przewód pokarmowy i prowadzą do zapalenia wątroby lub trzustki. Już na ich tle rozwija się cukrzyca.

W niektórych przypadkach terapia hormonalna jest zalecana ze względów zdrowotnych. Ale musi to być monitorowane przez weterynarza, ponieważ takie leki poważnie wpływają na organizm..

Gdy glukoza dostaje się do krwiobiegu, wnika do komórek i nasyca je tlenem i energią. W tym procesie bierze udział insulina. Kiedy poziom glukozy jest niski, kot odczuwa głód..

W cukrzycy następuje przerwanie produkcji insuliny, a następnie glukoza przestaje przenikać do komórek. Procesy w komórkach spowalniają lub zatrzymują się. Duża ilość substancji we krwi przyczynia się do jej zagęszczenia. Aby ułatwić przepływ krwi przez naczynia, ich komórki uwalniają wilgoć.

W rezultacie zwierzę jest stale spragnione. Zwiększone oddawanie moczu - w ten sposób organizm próbuje pozbyć się nadmiaru glukozy.

Na skutek rozkładu tłuszczów pojawia się zapach acetonu, który pochodzi z:

• ze skóry:
• z ust;
• z moczu.

Ten znak wskazuje na zniszczenie mózgu i nieuchronną śpiączkę..

Objawy i leczenie

Objawy choroby zależą od konkretnego typu. W przypadku postaci zależnej od insuliny występuje zwiększone pragnienie, jednocześnie przy częstym oddawaniu moczu proces jest bolesny dla zwierzęcia.

Apetyt kota może się zwiększyć lub zmniejszyć. Zwiększa się masa ciała. Chód Twojego zwierzaka staje się niepewny i chwiejny.

Cukrzyca u kota objawia się niechlujnym wyglądem i matową sierścią.

Mogą wystąpić zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego prowadzące do biegunki i wymiotów. Typowe objawy:

• częstoskurcz;
• drgawki;
• słabość;
• letarg;
• półomdlały.

Podczas odurzenia pojawia się wspomniany wyżej zapach acetonu.

W drugim typie objawy cukrzycy u kotów są nieco inne. Zwierzę szybko przybiera na wadze i charakteryzuje się zwiększonym apetytem i pragnieniem. Częste oddawanie moczu, któremu nie towarzyszy ból lub dyskomfort.

Drugiemu rodzajowi nigdy nie towarzyszy zapach acetonu. Stan zwierzaka jest zadowalający.

Rozpoznania nie można postawić na podstawie samych oględzin. Wymaganych jest szereg analiz i badań klinicznych. Nadmiar glukozy we krwi i jego pojawienie się w moczu to główne wskaźniki potwierdzające rozpoznanie.

Określa się ogólne badanie krwi, równowagę insulinową i kwasowo-zasadową. Cały materiał jest przekazywany tylko na pusty żołądek, w przeciwnym razie obraz wyniku zostanie zniekształcony.

Weterynarz poprosi również o zanotowanie ilości wypijanego płynu - jest to konieczne w celu ustalenia, czy zwierzę jest spragnione. Do badania trzustki zaleca się wykonanie USG narządów jamy brzusznej.

Leczenie zależy od rodzaju choroby. W pierwszym typie wymagane są preparaty insuliny krótkodziałającej. Po drugie, długo działająca insulina lub leki hipoglikemiczne.

Wstrzyknięcia insuliny są trudne do wykonania, ponieważ trudno jest znaleźć dawkę. Aby to ustalić, klinika wykonuje pomiary poziomu glukozy po podaniu insuliny. Określa się czas, czas trwania i siłę działania leku. Następnie lekarz weterynarii sporządza schemat użycia.

Prawidłowe odżywianie odgrywa ważną rolę w leczeniu cukrzycy. Dla niego lepiej jest używać suchej karmy co najmniej klasy premium. Wielu producentów ma linie pokarmowe odpowiednie dla zwierząt cierpiących na różne choroby. Wskazane jest, aby preferować marki o minimalnej zawartości ziarna w kompozycji.

Przy naturalnej diecie mięso i ryby nie są podawane na surowo, tylko gotowane. W tym stanie produkt staje się wyłącznie białkowy. Węglowodany są całkowicie wykluczone. Posiłków powinno być kilka, ale w małych ilościach.

Kontrola glukozy

W przypadku cukrzycy ważne jest monitorowanie poziomu glukozy we krwi. Paski testowe na mocz są odpowiednie dla kotów. Są niedrogie i łatwe w użyciu, ale mają niedokładne wyniki..

Bardziej niezawodne użycie glukometru. Aby go użyć, potrzebujesz krwi zwierzęcej. Na miejsce nakłucia wykonywanego specjalnym długopisem wybierane jest kocie ucho. Naczynia są na nim wyraźnie widoczne. Weterynarz powie Ci, ile razy dziennie należy zmierzyć poziom cukru.

Komplikacje

W przypadku braku leczenia inne patologie rozwijają się na tle cukrzycy. Wysoki poziom glukozy we krwi powoduje szereg problemów. Przede wszystkim jest to kwasica ketonowa. Objawia się pojawieniem się ciał ketonowych, które są produktem rozkładu tłuszczów..

Głównym objawem jest zapach acetonu, tachykardia, duszność. W przypadku braku pomocy lekarza weterynarii zwierzę umiera. Do leczenia stosuje się infuzję i insulinoterapię.

Wysoki poziom glukozy prowadzi do uszkodzenia obwodowego układu nerwowego. Tylne nogi słabną, a kot chodzi na całej stopie, nie opierając się na palcach.

Przy wysokiej insulinie następuje krytyczny spadek glukozy. Zwierzę staje się niespokojne, niespokojne. Niektóre mięśnie drżą, okresy aktywności zostają nagle zastąpione letargiem i apatią.

Niebezpieczeństwo hipoglikemii polega na tym, że zwierzę zapadnie w śpiączkę i umrze. W domu roztwór glukozy wlewa się do ust kota lub wstrzykuje podskórnie 10 ml. Następnie zwierzę trafia do lekarza weterynarii..

Hipokaliemia wiąże się ze zmniejszonym poziomem potasu w organizmie. Jest wydalany z organizmu poprzez częste oddawanie moczu. Pojawiają się wymioty, biegunka, ostra niewydolność serca. Z tymi objawami kota należy pilnie zabrać do kliniki. Bez terapii umrze.

Środki zapobiegawcze

Głównym sposobem zapobiegania rozwojowi cukrzycy jest odpowiednia dieta. Większość diety powinna składać się z białek, ponieważ są one powoli rozkładane i nie powodują gwałtownego uwalniania glukozy do krwi.

Wskazane jest karmienie suchej karmy od premium do holistycznej. Posiłki powinny składać się z 5-6 małych porcji. Nie możesz karmić swojego zwierzaka ludzką żywnością. Bez słodyczy, kiełbas i podobnych produktów.

Zwierzę musi się aktywnie poruszać. Aby to zrobić, bawią się kotem i zmuszają go do ucieczki. Ponieważ istnieje teoria o dziedzicznej postaci choroby, lepiej wybrać kociaka w sprawdzonej hodowli od znanych rodziców.

Krew i mocz są corocznie oddawane do analizy. Tylko takie środki pomogą zidentyfikować chorobę na wczesnym etapie..

Wniosek

Cukrzyca rozwija się na tle niewłaściwej opieki. Po szybkim wykryciu choroba zostaje zatrzymana, a zwierzę będzie żyło w pełni. W żadnych okolicznościach nie można samoleczenia. Ludzkie leki są często trujące dla kotów.

Po rozpoznaniu choroby ważne jest przestrzeganie diety leczniczej i regularne pokazywanie zwierzęcia weterynarzowi.