Roncoleukin dla kotów: pełny przegląd leku, aplikacji, dawkowania, przeciwwskazań

Z reguły wiele chorób dotyka przede wszystkim te zwierzęta, których organizm jest osłabiony i nie mogą odpowiednio reagować na „skłonności” czynników zakaźnych. Mówiąc najprościej, wirusy i bakterie atakują przede wszystkim osłabione zwierzęta o słabej odporności. W ich przypadku choroba jest szczególnie trudna, często przechodząc w postać przewlekłą..

Aby temu zapobiec, konieczne jest wzmocnienie niespecyficznej odporności organizmu, aw przypadkach, gdy choroba się rozwinęła, zrobienie wszystkiego dla szybkiego wyzdrowienia zwierzęcia. Nawet w przypadku bardzo poważnych patologii Roncoleukin zapewnia znaczną pomoc. Sprawdził się w leczeniu infekcji bakteryjnych i wirusowych, jest z powodzeniem stosowany w remisji raka.

Podstawowe cechy

Co to jest? Jest immunokorektorem opartym na interleukinie-2 (ludzkiej interleukinie), wyizolowanej z drożdży Saccharomyces cerevisiae. Początkowo lek ten był przeznaczony wyłącznie do praktyki medycznej, ale obecnie jest szeroko stosowany w weterynarii ze względu na brak równie skutecznych środków „zwierzęcych”.

Dostępne w postaci roztworów do wstrzykiwań, doustnych i donosowych, a także do użytku zewnętrznego. Pakowane w ampułki 1 ml i fiolki 10 ml. Każda ampułka może zawierać 50 000, 100 000, 250 000 lub 500 000 IU interleukiny. Każda fiolka może zawierać 1, 2, 5 lub 10 milionów jm.

Należy pamiętać, że okres trwałości leku wynosi dokładnie dwa lata od daty wydania.. Zdecydowanie odradza się stosowanie przeterminowanego leku, ponieważ może nie dać efektu terapeutycznego. Przed użyciem ampułki lub fiolki należy oglądać w świetle: roztwór musi być absolutnie przezroczysty, dopuszczalny jest lekki żółtawy odcień. Niedopuszczalne jest stosowanie Roncoleukiny w przypadkach zmętnienia lub flokulacji. Ten lek należy utylizować w standardowy sposób..

Lek można przechowywać tylko w temperaturze od 2 do 10 stopni Celsjusza, w przeciwnym razie szybko się psuje i staje się mętny. Sam producent mówi, że dopuszcza się transport leku w temperaturze do 25 stopni Celsjusza, ale czas transportu nie powinien przekraczać dwóch dni.

Zasada działania

W organizmie interleukina jest produkowana przez tak zwane T-pomocniki (specjalne limfocyty) w odpowiedzi na wniknięcie wirusa do organizmu. Wytworzona IL stymuluje produkcję limfocytów T zabójców, jednocześnie wzmagając syntezę siebie w T-pomocnikach. Zasada działania IL opiera się na jej zdolności do wiązania się z określonymi receptorami komórkowymi różnych antygenów, które dostały się do organizmu człowieka lub zwierzęcia..

Ogólnie interleukina jest bardzo korzystnie wpływa na produkcję wszelkiego rodzaju komórek ochronnych w organizmie, w tym monocyty, makrofagi, limfocyty T i B, a także wzmaga aktywność komórek Langerhansa (są również makrofagami śródnaskórkowymi). Aktywność zabójców T zależy zwłaszcza od tego związku. Dodatkowo wzmacnia odporność organizmu na komórki rakowe, przyspiesza procesy ich wykrywania i niszczenia..

Wszystko to decyduje o szybkim niszczeniu mikroorganizmów, które dostały się do organizmu, zapewniając niezawodną ochronę przed wirusami, bakteriami, patogenami grzybowymi i drożdżakowymi.

Zasady wprowadzenia

Istnieje wiele metod podawania leków. W każdym przypadku należy przestrzegać metody aplikacji, ponieważ w przeciwnym razie skuteczność leku można znacznie zmniejszyć. Aby wstrzyknąć lek podskórnie, należy najpierw rozcieńczyć go kilkoma mililitrami wody do wstrzykiwań lub solą fizjologiczną. Należy pamiętać, że kompozycję należy podgrzać do temperatury pokojowej.

W przypadkach, gdy wymagane jest donosowe (donosowe) podanie Roncoleukiny, roztwór pierwotny rozcieńcza się w pięciu mililitrach soli fizjologicznej. Gotowe krople „wlewa się” do nosa (dwie do trzech kropli na nozdrze), częstotliwość podawania to co najmniej trzy do pięciu razy dziennie. Należy pamiętać, że roztwór należy stosować nie starsze niż dwa dni. Po tym okresie krople są ponownie przygotowywane. Roztwór przechowywać w domowej lodówce w temperaturze 2-4 stopni Celsjusza.

Najłatwiej jest użyć go zewnętrznie: w tym przypadku całą zawartość fiolki lub ampułki rozcieńcza się w 10-12 mililitrach sterylnego roztworu soli, po czym uzyskany roztwór stosuje się do irygacji tamponów lub nakłada bezpośrednio na rany, owrzodzenia lub podobne uszkodzenia skóry. Kiedy leczysz silnych zapalenie pęcherza praktykowane jest również wprowadzanie kompozycji bezpośrednio do jamy pęcherza. Metoda jest bardzo skuteczna i wydajna.

Objętość roztworu soli (koniecznie sterylnego) dobiera się na podstawie wymiarów chorego zwierzęcia. Możesz wziąć od 5 do 50 mililitrów. Rozcieńczanie Roncoleukiny przeprowadza się solą fizjologiczną podgrzaną do temperatury 37 stopni Celsjusza. Otrzymaną kompozycję wstrzykuje się bezpośrednio do jamy pęcherza przy użyciu do tego celu cewnika. To decyduje o konieczności podgrzania roztworu: na zimno, może tylko pogorszyć stan narządu, pogarszając przebieg procesu zapalnego.

O wiele łatwiej jest podawać lek doustnie: weź 10 mililitrów oczyszczonej lub tylko przegotowanej wody, w której zawartość ampułki jest rozcieńczona. Otrzymaną mieszankę podaje się zwierzęciu. Należy pamiętać, że najbardziej wyraźny efekt leku uzyskuje się tylko wtedy, gdy jest on stopniowo wylewany metodą kroplówki pod językiem.

Ważna uwaga!Jak każdy lek z tej klasy, interleukina zawarta w leku ma zwiększoną skłonność do pienienia. Aby uniknąć „bąbelkowania”, sól fizjologiczną lub wodę do wstrzykiwań używane do rozcieńczania preparatu należy podawać stopniowo. Jednocześnie zdecydowanie nie zaleca się wstrząsania ampułką lub butelką. Te zalecenia są szczególnie ważne, gdy lek jest podawany dożylnie..

Niektórzy lekarze weterynarii stosują preparat „bez brudzenia się” poprzez wstępne rozcieńczenie. Nie rób tego. Nawet po podskórnym wstrzyknięciu czystej kompozycji kot odczuje dość silne pieczenie i ból w miejscu wstrzyknięcia. Jeśli skoncentrowany lek zostanie „wlany” bezpośrednio do żyły (zwłaszcza metodą strumieniową), kot może umrzeć szok anafilaktyczny.

Aby rozcieńczyć lek, musisz używać wyłącznie sterylnych rozpuszczalników.. Dozwolone jest również stosowanie sterylnej destylowanej lub przegotowanej i przefiltrowanej wody. Jeśli rozpuszczalnik zawiera co najmniej niewielką ilość glukozy, nie należy go stosować, ponieważ może znacznie zmniejszyć skuteczność leku..

W jakich przypadkach wskazane jest stosowanie leku??

Po pierwsze, lek sprawdził się dobrze w leczeniu chorób płuc o różnej etiologii.. W szczególności dobre wyniki uzyskano w leczeniu zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc, zapalenie opłucnej. Dodatkowo środek można stosować przeciwko zwierzętom cierpiącym na nawracające choroby układu oddechowego.

Po drugie, lek sprawdził się dobrze w leczeniu i zapobieganiu chorobom skóry., dotyczy to nawet zaawansowanego rumienia wielopostaciowego, fotoeksantemii. Praktyka udowodniła, że ​​regularne podawanie Roncoleukiny pomaga znacznie skrócić czas leczenia zapalenie skóry, dermatozy, egzemy, owrzodzenia troficzne i rany o różnej etiologii. Zmiany skórne ropieją znacznie mniej, gojenie następuje około 47% szybciej. Podobne efekty uzyskano w leczeniu oparzeń i odmrożeń.

W tym drugim przypadku szczególnie wyraźny efekt uzyskuje się, gdy lek jest stosowany zewnętrznie, do irygacji urazów i impregnacji kompozycją materiału opatrunkowego. Ponadto eksperci odkryli, że lek może być niezwykle przydatny w zapobieganiu rozwojowi powikłań pooperacyjnych. Jeśli wprowadzisz go przed operacją, następuje szybkie gojenie się rany z pierwotnym zamiarem, prawdopodobieństwo pooperacyjnego zapalenia szwów i ich ropienia zmniejsza się o około 72%. Jest to szczególnie ważne, gdy operowane zwierzę nie jest już młode..

Bardzo ważną cechą leku jest jego skuteczność w leczeniu raka.. W szczególności jest dość skuteczny przeciwko wirusom białaczka koty. Udowodniono, że przy jego regularnym podawaniu przeżywalność kotów wzrasta nawet przy mięsakach. Ponadto terminowe stosowanie leku zmniejsza prawdopodobieństwo nawrotu..

W przypadku zagrożenia infekcją wirusową (np. W żłobkach) lek stosuje się profilaktycznie. Oczywiście służy również do leczenia. Narzędzie może być używane do korygowania stanu odporności osłabionych kotów, nie wyłączając tych, których organizm nie wyzdrowiał jeszcze po ciężkich operacjach / urazach.

Efekty uboczne i uwagi

Od razu zastanówmy się, kiedy leku w ogóle nie należy stosować. Po pierwsze, surowo zabrania się przepisywania go tym zwierzętom, u których był podejrzewany zawał serca, jak również stare koty z wyraźnymi objawami niewydolności serca / układu oddechowego. Jeśli zachodzi potrzeba przepisania Roncoleukiny takim zwierzętom, środek podaje się ze szczególną ostrożnością, ułamkowo, pod stałym nadzorem lekarza weterynarii..

Leku nie należy stosować w upalne dni, a także w przypadkach podwyższenia ogólnej temperatury ciała zwierzęcia. Najpierw należy go powalić za pomocą odpowiednich leków. Należy zauważyć, że Roncoleukin dla zwierząt jest stosowany w leczeniu raka układu krwiotwórczego i limfatycznego tylko pod nadzorem doświadczonego lekarza weterynarii. Zdecydowanie odradza się wchodzenie do niego jednocześnie z lekami przeciwzapalnymi niesteroidowymi i steroidowymi.

W przypadku, gdy lek jest stosowany w odpowiednich dawkach i podawany zalecanymi drogami, nie ma skutków ubocznych. W przypadku naruszenia niektórych zasad stosowania leku Roncoleukin, w pierwszych minutach po podaniu może wystąpić wzrost ogólnej i miejscowej temperatury ciała, a także umiarkowany częstoskurcz. Przy znacznym przekroczeniu dawki (zwłaszcza przy podaniu dożylnym) nie wyklucza się rozwoju wstrząsu anafilaktycznego, przez co przedawkowanie jest niebezpieczne dla życia i zdrowia zwierzęcia. Nierozcieńczony lek wstrzyknięty pod skórę może wywołać miejscowe zapalenie. Istnieją informacje o rzadkich przypadkach indywidualnej wrażliwości na składniki leku.

Zapalenie leczy się niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi. W razie potrzeby można podać leki przeciwhistaminowe i przeciwbólowe. Przez cały czas badań klinicznych nie stwierdzono przypadków uzależnienia ani efektów kumulacyjnych. Zatem wszystkie skutki uboczne są wynikiem nieudolnego stosowania Roncoleukin bez uwzględnienia wymagań zawartych w instrukcji.

Należy zwrócić uwagę, że przy podaniu podskórnym w około 63% przypadków obserwuje się rozwój miejscowego zagęszczenia i zaczerwienienia tkanek. Jeśli nie ma wyraźnych oznak reakcji zapalnej, wyznaczenie jakichkolwiek metod terapeutycznych nie jest wymagane, ponieważ wszystkie wymienione zjawiska samoistnie znikają po około dwóch dniach.

Nie zaleca się pomijania podawania leku w trakcie przepisanego kursu leczenia, ale w przypadkach, gdy z jakiegoś powodu nadal tak się dzieje, leczenie należy kontynuować, kierując się wcześniej przepisanym schematem terapeutycznym. Zdecydowanie zaleca się unikanie wielokrotnych przejść, ponieważ może to prowadzić do zauważalnego zmniejszenia skuteczności terapeutycznej.

Ponadto przez cały okres stosowania nie wykryto przypadków interakcji składników leku ze szczepionkami, multiwitaminami i innymi substancjami leczniczymi. Jak już wspomnieliśmy powyżej, stanowczo nie zaleca się mieszania leku wyłącznie z preparatami zawierającymi glukozę (roztwory Ringera, Ringer-Locke).

Dozowanie

Jak wszystkie leki poprawiające odporność, Roncoleukin dla kotów jest stosowany w leczeniu i zapobieganiu. Najpierw przyjrzyjmy się technice terapeutycznej stosowanej do zwalczania infekcji. Dawka zależy od rodzaju patogenu, czasu trwania i charakteru przebiegu choroby:

• Podczas leczenia jakiejkolwiek infekcji (niezależnie od etiologii) wymaga trzech do pięciu wstrzyknięć (dożylnych lub podskórnych). Dawkowanie dobiera się na poziomie 9000 - 13000 IU na kilogram żywej wagi kota. Zrób przerwę do trzech dni między aplikacjami.
• Z onkologią wymaga również co najmniej czterech wstrzyknięć. Dawka wynosi od 15 000 do 20 000 IU na kilogram żywej wagi zwierzęcia. Odstępy między wstrzyknięciami są takie same. Powtórzony kurs należy powtórzyć po miesiącu, istnieje możliwość jego przedłużenia według uznania lekarza weterynarii prowadzącego.

W przypadku stosowania zewnętrznego w leczeniu ran i owrzodzeń nie jest wymagane ścisłe przestrzeganie dawkowania. Jak już napisaliśmy powyżej, lek po prostu rozcieńcza się wodą do wstrzykiwań lub solą fizjologiczną, po czym nasącza się w nim tampony, mocuje bandażem. Zdecydowanie nie zaleca się nakładania nierozcieńczonego preparatu na rany! W celach profilaktycznych lek stosuje się w następujący sposób:

• Podskórnie w celu zwiększenia skuteczności szczepień i zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia kolejnych powikłań 5000 IU na kilogram żywej wagi. Dopuszcza się podanie leku bezpośrednio przed lub po zastosowaniu szczepionki, jednak sam producent radzi to zrobić dzień lub dwa przed spodziewanym czasem wstrzyknięcia.
• Do zapobiegania wszelkim infekcjom (wszystkie etiologie). Dozwolona jest każda metoda podania. Weź 6000 IU na kilogram żywej wagi. Między wstrzyknięciami utrzymywane są dwa dni..
• Lek wstrzykuje się również pod skórę lub dożylnie przed lub po zabiegu (24-48 godzin przed zabiegiem). Pomaga to zmniejszyć intensywność stresu i minimalizuje prawdopodobieństwo powikłań pooperacyjnych. Z reguły podaje się jedno lub dwa wstrzyknięcia.
• Gdy potrzebujesz przygotować zwierzę na wystawę lub długoterminowy transport. Sposób podawania podskórny dożylnie. Wstrzyknięcie podaje się na dwa dni przed proponowanym zdarzeniem, dawka wynosi 5000 IU na kilogram żywej wagi.
• Poprawa odporności starszych kotów. W tym celu stosuje się podskórne podanie leku dwukrotnie, w dawce 10 000 jm na kilogram żywej wagi. Przerwa między wstrzyknięciami wynosi dwa dni. Przebieg leczenia należy powtarzać co kwartał lub co sześć miesięcy.

Należy zauważyć, że opisywany przez nas lek jest prawie jedynym niezawodnym środkiem przeciwwirusowym, szeroko stosowanym w weterynarii. (przynajmniej w kraju). Jego analogi, takie jak interferon, były również pierwotnie przeznaczone do stosowania w medycynie. Wszystkie te fundusze są wykorzystywane przez lekarzy weterynarii wyłącznie z tego powodu, że „zwierzęce” farmaceutyki niczego takiego nie wytwarzają. Jedynymi wyjątkami są różne środki homeopatyczne, ale ich skuteczność nie została udowodniona we wszystkich przypadkach..