Brytyjska powściągliwość: jak dbać o brytyjską rasę kotów

Kot brytyjski jest prawdopodobnie najbardziej rozpowszechnionym i popularnym kotem w naszym kraju rasa. Luksusowe, niezależne i pełne poczucia własnej wartości zwierzęta te nie pozostawiają obojętnym i zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia. Ale oprócz cech zewnętrznych, wybierając zwierzaka, należy wziąć pod uwagę jego temperament, wymagania dotyczące pielęgnacji i odżywiania, a także wiele innych czynników, ponieważ jak każda inna rasa, kot brytyjski nie jest odpowiedni dla wszystkich.

Wygląd i charakter rasy

Zwykle, gdy myślimy o Brytyjczyku, wyobrażamy sobie średniej wielkości niebieskiego kota z okrągłą kufą i krótkimi pluszowymi włosami. Na poziomie gospodarstwa domowego wszystko jest prawdą, ale nie wszystkie koty niebieskie są brytyjskie, podobnie jak nie wszystkie koty brytyjskie są niebieskie. Aby odróżnić kota stoczniowego od rasowego Anglika, przejdźmy do wzorca rasy, zwłaszcza że główne systemy felinologiczne świata (FIFe, WCF, CFA, TICA) są w jego opisie takie same.

Opis i zdjęcie

Brytyjczycy według standardu są krótkowłosymi krępymi zwartymi koty średniej do dużej wielkości (koty są zwykle dużo większe), dobrze zbudowane, masywne, z wyraźnymi mięśniami i szerokimi kośćmi.

Sierść jednolita pod względem długości, gęsta, „pluszowa” (nie przylegająca do ciała), bardzo przyjemna w dotyku, z grubym podszerstkiem, często różniącym się kolorem od głównego.

Kończyny krótkie i mocne, ogon też krótki, gruby, z zaokrąglonym końcem.Koty brytyjskie mają charakterystyczną okrągłą, dużą głowę z szerokimi kośćmi policzkowymi, ściśle przylegającą do masywnej krótkiej szyi. Oczy są ogromne, okrągłe, szeroko otwarte, o bogatym złotym, niebieskim lub zielonym (w zależności od umaszczenia) umaszczeniu. Nos jest prosty, nie spłaszczony. Uszy są krótkie, dzięki czemu pysk jest jeszcze bardziej okrągły.

Zgryz nożycowy lub cęgowy. Przodozgryz lub tyłozgryz w granicach dwóch milimetrów nie są uznawane za wadę..

Teraz o kolorach. Wbrew powszechnemu przekonaniu koty brytyjskie nie muszą być niebieskie (należy jednak przyznać, że ten kolor jest najpopularniejszy, a więc czasem nawet wyróżnia się podgatunek - "British blue").Wzorzec rasy dopuszcza co najmniej trzy tuziny różnych kolorów brytyjskich, a „monochromatyczność” wcale nie jest konieczna. Co więcej, nawet u zwierząt monochromatycznych dopuszczalne są odchylenia od jednolitości zabarwienia włosów - różne przypływy, cieniowanie, zamglenie.

Oprócz niebieskich, monochromatyczne koty brytyjskie są czarne, białe, czekoladowe, kremowe, imbirowe (czerwone) i różowo-niebieskie (fioletowe), a każdy z tych kolorów ma swoje wariacje, na przykład liliowy ma trzy z nich - jasny, średni i ciemny (kawa z mlekiem).

Następnie pojawiają się kolory, sugerujące kombinację różnych kolorów.

Pierwsza z tych odmian to szylkret. U takich zwierząt plamy w dwóch kolorach są równomiernie rozmieszczone na całym ciele, na przykład czarne i czerwone lub niebieskie i kremowe..

Ponadto występują kolory z obecnością srebra - dymny, cieniowany i szynszyla. W każdym z typów możliwe są różne warianty..

Inną różnorodnością kolorów jest wzorzysty (pręgowany), wewnątrz którego z kolei odróżniają marmur, pręgowany lub makreli (taki kolor kotka brytyjskiego widnieje na wszystkich produktach Whiskas) i nakrapiany.

Ponadto występują kolory punktowe (jak kot syjamski) i dwukolorowe (dwukolorowe) kolory kotów brytyjskich.

Brytyjczycy to wyjątkowo harmonijne zwierzęta. Każde, nawet niewielkie odchylenie od normy od razu psuje ogólne wrażenie. Oczywiście nie wszystkie niedociągnięcia są powodem uboju zwierzęcia i uniemożliwienia mu rozrodu, ale każdy hodowca musi o nich wiedzieć..

W takim przypadku prawidłowy dobór pary może zneutralizować istniejące wady i dać potomstwo o doskonałych cechach. Ale są wady, które wyraźnie oznaczają dyskwalifikację (na przykład wspomniane wcześniej długie włosy, złamany ogon i kilka innych).

Cechy brytyjskiego charakteru

Omawiana rasa jest brytyjska nie tylko z nazwy, ale także z temperamentu. To prawdziwi panowie (lub panie), szanujący się, inteligentni, niezależni i powściągliwi. Przy odpowiednim nastawieniu do siebie takie zwierzę nie zniszczy całego domu pozostawionego samemu sobie, ale to wcale nie oznacza, że ​​nie potrzebuje twojej uwagi.

Wielu właścicieli pluszowych arystokratów zwraca uwagę na ich inteligencję, dobrą hodowlę i gotowość nie tylko do dostrzeżenia pragnień właściciela (a czasem nawet do ich zaspokojenia poprzez wypełnianie tego czy innego polecenia), ale także dostosowania się do oferowanych im warunków i temperamentów członków rodziny. Oczywiście taka cecha stanowi zaszczyt dla szlachetnego zwierzęcia i demonstruje jego mądrość i zdolność do społecznej adaptacji..

Jednocześnie taki kot nie będzie tolerował obsesyjnych pieszczot i jakichkolwiek przejawów braku szacunku. Zwierzę musi mieć przestrzeń osobistą i będzie jej aktywnie bronić. Chęć zabawy lub przytulania się musi być obopólna, w przeciwnym razie spotkasz się z trudnym odrzuceniem. Należy wziąć pod uwagę tę cechę Brytyjczyków, zwłaszcza jeśli rodzina ma małe dziecko, które nie rozumie, że kot domowy ma nie tylko puszyste włosy, ale także ostre pazury i zęby.Jednak prawdziwi Brytyjczycy nigdy nie okazują agresji, w każdym razie możesz być pewien ich adekwatności. Takie koty nie są impulsywne, ale uparte i mściwe. Mając wybór, wolą nie bronić się, ale przejść na emeryturę z dumą i godnością. I tylko jeśli pechowe dwunożne stworzenie nie rozumie, że jego uwaga jest niepożądana, kot jest zmuszony do bardziej zrozumiałego wyjaśnienia swojej pozycji.

Brytyjczycy rzadko wybierają jednego właściciela do gospodarstwa domowego, jak to robią psy.. Ich postawa jest jednakowo przyjazna i nawet wobec wszystkich - dwunożnych i czworonożnych - członków rodziny, a mimo to zawsze będziesz odczuwać pewien dystans, jaki to zwierzę buduje między sobą a innymi. Ale jeśli ktoś jest chory lub ma kłopoty, Brytyjka natychmiast to odczuwa i w każdy możliwy sposób okazuje swoje wsparcie i współczucie..

Angielskie koty to urodzeni przywódcy. Z łatwością stanie się przywódcą stada, jeśli w domu będą inne zwierzęta, a także spróbuje „naciągnąć na siebie koc” w komunikacji z osobą. Tutaj właściciel musi wykazać się cierpliwością i wytrwałością: każde zwierzę musi bezwarunkowo uznać autorytet osoby, w przeciwnym razie oba będą cierpieć (właściciel - z powodu niezadowolenia ze zwierzęcia, a zwierzę z faktu, że właściciel jest z niego niezadowolony). Tak więc kot brytyjski nie jest dla Ciebie odpowiedni, jeśli:

• rodzina ma małe dzieci, które marzą o przytulaniu wełnianego zwierzęcia;
• chcesz mieć oddanego przyjaciela i towarzysza, który w każdej chwili przyjdzie na Twoje wezwanie i dostosuje się do wahań nastroju (generalnie lepiej nadaje się do tego pies);
• potrzebujesz kota jako mruczącego dodatku do twojego domowego środowiska (Persowie wykonują świetną robotę w tej roli);
• myślisz, że dając schronisko dla zwierząt i pożywienie, masz prawo traktować je jako swoją własność (przy takich myślach nie powinieneś w ogóle mieć zwierząt).

Trochę historii

Brytyjczycy to oryginalna angielska rasa. Przynajmniej przez kilka stuleci przodkowie dzisiejszych przedstawicieli rasy zamieszkiwali terytorium Foggy Albion, przejmując od poddanych Jej Królewskiej Mości powagę, godność i spokój ducha.

Metodyczne prace nad hodowlą rasy nie zaczęły się oczywiście od razu, jednak felinologia jako nauka w ogóle pojawiła się stosunkowo niedawno. Za twórcę pomysłu uważa się animalistę Harrisona Weira, organizatora i twórcę pierwszej na świecie wystawy kotów..Nawiasem mówiąc, miało to miejsce w Anglii, w Crystal Palace, 13 lipca 1871 roku. Już wtedy Sir Weir zauważył piękno miejscowych kotów z dziedzińca, jednak nikt jeszcze nie mówił o standardzie rasy. Po raz pierwszy pojawił się w 1889 roku, a pierwszym oficjalnym przedstawicielem Brytyjczyków był biały kot.

Szczyt prac selekcyjnych nad kształtowaniem nowoczesnego wyglądu rasy przypadł na lata 30. ubiegłego wieku. Głównym zadaniem było zachowanie „pluszowej” sierści i wzmocnienie masywnego ciała z charakterystyczną okrągłą brodą i pełnymi policzkami.

Niestety II wojna światowa nie tylko uniemożliwiła kontynuację prac hodowlanych, ale niemal doprowadziła do całkowitego zniknięcia rasy (w tym fizycznej - ogromna liczba zwierząt zginęła od bombardowań, kul i pod gruzami).Aby przywrócić Brytyjczyków, hodowcy (nie tylko Anglicy) zaczęli aktywnie korzystać z wielu podobnych ras, w tym persów, egzotycznych, rosyjskich bluesów, europejskich i amerykańskich krótkowłosów, a zwłaszcza Chartreuse. Więc dzisiejszy kot brytyjski bardzo różni się od tego, który wzbudził taki podziw dla Harrisona Weira..

Jednak na tym etapie prace hodowlane są ogólnie uważane za zakończone, a mieszanie krwi brytyjskiej z innymi jest generalnie zabronione..

Wybór kociaka

Więc zdecydowałeś się kupić rasowego Anglika. Gdzie zacząć?

Na szczęście brytyjski kot nie jest dziś rzadkością, a rasowe dziecko zwykle można znaleźć w pobliżu - w Twoim mieście lub nawet okolicy. Ale nawet jeśli ci się nie udało, nie zgadzaj się na przyjęcie zwierzęcia na „neutralnym terytorium”, a ponadto nie idź na transfer za pośrednictwem pośrednika, konduktora w pociągu, przejeżdżającego wagonu itp. Nie można nawet oszukać ważne jest tylko, aby na własne oczy zobaczyć atmosferę, w jakiej dziecko rośnie, jaką ma stosunek do siebie, jaką opiekę otrzymuje.Oczywiście zwierzę rasowe jest drogie, ale cena w tym przypadku powinna wynikać z wysokich kosztów wychowania kociaka, a nie pogoni za zyskiem. Bardzo łatwo odróżnić prawdziwego entuzjastę od grabbera i grabbera, ale w tym celu trzeba przekroczyć próg jego domu, w którym trzymane są koty.

Trzy miesiące Koteczek - to już mały kot. Ukształtowała podstawowe nawyki i stosunek do otaczającego ją świata, w tym do ludzi. Jeśli zwierzę było trzymane w izolacji lub w ciągłym strachu, niedożywione i nielubiane - na pewno doświadczysz konsekwencji takiego „wychowania”.

I drugie wyjście z tej samej zasady: jeśli hodowca zgodzi się sprzedać Ci półtora miesięcznego kociaka bez żadnych problemów - zastanów się, czy kupujesz zwierzę z tego miejsca.Upewnij się, że kociak jest zdrowy. Powinien być umiarkowanie dobrze odżywiony, oczy nie powinny być wodniste, w uszach nie powinno być brudu, a w uszach jeszcze więcej ropy, odbyt powinien być czysty i nie zaogniony. Brzuch zdrowego zwierzęcia jest zawsze miękki (nawet po obfitym posiłku).

Postaraj się, aby zwierzę spełniało normy (opisane powyżej). Patrząc na dziecko, nie zawsze jest to łatwe, więc uważnie zastanów się nad rodzicami lub przynajmniej matką, jeśli kot mieszka oddzielnie od kota.

Porozmawiaj ze sprzedawcą kociąt, zapytaj go szczegółowo o rasę, cechy opieki nad zwierzęciem, jego charakter i nie tylko. Jeśli to, co słyszysz, różni się zasadniczo od wstępnych informacji, które zbierzesz na temat kotów brytyjskich (na przykład „wszyscy jedzą moje, nawet barszcz”), odmów zakupu!Idealnie, oczywiście, kupując zwierzę rasowe, otrzymasz odpowiednio wykonany rodowód potwierdzający rasowość Twojego pupila. Ale jeśli w celu zaoszczędzenia pieniędzy zabierasz kociaka „bez dokumentów”, w żaden sposób nie zwalnia to hodowcy z obowiązku wystawienia Ci paszportu weterynaryjnego z zaznaczonymi w nim szczepieniami i informacją o odrobaczeniu..

I ostatnia rzecz. Wybierając dziecko, wsłuchaj się w głos swojego serca. Często wystarczy jedno spojrzenie, by zrozumieć: człowiek i kot są dla siebie stworzeni..

Najlepsze warunki dla Brytyjczyka

Każdy kot to urodzony myśliwy. Potrafi godzinami siedzieć na parapecie, najpierw z żywym zainteresowaniem, a potem z tęsknotą obserwując przelatujące ptaki. Dlatego jeśli jesteś szczęśliwym posiadaczem wiejskiego domu, twoje zwierzę ma niesamowite szczęście. Daj mu możliwość swobodnego spaceru po ogrodzie, a zwierzę w pełni zrealizuje swoje naturalne instynkty drapieżnika.Oswajanie Brytyjczyka chodzenia po ulicy w mieście nie jest tak łatwe, jak się wydaje, ale jeśli masz wolny czas i pragnienia, jest to całkiem wykonalne.

Jednak trzymanie kotów jest atrakcyjne, ponieważ obowiązkowe codzienne spacery te zwierzęta nie wymagają. W miejskim mieszkaniu mogą czuć się całkiem komfortowo, a więc przez całe życie i bez przekraczania jego progu. A jednak, skoro mówimy o dość masywnej i dość aktywnej rasie, im szerszy jej zakres, tym lepiej będzie się czuł.

Jeśli chodzi o optymalny klimat, zakres tutaj jest wystarczająco szeroki. Jeśli wierzyć legendzie, że koty brytyjskie żyły niegdyś w słonecznych Włoszech, a potem doskonale przystosowały się do mglistej i wilgotnej angielskiej pogody, nie ma wątpliwości, że rasa ta równie dobrze zniesie upały i mróz.

I dopóki Twój zwierzak nie dorośnie i nie uspokoi się, aby uniknąć żalu i obrażeń, zamykaj wszystkie szafki i szuflady, upewnij się, że kociak nie wyskakuje po otwarciu drzwi i ogólnie - spójrz na swoje stopy: do sześciu miesięcy może ci się wydawać, że masz nie jednego kota, ale kilka, jak aktywne są te małe fidgets.

Opieka domowa

Opieka nad kotem brytyjskim jest łatwa, ale ścisłe przestrzeganie najważniejszych procedur wpłynie na zdrowie, wygląd i samopoczucie Twojego pupila. Oczywiście kociak wymaga szczególnej uwagi i troski, ale nawet w wieku dorosłym zwierzęcia nie można całkowicie pozostawić samemu sobie.

Niezbędne „bibeloty”

Najważniejszą rzeczą, którą musisz kupić, zanim jeszcze w twoim domu osiądzie mała puszysta bryła, jest taca i drapak. Pierwsza polega na tym, aby zwierzę od razu nauczyło się radzić sobie ze swoimi naturalnymi potrzebami w tym samym miejscu (od razu weź dużą tacę, aby później nie przekwalifikować nieszczęsnego zwierzęcia), drugie - aby Twoje meble i tapeta nie zamieniły się w nieszczęśliwe szmaty po spotkaniu z ostrymi kotami pazury.

Wszystko inne według uznania i woli. Aby przyciąć pazury, będziesz potrzebować specjalnej pincety, ale nie wszyscy właściciele wykonują tę procedurę samodzielnie (przed zrobieniem na drutach i przed wystawieniem pazury należy odciąć, ale jeśli poprosisz specjalistę o pomoc, użyje własnego narzędzia). Do pielęgnacji wełny potrzebujesz szczotki - gumowej lub włosia, w żadnym wypadku nie twardej, aby nie uszkodzić podszerstka i skóry.

Obecnie w sprzedaży jest ogromny wybór różnych domów, konstrukcji wielopoziomowych i różnych zabawek dla kotów domowych. Oczywiście Twój pupil doceni taki prezent, ale o wiele bardziej potrzebuje Twojej miłości, a nie bibelotów. Nie da się kupić kociego uczucia!Gumowe zabawki i piłeczki szybko znudzą się pozostawionym samemu kociakowi. Zamiast drogich kolorowych gadżetów zaprojektowanych z myślą o zaspokojeniu próżności, a nie potrzeb kota, możesz samodzielnie zrobić „myszkę” z przywiązanej do niej liny i szeleszczącego papieru (ale nie z folii - zniszczy zęby twojego zwierzaka): gdy nić jest w twoich rękach, zwierzę chętnie poluje na nieuchwytną „zdobycz”.

Funkcje pielęgnacyjne

Główną procedurą higieniczną dla Brytyjczyka jest pielęgnacja (gruby podszerstek dyktuje własne zasady).

W normalnych warunkach kota można czesać raz w tygodniu, zimą nieco dokładniej, ponieważ golenie w tym okresie jest mocno zarośnięte, ale podczas linienia lepiej wykonywać procedurę codziennie.Koty domowe nie lubią się kąpać, ale dla zdrowia skóry i sierści konieczne jest organizowanie prania kilka razy w roku. W trakcie kąpielowy chronić głowę i uszy zwierzęcia przed wodą, stosować specjalne szampony dla kotów o miękkiej sierści iw żadnym wypadku nie suszyć zwierzęcia suszarką do włosów.Aby wełna, która w dużych ilościach dostała się do żołądka ogolonego podczas samodzielnej kąpieli, nie doprowadzała do zaburzeń układu pokarmowego, stosuje się specjalne pasty do usuwania wełny, większość kotów je z przyjemnością.

Uszy i oczy należy monitorować, usuwając płytkę nazębną i brud za pomocą wacików, czystych serwetek lub patyczków higienicznych. Ponadto ważne jest, aby regularnie badać łapy zwierzaka pod kątem początkowych objawów chorób grzybiczych na paznokciach. To prawdziwy problem dla Brytyjczyków.

Szczepienia profilaktyczne przeprowadza się corocznie, a odrobaczanie co trzy miesiące, z czego jeden na dziesięć dni przed szczepieniem. Obie procedury są wykonywane tylko na doskonale zdrowych zwierzętach.!

Dieta dla zwierząt

Wbrew powszechnemu przekonaniu, pokarm „ludzki” u zdecydowanej większości kotów jest przeciwwskazany. Oczywiście, jeśli zwierzę uliczne umierające z głodu łapczywie niszczy kwaśną zupę - to, jak mówią, mniejsze zło, to karmienie tłustego kotleta wieprzowego rasowego zwierzaka jest prawdziwą zbrodnią.

Istnieją dwie opcje karmienia dla Twojego kota - karma naturalna lub sucha. Oboje mają prawo do istnienia, ale pod jednym warunkiem: kupując brytyjskiego kociaka od razu zdecyduj, czym go karmisz, bo przyzwyczaiwszy się do jednego rodzaju pokarmu, dorosłe zwierzę wyjątkowo niechętnie zmienia swoje upodobania.O suchej karmie nie będziemy dużo mówić, zawiera ona w zbilansowanej formie wszystkie niezbędne dla zwierzęcia w określonym wieku substancje, a zalecane dzienne spożycie, wiek i inne cechy podane są na opakowaniu. Dla tych, którzy wybrali taką dietę, należy pamiętać tylko o tym, że kot jedzący suchą karmę potrzebuje znacznie więcej wody niż zwierzę jedzące naturalną karmę, dlatego należy szczególnie uważnie monitorować wypełnienie poidła..

I oczywiście karma dla zwierząt rasowych powinna być tylko super-premium lub premium, możesz od razu zauważyć godne ubolewania efekty oszczędności w jakości sierści Twojego zwierzaka, jego nastroju, stołku i ogólnego samopoczucia. Jeśli nie masz środków na drogie pasze, lepiej użyć naturalnej żywności..

Kotek

Przed osiągnięciem niemowlę w wieku sześciu miesięcy powinien często (przynajmniej cztery razy dziennie) otrzymywać pożywienie, ale stopniowo.Do diety włączamy:

• mięso: chuda wołowina, kurczak, podroby (wołowina lub kurczak). Mięso można gotować lub podawać na surowo (mięso mielone lub drobno posiekane kawałki), jednak aby uniknąć zarażenia robakami, surowe mięso jest zamrażane lub zalewane wrzącą wodą. Produkty uboczne, zwłaszcza kurczak, muszą być ugotowane;
• ryby: tylko owoce morza, chude i bez kości, tylko gotowane. Dzieciom należy podawać ryby nie częściej niż raz w tygodniu;
• surowe jaja przepiórcze lub gotowane żółtko jaja (nie częściej niż raz w tygodniu);
• sfermentowane produkty mleczne (mleko jako takie jest przeciwwskazane dla kotów!): niskotłuszczowa śmietana lub śmietana, twarożek, kefir itp .;
• warzywa (marchew, kapusta, cukinia) - gotowane lub tarte;
• zboża (owsianka): ryż, płatki owsiane, kasza gryczana.

Nie zapomnij o czystej wodzie i witaminach. Te ostatnie są niezbędne do naturalnego żywienia, w celu dobrania odpowiedniego składu skonsultuj się z lekarzem weterynarii.

Dorosły kot

Dla dorosłego kota optymalny harmonogram karmienia to dwa razy dziennie (od sześciu do ośmiu miesięcy karmimy zwierzę trzy razy dziennie, aby jego organizm przyzwyczaił się do rzadszych posiłków, a następnie rezygnujemy z jednego karmienia). Pojedyncza porcja - 150-300 g, w zależności od wagi Twojego pupila.

Formuła jest następująca: mięso (raz lub dwa razy w tygodniu - ryby) - podstawa diety, jako suplement - warzywa i zboża (najlepiej ryż). Mięso oprócz wyżej wymienionych można urozmaicić cielęciną i indykiem. Fermentowane produkty mleczne są również wyjątkowo zdrowe, jeśli nie są tłuste lub słone..

Brytyjczycy kochają zieleń, ale nie wszystkie rośliny doniczkowe są bezpieczne dla żołądka.. Rozpieszczaj swojego zwierzaka sałatą, miętą, koperkiem, pietruszką i innymi aromatycznymi ziołami, a nawet lepiej - posadź własny „trawnik” dla swojego pupila. Możesz kupić specjalne mieszanki nasion traw dla kotów w sklepach zoologicznych, ale możesz użyć zwykłego owsa - koty to uwielbiają!

Możliwe choroby

Ogólnie koty nie są zbyt rozpieszczane i nie chorują często..

Główne problemy, z którymi może spotkać się właściciel brytyjskiego kota:

• otyłość - wynika z niewłaściwego i nadmiernego odżywiania, a także z niewystarczającej aktywności;
• Tatar - jego doskonałą profilaktyką jest spożywanie suchej karmy, w pozostałych przypadkach należy monitorować zęby, w miarę możliwości przyzwyczaić kota do procedury czyszczenia, a jeśli pojawią się objawy (krwawienie dziąseł, ślinienie, nieświeży oddech) należy natychmiast skontaktować się z weterynarzem, w przeciwnym razie kot może stracić zęby;
• Grzyb paznokci - o tej chorobie już wspominaliśmy: drapak, przycinanie pazurów i ciągłe monitorowanie ich stanu oszczędza;
• podrażnienie oka - może wskazywać na reakcję alergiczną, uszkodzenie mechaniczne lub poważniejszą chorobę, dlatego jeśli pojawia się regularnie, należy skonsultować się z lekarzem;
• wypadanie włosów - może być również spowodowane różnymi przyczynami, od alergii po choroby narządów wewnętrznych, dlatego konieczna jest dokładna diagnoza;
• rozstrój żołądka, biegunka - Z reguły tłumaczy się to zatruciem pokarmowym, ale przy długotrwałym charakterze lub krwawych plamach w kale konieczna jest konsultacja weterynaryjna;
• pasożyty (robaki, obcęgi, pchły) - profilaktycznie wymagane jest regularne odrobaczanie, jeśli kot swobodnie chodzi po ulicy - dodatkowe leczenie specjalnymi preparatami lub stosowanie innego sprzętu ochronnego (np. obroży przeciw pchłom).

Oprócz tych stanów chorobowych, na które na ogół podatne są wszystkie koty, Brytyjczycy mają własną chorobę, która ma podłoże genetyczne. Nazywa się kardiomiopatią przerostową lub w skrócie HCM..Dzięki wczesnej diagnozie to choroba Jest uleczalny, ale ze względów humanitarnych koty z taką patologią są zdecydowanie i zdecydowanie wykluczone z hodowli, tylko w ten sposób można zmniejszyć prawdopodobieństwo narodzin kociąt z tą wadą, a najlepiej całkowicie oczyścić z niej rasę.

Ogólnie można powiedzieć, że większości chorób kotów brytyjskich można zapobiec lub szybko je zwalczać, jeśli zwierzę jest odpowiednio pielęgnowane i karmione. Kochaj swoje zwierzaki, wychowuj je, gdy są jeszcze malutkimi kociętami, szanuj ich niezależność - a te inteligentne zwierzaki z manierami arystokratów staną się prawdziwą ozdobą Twojego życia!