Dlaczego kobiety w ciąży nie powinny głaskać kotów: znaki babci i prawdziwe zagrożenia

Istnieje popularna „mądrość”, że kobiety w ciąży nie powinny głaskać kotów. O ile to stwierdzenie jest prawdziwe, zrozumiemy poniżej, a teraz kilka wskazówek. Jeśli spodziewasz się dziecka, a twój lekarz jest bardzo stronniczy w stosunku do przesądów, wróżb itp. - zmień specjalistę. Uwierz mi, jeśli zbierzesz wszystkie „zasady noszenia i rodzenia dziecka” w jednym Talmudzie, stanie się jasne, że przyszła mama nie może wyjść z domu, zrobić czegoś, a nawet pomyśleć.

A moja babcia powiedziała ...

Gdy tylko kobieta ogłasza, że ​​spodziewa się dziecka, padają na nią setki instrukcji, nauk i rad. Szczególnie przyjemne są argumenty w manierze: „moja babcia tak, moja matka, ja i wszystko było w porządku”. W przypadku zwierząt domowych krewni zazwyczaj kategorycznie to deklarują czworonożne i nienarodzone dziecko nie powinny mieszkać w tym samym domu. Jeśli Twoja rodzina ma inne prawa - raduj się, ale nie zapomnij o środkach ostrożności.

A więc werble, znaki, przesądy i strachy na wróble związane z kotami:

• Kotki w ciąży nie należy głaskać, ponieważ dziecko rodzi się owłosione - bez komentarza.
• W przeciwnym razie przyszła mama nie powinna bawić się kotem ani go podnosić wezwie wrogów na dziecko... także bez komentarza, jeśli „wielkie umysły” nie miały na myśli ulicznych kotów dotkniętych robakami.
• Kobieta nie powinna potykać się o kota, kopać go ani głaskać stopami, w przeciwnym razie wystąpią komplikacje przy porodzie. Naprawdę nie musisz potykać się o swojego zwierzaka, to zaszkodzi Twojemu zwierzakowi. Nie należy też kopać kota stopami ... ale o głaskanie - wiele kobiet w ciąży chwali mruczenie, leżąc na nogach, co eliminuje uczucie ciężkości.

W międzyczasie nie musisz się tym martwić ”.

• Kot trójkolorowy chroni ciążę - jeśli szczerze wierzysz w znaki, chroń swojego „żółwia” z całej siły. Uważa się, że jeśli trójkolorowy kot opuści dom kobiety w ciąży, dziecko nie przeżyje. Zgodnie z tym samym znakiem trójkolorowej nie można przepędzić, jeśli przyszła i poprosiła o wejście do domu.
• Kot może udusić noworodka z zazdrości - takie przypadki zdarzały się, ale nie z zazdrości, ale dlatego, że kot próbował ogrzać dziecko i położyć się na nim. Dla ochrony, podczas snu zwierzę musi być odizolowane od dziecka dopóki dziecko nie nauczy się pewnie przewracać.

To interesujące! Zgodnie z bardzo starożytnym omenem, aby dziecko dobrze i zdrowo spało, musisz najpierw umieścić kota w jego kołysce.

Jest też znak przeciwny - kobieta w ciąży powinna adoptować porzuconego kotka lub kota. Szczególnie ważne jest, aby zwierzę przebywało na zewnątrz, czyli nie zostało zakupione, w przeciwnym razie przesąd nie „zadziała”. Podobny znak sugeruje, że jeśli rodzina nie może mieć dziecka przez długi czas, musisz schronić ulicznego kociaka lub szczeniaka. Logika jest bardzo prosta, przyszła mama martwi się, że „to nie zadziała” i jest w stanie stresu. Ciało, zdając sobie sprawę z niebezpieczeństwa stresu, nie chce „zaakceptować nowego życia” i wszystko obraca się w kole. Oczywistym przykładem są bezdzietne pary, które zabrały dziecko z domu dziecka i po krótkim czasie dowiedziały się, że same spodziewają się dziecka..

Ważny! Jeśli zdecydujesz się „wykorzystać” ciążę, aby mieć długo wyczekiwanego kociaka, musisz zrozumieć, że zwierzę uliczne może być niezdrowe lub zarażone pasożytami. Działaj mądrze!

Prawdziwe zagrożenia

Odejdźmy od daleko idących i przeanalizujmy ryzyko, które jest naprawdę związane z kotami. Dorosły, zdrowy człowiek jest w stanie przenosić chorobę przez lata bez żadnych objawów ani objawów. Podczas ciąży, organizm bardziej aktywnie marnuje zasoby, co zwiększa ryzyko rozwoju już nabytej lub „świeżej” choroby.

Robaki - pierwsze, dość spodziewane zagrożenie, które przyniesie jedynie niewielki dyskomfort w życiu codziennym i realne szkody w czasie ciąży. Wszystkie zwierzęta domowe zarażają się robakami, nawet jeśli nigdy nie wychodzą z domu. Co więcej, wszyscy ludzie są zarażeni pasożytami, po prostu nie myśl o tym. Wielu lekarzy naśmiewa się z właścicieli kotów i psów, ponieważ ludzie regularnie gonią robaki na swoich podopiecznych i uważają się za „czystych”.

Morał jest prosty - zapobieganie wymagane robaki, zarówno dla zwierząt, jak i dla wszystkich członków rodziny. Zwierzę jest leczone raz na 3-4 miesiące, leki na ludzi mają zwykle chwilowy efekt. Oznacza to, że wziąłeś tabletki, wykonali swoją pracę i za tydzień możesz ponownie zarazić się. Jednak nie panikuj i nie pij narkotyków co tydzień. Ciało ludzkie jest przystosowane (!) Do życia z „sąsiadami”, najważniejsze jest, aby pasożyty nie wypuszczały się i nie rozmnażały.

Podobne zalecenia dotyczą grzybowy infekcje, innymi słowy, pozbawianie i jego różnorodność. Każdy kotek lub szczeniak odebrany z ulicy może być nosicielem grzybów. Nie ma w tym nic złego, jeśli jesteś świadomy problemu i podejmujesz wszelkie niezbędne środki bezpieczeństwa. Nowoczesne leki mogą wyleczyć kota z porostów (lub innych grzybów) za pomocą dwóch zastrzyków. Do szybkiego gojenia się ran stosuje się maści i emulsje.

Uwaga! Losowe leczenie zakażeń grzybiczych zajmie dużo czasu. Udaj się do weterynarza w celu zeskrobania skóry. Znając rodzaj patogenu, weterynarz przepisze najskuteczniejszy środek do leczenia.

Straszne i okropne toksoplazmoza, co przeraża absolutnie wszystkie kobiety w ciąży. W rzeczywistości ten temat nie jest żartem, ciężarna, dotknięta Toxoplasma, albo straci dziecko, albo urodzi mu niezdrowe. Uszkodzenia spowodowane toksoplazmozą są podobne do uszkodzeń wywołanych przez różyczkę w czasie ciąży.

Ważny! Ciało zdrowej osoby (osoby dorosłej lub dziecka) samodzielnie radzi sobie z toksoplazmozą bez interwencji. Pasożyty dostają się do przewodu pokarmowego, który błyskawicznie reaguje na układ odpornościowy. Proces walki jest bardzo burzliwy, ale niezauważalny. Jedynym objawem (u zdrowej osoby) jest niska gorączka utrzymująca się przez 3-10 dni. Po zneutralizowaniu Toxoplasma, osoba rozwija stabilną odporność na całe życie. Podczas wykonywania testów na obecność przeciwciał wykrywa się tzw. Miana toksoplazmozy (analogicznie do ospy wietrznej i różyczki).

Temu zagrożeniu poświęca się tyle uwagi, że każdy kot kicha czystym koncentratem wirusa, nosi go na sierści i celowo zostawia na wszystkich powierzchniach w domu.. Każda kobieta planująca dziecko musi znać następujące fakty dotyczące toksoplazmozy:

• Jeśli miałeś kota (lub kilka kotów), jest wysoce prawdopodobne, że masz już toksoplazmozę i nawet o tym nie wiesz. To samo dotyczy dziewcząt, które często stykały się z bezdomnymi zwierzętami, odbierane, leczone, znajdowały dla nich dom..
• To, czy miałaś toksoplazmozę, można wykryć przed ciążą lub we wczesnym jej stadium za pomocą badania krwi.
• To, czy kot jest nosicielem wirusa, można wykryć za pomocą badania krwi.
• Kot jest optymalnym nosicielem pasożyta, to znaczy staje się najsilniejszy w swoim ciele.
• Aby zarazić się toksoplazmozą, należy starać się ignorować podstawowe zasady higieny..

Uwaga! Toksoplazmoza przenoszona jest nie tylko na ludzi, główna część pasożytów „wraca” do gryzoni, bezdomnych wąsatych pręgowanych. W ten sposób mikroorganizmy zakażają więcej kotów i rozmnażają się na całym świecie.

Przypuśćmy, że nadal boisz się toksoplazmozy, co robić w takim przypadku. Pierwsza to zabrać kota do kliniki weterynaryjnej i poddać się testom. Jeśli wynik jest pozytywny, zagrożenie jest bardziej realne, zwierzak wymaga leczenia i musisz o siebie zadbać. Z wynikiem ujemnym, oddział może zostać zarażony i zarazić cię tylko w jeden sposób:

• Kot idąc ulicą musi złapać gryzonia będącego nosicielem toksoplazmozy w postaci aktywnej (wirus ma kilka etapów rozwoju i może znajdować się w fazie snu, czyli nie będzie zagrożenia przeniesieniem). Druga opcja - zwierzę musi hojnie wymieniać ślinę z nosicielem lub zjeść odchody chorego zwierzęcia.
• Następnie rozpocznie się okres inkubacji - około 2 tygodnie. Wirus potrzebuje tego okresu, aby wzmocnić się i obudzić.
• Następnie agenci zaczną „zostawiać” kota z kałem… ale to nie wszystko.
• Zainfekowana „garstka” potrzebuje 2-3 dni na utrzymanie ciepła, aby pasożyt rozmnażał się i stawał się silniejszy w „świecie zewnętrznym”.
• Ponadto w przypadku infekcji cząsteczki kału muszą w jakiś sposób dostać się do ust osoby, w naszym przypadku kobiety w ciąży.

Ważny! Statystycznie większość ludzi zaraża się toksoplazmozą nie od kotów, kuwety i nie od odchodów zwierząt, ale od ziemi i piasku! Na przykład na dziedzińcach budynków mieszkalnych znajdują się piaskownice, które są naturalnymi wylęgarniami toksoplazmozy i robaków.

Zasady bezpieczeństwa

Powstańmy w obronie kotów - te niesamowite zwierzaki są najlepszym antydepresantem. Są delikatni, zawsze rozumieją, gdzie boli, widzą, że właściciel jest zdenerwowany. Nie kłóćmy się z lekarzami, toksoplazmoza i robaki to nie żarty, ale możesz się chronić, przestrzeganie podstawowych środków ostrożności:

• Polecić czyszczenie taca (codziennie) innemu członkowi rodziny, jak mówią, lepiej grać ostrożnie.
• Umyj ręce przed jedzieniem, a jeśli istnieje podejrzenie, że kot jest zarażony grzybem - używać rękawiczek.
• Podczas planowania ciąży lub wczesnej ciąży poddać się testom na obecność przeciwciał przeciwko toksoplazmozie. Być może masz już silną odporność i nie powinieneś się bać.
• Jeśli w Twoim domu mieszkają koty i dowiesz się o ciąży - nie zwlekaj i zbadaj swoje zwierzęta na toksoplazmozę.
• Nie zapomnij o zapobieganie pasożytom.

Ważny! Toksoplazmoza jest bardzo niebezpieczna dla osób i dzieci z początkowo osłabionym układem odpornościowym. Jeśli przyszła mama jest nosicielką zakażenia wirusem HIV, naprawdę nie powinna mieć kontaktu z kotami i innymi zwierzętami.

Przypuśćmy, że ty podniósł kociaka lub dorosłego kota na ulicy. Nie panikuj i zachowaj najwyższą czujność przed wizytą u weterynarza. Mycie rąk i codzienne czyszczenie kuwety to sztywne zasady. Ponadto, dopóki nie upewnisz się, że zwierzę jest zdrowe, potrzebujesz go izolować od kobiety w ciąży przed snem.

Ważny! Nie zaleca się przeprowadzania profilaktyki robaków u kota będącego w stanie stresu, a procedurę tę należy również przeprowadzić pod specjalnym nadzorem, jeśli kociak nie ma jeszcze 3 miesięcy.

Okres inkubacji większości grzybów trwa od 10 do 16 dni, co oznacza, że ​​kot musi przeżyć 2–2,5 tygodnia kwarantanny. Jeśli zwierzę ma liszaj obrączkowy lub kleszcz podskórny, kot jest całkowicie odizolowany od kobiety w ciąży. Leczenie powinno być prowadzone przez lekarza weterynarii lub innego członka rodziny, a zwierzę nie powinno mieć dostępu do legowiska przyszłej matki. Ponadto, zgodnie z harmonogramem, zwierzę powinno otrzymać szczepionka i nie należy odkładać tych wydarzeń.