Wielotorbielowatość nerek u kotów: objawy, leczenie i zapobieganie

Jednym z najważniejszych układów organizmu zwierzęcia lub człowieka jest wydalanie. Jest to całkiem uzasadnione, ponieważ z powodu nerek i innych narządów tej sieci wiele toksycznych produktów jest wydalanych poza organizm. Wszelkie choroby w tym obszarze są bardzo niebezpieczne. Właśnie z tej „opery” wywodzi się policystyczna choroba nerek występująca w praktyce weterynaryjnej u kotów. Tę chorobę należy leczyć natychmiast, bezzwłocznie..

Podstawowe informacje i czynniki predysponujące

Co to jest? Tak nazywa się zjawisko, w którym większość miąższu nerek zastępuje liczne cysty. Wywierają znaczny nacisk na narząd, co stopniowo prowadzi do spadku jego funkcjonalności, nerczyc i jadeit. Czasami sprawa kończy się stwardnieniem nerek. Torbiel to rodzaj „bańki”, której zawartość może być cieczą lub gęstą substancją. Torbiele nerkowe mogą rozwijać się zarówno w miejscu nefronów, jak iw kanalikach nerkowych. Co dziwne, ale prawie we wszystkich przypadkach dotyczy to obu narządów..

Chociaż choroba policystyczna zwykle nie prowadzi do natychmiastowej śmierci zwierzęcia, należy ją leczyć natychmiast po jej wykryciu. Faktem jest, że może prowadzić do posocznicy, cysty predysponują organizm do wtórnych infekcji bakteryjnych, a nie należy zapominać o ciężkim zatruciu (z powodu utraty funkcji nerek). Wszystkie rasy kotów są chore, niezależnie od płci, wieku, stanu fizjologicznego, ale zdarzają się odmiany bardziej predysponowane. Znacznie częściej na tę patologię cierpią koty perskie, himalajskie i szkockie..

Ogólnie rzecz biorąc, policystyczna choroba nerek u kotów perskich i opartych na nich mieszańców jest zjawiskiem prawie uniwersalnym. Nierzadko zdarza się, że kot w wieku od trzech do pięciu lat praktycznie nie ma nerek w normalnym znaczeniu tego słowa. Niestety im bardziej rasowe zwierzę, tym większe zagrożenie dla jego życia i zdrowia. Tak więc policystyczna choroba nerek u kotów brytyjskich występuje nieco rzadziej niż u persów. Jednak nie jest to zaskakujące: „Brytyjczycy” to ich krewni ...

Jakie są przyczyny tej patologii? Po pierwsze, jest to zaburzenie dziedziczne, charakterystyczne, jak już powiedzieliśmy, dla tych samych Persów. Niestety, nie zidentyfikowano jeszcze innych czynników stymulujących rozwój cyst. Można jedynie przypuszczać, że czynniki dziedziczne i choroby gruczołów dokrewnych również odgrywają ważną rolę w tym procesie. W szczególności naukowcy uważają, że parathormon i wazopresyna stymulują rozwój cyst. Ponownie, obie te substancje są całkowicie fizjologiczne, bez nich normalne funkcjonowanie organizmu jest niemożliwe. Trudno powiedzieć, w jakich warunkach mogą powodować rozwój cyst..

Objawy i diagnostyka

Jakie są objawy tej patologii? Niestety, zdefiniowanie tego na początkowych etapach jest prawie niemożliwe. Dopóki narośle nie staną się zbyt duże, powodując ból i powiększenie jamy brzusznej, nie można zauważyć nic nadzwyczajnego. Większość zwierząt początkowo nie wykazuje żadnych objawów klinicznych. Niestety, kiedy cysty można wykryć przez proste badanie palpacyjne jamy brzusznej, uratowanie zwierzęcia jest prawie niemożliwe. W tej chwili jedno imię pozostaje z nerek, a narządy nie mogą normalnie pełnić swojej funkcji.

Czasami u kota obserwuje się krwiomocz. W przypadku choroby policystycznej oznacza to rozwinięty etap choroby i silny ucisk na narząd, który spowodował pojawienie się krwi w moczu (jeśli ktoś nie wie, to krwiomocz to krew w moczu). Oczywiście tego objawu trudno nazwać niczym szczególnym, ponieważ może wskazywać na jakąś chorobę pasożytniczą krwi lub leptospiroza.

Niebezpieczeństwo tej patologii polega na tym, że cysty często nie powodują żadnej bolesnej reakcji, dlatego kot pozostaje spokojny, jego zachowanie w żaden sposób się nie zmienia. Doświadczeni weterynarze mogą podejrzewać, że coś jest nie tak na podstawie badań moczu i głębokiego badania palpacyjnego brzucha. W celu potwierdzenia diagnozy można wykonać biopsję, która m.in. określi dokładny charakter cyst i ich zagrożenie dla życia kota. Ultradźwięki są niezwykle ważne, dzięki którym nowotwory można nie tylko wyraźnie zobaczyć, ale także określić stopień uszkodzenia nerek.

Często próbki tkanek pobrane podczas biopsji są wykorzystywane do zaszczepienia na pożywkach: w ten sposób można wykluczyć lub odrzucić obecność wtórnej infekcji bakteryjnej i natychmiast określić najbardziej odpowiedni środek przeciwbakteryjny, który pomoże w tym przypadku. Nadciśnienie tętnicze lub wysokie ciśnienie krwi - subtelny, ale wciąż objaw problemów z nerkami.

Ważny! W niektórych przypadkach cysty mogą przerodzić się w nowotwory złośliwe, więc i tak konieczna jest biopsja.

Terapia

Jakie jest tam leczenie? Nie chciałbym denerwować właścicieli chorych kotów, ale po prostu nie ma terapii w 100% skutecznej. Na początkowych etapach interwencja chirurgiczna może być skuteczna, gdy dotknięty obszar narządu jest po prostu wycinany wraz z torbiel. Jeśli choroba już działa (podobnie jak Persowie), nie ma sensu wykonywać operacji: łatwiej będzie całkowicie odciąć obie nerki niż spróbować usunąć z nich wiele nowotworów. Ponadto do tego czasu z samej tkanki nerkowej pozostaje tylko mocno sklerotyzowana błona, więc w tym przypadku jedynym wyjściem jest terapia lekowa, która pozwala przedłużyć życie twojego zwierzaka. A jak długo kot będzie żył z tą chorobą w zasadzie? Wszystko zależy od zaniedbania przypadku, wieku i stanu fizjologicznego, dlatego trudno udzielić dokładnej odpowiedzi. Termin ten waha się od kilku miesięcy (z ciężką niewydolnością nerek) do kilku lat.

Terapia ma na celu poprawę jakości życia chorego kota oraz wyrównanie skutków negatywnych procesów zachodzących w nerkach. Jeśli cysty są duże i wywierają silny nacisk na narząd, okresowo usuwa się z nich płyn za pomocą długiej igły. W przypadku, gdy choroba jest spowodowana działaniem bakteryjnego czynnika zakaźnego, zwierzęciu przepisuje się antybiotyki, uprzednio przebadane pod kątem skuteczności. Oto jak leczyć policystyczną chorobę.

Koty z tą diagnozą przynajmniej raz w miesiącu powinny być badane w klinice weterynaryjnej: w ten sposób z czasem można zauważyć pogorszenie procesu, początek infekcji bakteryjnej. Przy okazji, jakie są rokowania dla tej choroby? Z nieobecnością septyczne uszkodzenie i małych torbieli rokowanie krótkoterminowe jest korzystne (przy leczeniu wspomagającym). Jeśli przewidujemy dalsze losy chorego zwierzęcia, wtedy brany jest pod uwagę stan dotkniętych narządów, obecność lub brak objawów niewydolności nerek. Zwykle jest ostrożny lub nieprzychylny..

Profilaktyka, warunki trzymania chorego zwierzęcia

Ponieważ dokładna przyczyna policystycznej choroby nerek nie jest znana, nie ma również środków zapobiegawczych, które mogłyby zakłócać jej rozwój. Hodowcy od dawna próbują rozwiązać ten problem, wybierając do rozrodu tylko „czyste” zwierzęta, ale ... Z uwagi na to, że co najmniej 40% populacji Persów jest dotkniętych tą patologią, zajmie to bardzo dużo czasu. Ponadto selektywna hodowla może zmniejszyć różnorodność genetyczną, zwiększając i tak już znaczną liczbę niepożądanych defektów charakterystycznych dla tej rasy. Dlatego wszystkim właścicielom kotów perskich i brytyjskich można zalecić częstsze odwiedzanie weterynarzy w celu pełnego, kompleksowego zbadania swoich zwierząt..

Właściwa dieta może poprawić jakość życia Twojego zwierzaka. Zgodność jest niezwykle ważna. Eksperci zalecają stosowanie specjalistycznych pasz leczniczych (Hills i tym podobne). Jeśli to niemożliwe - lekki pokarm (najlepiej buliony), kotowi nie należy podawać tłustego, zbyt wysokokalorycznego pokarmu. Wskazane jest całkowite wykluczenie ryb z mięsa - dobrego kurczaka (gotowanego). Zwierzę powinno mieć zawsze nieograniczony dostęp do czystej wody pitnej. Jeśli kot pije mało, zaleca się przeniesienie go do puszki leczniczej.