Kot perski: opis, cena, opieka

perski koty zostały po raz pierwszy wyhodowane na początku XVII wieku. Ta rasa kotów jest jedną z najstarszych na świecie. Dzieli się na dwa typy:

• ekstremalne - koty z małymi zadartymi nosami (popularne w Stanach Zjednoczonych);
• klasyczne - koty o stosunkowo długim i zadartym nosie (popularne w Europie).

Jeśli nie jesteś obojętny na koty perskie i chcesz kupić ten puszysty cud, oferujemy pełny i szczegółowy opis rasy..

Opis rasy

Ciało Persów jest duże i średniej wielkości, krótkie z masywną głową, współmierną do ciała. Powalony okrągły brzuch, duży i jednocześnie krótki tył z dużą klatką piersiową. Dobrze ukształtowana muskulatura. Długość kota waha się od 40-50 centymetrów.Kot perski ma wiele kolorów, dlatego rasa została podzielona na odmiany, których jest około stu.

Dla wygody koty podzielono na następujące kategorie kolorystyczne:

• dymny;
• Równina;
• zacieniony;
• częściowo pomalowany;
• punkt koloru (kolor syjamski).

Uszy są małe, lekko zaokrąglone na brzegach. Wewnętrzna strona jest pokryta kosmkami, więc ucho nie wygląda na otwarte.

Sierść jest długa i bardzo gruba, miękka w dotyku. Największe nagromadzenie włosów koncentruje się na klatce piersiowej, może osiągnąć nawet 20 cm długości.

Kot ma duże okrągłe oczy z lekkim błyskiem. Kolor zależy od umaszczenia (jaki ma kolor, tym odcieniem będą oczy).

Pers jest właścicielem krótkich i grubych łap, zaokrąglonych, z wełnianymi kępkami między palcami.Ogon jest krótki, puszysty, końcówka lekko podkręcona.

Persowie to bardzo duże zwierzęta. Waga samca sięga ośmiu kilogramów, a samicy - od pięciu do sześciu kilogramów.

Długość życia kotów perskich zależy od środowiska życia:

• jeśli kot mieszka w domu, może żyć od 12 do 15 lat;
• jeśli kot żyje na dworze, żyje średnio 4 lata.

Dorosłe koty są bardzo spokojne, małe kocięta są bardziej zabawne i wymagają od siebie dodatkowej uwagi.

Warunki zatrzymania

Kot perski jest zwierzęciem domowym i niedostosowanym. Potrzebuje specjalnej opieki i konserwacji.Zwierzę musi być bezpieczne: uczyń dom jak najbardziej komfortowym, wyjmij wszystkie słoiki z lekarstwami (zwłaszcza pigułki), schowaj chemikalia do czyszczenia domu. Zamknij okna i kominki, aby zwierzak nie wypadł ani nie spalił się.

Suszarki i pralki są wstępnie sprawdzane, ponieważ Persowie uwielbiają zasypiać w takich miejscach..

Puszyste zwierzaki są bardzo żarłoczne, nierzadko wskakują na kuchenkę w poszukiwaniu uczty i poparzają się. Dlatego staraj się wyjąć wszystko z pieca i przykryć specjalną pokrywką, a także nie opuszczaj pieca podczas gotowania na dużą odległość..

Użyj ograniczników drzwi, aby zapobiec obrażeniom kota w przypadku przeciągu.

Pamiętaj, te koty są bardzo zaciekawione, spróbują wszystkiego, co napotkają na swojej drodze, a nawet zostawienie szycia na igłach będzie warte ich uwagi. Właściciele tych czworonogów porównują je z dziećmi, muszą próbować wszystkiego, wszędzie skakać i sprawdzać każdy szczegół wnętrza.

Wybór kociaka

Od czasów starożytnych kot perski był ulubieńcem rodzin królewskich, ponieważ rasa była wyjątkowa i nieliczna. Po długim czasie tylko zamożne, arystokratyczne rodziny miały puszystego zwierzaka. Proste domy nie mogły sobie pozwolić na taki luksus.

W dzisiejszych czasach każdy może kupić perski cud z zadartym nosem. Cena Persów jest zupełnie inna w zależności od miejsca zakupu Koteczek (z rąk lub w pokoju dziecinnym).

Według sondaży popularność rasy ostatnio spadła. Ale ile osób nie mówi o tańszych alternatywach, ale kot perski nadal kosztuje średnio od 300 do 800 dolarów.

Tańszą opcję można znaleźć w Internecie. Ale w tym przypadku kotek nie może być rasowy ani z chorobami genetycznymi. W żłobku ceny są wyższe, ale pewność zakupu gwarantowana, podadzą rodowód i opowiedzą o każdym z rodziców maluszka.

Zasady opieki

Koty perskie są bardzo wybredne, jeśli chodzi o pielęgnację, którą należy wykonywać codziennie. Pamiętaj, że w domu mieszkają znacznie dłużej. Przeanalizujmy, ile wysiłku wymaga utrzymanie zwierzaka w czystości i porządku..

Niezbędne przedmioty i akcesoria

Dla Persów wskazane jest wybranie misek ceramicznych, znacznie mniej odpowiednie są aluminium i plastik. Na przykład plastikowe miski na jedzenie gromadzą w nich brud, a kot może zachorować. Wybierz miskę, która jest szeroka i wygodna dla Twojego kota. Płaski kufa uniemożliwi mu jedzenie z małej lub wąskiej miski.

Zabawki dla kociąt powinny być urozmaicone, na początek może być kilka (3-4 sztuki).

Dorosły kot perski również uwielbia igraszki z zabawkami, mimo swojego spokojnego charakteru..Bardzo ważne są również domy, umieszczają po jednym w każdym pokoju, pożądane jest, aby różniły się funkcjonalnością. Np. Jeden zamknięty domek przeznaczony jest na wypoczynek kociaka, drugi w formie dwupiętrowego domku do zabaw, a trzeci w postaci legowiska lub dywanika do oglądania właścicieli.

Koniecznie kup dla swojego kota smycz i obrożę do chodzenia. Obroża powinna swobodnie leżeć na twojej szyi, uwierz mi, Pers nie ucieknie od ciebie, najważniejsze dla niego jest czuć się bezpiecznie.

Kąpiel, szczotkowanie i inne zabiegi

Kot perski świetnie nadaje się do zabiegów w salonie. W opisie rasy wspomniano, że jest spokojna i wytrwała. Bez wad charakteru kot doskonale znosi różne kąpiele i szczotkowanie..

Kąpią zwierzę raz w miesiącu, jeśli Twój kot jest przeznaczony do celów wystawowych, zabieg wykonuj raz w tygodniu.Po kąpieli osusz zwierzę grzebieniem i suszarką do włosów. Persowie potrzebują starannej pielęgnacji. Codziennie pudrowany specjalnymi środkami, a następnie czesany tak, aby nie tworzyły się maty, a także aby uniknąć problemów dermatologicznych.

Aby kot przyzwyczaił się do procedury czesania i jednocześnie nie odczuwał stresu, uczy się tego dziecko. uwodzenie od półtora miesiąca życia.

Koty perskie mają problemy z łzawieniem, staraj się wycierać oczy kilka razy dziennie wacikiem zamoczonym w ciepłej wodzie. Używają również leku "Diamentowe Oczy" lub specjalnego białego proszku (zmniejsza łzawienie, sprawia, że ​​łzy stają się białe) dla kotów..

Uszy należy czyścić raz w tygodniu wacikiem.

jedzenie

Koty perskie nie mogą pochwalić się wszystkożernością, niektóre pokarmy są im surowo zabronione, a wiele z nich można karmić bardzo rzadko.

Niedozwolona żywność obejmuje:

• kości (dowolne - ryby, mięso);
• wysokotłuszczowe produkty mleczne (śmietana, śmietana, masło);
• tłuste mięso;
• niektóre produkty pochodzenia roślinnego (ziemniaki, bakłażany, grzyby itp.);
• wyroby cukiernicze (ciasta, czekolada);
• pieczywo;
• przyprawy (pieprz, sól).

Persów nie karmić wyłącznie jedzeniem: po pierwsze mogą się do niego przyzwyczaić i nic innego nie zjedzą, a po drugie może to wpłynąć na stan ich sierści, nie będzie gęsta i jedwabista.

Połącz karmę suchą i płynną, aby zapewnić prawidłowe karmienie. Karm swoje koty świeżą karmą w temperaturze pokojowej.

Pokarmy, które powinny znaleźć się w diecie kota perskiego:

• surowe mięso (wołowina, mięso królicze);
• gotowany kurczak (bez kości);
• ryby morskie (nietłuste);
• warzywa;
• niskotłuszczowe produkty mleczne.

Używaj pasz od jednej firmy, wysokiej jakości producentów. Karm kota kilka razy dziennie, zużywając łącznie do 100 g karmy (dla kota dorosłego).

Trening i edukacja

Kot perski ze względu na swój doskonały charakter uznawany jest za łatwy do wyszkolenia. Pierwsze polecenia powinny być słowami zakazu, do treningu używaj klaskania dłońmi, aby kot zrozumiał, co oznacza to lub inne polecenie.

Aby kociak chodził po kuwecie, umieść go w ustronnym miejscu i upewnij się, że kotek ma łatwy dostęp do kuwety. Przez pierwsze tygodnie obserwuj dziecko, będzie miauczało, szukał miejsca dla siebie lub gryzmolił podłogę.Jeśli zauważysz, że kot to robi, zabierz go do kuwety (poczekaj, aż pójdzie do toalety). Wykonuj tę procedurę tak często, jak to możliwe, aż kociak przyzwyczai się do chodzenia po kuwecie..

Zdrowie

Uważa się, że Persowie mają dobry stan zdrowia dzięki odpowiedniej opiece, żywieniu i corocznym szczepieniom.

Ale Persowie mają również wiele chorób dziedzicznych, z którymi walka wymaga natychmiastowej interwencji chirurgicznej:

• policystyczna choroba nerek (obecność ubytków w strukturze nerek) - stwierdzana u kotów w wieku od 3 do 10 lat;
• postępujący zanik siatkówki (pogorszenie wzroku, ślepota) - źrenice znacznie się rozszerzają u kotów;
• kamienie w pęcherzu - pojawiają się w każdym wieku. Oznaką choroby kota może być krew w moczu, częste oddawanie moczu, rozpryskiwanie się moczu itp .;
• kardiomiopatia przerostowa (choroby serca, niewydolność serca) - występuje od 6 miesięcy do 16 lat, znacznie częściej chorują mężczyźni. Duszność, odmowa ćwiczeń (chodzenie, nauka), paraliż kończyn, anoreksja mogą być objawami choroby;
• zapalenie pęcherza moczowego (zapalenie pęcherza moczowego) - objawem zapalenia pęcherza u kotów mogą być częste wizyty w toalecie, zmiany koloru lub tekstury moczu, ból brzucha (po dotknięciu kot gwałtownie ucieka lub zadrapania);
• problemy z wątrobą.

Ze względu na nieregularny kształt czaszki i nosa Persowie mają problemy z drogami oddechowymi, mogą chrapać we śnie.

Specjalny kształt czaszki jest przyczyną powstawania kamienia nazębnego i wad zgryzu u kotów.

Aby uniknąć niepożądanych problemów z kotem, przed zakupem zapoznaj się z jego rodowodem. W takim przypadku ryzyko choroby jest znacznie zmniejszone..

Skontaktuj się z lekarzem weterynarii przynajmniej raz na 2-3 miesiące. Tylko przy takiej opiece oczekiwana długość życia kota perskiego będzie wysoka..

Koty perskie to „żywe zabawki”, które nie mogą żyć poza domem. Są oddani, spokojni, nie lubią samotności, a obecność właściciela jest dla nich bardzo ważna. Ta rasa cieszy się uroczą buzią, figlarnością i niezwykłym usposobieniem..

Kochają i są o niego zazdrośni, chociaż mogą nie okazywać swojej miłości tak jak inne koty. Persowie są puszystymi, kochającymi flegmatycznymi ludźmi i na tym polega ich cały urok i wyjątkowość.