Bambino - szczegółowo o rasie kotów (+ zdjęcia i wideo)

Miniaturowe koty zawsze wywoływały u ludzi szczególny podziw. Wytrwałość hodowców, którzy dali światu Munchkina - krótkonogiego kota o „normalnym” wyglądzie, ale to oczywiście nie wystarczyło. Następnym krokiem było wyhodowanie Napoleona, „zwierzęcia o krótkich nogach” o uroczym perskim wyglądzie. W 2000 roku świat czekał na kolejny szok - Bambino, nagi miniaturowy kot o krótkich nogach.

Odniesienie do historii

Narodziny pierwszego przedstawiciela rasy sięgają 2005 roku. Nie ma znaczenia, czy krycie kanadyjskiego Sfinksa i Munchkina było przypadkowe, ale w końcu na świat przyszedł nagi kociak o krótkich nogach. Właściciele hodowli HolyMoly odkupili maluszka od nieuważnych właścicieli i postanowili spróbować naprawić tę niespotykaną dotąd rasę. Pat i Stephanie Osborne nazwali niezwykłe zwierzę Dityatko, które później zostało przekształcone w nazwę rasy Bambino.

To interesujące! Bambino ma drugie imię - Gnome Cat.

Miłośnik egzotycznych zwierzaków kot Bambino jest uznawany za ekskluzywnego i drogiego, jednak niezwykłe zwierzęta mają przed sobą długą drogę. Nawiasem mówiąc, nie ma gwarancji, że rasa zostanie rozpoznana. Uzyskanie statusu eksperymentalnego od TICA (International Cat Association) w 2006 roku jest trochę sprzeczne z logiką, ponieważ zasady stowarzyszenia zabraniają krzyżowania się kanadyjskich Sfinksów i Munchkinsów.

Przodkowie Bambino to hybrydy i nosiciele zmutowanych genów, a jak wiadomo, wieloletnia praca hodowlana nie wzmacnia puli genów. Rasa jest tak młoda, że ​​ekspertom trudno jest zidentyfikować, a tym bardziej uzasadnić wady genetyczne zwierząt. Większość rozwiniętych krajów europejskich, w których istnieje system dobrostanu zwierząt pracujących, nie akceptuje krzyżowania się i celowego krzyżowania zwierząt. W Niemczech krycie ras mieszańcowych jest uważane za przestępstwo i okrucieństwo wobec zwierząt..

W rzeczywistości rasa miała dobry start dzięki rosyjskiej hodowli Baby Moon. Publiczna krytyka i trudności w pracach hodowlanych doprowadziły do ​​spadku aktywności hodowców amerykańskich, dlatego za najliczniejsze uważa się stado Bambino w Rosji..

Uwaga! Mińsk to także nierozpoznana rasa kotów amerykańskich, uważana za „odpowiednik” rasy Bambino, ale nie za jej odmianę. Oprócz kanadyjskich Sfinksów i Munchkinsów, w pracach hodowlanych uczestniczyły koty Devon Rex i Birmańskie, co doprowadziło do pojawienia się lekkiej sierści na łapach, głowie i ogonie.

Wygląd

Bambinosy przejęły najbardziej egzotyczne cechy od swoich przodków - nagą skórę Sfinksów i skrócone nogi Munchkinów. Bambino kojarzone jest z kotem jamnikowym i rzeczywiście, patrząc na zdjęcia zwierząt, przyciąga wzrok wydłużone ciało na tle krótkich nóg. Nawiasem mówiąc, gen krótkiej nogi wpływa tylko na kość od kolana do stawu skokowego, ramiona i nadgarstki kota mają standardowe proporcjonalne wymiary.

Uwaga! Gen krótkich łap jest recesywny, co prowadzi do narodzin Bambino o standardowej długości łapy w tym samym miocie z „małymi karłowatymi”. Kocięta długonogie są uznawane za kocięta rasowe i uczestniczą w pracach hodowlanych.

Nowonarodzone kocięta mają dużą liczbę fałd, z których część wygładza się w wieku 1–2 lat. Podobnie jak kanadyjskie sfinksy, całkowicie gładka skóra jest uważana za wadę, jednak duża liczba fałd ograniczających ruch nie jest mile widziana.

Norma eksperymentalna Bambino nie jest ostateczna, to tylko wybór charakterystycznych cech:

• Ciało - mocny, muskularny, wydłużony, owalny. Klatka piersiowa i zad wydatne, zaokrąglone, równej szerokości. Brzuch jest wyraźny, w kształcie gruszki. Kość średnia do szerokiej, wadą jest otyłość. Waga dorosłego zwierzaka nie przekracza 4 kilogramów.
• Łapy - krótki, mocny z dobrze rozwiniętym pędzlem i pazurami. Palce wydłużone, zgrabne, w przeciwieństwie do Sfinksa kanadyjskiego opuszki zwyczajne.
• Ogon - długie, ruchome, cienkie, szpiczaste, równe odległości od łopatek do zadu.
• Głowa - klinowaty, z wysokimi kośćmi policzkowymi i schowanymi poduszeczkami wąsów. Czoło jest płaskie, szerokie, muszą być fałdy skórne. Podbródek duży, szeroki, w jednej linii pionowej z opuszką nosa.
• Uszy - duże lub bardzo duże, stojące. Ustawiony harmonijnie, jak kanadyjski sfinks, ani wysoko, ani nisko. Zewnętrzna część ucha u nasady pokrywa się z kącikami oczu.
• Nos - szeroka, z niewielkim dołeczkiem na styku grzbietu nosa z czołem.
• Oczy - duże, szeroko rozstawione. Cięcie cytryny. Oczy są lekko rozszerzone w kierunku uszu.
• Skórzany - złożone, grube, elastyczne, całkowicie nagie lub pokryte niewielką ilością puchu. Na brzuchu znajduje się warstwa tłuszczowa.

Uwaga! Bambino można nazwać kociakiem urodzonym nie wcześniej niż 3 pokolenia po kryciu kanadyjskiego Sfinksa i Munchkina.

Obecność krótkich, przezroczystych włosków sprawia, że ​​skóra jest welurowa w dotyku. Ponadto średnia temperatura ciała jest utrzymywana w granicach 39 °, więc koty wydają się kontrastowo gorące. Normy dopuszczają dowolną pigmentację koloru skóry i tęczówek, jednak kolor oczu powinien być monotonny, kontrastowy i harmonijny.

Charakter i wychowanie

Rasa kotów Bambino ma tylko przybliżony opis charakteru. Idealnie byłoby, gdyby Babineau miał spokojny i przyjazny temperament. Bazując na opiniach uznanych właścicieli i hodowców, zwierzęta domowe nie różnią się agresją i nie mają instynktów łowieckich, dlatego szybko dogadują się z innymi zwierzętami, ptakami, a nawet gryzoniami..

Po osiągnięciu 6 miesiąca życia dziecko staje się w pełni uspołecznione, ale dojrzewanie moralne trwa do 3 roku życia. Główną cechą jest orientacja człowieka, ale nie w takim samym stopniu, jak u kanadyjskiego Sfinksa. Bambino bardzo kocha wszystkich członków rodziny, ale wyróżnia lidera. Zwierzęta z trudem znoszą rozłąkę z właścicielem, jednak chętnie dołączą do Ciebie na wycieczkę lub spacer. Pamiętaj, że Bambino pozbawione jest podstawowych narzędzi survivalowych i na ulicy szybko zginie. Nie chodź po oddziale bez smyczy, nawet po osobistej działce w ogrodzie.

Krótkie nogi nie są przeszkodą w aktywności. Bambinos uwielbia biegać, wspinać się, może skakać (choć nisko) i siedzieć na tylnych łapach w pozie wiewiórki. Zabawki i kompleksy dla kotów, wspólny wypoczynek i rozrywka, podróże dowolnym środkiem transportu, wystawy i przyjazdy gości są odbierane z zachwytem.

Konserwacja i pielęgnacja

Bambinosy wymagają starannej pielęgnacji skóry. Pomimo braku sierści, gruczoły łojowe zwierząt pracują w „trybie normalnym”, przez co bezwłose koty się pocą. Wydzieliny skórne mieszają się z kurzem i tworzą płytkę nazębną. W przypadku zaburzeń hormonalnych lub niewłaściwego odżywiania wydzieliny gruczołów łojowych nabierają nieprzyjemnego piżmowego zapachu i ciemnego koloru. Bambinosy nie lubią wody, trzeba wytrwale uczyć zwierzę pływania od wczesnego dzieciństwa. Uszy i oczy wymagają regularnego pocierania, co najmniej 3 razy w tygodniu.

Zwierzę potrzebuje ściśle zbilansowanej i wzbogaconej diety. Rodzaj żywienia każdego Bambino to kwestia indywidualna, hipotetycznie zwierzęta dobrze przystosowują się zarówno do pasz przemysłowych, jak i do naturalnej diety. Pamiętaj, że pomimo swoich niewielkich rozmiarów zwierzęta mają nadpobudliwy metabolizm, czyli jedzą więcej niż „standardowe” koty.

Właściciel każdego „nagiego” musi zrozumieć, że skóra zwierzęcia pozbawiona jest ochrony. Bambino może poparzyć się na słońcu, poparzyć śpiąc w pobliżu grzejnika, przechłodzić się przy najmniejszym przeciągu.

Ważny! Ubrania i ciepłe, głębokie Leżak Nie jest kaprysem ani ozdobą, ale koniecznością.

Zdrowie

Jedna rasa, która łączy w sobie 2 zmutowane geny, jest „bombą zegarową”, kwestia dotyczy tylko czasu. Za każdą „trudną” pracę hodowlaną zwierzęta płacą zdrowiem.

Chociaż „choroby rasowe” nie są oficjalnie nazywane, oczywistych nie da się ukryć:

• Wydłużony kształt ciała i krótkie nogi są czynnikiem rozwojowym dysplazje staw biodrowy.
• Osoby z nieprawidłowo rozwiniętą miednicą i załamanymi ogonami są odrzucane z hodowli, co oznacza możliwość urodzenia wadliwych kociąt.
• Zapalenie skóry - stały problem bezwłosych kotów.
• Tendencja do rozwoju nowotworów złośliwych z powodu pustych wycieków jest częstym zjawiskiem u bezwłosych kotów. W celach profilaktycznych wszystkie zwierzęta niehodowlane wysterylizowany przed nadejściem pierwszego upału seksualnego.