Kot kartezjański lub kot `chartreuse`: wszystko o rasie

Patrząc na tego pięknego kota o delikatnych niebieskich włosach i mądrym spojrzeniu w kolorze miedzi, wielu powie, że przed nimi jest prawdziwy Brytyjczyk. Tak, naprawdę wygląda jak Brytyjczyk, ale nadal nim nie jest. Kot kartezjański, lub jak to się nazywa, kot "chartreuse", - to jest prawdziwa Francuzka.

O historii powstania rasy kotów "chartreuse"

Mimo arystokratycznego wyglądu kot "chartreuse" daleko od arystokraty. Tak przynajmniej mówi historia jego powstania. Oficjalnie krajem tych puszystych kotów jest Francja, dokąd podobno przywieziono je z Persji jeszcze w średniowieczu, ale korzenie zostaną omówione nieco później. Koty i koty kartezjańskie żyły w tym czasie w klasztorach i były kochane i uwielbiane przez francuskich mnichów, szkoda, że ​​nie ze względu na ich piękno i potulną naturę.

Chartreuse w tamtych czasach, można powiedzieć, że zostały poważnie wykorzystane przez ludzi. Po pierwsze, zwierzęta te nie siadały na haftowanych poduszkach, ale wykonywały swoje bezpośrednie obowiązki w klasztorach - niszczenie myszy i szczurów. Ale najgorsze jest to, że hodowano je również po to, aby uzyskać z nich smaczne mięso i dobre skóry. Takie niegrzeczne traktowanie tych uroczych, mądrych, pełnych miłości do ludzi kotów trwało od XIV do początku XIX wieku, czyli prawie 5 wieków.

Teraz trochę o korzeniach tych ogoniastych bestii. Fakt, jakie jest pochodzenie kotów "chartreuse" jest bardzo niepewna, a dziś felinolodzy wyróżniają kilka głównych wersji:

• pierwsza z nich mówi, że chartreuse jest potomkiem znanego kota syberyjskiego, który wyemigrował do Francji ze współczesnej Syrii, Turcji i Iranu, a zrobili to dzięki krzyżowcom, którym towarzyszyli w tamtych czasach w kampaniach. Przypuszczalnie rozmnażali się naturalnie z egipskimi kotami wędkarskimi i kotami Pallasa, dzięki czemu uzyskali siłę oraz zdrowie i wytrzymałość, co było ważne podczas długich podróży;
• według innej wersji kota "chartreuse" przybyli do Francji na statkach handlowych z Syrii i Afryki, a te futrzaste stworzenia wzięły swoją nazwę od francuskiego miasta Chartres, które leży nad rzeką Ayr;
• inna wersja mówi, że koty kartezjańskie były naturalnie hodowane, a ich nazwa "chartreuse" wziął od nazwy miękkiej, gęstej wełnianej tkaniny importowanej z Hiszpanii. Miękkie i grube futro tych kotów przypominało wspomnianą tkaninę.

W ten sposób, Żyły koty kartuzów na terytorium Francji i swobodnie rozmnażane aż do wybuchu I wojny światowej. Niestety, działania wojenne tamtych lat niemal całkowicie zniszczyły liczebność tych zwierząt, aw kolejnych latach naukowcy - felinolodzy musieli ciężko pracować, aby przywrócić tę rasę do życia. Jako podstawę przyjęli historyczne źródła opisujące chartreuse, ich wygląd i charakter, po czym przeprowadzono dokładną selekcję.

Aby wyhodować pożądaną rasę, naukowcy wzięli koty rasowe, bez żadnych zanieczyszczeń, czyli takie, które były w 100% zgodne ze standardami. Szukano ich wszędzie, nawet wzięte z ulic i klasztorów. W efekcie udało nam się uzyskać pożądany efekt iw 1928 roku rasa została zaprezentowana na wystawie kotów. W 1934 roku przyjęto główny wzorzec tej rasy..

Potem nadeszła druga wojna światowa i znowu niebieski francuski kot był na skraju wyginięcia. W tym czasie pozostało tylko kilka osobników, które były utrzymywane wyłącznie przez hodowców. Później, w latach 70. koty tej rasy zostały przewiezione do Stanów Zjednoczonych, gdzie zaczęli je hodować miejscowi felinolodzy. Dziś w Ameryce Północnej można znaleźć najbardziej rasowych przedstawicieli tej rasy..

A jednak bardziej powszechną nazwą tych zwierząt jest kot kartezjański. Tak, a nie inaczej, słynny francuski mąż stanu, generał, francuski prezydent Charles de Gaulle, którego podopieczny nazywał się Gribli, oraz słynny francuski pisarz nazywali swoje zwierzęta Sidonie-Gabriel Colette. Te znane osobistości bardzo lubiły swoich Kartezjanów za ich bezgraniczne oddanie i miłość. Jest też wzmianka o tym cudownym kocie w sztuce z 1747 r., Kiedy to francuski artysta Jean Baptiste Perronneau przedstawił na swoim obrazie kota kartezjańskiego (był to portret arystokraty trzymającej zwierzaka) na rękach).

Wyhoduj dzisiaj "chartreuse" uważany za oficjalnego i podniesiony do odrębnego statusu jako odrębny francuski kot tubylczy Chartreux. Jest to uznawane przez organizacje takie jak Cat Fanciers Association., Międzynarodowa Federacja Kotów, Cat Fanciers Federation, American Cat Fanciers Association i International Cat Association. Ze względu na to, że chartreuse jest bardzo podobny do kota brytyjskiego niebieskiego, rasa francuska nie została uznana tylko przez British Cat Association, ponieważ ten fakt jest bardziej niekorzystny dla tego ostatniego.

Rasa kotów Chartreuse: opis wyglądu i charakteru

Jak wspomniano wcześniej, chartreuse można pomylić z Brytyjczykiem. Ale doświadczeni hodowcy i po prostu wielcy miłośnicy kotów zawsze będą w stanie odróżnić się od siebie wyglądem i charakterem..

O pojawieniu się chartreuse

Pomimo grubego błękitu futro i okrągła twarz, podobnie jak brytyjski, chartreuse, mają jednak swoje własne cechy:

• Przede wszystkim warto zwrócić uwagę na kształt głowy: w kolorze szarym jest trapezowy i szeroki. Wydłużona głowa jest uważana za wadę;
• drugą cechą wyróżniającą jest nos. U tych kotów i kotów jest prosty i szeroki, ale najważniejszy jest nos, który zawsze ma wyłącznie szary kolor. Różowy lub czarny płatek jest bezpośrednim dowodem obecności zanieczyszczeń w dynastii zwierzęcia;
• uszy są średniej wielkości, wysoko osadzone i lekko nachylone do przodu, a ich końce zaokrąglone;
• oczy takich fok są zawsze duże i okrągłe, blisko osadzone. Po urodzeniu kotek tej rasy ma szaro-niebieską tęczówkę i jest to normalne. Gdy dorośnie, jego oczy zaczną nabierać tego samego koloru - miedzianego lub żółtego;
• szyja chartreuse jest bardzo skrócona, płynnie przechodzi w mocny staw barkowy i klatkę piersiową;
• szkielet zwierzęcia jest mocny, muskulatura rozwinięta, a wielkość całego ciała przeciętna (wysokość w kłębie sięga 30 cm);
• nogi są zawsze proste i zaokrąglone, ale tylne nogi są zawsze masywniejsze niż przednie;

Ważne wyjaśnienie! Kot Chartreuse ma nie tylko niebieskie futro, ale także niebieskie opuszki palców! Jeśli kolor poduszek różni się w innym odcieniu, najprawdopodobniej zwierzę nie jest rasowe.

• ogon chartreuse nie jest puszysty, ma średnią długość i jest zawsze proporcjonalny do ciała zwierzęcia i zaokrąglony na końcu;
• średnia waga kota wynosi 6-7 kg, ale koty chartreuse są nieco mniejsze: ich waga wynosi 4-5 kg;
• dojrzewanie samic przebiega szybciej: w wieku 3 lat kociak zamienia się w dorosłego kota. Z samcami jest inaczej: stają się w pełni dorosłymi kotami dopiero w wieku 5 lat;
• i o kolorze, gdzie istnieje pewna paleta, od niebieskiego po lawendowy. Ogólnie rzecz biorąc, rasa kotów chartreuse dopuszcza takie odcienie, jak szary, szaro-niebieski, niebieski, liliowy. Najbardziej preferowany kolor to jasnoniebiesko-szary. To samo futro tych przedstawicieli rodziny kotów jest zawsze krótkie i ma gęsty puszysty podszerstek o ciemniejszym odcieniu. Jednak w przeciwieństwie do przedstawicieli Wielkiej Brytanii, Francuzi mają nieco dłuższy płaszcz..

Kolejne ważne wyjaśnienie: właścicieli nie należy onieśmielać, jeśli ich rasowe zwierzaki przynoszą kocięta z tak zwanymi pręgami, czyli ledwo widocznymi pręgami na futrze. Taka chwila jest również normą, a gdy dorosną, dzieci zaczną nabierać jednolitego koloru..

O charakterze

Hodowcy kotów Chartreuse i po prostu miłośnicy tej rasy mówią o naturze tych zwierząt bardzo różnorodnie, ale wszystkie ich opinie łączy jedno: te zwierzęta są lojalne i bardzo, bardzo zazdrosne. Są bardzo przywiązani do swoich właścicieli i mają trudności z konkurowaniem z innymi zwierzętami. Kolejna opinia ogólna - Chartreuse nie dręczy.

Te francuskie piękności znoszą zmianę scenerii, łatwo dostosowują się do nowego miejsca zamieszkania, dzięki czemu nie będzie problemów z przeprowadzką lub po prostu zmianą terenu rekreacyjnego.

Inną charakterystyczną cechą tej rasy jest jej cisza. Tak, ten żółtooki Francuz nie będzie dręczył domu swoją gadatliwością ani miłością do serenad. Rzadko można usłyszeć od nich cichy i cienki "miauczeć", ale naprawdę lubią mruczeć. Mruczą głośno, zwłaszcza gdy jesteś w dobrym nastroju.

Pomimo swojego silnego przywiązania do właściciela chartreuse nigdy nie będzie czuł się samotny podczas godzin nieobecności osoby. Najważniejsze to zostawić kotu kilka zabawek, żeby miał coś do zrobienia. I jeszcze jedno: przedstawiciele tej rasy zawsze określają swoje miejsce w domu i nie pozwolą komuś go zajmować, nawet jeśli jest to ukochany i uwielbiany z całego serca właściciel. Francuski mruczenie będzie walczył o swoje miejsce i na pewno wygra tę bitwę.

Dzięki ciepłemu futrze czartreuse będzie czuć się komfortowo, nawet jeśli na zewnątrz jest ostra zima. Nawet jeśli w ostrą zimę chce pospacerować na świeżym powietrzu.

Zdrowie Chartreuse

Francuski Chartreuse jest rasą selektywną, dlatego niektóre choroby są mu nieodłączne, na przykład z powodu silnej i masywnej budowy zwierzęta te mogą mieć problemy ze stawami. Jeśli ciche dziecko zaczęło często wydawać głos podobny do płaczu, a także chować się w ciemnych zakamarkach, to znaczy, że coś go boli, i najlepiej zabrać zwierzaka do lekarza weterynarii.

Właścicielom zaleca się również pokazanie swojego zwierzaka dentystom, ponieważ siekacze zielonożółte często mają małe i blisko siebie rozstawione siekacze. Aby uniknąć problemów z nimi w przyszłości, najlepiej je natychmiast usunąć. Ogólnie rzecz biorąc, jama ustna tego Francuza jest dość wrażliwa, dlatego należy również monitorować jej higienę. To samo dotyczy czyszczenia uszu i wizjera..

Chartreuse uwielbia jeść, a to może prowadzić do otyłości, co z kolei prowadzi do problemów z sercem i naczyniami krwionośnymi. Musisz więc prawidłowo karmić małego Francuza, co zostanie omówione poniżej..

Jak karmić chartreuse

Ogromna uwaga należy podać podstawy prawidłowego żywienia kotów tej rasy, ponieważ odgrywa ona znaczącą rolę w zdrowiu zwierzęcia.

Zakazane pokarmy obejmują wieprzowinę, solone ryby i pokarmy bogate w węglowodany..

Dozwolone jest spożywanie produktów mlecznych, wołowiny, drobiu, a nawet jaj. Z kanału należy wybierać tylko te, które mają oznaczenie. "klasa premium".

Nie koliduje z karmą chartreuse do czyszczenia przełyku z sierści, a także z porośniętą specjalną trawą dla kotów.

Jak dbać o chartreuse

Czasami będziesz musiał wykąpać swojego zwierzaka, ale powinieneś od razu zrozumieć, że jego gęsta sierść nie zmoknie od razu, i kiedy zamoknie, wysycha znacznie dłużej niż normalne koty.

Chartreuse należy okresowo czesać za pomocą szmatki: 2 razy w tygodniu to minimum, które należy zrobić. W okresie linienia (dwa razy w roku) zwierzę należy drapać codziennie.

Ponieważ francuski błękit nie jest arystokratą, ale Europejczykiem "człowiek z ludu", należy chodzić na świeżym powietrzu. Przedstawiciele tej rasy uwielbiam przebywać poza domem, poza tym ta praktyka będzie dobrym sposobem zapobiegania nadwadze. Najważniejsze jest, aby kot nie przebywał na otwartym słońcu, w przeciwnym razie jego piękne futro może wyblaknąć.

W domu chartreuse nie toleruje zamkniętych drzwi i będzie uporczywie próbował otworzyć każde z nich..

Nie powinieneś zawracać sobie głowy kupnem łóżka dla takiego członka rodziny, bo przystojny Francuz żółtooki znajdzie sobie odpowiednie miejsce, gdzie będzie codziennie odpoczywał.