Caracal to duży kot dla egzotycznych miłośników

Karakal, czyli ryś stepowy, jest drapieżnym kocim ssakiem, ale ludzie nauczyli się go oswajać. Krajowy karakal jest dość przyjazny i towarzyski. Ale właśnie dzięki połączeniu brutalnego wyglądu z potulnym charakterem stał się jednym z najbardziej pożądanych ekskluzywnych zwierzaków..

Osobliwością karakali jest to, że mogą przebywać bez wody przez długi czas, otrzymując płyn wyłącznie z pożywienia. Podobnie jak gepardy, używają wysokich drzew do przechowywania żywności. Karakale ciągną i chowają pożywienie na gałęzi, ukrywając je przed oczami innych drapieżników.

Karakale rozmnażają się przez cały rok. Samica ma do 3 partnerów w okresie zalotów. Ciąża trwa 78-81 dni, po czym rodzi się do 6 dzieci. Miesiąc po urodzeniu, kiedy dzieci zaczynają wychodzić na słońce, matka raz dziennie przenosi kocięta z jednego legowiska do drugiego. Sześć miesięcy później nastolatki opuszczą dom rodzinny i znajdą nową przystań.

Jak karakale stały się domowymi

Karakale są łatwe do oswojenia. W starożytności w niektórych krajach azjatyckich z oswojonymi karakalami polowali nawet na zające, pawie, bażanty i małe antylopy..

Polowanie na dzikie koty, w szczególności na gepardy, było bardzo popularne na Wschodzie, ale ponieważ cętkowani bracia nie byli tani, biedni ludzie łapali i hodowali rysie stepowe, które nazywano „gepardami dla biednych”. Z biegiem czasu takie polowanie stało się rzadkością, ale na chwilę zapomnieli o oswajaniu tych kotów.

Jeszcze 10-20 lat temu karakale można było znaleźć tylko na pustyniach, sawannach i ogrodach zoologicznych, ale nie w mieszkaniach i wiejskich domkach. Ponadto w naturze te koty są zagrożone. Wszystko zmieniło się w latach 80. W moskiewskim zoo urodził się karakal i zwykły miejscowy kot, przypadkowo lub celowo na wybiegu, przepiękny kociak z frędzlami na uszach i niezwykłym umaszczeniem. Chłopiec-hybryda był bezpłodny i historia mogła się na tym zakończyć, ale nie.

Oczywiście wiadomość o udanym krzyżowaniu międzygatunkowym nie przeszła przez felinologów i hodowców. W przyszłości prób wyhodowania nowej rasy było znacznie więcej. Jednocześnie rasa kotów karakalowych, a właściwie gatunek, zwróciła na siebie uwagę wielu egzotycznych fanów, którzy nie są zainteresowani hodowlą. Piękny wygląd dzikich kotów, stosunkowo niewielkie rozmiary oraz fakt, że nawet urodzone na wolności kocięta nie są źle przyzwyczajone, posłużyły za szybką popularyzację.

Nawiasem mówiąc, liczne próby kojarzenia karakali i udomowionych mułów zakończyły się sukcesem. Rasa hybrydowa jest już oficjalnie zarejestrowana i nazwana Karaket (cara (cal) + kot).

Wygląd

Przez długi czas karakale nazywano rysiami, które wyglądem przypominają. Przepiękne chwosty na uszach, rozmiar i czerwony kolor zostały zmylone. Później, ze względu na szereg cech genetycznych, podzielono je na odrębny rodzaj..

Caracalla to koty o urodzie i wdzięku prawdziwych drapieżników. Są dość duże. Wysokość w kłębie może dochodzić do 50 cm, średnia waga to 15 kg, a długość ciała około 1 metra. Budowa ciała jest mocna i muskularna. Należy zwrócić uwagę na dobrze rozwinięte tylne łapy, dzięki którym karakal może skoczyć 4 metry z miejsca.

Karakale mają krótkie, bardzo grube i szorstkie włosy z dobrze rozwiniętym podszerstkiem. Odcień koloru różni się nieznacznie w zależności od siedliska, od brązowego do prawie czerwonego, ale dolna część ciała jest zawsze jasna i ozdobiona wieloma małymi plamkami. Wokół oczu na kufie znajdują się czarne znaczenia. Małżowina uszna ozdobiona jest długimi czarnymi chwostami, az tyłu pokryta jest czarną krótką sierścią, dlatego kot ma swoją nazwę (od tureckiego „kara-kułaka” - czarnego ucha lub kazachskiego karagala - czarnego pędzla).

Charakter i nawyki

Odpowiednio wyhodowane i wychowane w miłości karakale są dobrodusznymi i zabawnymi zwierzętami, które mogą straszyć tylko swoim wyglądem. Caracal jest bardzo energiczny, ciekawy i inteligentny. Dobrze traktuje wszystkich członków rodziny i nawiązuje kontakt. Wobec nieznajomych okazuje powściągliwość, a nawet agresję, jeśli wierzy, że nadszedł czas, aby chronić swoje terytorium. Karakal jest bardzo przywiązany do właściciela, który rozpoznaje tylko jednego. Pomimo tego, że karakale są dość łatwe do oswojenia, nigdy nie będą zachowywały się jak zwykłe koty domowe, chociaż mogą mruczeć od drapania za uszami..

Pierwsze 2 lata dorastania są najtrudniejsze. W tym okresie karakal jest najbardziej emocjonalny, podobnie jak ludzie w okresie dojrzewania. Jednocześnie jest wrażliwy i okropny, może być niebezpieczny dla właściciela i dla otaczających go osób. Dlatego warto poświęcić jak najwięcej czasu na edukację i nie zaniedbać pomocy specjalistów. Po osiągnięciu dojrzałości karakale zaczynają znakować i bronić swojego terytorium. Robią to zarówno mężczyźni, jak i kobiety..

Karakale uwielbiają pływać, przynosić zabawki i dobrze chodzić na smyczy. Pod względem charakteru w grach są podobne do psów, ale jednocześnie wyróżniają się gracją kotów. Dobrze dogadują się z innymi kotami i ich towarzyszami. Przewidywanie relacji z psem jest trudne. Ale ptaki i małe gryzonie w każdym razie będą potencjalnym obiadem dla rudego zwierzaka..

Rodziny z małymi dziećmi powinny uważać na rozpoczęcie karakala. Tak czy inaczej, zwierzę jest drapieżnikiem o niezależnym i krnąbrnym charakterze..

Utrzymanie karakala w domu

Ci, którzy chcą mieć rudego kociaka, powinni zrozumieć, że karakal będzie potrzebował dobrego materiału filmowego, wysokiej jakości naturalnego karmienia, spacerów i opieki. Nie bierz dzikiego kota do swojego mieszkania. Najlepszym rozwiązaniem byłoby zamieszkanie w prywatnym domu z wolierą i darmowym wejściem do niej. W takim przypadku wysokość domu kota powinna wynosić co najmniej 2,5 m, a wielkość od 15 m2. metrów.

Karakale są dość niszczycielskie, a po rozegraniu mogą przewrócić cały dom do góry nogami, zrujnować lub zepsuć wiele rzeczy. Większość zabawek dla kotów nie nadaje się do karakala. Są zbyt delikatne i małe. Odpowiednie są zabawki dla psów średnich ras lub tylko dla dzieci. Domowy karakal to kot, którego cena nie jest niska, podobnie jak późniejsze koszty utrzymania.

Film o zawartości karakala. Podwodne skały.

Jedzenie karakalne

Na wolności żywią się ptakami, gryzoniami, zajęciami i małymi gadami. To powinien być punkt wyjścia przy komponowaniu diety dla zwierzaka. Istnieje kilka opcji żywieniowych dla karakala, ale podstawą jest zawsze mięso: kurczak, wołowina, drób, królik, szczury pastewne i myszy, czasem surowe jajko. Niektórzy właściciele wolą karmić wyłącznie żywym pokarmem, kociętom oferowane są myszy i przepiórki, a dorosłe koty, szczury i kury. W rzadkich przypadkach karakale są karmione wysokiej jakości karmą dla kotów z minimalną ilością ziaren i dodatków, ale nie jest to najlepsza opcja dla dzikiego kota..

Dieta karakala musi koniecznie zawierać żywy pokarm, z futrem / piórami, kośćmi i wnętrznościami. Konieczne jest utrzymanie prawidłowego trawienia i mikroflory..

W ciągu pierwszych trzech lat do diety należy wprowadzić witaminy i suplementy z pełną gamą mikro i makroelementów. Karakal jest karmiony raz lub dwa razy dziennie, ale o różnych porach, aby nie przyzwyczaić się do harmonogramu. Dziki kot musi być okresowo głodny. Ponadto musi zrozumieć, że jedyny dostęp do pożywienia to troskliwe ręce właściciela..

Ilość pożywienia zależy od wagi i wieku zwierzęcia. Dzienna porcja mięsa stanowi około 3-5% całkowitej wagi drapieżnika. Oznacza to, że kot o wadze 10 kg będzie potrzebował 300-500 g karmy mięsnej dziennie. W ciepłym sezonie apetyt może nieznacznie spaść, natomiast w zimnych porach wzrasta. Woda powinna być zawsze swobodnie dostępna. Co 7-14 dni należy zrobić dzień postu. Pozostaw dostęp tylko do wody.

Zakup karakala, wybór i cena

Podobnie jak inne egzotyczne zwierzęta, karakala nie można znaleźć na rynku drobiu ani na tablicy ogłoszeń internetowych pod hasłem „cena kota karakala w rublach”. Poszukiwania kociaka należy rozpocząć od hodowców zwierząt egzotycznych lub ras mieszańców kotów, w wąskich hodowlach. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli masz fundusze i chęć zakupu karakala nie jest trudna.

Wskazane jest, aby karakala zażywać w żłobkach domowych, a nie w klatkach na świeżym powietrzu. Ważne jest, aby dziecko było w stałym kontakcie z osobą od urodzenia. To nie gwarantuje, ale zwiększa prawdopodobieństwo, że dorośnie oswojony, miły i czuły..

Zaleca się zakup kociaka do 6 miesiąca życia. Wychowany przez mężczyznę szybko przyzwyczai się do nowej rodziny i środowiska. Pod względem adaptacyjnym karakal jest podobny do szczeniąt, jest przyjacielski, towarzyski i nie jest tak wrażliwy na zmiany w swoim zwyczajowym życiu i domu, jak np. Serwale..

Nie należy kupować zwierząt od handlarzy, a także od osób, które nie mogą dostarczyć oficjalnego pakietu dokumentów.

Konieczne jest natychmiastowe ustalenie, czy kociak jest potrzebny jako zwierzę domowe, czy do hodowli. Po pierwsze, wpływa na cenę. Po drugie, jeśli krycie nie jest planowane, lepiej wykastrować / wykastrować zwierzę w wieku 3-5 miesięcy, w przeciwnym razie nie można uniknąć problemów ze śladami, agresją i chęcią opuszczenia ojczyzny.

Cena kociaka karakala w oficjalnych hodowlach waha się od 8500-12000 $. Kocięta do hodowli są zwykle droższe. Płeć ma znaczenie, kot jest często tańszy od kota karakala, cena w Rosji również może się różnić w zależności od geografii hodowli.

Zdjęcia

Wybór pięknych i żywych fotografii, na których karakal jest przedstawiony w całej okazałości, kot na zdjęciu w domu i na wolności: