Jak pomóc kotu podczas porodu i nie szkodzić?

Najważniejsze do zapamiętania: poród to naturalny proces, magiczna chwila i prawdziwy cud! Nie denerwuj się i nie martw się zbytnio, ponieważ zwierzak czuje nastrój ukochanej osoby. Kiedy ciąża i poród przebiegają bez patologii, wszystko dzieje się samo, bez interwencji właściciela. Jeśli coś pójdzie nie tak, wystarczy jedno - wezwij lekarza weterynarii na czas.

Gdyby ciąża przebiega bez poważnych komplikacji, poród jest najlepszą opcją. Najpierw, kot powinien rodzić w spokojnym otoczeniu, w którym czuje się bezpiecznie. Po drugie, w domu prawdopodobieństwo złapania infekcji jest znacznie mniejsze..

Przy patologiach ciąży możliwy jest również poród - wystarczy zgodzić się z weterynarzem, który wcześniej zbada zwierzaka i będzie świadomy jego problemów. Położnik powinien wiedzieć, jak porodzić w przypadku określonej patologii, powinien być kompetentnym specjalistą, a nie zwykłym terapeutą.

Poród w szpitalu jest preferowany, jeśli istnieje poważny problem wymagający pomocy medycznej w trakcie całego procesu (np., kot ma niewydolność serca choroby układu oddechowego). Jednak w takich przypadkach lekarze zwykle zalecają cesarskie cięcie sekcji, po której następuje sterylizacja.

Zdarza się, że wszystkie terminy już minęły, a zwierzak nie zamierza rodzić. Właściciele zaczynają się zastanawiać, jak wywołać poród. Czasami jest to naprawdę konieczne: kocięta rosną, uszczuplają mamę i powiększają się, co może skomplikować proces porodu.

Jednak niezależnyale bez porady lekarza weterynarii w żadnym wypadku nie należy podejmować żadnych działań!

Stymulacja środkami „ludowymi” może wydłużyć czas porodu kota (przedłużona poród, słabe próby itp.). Podanie oksytocyny lub jej analogu kotu fizycznie nieprzygotowanemu do porodu spowoduje pęknięcie szyjki macicy. Tylko lekarz w każdym przypadku decyduje, jak wywołać poród i czy w ogóle jest to konieczne. Jeśli naprawdę nadszedł czas, lekarz poda zwierzęciu zastrzyk hormonalnego leku, który sprowokuje normalny początek porodu.

Pierwszy poród uważany jest za najtrudniejszy fizycznie i psychicznie: zwierzak jeszcze nie wie, co robić, jest zdenerwowany, czasami bardzo przestraszony aż do paniki, nie znajduje dla siebie miejsca, miauczy żałośnie i patrzy właścicielowi w oczy, wzywając pomocy.

Ze swojej strony właścicielka nie wie jeszcze, jak długo trwają skurcze, jak zachowa się pupilka podczas porodu i jak będzie traktować maluszki, bo każdy kot ma wiele cech fizjologicznych i psychologicznych. Czasami od momentu narodzin zwierzak wymaga, aby właściciel był zawsze przy nim, aw innych przypadkach wręcz przeciwnie, kot syczy i pędzi nawet na ukochaną osobę, jeśli próbuje jej pomóc. W takich przypadkach pomoc staje się prawie niemożliwa - wystarczy patrzeć i mieć nadzieję, że mama sama sobie poradzi.

Jeśli coś pójdzie nie tak, zdecydowanie musisz skontaktować się z weterynarzem: w razie potrzeby łatwiej jest naprawić kota we dwoje. Ponadto lekarze podają środki uspokajające szczególnie nerwowym kobietom porodowym zmniejszyć poziom stresu.

Jedną z głównych kwestii jest długość pracy. Niestety nie ma na to odpowiedzi, ponieważ wszystko jest indywidualne. Niektórym kotom udaje się urodzić sześcioro dzieci w ciągu kilku godzin, podczas gdy pozostałe dwa kocięta rodzą jeden dzień. Czasami kolejne skurcze rozpoczynają się kilka minut po urodzeniu dziecka, w innych przypadkach między narodzinami dzieci mija kilka godzin..

W rzadkich przypadkach poród całkowicie się zatrzymuje, mama opiekuje się kociętami, które już się pojawiły, a dopiero potem rodzi resztę - to norma, jeśli zwierzak czuje się dobrze. Aby nie dręczyć się potwornymi wątpliwościami, ważne jest, aby dokładnie wiedzieć, jak przebiega poród i kiedy zadzwonić do lekarza.

Musisz natychmiast zadzwonić do lekarza, jeśli właściciel nie wie, co dalej robić. Lepiej grać bezpiecznie i przeszkadzać specjaliście, niż tracić cenny czas.

Po pierwsze, w ciele kota zachodzą pewne zmiany: czop odpada, kocięta obracają się, aby poruszać się wzdłuż kanału rodnego, szyjka macicy otwiera się. Początek porodu: zwierzę ciężko oddycha, grzebie w ściółkę, martwi się, następnie przewraca się na bok, następnie przyjmuje postawę charakterystyczną dla wypróżniania, odsuwa ogon i nieustannie się liże. W przypadku kota długowłosego nie można ciasno owinąć ogona bandażem, aby kocięta nie zaplątały się i wygodniej było obserwować proces.

Na pierwszym etapie pomoc sprowadza się do wsparcia moralnego lub nieingerencji i obserwacji, jeśli zwierzę jest nieśmiałe i / lub agresywne. Jeśli kot nie jest przeciwny obecności człowieka, musisz z nim czule porozmawiać i pogłaskać boki i tył w kierunku ogona. Wkrótce będzie zauważalne, jak kurczą się mięśnie podczas skurczów i ruchu kociąt wzdłuż kanału rodnego - fale przechodzą przez ciało kota, od kłębu do ogona, żołądek dziwnie wypukły (kociąt nie czuć!) I napięty. Przy okazji rozpoczęcia porodu można założyć, jak długo będzie trwać: im intensywniejszy proces przygotowania, tym szybszy poród. Ale często zdarza się, że zwierzak długo się „zbiera”, trudno urodzić pierwsze dziecko, a potem wszystko idzie dużo łatwiej.

Ciąża a poród to intymny proces. Podczas porodu zwierzę czuje się niechronione i może obawiać się najbardziej nieszkodliwych rzeczy. Dlatego nie należy dzwonić do całej rodziny, głośno komentować tego, co się dzieje, a tym bardziej nie zapraszać gości do domu..

Skurcze stopniowo się wydłużają, a okresy między nimi ulegają skróceniu. Nie bój się, jeśli skurcze ustąpiły na początkowym etapie - zwierzak trochę odpocznie, a proces zostanie wznowiony. W międzyczasie możesz zaproponować rodzącej kobiecie trochę wody, ale nie powinieneś jej karmić.

W końcu kot przyjmuje wygodną dla niej pozycję (bez ingerencji, kot najlepiej wie, jak rodzić), a na sromie pojawia się bąbelek. Krótko przed tym ze sromu wypływa brązowy, zielonkawy, żółty lub różowawy płyn, a czasem bezpośrednio rozpryskuje się, co smaruje kanał rodny - to normalne. Dzieciak pojawia się i znika - kot czeka na silną walkę. Jeśli to pierwsze narodziny zwierzaka, może zacząć się martwić, ciągle odwracając się do ogona, próbując zobaczyć, co ją boli. Musisz uspokoić przyszłą matkę delikatnym głosem i lekkimi pociągnięciami.

Po odczekaniu skurczu o pożądanej intensywności kot podejmuje wysiłek i popycha bańkę, zwykle do połowy. Kociak jest otoczony cienką warstwą, w której znajduje się płyn, ale już widać części ciała. Dzieciak może najpierw iść łupem lub głową - obie staranność są normalne. Czas zapamiętać wszystkie informacje o tym, jak urodzić kota:

Ważne jest, aby wiedzieć, co zrobić, jeśli kociak jest za duży. Opisana manipulacja jest dość prosta, ale wymaga dokładności i pewności w działaniu, dlatego w razie wątpliwości lepiej wezwać weterynarza. Tak więc duży kociak w żaden sposób nie wychodzi, „wymykając się” do środka, gdy ustają skurcze:

Gdy poród komplikuje niewłaściwe przyleganie płodu, należy dokładnie zbadać widoczną część kociaka, aby zrozumieć, w jakiej jest pozycji. Z reguły widoczny jest tył dziecka lub jego szyja. Kociak w pozycji zgiętej opiera się o przejście, kot nie jest w stanie go urodzić, gdy znajduje się w poprzek kanału rodnego.

W takim przypadku należy delikatnie i bardzo delikatnie docisnąć kociaka do połowy zgiętym palcem, zaczynając od dostępnego miejsca z boku szyi dziecka i lekkim naciskiem, jakby głaszcząc go w kierunku księdza, próbując obrócić go do wnętrza kanału rodnego tak, aby głowa znajdowała się po stronie wylotowej.

Lub odwrotnie, jeśli nie widać szyi, ale dolną część pleców - następnie od ogona do szyi, wypuść łup. Musisz działać bardzo ostrożnie! Jeśli ruchy palców są prawidłowe, kociak z łatwością przyjmie żądaną pozycję, nie jest wymagany żaden wysiłek. Jeśli to nie zadziała, skontaktuj się pilnie z lekarzem.

Inne możliwe komplikacje: niewielkie lub żadne skurcze. Właściciel może pomóc kotu tylko wtedy, gdy szyjka macicy jest w pełni otwarta (urodziło się już jedno lub więcej kociąt lub prawie cała głowa dziecka jest dobrze widoczna).

Kiedy rodzi się kociak, sama matka wykonuje całą pracę: lizanie, stymuluje oddychanie i oczyszcza dziecko ze śluzu, obgryza pępowinę, oddzielając poród.

Karmiącego kociaka należy przekazać mamie, aby wylizała i nakarmiła dziecko. Po chwili skurcze powrócą. Kociąt nie trzeba wkładać do „dziecięcego” budki, jeśli mama czuje się normalnie i zachowuje się spokojnie. Z zewnątrz może się wydawać, że kot jest niegrzeczny w stosunku do noworodków, ale wszystko w porządku - mama wie, że intensywne ruchy pobudzają kociaka do działania, a tego właśnie potrzebuje maluszek.

Udostępnij w sieciach społecznościowych: