Jak wścieklizna objawia się u kotów?

Każdy właściciel powinien wiedzieć, jak rozwija się wścieklizna u kotów po zakończeniu okresu inkubacji. Wykrywając w czasie objawy i pierwsze oznaki różnych form zakażenia wścieklizną, możesz chronić siebie i inne zwierzęta.

Zobaczmy, czym jest wścieklizna u kotów i jakie są główne sposoby infekcji.

Co to jest wścieklizna u kotów

Wścieklizna to choroba wirusowa przenoszona przez ślinę lub krew na wszystkie stałocieplne zwierzęta i ludzi. Na całym świecie podejmowane są agresywne środki mające na celu zapobieganie infekcjom, jednak ludzkość nie była jeszcze w stanie powstrzymać, a nawet przejąć kontroli nad rozprzestrzenianiem się wirusa..

Na świecie każdego roku rejestruje się około 50 tysięcy przypadków zakażenia ludzi wirusem wścieklizny. Statystyki pokazują, że najczęściej ludzie zarażają się od zwierząt domowych - kotów i psów.

Co to jest wścieklizna kotów? Jest to śmiertelna choroba, która atakuje rdzeń kręgowy i mózg. Główny problem polega na tym, że praca ośrodkowego układu nerwowego zwierzęcia zakażonego wścieklizną jest całkowicie podporządkowana wirusowi.

Ważny! Wirus wścieklizny jest uważany za nieuleczalnego po pojawieniu się pierwszych objawów..

Jedynym sposobem zapobiegania zakażeniu wścieklizną jest szczepienie. Wszystkie zwierzęta muszą być zaszczepione przeciwko wściekliźnie zgodnie z ustalonym harmonogramem.

Istnieją również szczepionki zapobiegawcze dla ludzi, których stosowanie jest istotne, jeśli dana osoba ma stały kontakt z bezpańskimi i dzikimi zwierzętami..

Sposoby zakażenia wścieklizną u kotów

Walka z wirusem wścieklizny od wielu lat pozwoliła zidentyfikować główne drogi zakażenia. Należy pamiętać, że najczęstsza droga infekcji zależy bezpośrednio od danego obszaru..

W warunkach miejskich koty domowe są najczęściej zarażane wścieklizną z:

• Bezpańskie koty.
• Nietoperze, jeże.
• Szczury.

Na obszarach wiejskich koty domowe są najbardziej narażone na wściekliznę z:

• Lis, szopy.
• Jeże.
• Psy.

Zakażenie następuje poprzez:

• Gryźć - wraz ze śliną zakażonego zwierzęcia wirus wnika do mięśni zdrowego zwierzęcia.
• Zadrapania - uważaj na siebie, koty polizają pazury, a wirus wścieklizny przeżywa w środowisku zewnętrznym przez 24 godziny.
• Ślina i uszkodzony kontakt ze skórą lub błon śluzowych.

Uwaga! Naukowcy sugerują, że zwierzęta mogą zarazić się wirusem wścieklizny poprzez wdychanie gazu powstającego podczas rozkładu zwłok martwego nosiciela wirusa. Ta teoria nie jest potwierdzona, ale całkiem realna..

Okres inkubacji wścieklizny kotów

Po przedostaniu się wirusa wścieklizny do krwi zdrowego zwierzęcia rozpoczyna się okres inkubacji. W tym czasie wirus pod naporem odporności aktywnie namnaża się i atakuje mózg zwierzęcia.

Długość okresu inkubacji zależy od umiejscowienia i głębokości ugryzienia, stanu układu odpornościowego zwierzęcia oraz dostępności szczepień. Zaszczepione zwierzęta mają we krwi wystarczającą ilość przeciwciał przeciwko wściekliźnie, aby zwalczyć wirusa natychmiast po zakażeniu. U zwierząt, które nie zostały zaszczepione, okres inkubacji trwa od 10 do 14 dni.

Ważny! Po ugryzieniu przez potencjalnego nosiciela wirusa, przez cały okres inkubacji, właściciel kota ma czas na uratowanie zwierzaka. Przy odpowiedniej terapii, którą przeprowadza się żywymi szczepionkami przeciw wściekliźnie, organizm kota ma czas na wytworzenie wystarczającej ilości przeciwciał, aby przezwyciężyć rozwijający się wirus.

W rzadkich przypadkach czas trwania okresu inkubacji może zostać naruszony. Jeśli głębokość ugryzienia jest niewielka, okres inkubacji może trwać do 30 dni. Przy głębokich ukąszeniach i obfitym spożyciu zakażonej śliny do krwi zdrowego zwierzęcia okres inkubacji może trwać od 3 do 5 dni.

Po prawdopodobnym kontakcie z nosicielem wirusa zwierzę poddaje się kwarantannie przez 2 tygodnie. Najczęściej, jeśli infekcja zostanie potwierdzona, kot nie przeżyje do końca kwarantanny. Jeśli w ciągu 2 tygodni kot poczuł się dobrze, nie pojawiły się żadne zmiany w zachowaniu ani inne objawy, kwarantanna zostaje zniesiona.

Objawy i wczesne oznaki wścieklizny u kota

Ważne jest, aby zrozumieć, że gdy tylko pojawią się objawy i pierwsze oznaki infekcji, choroba stanie się nieuleczalna. Objawy różnią się w zależności od stanu układu odpornościowego i temperamentu zwierzęcia..

Po pojawieniu się pierwszych objawów wścieklizny właściciel powinien skontaktować się z poradnią weterynaryjną. Jeśli lekarz ma wątpliwości, zwierzę zostanie poddane kwarantannie. Wraz z rozwojem klasycznej formy wścieklizny niestety jedyną metodą ochrony ludzi i zdrowych zwierząt przed infekcją jest eutanazja nosiciela wirusa.

Uwaga! Po eutanazji i badaniu zwłoki zakażonego zwierzęcia podlegają kremacji. Koty zabite przez wściekliznę, podobnie jak inne wirusy, nie powinny być chowane w ziemi..

Formy wścieklizny kotów

Długoletnia praktyka weterynaryjna pokazuje, że wirus wścieklizny może rozwijać się w kilku scenariuszach. Po zakażeniu kot może rozwinąć następujące formy wścieklizny:

• Standardowy postęp choroby to cicha, depresyjna lub paraliżująca postać, która przechodzi w gwałtowną formę.
• Nieprawidłowy rozwój choroby - nietypowa lub nieudana postać.

Niestandardowe formy rozwoju wścieklizny znacznie zwiększają ryzyko zakażenia ludzi i zdrowych zwierząt!

Jeśli podejrzewasz, że Twój kot mógł być narażony na wirus, koniecznie skontaktuj się z weterynarzem. Jeśli nie jest to możliwe, upewnij się, że kot nie ma kontaktu z innymi zwierzętami i zastosuj wszelkie środki ostrożności.

Paralityczna lub cicha wścieklizna kotów

Paralityczna lub cicha postać wścieklizny jest następstwem zahamowania pracy ośrodkowego układu nerwowego na etapie pierwotnego uszkodzenia mózgu. W cichej postaci wścieklizny najbardziej widocznymi objawami są zmiany w zachowaniu. Aktywne, towarzyskie koty stają się wycofane i nietowarzyskie. Zwierzaki, które zwykle nie są posłuszne i nie zwracają uwagi na właściciela, stają się niezwykle towarzyskie.

W cichej postaci wścieklizny może wystąpić niewielka gorączka, która ustępuje bez interwencji. Temperatura zwykle wzrasta wieczorem, co może nie budzić podejrzeń przy braku towarzyszących objawów. Apetyt kota stopniowo maleje, choroby przewlekłe mogą się pogarszać.

Cicha postać wścieklizny może trwać od 3 do 5 dni, po czym przekształci się w gwałtowną postać. Zwykle na etapie cichej postaci wścieklizny kot trochę traci na wadze, po czym pojawiają się pierwsze nieprawidłowości neurologiczne..

Żywiołowy

Gwałtowna postać wścieklizny jest konsekwencją zniszczenia połączeń nerwowych w mózgu. W przypadku gwałtownej postaci wścieklizny praca ośrodkowego układu nerwowego jest dosłownie podporządkowana stale rozwijającemu się wirusowi.

U kota stopień drażliwości znacznie wzrasta w stosunku do:

• woda - kot jest wyjątkowo bojaźliwy wobec pijącego lub całkowicie odmawia picia wody. Można zauważyć, że zwierzę unika wchodzenia do pomieszczenia z kranami: łazienka, kuchnia. Jeśli w domu jest akwarium, kot będzie histerycznie bał się do niego podejść..
• Sveta - kot próbuje ukryć się pod łóżkami, w szafach lub innych ciemnych schronieniach. Jeśli w domu nie ma odpowiednich schronień, do których zwierzę mogłoby się wspiąć, odwraca głowę w róg i siedzi nieruchomo. Jeśli skierujesz latarkę w oczy kota, bardzo się przestraszy i spróbuje uciec..

• Dźwięki - kot drga, skacze i pędzi, reagując nawet na nieznaczne dźwięki. Jeśli klasniesz w dłonie obok zakażonego zwierzęcia, może dojść do paniki..
• Dotykowe kontakty - próbując pogłaskać kota, pod każdym względem będzie unikał rąk, aż do prób ugryzienia lub podrapania osoby. Zakażone zwierzę boi się kontaktu dotykowego, nawet jeśli chodzi o przedmiot nieożywiony, np. Zabawkę.
• Inne drażniące.

W gwałtownej postaci wścieklizny kot może mieć halucynacje, to znaczy zwierzę może zobaczyć coś, czego tak naprawdę nie ma. Na tym etapie ryzyko zarażenia ludzi i innych zwierząt jest katastrofalnie wysokie, ponieważ zarażony kot przejawia agresję, chroniąc się przed czynnikami drażniącymi.

W ciągu 5-7 dni zaburzenia neurologiczne wpłyną nie tylko na psychikę, ale także na fizjologię. Wraz z postępem choroby kot będzie doświadczał drgawek, ciągłych drżeń, ślinienia się. Na etapie rozwoju wydzielania śliny kot rozwija niedowład mięśni krtani, w wyniku czego nie może połykać i całkowicie odmawia jedzenia. Chory kot może mieć zmieszanie, utratę koordynacji i panikę..

Nietypowy

Nietypową postać wścieklizny wyrażają objawy innej choroby. Najczęściej taki obraz obserwuje się, jeśli przed infekcją kot miał przewlekłą chorobę, która była tajemnicza. Po zakażeniu wścieklizną układ odpornościowy zwierzęcia zostaje nadwyrężony, co prowadzi do wystąpienia lub ostrzejszych objawów innej choroby.

W przypadku nietypowej wścieklizny zarażony kot może przeżyć do 60 dni.! W tym czasie zwykle obserwuje się rozwój ostrych dolegliwości ze strony układu oddechowego, przewodu pokarmowego i ośrodkowego układu nerwowego. W miarę postępu wścieklizny rdzeń kręgowy ulega zapaleniu, co może prowadzić do zmniejszenia wrażliwości tylnych nóg lub paraliżu.

Nietypowa postać wścieklizny kotów jest śmiertelna, ale zwierzę może umrzeć z powodu samego wirusa lub zaostrzenia innej choroby.

Głównym zagrożeniem jest to, że przez cały okres rozwoju nietypowej postaci wścieklizny kot jest zaraźliwy.

Do czasu postawienia diagnozy i wyjaśnienia obrazu klinicznego, na etapie leczenia objawów lękowych właściciel będzie stale miał kontakt z zanieczyszczoną śliną i krwią.

Nieudany

Nieudana wścieklizna występuje bardzo rzadko i jest diagnozowana. Problem w tym, że ostateczną diagnozę (wściekliznę) stawia się dopiero po sekcji zwłok. Nieudana wścieklizna może prowadzić do remisji. Po zakażeniu choroba rozwija się standardowo, dochodzi do końca cichej postaci, a objawy ustępują.

Po 10-14 dniach objawy powracają lub kot dochodzi do siebie. Remisja następuje, ponieważ w trakcie cichej formy wścieklizny organizm kota wytwarza wystarczającą ilość przeciwciał, które niszczą wirusa.

Kiedy objawy powracają, wścieklizna rozwija się zgodnie ze standardowym schematem i prowadzi do śmierci zwierzęcia. Kiedy następuje remisja, najczęściej ani właściciel, ani weterynarz nie wiedzą, że kot wyleczył się z wścieklizny.

Do tej pory przeprowadzono wiele badań nad nieudaną postacią wścieklizny, jednak nie wykazano zależności od jej występowania.

Jedyne już oczywiste odkrycie badania pokazuje, że zaszczepione zwierzęta są bardziej narażone na poronienia niż klasyczną wściekliznę..