Jak leczyć ropień u kota w domu

Każdy właściciel wie, że koty są bardzo wytrwałe i rzadko chorują. Jednak statystyki pokazują, że te zwierzęta są bardziej podatne na ropne rany, ropnie i inne choroby skóry niż inne zwierzęta. Często można również znaleźć ropień u kota, który nigdy nie wyszedł z domu. Jak tego uniknąć i udzielić pierwszej pomocy zwierzęciu - w tym artykule.

Istnieją dwa rodzaje tej choroby.:

• ropień zębów;
• ropienie bojowe.

Jedyna różnica dotyczy obszaru powstawania ropnia.

Przyczyny występowania

W przypadku ropnia zębowego w jamie ustnej pojawiają się ropnie, a źródłem infekcji są bakterie powstałe w uszkodzonym zębie. Brak leczenia powoduje powikłania w postaci wypełniających się ropą jam podskórnych i infekcji. Ropień w jamie ustnej występuje, gdy kot cierpi na chorobę przyzębia. Przyczyną pojawienia się ropnia w jamie ustnej może być kot zjadający małe kości z ryb. Wbijają się w skórę, powodując infekcję..

W ropniu walczącym ognisko infekcji jest kolejnym zwierzęciem, które ugryzło kota podczas walki. W miejscu ukąszenia powstaje niewielka rana, do której infekcja dostaje się z ust napastnika lub z otoczenia. Rana goi się szybko, a bakterie chorobotwórcze pozostają pod skórą, powodując ból, gromadzenie się ropy, gorączkę u kota i inne objawy.

W bardzo rzadkich przypadkach ropnie występują z powodu nieprawidłowego wstrzyknięcia do mięśnia. Oznacza to, że podczas zabiegu specjalista zaniedbał zasady aseptyki i antyseptyki. Preparaty o tłustej strukturze są słabo wchłaniane, aw niektórych przypadkach powodują ropień.

Objawy kliniczne i diagnoza

Główne objawy edukacji to:

1. zapalenie skóry w obszarze dotkniętym chorobą;
2. rozwój guza;
3. wysoka temperatura;
4. wełna odpada i blaknie;
5. ból po naciśnięciu;
6. ropa z rany, pojawienie się łysych plam w okolicy guza;
7. nieprzyjemny zapach z ropnia;
8. gorączka;
9. brak apetytu.

Najpierw w miejscu rany tworzy się czerwona plama, która stopniowo rośnie. Na tym etapie właściciele kota mogą nie zauważyć objawów, ponieważ plama znajduje się pod sierścią. Kilka dni później na jego miejscu pojawia się niewielka grudka, w której znajduje się płyn.

Jeśli odporność kota jest silna, ropa szybko staje się gęsta, a skóra w obszarze formacji pęka, powodując infekcję. W takim przypadku ranę można leczyć i osuszyć, co znacznie upraszcza zarówno diagnozę, jak i samo leczenie..

Jeśli kot jest osłabiony po chorobie lub ma przewlekłe choroby wpływające na układ odpornościowy, stan zapalny stopniowo się rozprzestrzenia. Skóra staje się gorąca, a podczas badania ropnia kot stara się w każdy możliwy sposób uniknąć palpacji. Najgorszy jest ropień gruczołów mlecznych u kotów, które urodziły jagnięta lub tylko czekają na potomstwo. Jej temperatura rośnie, praktycznie nie ma apetytu, co grozi poronieniem lub zamrożoną ciążą.

W tym czasie obserwuje się zmiany w zachowaniu zwierzaka. Staje się nerwowy i rozdrażniony, czasem agresywny, syczy, gdy próbuje zbliżyć się do miski z jedzeniem.

We wczesnych stadiach choroba jest trudna do zidentyfikowania. W szczególnych przypadkach może być konieczna analiza kultur bakteryjnych pod kątem obecności obcych drobnoustrojów lub analiza płynu (ropy) z ogniska infekcji. Często do postawienia prawidłowej i dokładnej diagnozy wymagane są szczegółowe testy..

Zagrożone koty

Koty domowe, które nie wychodzą na zewnątrz, rzadziej cierpią na ropnie niż inne. Jednocześnie statystyki pokazują, że koty walczą częściej niż koty. To mężczyźni często cierpią na ropnie. Dotyczy to zwłaszcza kotów, które nie zostały wykastrowane. Na ulicy spotykają inne agresywne zwierzęta, co prowadzi do walk..

Ropnie występują również u kotów, które nie wychodzą. Jeśli jest kilka kotów, walki między nimi mogą przyczynić się do powstania ropni..

Leczenie choroby

W przypadku wykrycia choroby konieczne jest natychmiastowe zabranie zwierzęcia do kliniki weterynaryjnej. Tylko weterynarz może prawidłowo zainstalować drenaż, usunąć ropę i zdezynfekować.

Specjalista najpierw otworzy ropień za pomocą narzędzi tnących i wypłucze ropę. Dezynfekcja odbywa się za pomocą specjalnych roztworów, które zawierają furacylinę i inne podobne substancje. Jeśli ropień został uruchomiony, samo mycie nie wystarczy. Rana zostaje rozszerzona w celu usunięcia martwej tkanki, larw much i innych ciał obcych.

Po operacji zwierzę wypuszcza się do domu. Lekarz przepisuje leki, w tym antybiotyki, prebiotyki i maści lecznicze. Zwierzęciu przypisuje się specjalną dietę. W pierwszym etapie przepisuje się kompresy rozgrzewające, a leczenie ropnia u kota w domu przeprowadza się za pomocą lampy z promieniowaniem ultrafioletowym lub ciepłej poduszki grzewczej.

Jeśli leczenie zostanie całkowicie rozpoczęte, infekcja może przedostać się do organizmu, atakując uszy i stawy. W tym przypadku ropa wypływająca z rany przenosi bakterie po całym domu. Ranę zamykają lateksowe rurki. Kilka dni później są usuwane.

W wielu przypadkach przepisywane są leki przeciwbólowe.

Czego nie robić

Lekarze weterynarii narzekają, że często spotyka się koty z objawami sepsy. W przypadku ropnia u kota właściciele zapewniają, że utworzyła mały ropień, który praktycznie przeszedł sam. Specjalista wspólnie obserwuje ogromną ranę wypełnioną ropą..

Przyczyną komplikacji są niewłaściwe działania ludzi. Jeśli na ciele kota znaleziono ropień, nie można go wycisnąć, wywołując odpływ ropy. Na pierwszy rzut oka ta procedura złagodzi stan zwierzęcia, ale dzięki tej manipulacji do rany można wprowadzić jeszcze więcej brudu i drobnoustrojów..

Nieprawidłowy odpływ ropy prowadzi do powtarzającego się ropnia w tym samym lub sąsiednim obszarze skóry. Stan osłabionego zwierzęcia pogarsza się, co może prowadzić do śmierci lub kalectwa.

Jeśli kot nie ma gorączki, ropień u kota można leczyć ciepłym kompresem lub poduszką grzewczą wypełnioną gorącą wodą. Jeśli temperatura skóry zwierzęcia jest podwyższona, nie można przeprowadzić rozgrzewania.

Zapobieganie

Najważniejszą i podstawową profilaktyką ropni u kotów jest całkowite odizolowanie zwierzęcia od ulicy i wyeliminowanie możliwości walk z innymi zwierzętami, w tym dzikimi..

Kota spacerującego po ulicy należy spryskać, a samca wykastrować. Ta procedura zmniejsza ryzyko agresji ze strony innych zwierząt i prawdopodobieństwo walki. Właściciel kota domowego musi przeprowadzić badanie lekarskie zwierzęcia.

U kotów często zaczyna się ropień. Istnieje ryzyko zarażenia się kocim AIDS..

Próbując samoleczenia, właściciel kota ryzykuje opóźnienie procesu zapalnego. Tylko terminowy apel do weterynarza pozwala szybko uratować zwierzaka przed chorobą i przywrócić mu komfort i zdrowie.