Havana brown: baton czekoladowy z pistacjami

Cygara nazywane „Havana” to tak naprawdę wiele różnych marek, różniących się smakiem, cierpkością i bogactwem aromatów. Ale łączy ich jakość - kubańskie cygara uważane są za najlepsze, nazywane są wzorcem, próbką. Havana Brown to świetne imię dla rodzinnej rasy kotów. Wszystkie mają cudowny charakter, ale każdy ma swój własny smak, cechę, która nie psuje, a jedynie odróżnia zwierzaka od ogólnej masy.

Rasa została uznana dopiero w 1959 roku, chociaż w rzeczywistości ma znacznie starsze pochodzenie. Wszystko zaczęło się od ogromnej miłości Brytyjczyków do kotów syjamskich. Wyjątkowy jak na tamte czasy kolor w połączeniu z niebieskimi oczami wywołał dosłownie podziw wśród hodowców Foggy Albion. W latach dwudziestych tylko niebieskooki kot w futrze z charakterystycznymi znakami był uważany za rasowego syjamskiego. Sprzeciwiający się hodowcy postanowili stworzyć rasę, której inwentarz będzie obejmował te same syjamskie, ale jednolite kolory. Jako pierwsze zauważono kocięta rasy Oriental Havana. Następnie do rasy pokrewnej syjamskiemu dodano znacznie więcej kolorów, ale zwolennicy tylko jednego - koloru cygara Havana - poszli dalej. Hodowcy chcieli, aby Hawana stała się niezależną rasą, różniącą się od kotów orientalnych i syjamskich nie tylko umaszczeniem, ale także budową. Po kilku latach aktywnej pracy, w 1964 roku kot uzyskał status championa w Stanach Zjednoczonych, a następnie inne organizacje świata uznały nową rasę.

Kot jest zgrabny i smukły, ale ma bardziej muskularną budowę niż kot syjamski. Ciało jest wydłużone, nogi długie i żylaste, biczogon długi i cienki. Głowa i kufa przypominają współczesnego syjamskiego, ale kształty nie są tak przesadzone. Czaszka i kufa szersze, opuszki dobrze rozwinięte, profil lekko wklęsły, o gładkiej linii. Uszy są długie i szerokie, ale nie "łopian" syjamskich. Owalne oczy pistacjowe osadzone lekko ukośnie, pożądane jest nasycenie i jasne kolory. Havana Brown sprawia wrażenie silnego atlety, ale nie jest zbyt szczupła.

Płaszcz jest krótki i cienki - ręka ślizga się po futrze jak po drogim jedwabiu. Przetłumaczone z języka angielskiego. „Brown” - brązowy, brązowy. Kolor powinien być ciepły i głęboki, często ten odcień porównuje się z brązowym umaszczeniem koni. Pigment rozprowadza się równomiernie na całej długości włosa i na całej powierzchni sierści. Wąsy są ciemnobrązowe lub stonowany liliowy. Powieki, nos, usta, opuszki łap - bogata, gładka czekolada. Dorosłe zwierzęta nie powinny mieć żadnego wzoru ani pojedynczych włosów w kolorze innym niż główny. Kocięta orientalne mają podobny kolor do przedstawicieli rasy Havana Brown, ale będąc kopią kotów syjamskich, wyraźnie różnią się budową.

TICA i CFF niedawno rozpoznały liliowy kolor (od słowa „liliowy” - liliowy). Genetycznie kolor to czekolada, ale zawiera „podwójną dawkę” genu odpowiedzialnego za niebieskie odcienie. Kot wygląda bardzo ciekawie - przy jednym oświetleniu jest szary, pod innym prawie różowy, a na słońcu srebrzysty z liliowym odcieniem..

Główną cechą charakteru jest absolutna zależność od osoby. Rodzaj niezwykle towarzyskiego kota, chętnego do bycia wszędzie i od razu, do udziału we wszystkich wydarzeniach i głośnego protestu, gdyby właściciel zostawił ją samą. Idealne zwierzę dla dużej, przyjaznej rodziny, której członkowie są bardzo zadowoleni z posiadania zwierzaka, który może przebywać w dwóch miejscach jednocześnie. Może zniechęcić się, a nawet poważnie zachorować, czując się niepotrzebny. Prawdopodobnie tylko ten kot jest silniej przywiązany do osoby, jak wszyscy orientalni i syjamscy.

Kocięta szybko się rozwijają, podobnie jak niemowlęta wszystkich ras orientalnych. Są mobilni i dociekliwi: zdobędą wszystko, będą się czołgać wszędzie, wyrywają klucze i chowają je, aby wykrywacz metali nie pomógł. W związku ze wzmożoną aktywnością wzrasta ryzyko kontuzji w dzieciństwie, dlatego właściciel musi przyzwyczaić rodzinę do porządku i stworzenia jak najbardziej bezpiecznych dla wąsatego wiercącego się. Dorosły kot pozostaje przeszkodą, badaczem i eksperymentatorem, ale bawi się „mądrze”, jest ostrożniejszy i uważniej analizuje swoje działania. Aby zwierzak się nie nudził - a jeśli tak się stanie, to z pewnością znajdzie sobie rozrywkę wśród domowych sprzętów - potrzebujesz kompleksu zabawowego, „rozgałęzionego” i wysokiego.

Odejście jest minimalne, a nadmierna opieka jest nawet szkodliwa. Hodowcy odradzają kąpanie hawany częściej niż raz na dwa miesiące, ponieważ cienka sierść szybko wysycha, traci blask i staje się krucha. Można go rozczesać kilka razy w miesiącu za pomocą środka antystatycznego i gumowej „rękawiczki”.

Rasa hawańska odziedziczyła po syjamsku pewne problemy genetyczne. Ale ponieważ te koty unikały selekcji mającej na celu maksymalizację ulgi konstytucyjnej, Hawany zachowały dobre zdrowie i dobrą odporność. Ważne jest również, aby rasa nie była komercyjna. Hodowla jest prowadzona tylko przez prawdziwych fanów, którzy rozumieją, że nie oczekuje się zysku w tym kierunku. To praca ludzi zaangażowanych, w których wszystko jest bliskie ideału, w tym zdrowie producentów..

Udostępnij w sieciach społecznościowych: