Zwichnięcie u kota

Zwichnięcie to przemieszczenie końców kości. W większości przypadków właściciel od razu zauważa, że ​​ze zwierzakiem jest coś nie tak - kot boli, dziwnie się porusza, unika komunikacji. Ale w niektórych przypadkach, na przykład, jeśli jest wrodzony zwichnięcie stawu biodrowego u kotów (dysplazja) patologia pozostaje niezauważona przez długi czas, aw międzyczasie sytuacja się pogarsza.

Rozróżnij pełne i niepełne zwichnięcia (podwichnięcie), które zależy od stopnia przemieszczenia kości względem stawu. Pod względem dotkliwości zwichnięcie kota może być otwarte lub zamknięte. W pierwszym przypadku wystający koniec kości uszkadza sąsiednie tkanki - nerwy, naczynia krwionośne, ścięgna, mięśnie, skórę. Zamknięte zwichnięcia są trudniejsze do wykrycia, ponieważ sąsiednie tkanki pozostają nienaruszone - w tym przypadku diagnozę można postawić tylko na podstawie wyników badania rentgenowskiego.

ZRANIENIE - główna przyczyna zwichnięcia. Z reguły przemieszczenie kości następuje nie w miejscu fizycznego uderzenia, ale zdalnie. Na przykład zwichnięcie szczęki kota może być wynikiem uderzenia w tył głowy. W przypadku kociąt i młodych zwierząt domowych nierzadko występuje tzw. Zwichnięcie „pull-back” - wynik nieumiejętnego lub nieostrożnego obchodzenia się z nim. Na przykład zwichnięcie łapy kota następuje w momencie, gdy zwierzak ma zamiar uciec od denerwującego dziecka, a dziecko zręcznie złapało uciekającego kota za łapę: szarpnięcie - kość wychodzi ze stawu. Na tej samej zasadzie zwichnięcie „ciągnięcia” występuje, gdy właściciel podnosi kociaka z podłogi, trzymając go za przednie nogi. Lub przyciąga kociaka do siebie, ciągnąc go za tylne kończyny - zwichnięcie tylnej łapy u kota w tym przypadku często jest całkowite, z przemieszczeniem, uszkodzeniem sąsiednich tkanek.

CHOROBY PRZEWLEKŁE są przyczyną tzw spontaniczne zwichnięcia. W wyniku choroby dochodzi do zniszczenia tkanki stawowej lub końcówek stawowych kości - to długi, czasem niezauważalny proces. Następnie zupełnie nieoczekiwanie i bez wyraźnego powodu dochodzi do przemieszczenia końca stawowego kości. Na przykład łapa kota może zostać przemieszczona podczas snu, rozciągania, wyskakiwania z łóżka, tj. bez fizycznego wpływu. Czasami potrzeba jeszcze mniejszego wysiłku, aby kość wyszła ze stawu, na przykład kocia szczęka zwichnięta podczas jedzenia lub ziewania. Zwichnięcia porażenne - następstwo niedowładu lub porażenia sąsiednich mięśni.

Zwichnięcie należy podejrzewać, jeśli zwierzę boli od dotykania stawu. W większości przypadków ruchy kota ulegają zmianie, chód staje się sztywny, sen jest uciążliwy i przerywany (ból nie pozwala na głębokie zasypianie zwierzaka). Kulawizna spowodowana urazami kończyn lub kręgosłupa nie zawsze występuje. Na przykład niepełne zwichnięcie biodra u kota jest często odkrywane wiele lat później podczas prześwietlenia z innych powodów. Oczywiste objawy: nienaturalne ułożenie części ciała, wystający koniec przemieszczonej kości pod skórą, krwiaki i pęknięcie tkanki w obszarze zwichnięcia.

Aby nie pogorszyć sytuacji, uszkodzona część ciała musi zostać naprawiona tak, jak jest, bez próby przywrócenia jej do naturalnego położenia. Bez względu na to, z czym ma do czynienia właściciel - skomplikowane zwichnięcie stawu biodrowego u kotów czy banalne zwichnięcie palca - należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza weterynarii. Im dłużej zwichnięcie nie jest leczone, tym mniejsza szansa na całkowite wyleczenie. Nieleczone zwichnięcie często staje się „nawykiem” - w tym miejscu kość okresowo opuszcza staw, z niewielkim wpływem na uszkodzony obszar.

Chirurgia w celu leczenia zwichnięcia jest wymagana tylko w skrajnych przypadkach. Zwykle wystarczy przywrócić kość na swoje miejsce (manipulacja w znieczuleniu), założyć bandaż mocujący i przejść kurację farmakologiczną. Oprócz środków przeciwbólowych przepisywane są ogólne leki wzmacniające, uspokajające, lecznicze i przyspieszające odbudowę tkanki chrzęstnej. Kot powinien być skrępowany, nie pozwalając mu skakać, wspinać się itp..

Udostępnij w sieciach społecznościowych: