Koty domowe: ocena najpiękniejszych

Wszystkie koty są na swój sposób piękne. Każdy właściciel puszystego wdzięku powie, że najpiękniejszą na świecie jest jego Murka, tak jak hodowcy każdej rasy zapewnią, że to ich pupile są „najpiękniejsze na świecie”.

Tak więc każda ocena jest bardzo warunkowa. Niemniej jednak, pozwólmy sobie na zaprezentowanie 10 najlepszych pretendentów do tytułu Pana Miau.

brytyjski

Kot brytyjski krótkowłosy, potocznie „Brytyjczyk”. Charakterystyczne cechy to krótkie, gęste, jedwabiste futro, zwarty, proporcjonalny tułów, krótki ogon, duże, jasne, szeroko rozstawione oczy. Rasa jest dość duża, ogon i kończyny grube, mocne.Najczęstszym (i uważanym za standard rasy) kolorem jest ciemnoszary, chociaż słuszne jest powiedzenie szaro-niebieskie i jasnożółte oczy. Jednak różnorodność kolorów jest bardzo typowa dla tej rasy. Występują zarówno foki jednokolorowe (czarne i czekoladowe), jak i zwierzęta szylkretowe, dymne, dwukolorowe, nakrapiane..

Postać jest spokojna, niezależna. Bezkonfliktowy, może zarysować tylko w wyjątkowych przypadkach. Lojalny wobec dzieci. Może być sam przez długi czas.

Jeśli Twoim zdaniem najpiękniejszym kotem na świecie jest Carroll Cheshire, to Ty wybierasz brytyjski krótkowłosy, ponieważ tajemniczy i tajemniczy towarzysz Alicji na oryginalnych ilustracjach został narysowany przez Brytyjczyka.

Szmaciana lalka

Szmaciana lalka - pochodzi z USA. To duża rasa, koty dorastają do 1 m, ważą do 10 kg, koty - trochę mniej. Swoją nazwę (dosłowne tłumaczenie - szmaciana lalka) otrzymali ze względu na właściwość całkowitego odprężenia, co stwarza wrażenie, że podnosisz pluszową zabawkę, poza tym, że jest bardzo ciężka.

Kolor jest dwukolorowy z przewagą kremu oraz z ciemnymi (odcienie szarości i brązu) elementami - maska ​​na twarz, ogon i skarpetki. Płaszcz średniej długości, na szyi grubszy i puszysty kołnierz.

Postać jest bardzo czuła, przyjazna. Można go trenować, ale generalnie leniwy. Bardzo zorientowany na człowieka, kocha dzieci.

Ze wszystkich ras koty można uznać za najsłodsze. Leci, wszędzie podąża za właścicielem. Dobrze dogaduj się z innymi zwierzętami i małymi dziećmi. Głos jest cichy, zwierzę jest bardzo spokojne, nie wykazuje niezadowolenia, nie wykazuje agresji.

Burmilla

Burmilla, czyli kot birmański srebrny, również pochodzi z Wielkiej Brytanii. Wyhodowany przez czysty przypadek pod koniec XX wieku z zakazanej pasji perskiej szynszyli i Kot birmański (znajduje to odzwierciedlenie w nazwie rasy).Powstały kot nie jest duży (waga do 7 kg). Cechy budowy ciała - tylne nogi dłuższe niż przednie, mocna budowa, szeroka klatka piersiowa, krótka szyja. Ponadto kot jest bardzo wdzięczny i pełen wdzięku. Oczy są duże, szeroko rozstawione, lekko wydłużone, z charakterystyczną ciemną obwódką. Kolor jest przeważnie zielony.

Sierść jest cienka, krótka, kolor zmienia się od podszerstka do końcówki. Podstawa jest jasna, podszerstek srebrzysty lub złoty, końcówki włosków ciemniejsze.Postać jest zrównoważona, przyjazna. Dobry kontakt z ludźmi, nie lubię samotności.

Szkocki

Często Koty szkockie są nazywane domyślnie lop-eared. To nie jest całkowicie poprawne. Szkocka Owczarnia mają uszy pochylone do przodu i do dołu z powodu mutacji genu, ale szkocki prosty szkocki jest w rzeczywistości tej samej rasy, tylko bez wyraźnej cechy.

Zewnętrznie są bardzo podobne do brytyjskich, również krótka, bardzo gruba i przyjemna w dotyku wełna. Kolor sierści i oczu jest zmienny, nie ma ogólnie przyjętej barwy. Różnią się od Brytyjczyków budową ciała - jest bardziej rozciągnięte, dłuższe i bardziej wdzięczne. Ważą do 6 kg.

Charakterystyczną cechą kotów z uszami jest to, że uszy zgodnie ze standardem rasy nie wychodzą poza kontury pyska, zginają się pod kątem prostym.

Z natury są bardziej przyjaźni niż Brytyjczycy, łatwo przyzwyczajają się do toalety i drapaków, zabawni, bardziej wchodzą w interakcję z człowiekiem. Potrafią zachowywać się dość zabawnie - stać na tylnych łapach, spać na plecach z podwiniętymi kończynami, wydawać dźwięki przypominające skrzypienie.

Dogadują się z dziećmi, ale lepiej ich nie przedstawiać sobie (starsze dziecko lub kociak).

Uważa się, że najpiękniejsze są kociaki krotnie, choć koneserów też znajdują proste, głównie ze względu na ich wspaniały charakter i bezpretensjonalną treść..

Snow shu

Ta rasa tak zwane ze względu na małe, białe nóżki (w końcu Snow shoe dosłownie tłumaczy się jako „śniegowce”). Rasa jest dość rzadka, poza wspomnianymi lekkimi skarpetkami różni się również umaszczeniem syjamskim, niebieskimi oczami i nieprzewidywalnością cech osobowych.

Rasa jest młoda, pierwsze próby hodowlane podjęto w latach 60-tych ubiegłego wieku.

Przedstawiciele są średniej wielkości, o średniej wadze około 4 kg, maksymalnie - 6.

Głowa trójkątna, ale nie wydłużona, rysy kufy proporcjonalne i harmonijne, oczy owalne, o różnych odcieniach błękitu i błękitu, tułów szczupły, elastyczny. Sierść jest krótka, czasem średniej długości.Kolor jest bardzo specyficzny, syjamski. Jednocześnie na twarzy znajduje się biała maska ​​w kształcie trójkąta odwróconego ostrym kątem do góry. Warto zauważyć, że dzieci rodzą się z czystym, jasnym, monochromatycznym kolorem, a charakterystyczne cechy pojawiają się z czasem.

Charakter tych piękności jest wspaniały, są bezpretensjonalne, świetnie nadają się dla rodzin z dziećmi. Czuły, uwielbiam przebywać w towarzystwie osoby.

Maine Coon

Koty te wyróżniają się przede wszystkim swoim rozmiarem - dorosły waży ok. 10 kg, a to nie jest limit (np. Mieszkający w Nowym Jorku kot o imieniu Simon waży 13 kg). Warto również zauważyć, że te cuties nadal rosną po osiągnięciu 12 miesięcy, podczas gdy inne rasy osiągają swój dorosły rozmiar w wieku 1 roku i mogą tylko zwiększyć szerokość (jeśli właściciele przesadzą z karmieniem).Maine Coons - rasa pochodząca z Maine w USA. To tutaj dzieją się te wszystkie przerażające rzeczy, o których pisze Stephen King, może te koty nie są takie proste? Czy to może być obcy w przebraniu? Za hipotezą tę przemawia ich niezwykły wygląd: charakterystyczna budowa kufy z wyraźnym obrzękiem, długi i bardzo puszysty ogon, frędzle na uszach, dające powód do twierdzenia o pochodzeniu od rysi (choć to tylko legenda).

Zostały wyhodowane pod koniec XIX wieku i były szeroko stosowane przez rolników do ochrony przed gryzoniami. Odporny, dobrze znosi zimno.Oprócz dużych rozmiarów charakteryzują się mocnym szkieletem, długim tułowiem, grubym i długim futrem. Głowa jest mocna, prawie kwadratowa, z wydatnymi kośćmi policzkowymi. Sierść szczególnie długa na tylnych łapach i szyi, maść zróżnicowana.

Postać jest stateczna, znośna (dogaduje się z dziećmi i psami), spokojna, wręcz majestatyczna. Zwierzę jest bardzo inteligentne, nie jest brudne, nie boi się wody. W młodym wieku są bardzo aktywne i zabawne, ale później stają się spokojniejsze.Maine Coony to nie tylko piękne koty, stają się pełnoprawnymi członkami rodziny, ich umiejętności komunikacyjne wystarczają, aby wyraźnie uchwycić nastrój domownika, a tym samym wyrazić osobiste pragnienia i nastrój.

Toyger

Toyger - dosłownie tygrys domowy (zabawka). Jest najbardziej podobny do swojego dzikiego i groźnego krewnego, choć nie jest zbyt duży: wysokość w kłębie dochodzi do 40 cm, waga maksymalnie 9 kg. Kolor to ciepłe odcienie pomarańczowo-brązowe (rzadziej czarne), paski są maksymalnie kontrastowe.Wygląda jak dziki kot - muskularny, uszy duże, zaokrąglone, wdzięczne i ruchliwe.

Sierść jest krótka i gruba. Całość jest pokryta ciemnymi, wyraźnie zaznaczonymi paskami: pionowymi na tułowiu, poziomymi na nogach.Cechy behawioralne są optymalne: kocha komunikację, ale spokojnie toleruje samotność, jest delikatny, łatwy do wytrenowania do tacy i drapaka, łatwo znajduje wspólny język z innymi zwierzętami i dziećmi. Żywy i wesoły, uwielbia się bawić, mobilnie.

Amerykański krótkowłosy

Ta rasa, jak większość na tej liście, pochodzą ze Stanów Zjednoczonych. Z wyglądu wydają się miękkie, zaokrąglone, chociaż w rzeczywistości są bardzo proporcjonalne. Są to silne, potężne zwierzęta o dobrze rozwiniętych mięśniach, raczej ciężkie, o mocnych, średnio długich nogach. Sierść jest miękka, jedwabista w dotyku. Kolorystyka jest dość zmienna, wyróżniają się wyraźnie zarysowanymi paskami o odcieniu ciemniejszym niż podstawa.Mają bardzo rodzinny charakter, dostosowują się do codziennej rutyny i charakteru rodziny, znajdują wspólny język z psami. Oboje potrafią bawić się z entuzjazmem i być długo leniwi. Ważne jest, aby przestrzegać odpowiedniego schematu aktywności i diety, ponieważ są one podatne na nadmierny przyrost masy ciała.

bengalski

Cudowny, jakby dopiero co wynurzający się z dżungli kot - hybryda domowego i dzikiego bengalskiego. Jeśli chodzi o dom, jest dość duży (do 8 kg), ale mniejszy od dzikiego przodka. Jest bardzo elastyczny, różni się „płynnością” ruchów. W przeciwieństwie do wielu krewnych kocha wodę.Z wyglądu przypomina dużego drapieżnika: wyraźne podusniki, mocną szczękę, ciężki podbródek, szeroki nos. Mocne nogi, tylne nogi są dłuższe, mocne ciało, mocne mięśnie. Sierść jest krótka, bardzo gładka. Kolor jest kontrastowy, ciepłe odcienie, plamy są wyraźnie wyrażone.

Postać łączy w sobie nawyki dzikiego drapieżnika z domowym mruczeniem. Instynkt łowiecki nigdzie nie zniknął i wyraża się w aktywnych zabawach i pościgach po domu. Jeśli mieszka z innymi zwierzętami, stara się zająć pozycję dominującą..Nie są agresywne, ale lepiej ich nie zaczynać, jeśli masz już chomiki lub papugi (mogą stać się ofiarami). Ważne jest również, aby od najmłodszych lat uczyć bengalskie ręce - pozostawione bez kontaktu z człowiekiem, mogą szybko wybiegać dziko.

perski

Persowie - piękna i bardzo puszysta rasa kotów. Bardzo skromny rozmiar - do 7 kg, cechy charakterystyczne - bardzo długa wełna i zadarty nos (może się różnić: bardzo mały - wersja ekstremalna lub klasyczny - nie tak spłaszczony).Rasa dość stara, już mocno odeszła od wyglądu dzikich przodków - ma np. Krótkie, choć mocne nogi.

Postać jest urocza, swojska. Uważane są za koty „kanapowe”, przywiązane do ludzi, zupełnie bezradne poza domem. Są bardzo przywiązani do właściciela, potrafią specjalnie „porozumiewać się”. Są aktywni podczas gier, lubią bawić się małymi przedmiotami, są dość mobilni.

Jeśli po przeczytaniu o wszystkich tych pięknościach nadal nie wybrałeś tego, kogo najbardziej lubisz, nie rozpaczaj. Jest wiele ras, wszystkie zasługują na podziw i pochwałę. Znajdzie się kochanek dla tak niezwykłej egzotyki jak sfinksy i lykoi. Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że najpiękniejszym kotem na świecie jest ten, który mieszka w Twoim domu. Nawet jeśli jest całkowicie przewyższona, ale droga i ukochana, co oznacza, że ​​jest najlepsza.