Popiół w karmie dla kotów

Na opakowaniu karmy dla kotów zawsze wskazany jest jej skład, którego lista składników ułożona jest malejąco według ich udziału masowego. Zgodnie ze standardami stanowymi do regulowanych wskaźników zalicza się tłuszcze, białka, węglowodany rozpuszczalne i nierozpuszczalne (są to tzw. Błonnik pokarmowy), wodę. Należy również podać procent dodatków mineralnych lub zawartość popiołu.

Ostatni składnik jest często dziwny dla właścicieli kotów. Po co włączać popiół do paszy, ponieważ podczas karmienia zwierzęcia naturalnymi produktami przygotowanymi w domu nikt tego nie robi. Ale „popiół” wskazany na opakowaniu to nie popiół, ale ilość niepalnych pozostałości, które powstałyby, gdyby 100 g paszy zostało spalone w temperaturze 500 ° C. Jest to ważny wskaźnik, na który należy zwrócić uwagę przy wyborze paszy.

Jakie substancje dają zawartość popiołu

Każda żywność zawiera zarówno substancje organiczne, jak i nieorganiczne. W skład materii organicznej wchodzą białka, które są materiałem do budowy komórek, a także tłuszcze i węglowodany (ich zadaniem jest zaopatrzenie organizmu w energię). Substancje mineralne reprezentowane są przez makroelementy (wapń, chlor, potas, siarka, magnez) i mikroelementy (żelazo, mangan, cynk, fosfor, jod, sód, kobalt, potas, miedź).

Ważne jest, aby wiedzieć: kiedy próbka paszy jest spalana w piecu muflowym, związki organiczne ulegają całkowitemu spaleniu. Podczas spalania materiałów nieorganicznych pozostaje niepalna pozostałość. Procent tej pozostałości jest wskazany na etykiecie paszy pod nazwą „popiół”, „popiół surowy” lub „zawartość popiołu” i jest uważany za jedną z jej głównych cech..

Funkcja minerałów w organizmie

Pomimo tego, że minerały stanowią tylko około 4% masy ciała zwierząt stałocieplnych, ich rola w organizmie jest bardzo znacząca. Substancje nieorganiczne są częścią struktury błon komórkowych, tkanek łącznych, neuronów, hormonów. Biorą aktywny udział w procesach metabolicznych, a także pełnią funkcję bufora, chroniąc komórki organizmu przed szkodliwymi czynnikami..

Mikro- i makroelementy służą jako łącznik struktur białkowych i lipidowych, normalizują równowagę wodną i aktywują produkcję enzymów niezbędnych do trawienia pokarmu. Przyczyniają się do utrzymania równowagi kwasowo-zasadowej, zapewniają pracę połączeń nerwowo-mięśniowych. Oddziałując z witaminami, minerały biorą udział w procesach metabolicznych.

Każdy z pierwiastków nieorganicznych odpowiada za własne spektrum procesów fizjologicznych w organizmie:

• magnez jest integralną częścią wszystkich rodzajów tkanek ciała;
• wapń jest jednym z pierwiastków niezbędnych do budowy tkanki łącznej;
• siarka bierze udział w syntezie kwasów aminokarboksylowych;
• fosfor jest składnikiem kwasów nukleinowych;
• mangan odgrywa ważną rolę w tworzeniu tkanki kostnej;
• cynk, miedź i selen są niezbędne dla układu odpornościowego i narządów rodnych, regeneracji komórek;
• sód, chlor i potas, które są we krwi i limfie, są potrzebne do utrzymania w nich ciśnienia osmotycznego.

Zawartość popiołu w paszy

Zazwyczaj sucha karma ma wyższą zawartość popiołu niż karma mokra. Zgodnie ze standardami weterynaryjnymi optymalna ilość popiołu w karmie dla kotów to 6-7%.

Uwaga! Udział popiołu powyżej normy pośrednio wskazuje na obecność w paszy odpadów niskiej jakości (np. Mączka mięsno-kostna). Stosowanie takiej karmy może negatywnie wpłynąć na zdrowie kota, zawartość popiołu poniżej normy wskazuje na brak wymaganej ilości pierwiastków śladowych w karmie.

Dziś do produkcji elitarnej karmy dla kotów używa się wysokiej jakości świeżego mięsa bogatego w makro- i mikroelementy. Zawartość popiołu w takiej paszy jest w normie, ale dość wysoka. Składniki roślinne i zbożowe mają niższą zawartość minerałów, dlatego procentowa zawartość popiołu w paszach opartych na zbożach i roślinach będzie stosunkowo niska.

W przypadku kotów wykastrowanych wskazane jest kupowanie karmy o zawartości popiołu nieco poniżej normy. Te same zalecenia są podawane przez lekarzy weterynarii w zakresie karmienia zwierząt, u których zdiagnozowano kamicę struwitową lub chorobę nerek. U kotów z takimi patologiami mocz ma odczyn powyżej 7,5, aw środowisku zasadowym sole mineralne krystalizują się i wytrącają łatwiej niż w kwaśnym.

Nie należy również zapominać o przestrzeganiu schematu picia kota. W przypadku spożycia wystarczającej ilości świeżej wody nadmiar potasu, sodu i fosforu dostarczanych z paszą, których sole są zdolne do tworzenia nierozpuszczalnych konglomeratów (kamieni) w nerkach lub pęcherzu moczowym, zostanie szybko wydalony z moczem.