Jeśli kot ma 38 chromosomów, ile z nich ma kot?

Chromosom to struktura zawierająca kwas nukleinowy, która jest odpowiedzialna za przechowywanie, wykonywanie i przekazywanie informacji o cechach dziedzicznych. Oparty jest na cząsteczce DNA - kwasie dezoksyrybonukleinowym. Istnieją dwa rodzaje chromosomów:

• eukarionty - zawierają cząsteczki DNA w jądrze i mitochondriach;
• prokariota - struktury zawierające DNA znajdują się w komórce pozbawionej jądra komórkowego.

Chromosomy wewnątrz jądra to długie łańcuchy informacji genetycznej. Gen to jednostka dziedziczności istot żywych, fragment DNA. Chromosomy nazywane są również cząstkami dziedziczności, tworzą pary - osoba ma ich 23, to znaczy wszystkie dziedziczne informacje o osobie zawarte są na 46 cząstkach.

Liczba chromosomów u zwierząt

U kotów liczba par chromosomów wynosi 19, a całkowita liczba cząstek dziedzicznych 38. Każdy gen odpowiada za odrębną cechę organizmu, a wiele z nich oddziałuje ze sobą, a jedną cechę może kontrolować kilka genów naraz, więc są one trudne do zbadania.

Komórki powstają z DNA i chromosomów. Można powiedzieć, że chromosom jest cząsteczką DNA i zawiera wiele genów. Liczba chromosomów u różnych zwierząt może być taka sama, na przykład świnia ma taką samą liczbę jak kot - 38. Najmniej cząstek dziedzicznych obserwuje się u dżdżownic (2). Pod tym względem mistrzami są również mrówki: samice mają 2 cząsteczki, a samce 1.

Ostatnia para chromosomów u mężczyzny ma postać XY, au kobiet XX. Podobnie wygląda sytuacja u zwierząt wyższych, w tym kotów i psów. Ale liczba cząsteczek dla każdego gatunku zwierząt, choć stała, różni się pod względem ilości dla każdego organizmu:

• zając - 48;
• raki rzeczne - 196;
• małpa - 54;
• krowa - 60;
• koń - 64.

Wśród zwierząt najliczniejszy zestaw chromosomów występuje u chomików (92), nieco mniej u jeży (90). Minimalna liczba takich cząsteczek u kangura to 12. Na podstawie zamrożonych próbek tkanek stwierdzono, że mamut ma 58 chromosomów.

Cząstki dziedziczności u kotów

Badanie dziedziczności i liczby chromosomów jest nauką o genetyce. Liczba i struktura cząstek dziedziczności u każdego gatunku zwierząt jest stałym parametrem i nazywa się to kariotypem. Wszelkie odchylenia mogą powodować choroby dziedziczne, pojawienie się nieaktywnych osobników lub nowych gatunków. Wszystkie pary chromosomów, a jest ich 19 u kota, mają taki sam kształt i wygląd. Wyjątkiem jest jedna para, odpowiedzialna za cechy płciowe - ma cząsteczki dziedziczności o różnej wielkości: chromosom X, który decyduje o płci żeńskiej, jest większy, a płeć męska, Y, ma mniejszy rozmiar. Płeć przyszłego osobnika zależy od ich kombinacji podczas zapłodnienia..

Informacje przechowywane w DNA nazywa się genotypem, a zewnętrzna ekspresja cech nazywana jest fenotypem. Wszystkie geny są sparowane - jeden od kota i jeden od kota. Jeden z nich jest dominujący, silniejszy i bardziej definiujący przejawy swoich cech u kociąt. Drugi jest recesywny, jest uciskany przez dominację i ukryty na żądanie. A kiedy zbiegają się dwie recesywne - od kota i kota uzyskuje się kocięta, które nie są podobne ani do jednego, ani do drugiego. Na przykład biały kot i czarny kot mogą mieć czerwone potomstwo, jeśli oba geny recesywne są odpowiedzialne za czerwony kolor. Dziedziczone cechy kotów są następujące:

• wymiary i kontur małżowiny usznej, umiejscowienie uszu;
• kolor i długość sierści;
• pigmentacja oczu;
• długość ogona i inne.

W celu utrzymania czystości rasy przeprowadza się ubój osobników wadliwych na podstawie analizy zestawu chromosomów. Ważne jest, aby prowadzić rejestr odchyleń obserwowanych naruszeń, aby spróbować wpłynąć na korektę anomalii poprzez racjonalne karmienie i szkolenie kotów. W ten sposób możliwe jest ujawnienie uciskanych genów, które mogą wpłynąć na poprawę rasy lub dać impuls do powstania nowej..

Umaszczenie i źrenica

Mapa sprzed 20 lat dziedziczne cząsteczki kota zawierały tylko dziesiątki genów, a dziś są ich już tysiące. Wśród nich są jednostki odpowiedzialne za kolor, mutacje, w których dochodzi do zmiany umaszczenia. Np. Jedna z cząstek somatycznych jest bezpłciowa, zawiera elementy mutacji w kolorze szóstki: znajduje się w protoonkogenie i hamuje migrację melanoblastów. W efekcie ci drudzy nie mają możliwości przedostania się na czas w skórę, co powoduje, że pigment nie dociera do włosów. Dlatego powstaje biały płaszcz..

Jeśli niektóre melanoblasty zaatakują mieszki włosowe na głowie kota, powoduje to pojawienie się kolorowych plam. Mutacyjne melanoblasty mogą dotrzeć do siatkówki oka, ale ich liczba może być inna: przy niewielkiej ich liczbie kolor staje się niebieski, a jeśli jest ich wiele, źrenice będą żółte.

Na tym samym chromosomie - cząsteczka dziedziczności to gen odpowiedzialny za zabarwienie sierści. Jego typowa strukturalna forma nadaje prążkowany kolor, a paski mogą być przerywane lub ciągłe. Istnieje pół-dominująca zmiana, na przykład abisyński tebi. Osobniki homozygotyczne z parą normalnych form strukturalnych dla tej zmiany są na ogół bez pasów, a ich kolor sierści jest jednolity. Ale u osobników heterozygotycznych z takiej mutacji paski pojawiają się na twarzy, nogach i ogonie. Kiedy zmiana jest recesywna, poprzeczne paski są zdeformowane w nieregularne linie, a na grzbiecie kotów pojawia się podłużny silny czarny pasek..

Mutacje w genie wpływającym na enzym tyrozynazę powodują albinizm, który występuje nie tylko u kotów, ale także u innych gatunków ssaków. Zmniejszona aktywność tyrozynazy zależy od temperatury kota - im niższa, tym bardziej aktywny enzym. Powoduje to bardziej intensywne zabarwienie obwodowych części ciała: nosa, czubków łap i ogona, uszu u kotów birmańskich.