Brzydota kota

Nieprzyjemnym odkryciem, czasami wyprzedzającym właścicieli kotów, jest obecność na rogówce obszaru, który na zewnątrz różni się od zdrowego oka zmniejszoną przezroczystością i kolorem. Wygląda na białawą i matową. To zmętnienie nazywa się cierniem. Może pojawić się zarówno u kotka, jak i dorosłego zwierzęcia. Niektórzy właściciele uważają, że ciernie niezmiennie prowadzą do ślepoty i nie ma na nią lekarstwa. Tak nie jest: w wielu przypadkach prawidłowa i terminowa pomoc jest w stanie zachować wzrok zwierzęcia, dlatego diagnozę i leczenie należy rozpocząć natychmiast po wykryciu ciernia..

Wady wrodzone stanowią tylko 7–10% przypadków. Może się to zdarzyć, jeśli narząd wzroku nie jest prawidłowo uformowany lub z powodu ciężkiej choroby kota w czasie ciąży. Ponadto najczęściej problem dotyczy kilku lub nawet wszystkich kociąt w miocie..

Następujące czynniki mogą prowadzić do nabytej leucorrhoea:

• infekcje i wirusy, które infekują organizm kota;
• choroby pasożytnicze zlokalizowane na rogówce;
• mechaniczne uszkodzenie i uraz oka lub pobliskich obszarów;
• naruszenie procesów metabolicznych prowadzących do nadmiernego gromadzenia się cholesterolu i wapnia;
• przedłużone działanie alergenu;
• uszkodzenie nerek prowadzące do ciężkiego obrzęku tkanek śluzowych i spojówek;
• destrukcyjne procesy spowodowane starzeniem.

Około 90% przypadków dotyczy formy nabytej, która jest najczęściej odwracalna. Nawet po poważnych kontuzjach, gdy właścicielom wydaje się, że wzrok nie może zostać uratowany z powodu dużej plamki na rogówce, opieka weterynaryjna w większości przypadków jest w stanie całkowicie lub częściowo przywrócić zwierzęciu zdolność normalnego widzenia otaczającego świata..

Objawy

Obecność ciernia nie zawsze jest wyraźnie wyrażona, ale jego obecność można ocenić na podstawie wielu znaków:

• unikanie miejsc z jasnym oświetleniem dla zwierząt;
• wzmożona praca gruczołów łzowych, niekiedy - zwiększone gromadzenie się śluzu w wewnętrznych kącikach oczu;
• obrzęk rogówki i nabycie czerwonawego odcienia;
• tworzenie ropnego filmu;
• zmętnienie szaro-czerwonego lub jasnożółtego;
• rogówka niejednorodna w kolorze z nierówną powierzchnią;
• wybrzuszenie ciernia;
• zanik narządu wzroku;
• zmiana kształtu źrenicy;
• nieregularne ruchy źrenic, gdy kot patrzy w bok, zez.

Oprócz wszystkich powyższych, zachowanie kota również często się zmienia, mogą pojawić się widoczne oznaki pogorszenia widzenia. Zwierzę często wpada na ściany, drzwi, meble, ludzi, porusza się powoli i niepewnie.

Często zdarza się, że zwierzę staje się bardziej drażliwe i mniej towarzyskie z powodu zwiększonego dyskomfortu. Kot ma skłonność do ciągłego mycia, ponieważ próbuje myć to, co przeszkadza w normalnym widzeniu. Jeśli przyczyną pojawienia się był proces zapalny, kot nie będzie w stanie się umyć, ponieważ zacznie wyrywać się z rąk, bojąc się bólu.

Zmniejszone widzenie z leucorrhoea zależy od jego lokalizacji i wielkości. Im dalej plamka od środka oka i im mniejsza, tym mniejsze pogorszenie pracy narządu wzroku. W przypadkach, gdy źrenica pozostaje otwarta i nie jest pokryta plamą, wzrok zostaje zachowany, ale jakość gwałtownie spada, kot widzi niewyraźne i niewyraźne.

Co robić

Gdy tylko właściciel zwierzęcia zauważy takie zmiany, musisz natychmiast podjąć działania. Prawie niemożliwe jest ustalenie przyczyny samodzielnie, z wyjątkiem przypadków obrażeń na oczach właściciela zwierzęcia. Ale nawet w tym przypadku udzielenie wykwalifikowanej pomocy kotu w domu jest prawie niemożliwe, dlatego pierwszym krokiem powinien być kontakt z weterynarzem.

Podczas pierwszej wizyty specjalista podejmuje próbę oceny obrazu klinicznego. W tym celu przeprowadza się oględziny kota, a zwłaszcza szczegółowo - okolice oczu. Właściciel kota powinien odpowiedzieć, kiedy pierwszy raz dostrzegł cierń, jaką karmę przyjmuje zwierzę, jakie choroby miał wcześniej zwierzak.

Na podstawie tych informacji przypisywana jest ankieta. Może to obejmować:

• szczegółowe badanie krwi i analiza biochemiczna;
• testy serologiczne;
• oftalmoskopia;
• pomiary ciśnienia w oku w celu określenia ryzyka zaćmy lub jaskry;
• inspekcja lampy szczelinowej;
• Test Seidela;
• wykrywanie urazów i owrzodzeń rogówki za pomocą fluoresceiny;
• cytologia materiału biologicznego błony śluzowej spojówki;
• mikroskopia skrobania;
• biopsja płynu wewnątrzgałkowego;
• sprawdzenie odruchowego zwężenia źrenicy;
• analiza mikrobiologiczna itp..

W niektórych przypadkach nie można przeprowadzić standardowego badania. Następnie weterynarz przepisuje badanie ultrasonograficzne oka, aby ustalić przyczyny ciernia kota. Jeśli istnieją podejrzenia współistniejących chorób wirusowych lub zakaźnych, można zalecić odpowiednie techniki diagnostyczne w celu ich identyfikacji..

Ponieważ powodzenie leczenia jest bezpośrednio związane z czasem jego rozpoczęcia, preferowane są szybsze analizy i metody ekspresowe..

Jak leczyć

Leczenie leucorrhoea rozpoczyna się dopiero po ustaleniu dokładnych przyczyn. Ważne jest, aby mieć czas na zastosowanie pierwszych środków terapeutycznych, zanim zacznie się degeneracja tkanki rogówki w tkankę bliznowatą. Główne środki są następujące:

• W przypadku zapalenia rogówki zalecana jest terapia lekowa. W tym celu przeprowadza się dwutygodniowy kurs z użyciem kropli do oczu lub specjalnych maści (na przykład „Tetracyklina” 3% lub „Floxal”).
• Aby aktywować procesy regeneracyjne w rogówce, w oku stosuje się aplikacje i keratoprotektory. Odbywa się to rano, po południu i wieczorem w równych odstępach czasu. Kurs trwa co najmniej dwa tygodnie.
• W przypadku ciernia spowodowanego urazem, uszkodzone oko przepłukuje się solą fizjologiczną lub roztworem Miramistin do dezynfekcji tak szybko, jak to możliwe (właściciel kota może to zrobić). Następnie lek „Tetracyklina” jest przepisywany w postaci kropli.
• W przypadku silnego bólu, ulgę kota przynosi wprowadzenie „Novocain” w roztworze z „kortyzonem” pod gałką oczną. W razie potrzeby procedurę można powtórzyć po pewnym czasie..
• Aby zmniejszyć ciśnienie wewnątrzgałkowe, może być konieczne przepisanie „pilokarpiny” lub „brynzolamidu”.
• W przypadkach, gdy zachowawcze metody leczenia nie przynoszą oczekiwanego rezultatu, wykonywany jest zabieg chirurgiczny. Zależy to od przyczyny i stadium choroby w momencie rozpoczęcia leczenia. Czasami konieczne jest wykonanie operacji wymiany warstwy rogowej naskórka. Interwencja chirurgiczna jest przeprowadzana dopiero po zatrzymaniu procesu zapalnego.

Im poważniejsza choroba, tym bardziej odpowiedzialne jest leczenie wyboru lekarza. Najlepiej byłoby, gdyby leczenie chirurgiczne było prowadzone przez doświadczonego lekarza weterynarii praktykującego okulistę.

Co mistrz może zrobić

Nie wszystko podczas leczenia leucorrhoea zależy od lekarza. Nie bez znaczenia są również działania właściciela kota. Wszystkie spotkania powinny być ściśle przestrzegane. Ponadto będziesz musiał kontrolować, aby zwierzę nie pocierało ani nie zraniło oczu. Jeśli nie możesz go uspokoić, użyj kołnierza zabezpieczającego szyję..

Oczy należy sprawdzać dwa razy dziennie. Jeśli nagle zauważysz pogorszenie lub zwierzę pokaże, że choroba postępuje gwałtownie, powinieneś natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii. Pogorszenie najczęściej wyraża się zwiększonym obrzękiem, zaczerwienieniem gałki ocznej, zwiększonym bólem w okolicy oczu, aktywacją oznak utraty wzroku itp..

Jeśli wzrok kota znacznie się pogorszył, możesz ułatwić jej życie, usuwając z pomieszczenia niepotrzebne meble (tafty, taborety itp.), Które mogą zostać uderzone i zranione.

Nie można przegapić wizyt i badań u weterynarza, ponieważ jest on zobowiązany do monitorowania postępów leczenia i, w razie potrzeby, korygowania wcześniejszych wizyt.

Należy pamiętać, że zachowanie wzroku zwierzęcia zależy całkowicie od odpowiedzialnej postawy właściciela kota.

Oczywiście musisz zaopatrzyć się w cierpliwość i współczucie na ten okres, ponieważ kot może stać się rozdrażniony i nieuprzejmy. Kiedy cierń zostanie wyleczony, zwierzę będzie wdzięczne właścicielom za złagodzenie dyskomfortu..