Szczepienie kotów przeciw wściekliźnie

Łatwiej jest zapobiegać chorobom niż leczyć. Jedną z tych chorób jest wścieklizna, która jest prawie niemożliwa do wyleczenia, a tylko kilka psów i kotów ma szansę przeżyć po zakażeniu. Dla kota konieczne jest szczepienie przeciwko wściekliźnie. Nawet te zwierzęta, które nigdy nie opuszczają mieszkania, nie są chronione przed tym niebezpiecznym wirusem. Ta prosta manipulacja może uratować życie każdego futrzaka.

Sposoby zarażenia kota:

• ugryzienie chorego zwierzęcia;
• kontakt z krwią lub śliną chorego zwierzęcia;
• jedzenie zakażonych małych zwierząt;
• ugryzienie nietoperza (np. na balkonie).

W takich przypadkach szczepienie kota przeciwko wściekliźnie jest obowiązkowe.:

• czy istnieje możliwość, że zwierzę wyjdzie na ulicę;
• jeśli kot będzie podróżował ze swoimi właścicielami, przenieś się do innych krajów;
• czy gryzonie mogą wejść do mieszkania;
• jeśli planowana jest hodowla;
• czy istnieje możliwość kontaktu z nieszczepionymi zwierzętami lub zwierzętami spacerującymi po ulicy;
• jeśli mieszkasz na obszarze z dużą liczbą zarażonych zwierząt i dużą liczbą bezpańskich zwierząt;
• jeśli zamierzasz zostawić zwierzę na nadmierne narażenie lub w hotelach dla zwierząt;
• jeśli planujesz uczestniczyć w wystawach.

Ponadto lekarze wielu klinik weterynaryjnych mogą odmówić leczenia i będą sprzeciwiać się pozostawieniu w szpitalu kota, który nie został zaszczepiony przeciwko wściekliźnie. Będzie to podyktowane troską o bezpieczeństwo personelu i innych zwierząt, które odwiedzają klinikę lub są trzymane w szpitalu.

Dlaczego wścieklizna jest niebezpieczna?

Kiedy zaczynają się pojawiać objawy wścieklizny, nie można już uratować zwierzęcia. Od zakażenia do pojawienia się choroby może minąć od 3 tygodni do 2 miesięcy. Przez cały ten czas inne zwierzęta, które mają kontakt z kotem i jego właścicielami, są narażone na infekcję.

Po tym, jak wirus dostanie się do organizmu zwierzęcia poprzez ugryzienie lub inny kontakt z zakażoną śliną lub krwią, zaczyna rozprzestrzeniać się przez układ nerwowy, najpierw wnikając do rdzenia kręgowego, a następnie do mózgu. Atakuje komórki układu nerwowego. Ponadto wirus wścieklizny infekuje wszystkie tkanki i narządy, krew, ślinę.

Istnieją 3 formy wścieklizny:

• Bujna forma. Kot staje się nieaktywny, apatyczny, odmawia jedzenia. Na początku zwierzę może być niezwykle czułe, ale potem jego nastrój zaczyna się często i gwałtownie zmieniać z lęku na agresywność. Kot może zachowywać się niespokojnie, gryźć się, atakować właścicieli. Zakażone koty nie mogą pić wody z powodu skurczu mięśni gardła. Głos zwierzęcia może zacząć zanikać, dolna szczęka może opadać, a język może wystawać z pyska. W ostatnich stadiach zwierzę ma paraliż wszystkich mięśni ciała i nóg. Potem następuje śmierć. Forma przemocy może trwać od 3 do 11 dni.
• Cicha forma. Zwierzę staje się niezwykle czułe, jest stale blisko właściciela, zachowuje się obsesyjnie. Zewnętrzne oznaki obejmują odmowę picia, trudności w połykaniu własnej śliny, obfite wydzielanie śliny i otwarte usta. Kot zachowuje się ospale i wygląda na przygnębionego. Ta forma trwa od 2 do 4 dni, po czym następuje śmiertelny wynik..
• Nietypowa forma. Ta forma jest najtrudniejsza do rozpoznania, ponieważ ma oznaki nietypowe dla wścieklizny. Ta forma trwa dłużej niż inne - około 3 miesiące. Objawy są podobne do chorób przewodu pokarmowego. Towarzyszy temu także apatia i depresyjne zachowanie zwierzęcia. Stan kota okresowo się poprawia, ale potem ponownie pojawiają się takie objawy jak biegunka, wymioty, zaparcia. W przypadku tej postaci wścieklizny dochodzi do ogólnego wyczerpania organizmu..

Kiedy i jak często szczepić kota przeciwko wściekliźnie?

Pierwsze szczepienie kota przeciwko wściekliźnie powinno mieć miejsce w wieku 3 miesięcy. Najpierw kociak otrzymuje kompleksowe szczepienie przeciwko panleukopenii, kaliciwirusowi, zapaleniu nosa i tchawicy, chlamydii. Po 3-4 tygodniach przeprowadza się ponowne szczepienie i jednocześnie podaje się szczepionkę przeciw wściekliźnie. Kolejne szczepienie to 12 miesięcy.

Istnieją różne poglądy na temat częstotliwości szczepień kotów przeciwko wściekliźnie. Większość lekarzy weterynarii z krajów WNP zaleca, aby to zrobić, a także skomplikowane, raz w roku. Międzynarodowe Stowarzyszenie Weterynarii Małych Zwierząt zaleca kompleksowe szczepienia co 3 lata oraz szczepienia przeciw wściekliźnie raz w roku. Czas trwania szczepienia przeciw wściekliźnie zależy od producenta i konkretnego leku.

Jeżeli nie ma dodatkowych okoliczności, które wymagałyby szczepienia kota (przeprowadzka do innego kraju, wystawa, krycie, ryzyko zakażenia), szczepienia należy wykonywać raz na 3 lata.

Jakie szczepionki są używane do szczepień?

Istnieją dwa rodzaje szczepionek przeciwko wściekliźnie:

• Żywy. Zawiera żywe komórki wirusa. Pomagają wystarczająco szybko wytworzyć odporność (1 tydzień). Odporność po takiej szczepionce jest silniejsza. Ale istnieje ryzyko powikłań i zakażenia zwierzęcia.
• Nie żyje. Zawierają martwe komórki wirusa. Odporność powstaje prawie natychmiast, ale jest słabsza. Organizm jest w stanie poradzić sobie tylko z ilością przeciwciał, które były w szczepionce. Brak ryzyka infekcji.

Żywe szczepionki przeciw wściekliźnie:

• Quadricat (złożona szczepionka + wścieklizna).

Martwe szczepionki przeciwko wściekliźnie:

• Nobivak Rabies;
• Rabizin;
• Rabikan;
• Defensor-3.

Jak przygotować kota?

Szczepionkę przeciw wściekliźnie dla kotów należy podawać wyłącznie całkowicie zdrowym zwierzętom. Dlatego na 10 dni przed szczepieniem konieczne jest odrobaczenie i usunięcie pcheł (jeśli występują). Przed podaniem szczepionki lekarz weterynarii musi zbadać kota pod kątem wrodzonych lub nabytych chorób, procesów zakaźnych lub zapalnych.

Powody, które są powodem przesunięcia terminu szczepienia:

• zęby kota się zmieniają;
• zwierzę przeszło operację;
• zwierzę na 2 tygodnie przed szczepieniem przyjmowało antybiotyki;
• kot miał kontakt z chorymi lub ulicznymi zwierzętami.

Po szczepieniu kota należy uważnie obserwować przez jeden dzień. Zazwyczaj pierwszego dnia zwierzę jest nieco ospałe i senne. Nie powinno być żadnych innych objawów: wymiotów, biegunki, drgawek. Drugiego dnia kot wróci do normalnego stanu..