Choroby kotów przenoszone przez ludzi: granice samoobrony

Mając w domu zwierzaka - kota, trzeba mieć świadomość, że przytulanie puszystej bryłki to nie tylko przyjemność, ale także odpowiedzialność za jego życie, zdrowie i zdrowie najbliższych, gdyby zwierzak nagle złapał jakąś infekcję.

Z jakimi chorobami mamy do czynienia, gdy kot jest blisko?

Jak człowiek może zarazić się kotem??

Wszystkie zwierzęta bez wyjątku są nosicielami chorób. Niektóre infekcje przenoszą się na ludzi z kotów, chociaż te ostatnie mogą nie zachorować. Jednocześnie sami przynosimy naszym pupilom z ulicy wiele patogennych drobnoustrojów.

Kilka prostych zasad higieny pozwoli uniknąć pojawienia się większości chorób kotów u ludzi:

• Zgodność z zasadami sanitarnymi i higienicznymi: mycie rąk po kontakcie z jej tacą lub dotknięciu innego bezpańskiego zwierzęcia;
• Wykonaj testy na obecność chlamydii w dniu zakupu zwierzaka, jaja, robaki i toksoplazmoza. Następnie tę kontrolę należy przeprowadzać regularnie, a także szczepić zwierzę i wypędzić robaki;
• Jeśli to możliwe, nie pozwól swojemu zwierzakowi polować na myszy. - ich mięso jest głównym źródłem większości drobnoustrojów chorobotwórczych, które są niebezpieczne zarówno dla ludzi, jak i kotów;
• Karm swojego kota wyłącznie świeżą, naturalną karmą;
• Jeśli Ty lub Twój zwierzak poczujecie się źle, koniecznie skontaktujcie się ze specjalistą.

Istnieje wiele chorób przenoszonych z kotów na ludzi - nazywa się je zoonotycznymi. Na przykład wścieklizna, grzybica i robaki są z nich najbardziej znane i niebezpieczne. Oprócz nich występują infekcje chlamydiami, salmonellą, toksoplazmozą, ostrymi infekcjami jelitowymi, gruźlicą i innymi..

Warto zauważyć, że praktycznie żaden wirus wywołujący choroby u kotów (z wyjątkiem być może wścieklizny) nie zagraża ludziom poważnym niebezpieczeństwem. Koci AIDS, opryszczka, białaczka kotów, koronawirusy i wiele innych chorób sprawiają, że nasi futrzani towarzysze cierpią tylko.

Choroby kotów, szczególnie niebezpieczne dla ludzi

Więc jakie choroby można dostać od kota i czego się bać?

Wścieklizna

Uważa się, że psy i koty są najbardziej podatne na zakażenie wirusem wścieklizny i wiadomo, że atakuje on również ludzi. W tym sensie kontakt ze zwierzęciem domowym jest uważany za znacznie bardziej niebezpieczny niż z dzikim: prawdopodobieństwo spotkania, powiedzmy, dzikiego lisa jest niezwykle małe, ale kot lub pies mieszka z nami pod jednym dachem, śpi w naszych łóżkach i często je z nami..

Okres inkubacji wirusa może być długi. Jego markery można znaleźć we krwi zwierzęcia zaledwie 8-10 dni przed zewnętrznymi objawami. Prawdopodobieństwo zarażenia się wścieklizną zależy od rodzaju kontaktu z zakażonym kotem, są trzy z nich:

• Typ 1: kontakt dotykowy, karmienie, jeśli ślina kota dostanie się na nienaruszone obszary skóry - nie są wymagane żadne środki zapobiegawcze;
• Typ 2: uderzenie mechaniczne po ugryzieniu na niezabezpieczonym obszarze skóry, otarciach, zadrapaniach;
• Typ 3: głębokie ugryzienia i zadrapaniami, kontakt ze śliną na uszkodzonej skórze lub błonach śluzowych osoby;

Pierwszy przypadek nie budzi strachu, ale drugi i trzeci to powód do podjęcia działań, ponieważ przy takich kontaktach osoba narażona jest na wściekliznę od kota.

Co więcej, im bliżej ludzkiego mózgu - bezpośredniego celu wirusa podczas podróży przez układ krążenia - znajduje się uszkodzony obszar - tym szybciej nastąpi infekcja. Stopień urazu również odgrywa rolę w infekcji: im większa rana, tym szybciej rozprzestrzenia się infekcja. W związku z tym przy ranie w okolicy rąk i głowy pozostaje bardzo mało czasu na zbawienie.

Oznaki

Pierwsze oznaki wścieklizny u kota to nieuzasadnione wybuchy agresji, zaburzona koordynacja ruchów, nadmierne wydzielanie śliny i zaburzenia stawu szczękowego..

Leczenie

Możesz uchronić się przed wirusem wścieklizny przed szczepieniem. Koty szczepione są w wieku 3 miesięcy, kolejne szczepienia zatwierdza lekarz weterynarii. W 99% przypadków ludzie zarażają się wścieklizną po ukąszeniu przez psy, głównie bezpańskie. Jeśli często wypuszczasz kota na ulicę, po każdym spacerze warto go zbadać i zabrać do kliniki weterynaryjnej przy najmniejszym śladzie ugryzienia.

Niestety, spośród wszystkich chorób kotów groźnych dla człowieka, wścieklizna jest jedyną, której nie można wyleczyć - zwierzę umiera około 10 dni po zarażeniu.

Ważny! W żadnym wypadku nie powinieneś leczyć swojego zwierzaka samodzielnie.!

Kiedy pojawiają się podstawowe oznaki wirusa, najbardziej humanitarnym sposobem jest poddanie go kwarantannie. Jeśli reakcje są spowodowane przez coś innego (na przykład nadmierne wydzielanie śliny może być wywołane przez mały przedmiot tkwiący w ustach), lekarze to ustalą. W przeciwnym razie diagnozę można postawić tylko pośmiertnie..

Liszaj obrączkowy

Pleśnie powodują chorobę zakaźną zwaną półpasiec. Wpływa na sierść, skórę i pazury psów, kotów i ludzi. W przypadku przedstawicieli kociego plemienia najczęściej dotyczy to skóry. U osób zakażonych na skórze pojawiają się okrągłe ślady przypominające strukturę prawdziwej grzybni. U kotów choroba ta ustępuje przez jakiś czas bez interwencji z zewnątrz, ale nie należy zaniedbywać leczenia - ta infekcja jest łatwo przenoszona z kota na człowieka.

Zarodniki grzybów chorego kota na otaczających obiektach są zdolne do życia do dwóch lat. Wysoka wilgotność i komfortowe temperatury sprzyjają ich wzrostowi i rozmnażaniu. Ich siedliskiem może być każdy obiekt, który miał kontakt z chorym kotem - od legowiska po luźne włosy. Jednocześnie może nie być typowych objawów - tylko wynik testu może odzwierciedlać obecność grzyba.

Oznaki

W zależności od dotkniętego obszaru ciała kota i czasu trwania choroby pojawienie się grzybicy może być różne. Klasyczna historia to małe bezwłose okrągłe plamki na skórze, pośrodku i wzdłuż krawędzi których tworzą się łuski i małe krosty. Zwykle mały obszar dotknięty chorobą powiększa się z czasem. Swędzenie nie zawsze występuje u kotów. Najczęstsze obszary ciała dotknięte grzybicą to skóra głowy, uszy i ogon. W niektórych przypadkach na twarzy ciała pojawiają się zmiany o wydłużonym kształcie, przypominające objawy chorób autoimmunologicznych.

Zdarza się, że porost atakuje całe ciało, wtedy skóra złuszcza się i staje się tłusta. Wypadanie włosów jest jednym z pierwszych objawów grzyba. U kotów można go rozpoznać po przyspieszonym zrzucaniu i zwijaniu się grudek wełny. Jeśli porosty atakują pazury, prawdopodobne jest ich dalsze deformowanie i nieprawidłowy wzrost..

Ważny! Jeśli wynik testu na grzybicę jest pozytywny, kota należy przebadać pod kątem innych chorób, ponieważ zwierzę o skutecznym układzie odpornościowym i dobrym zdrowiu może łatwo oprzeć się infekcji grzybiczej..

Leczenie

W przypadku niewielkich zmian u kotów krótkowłosych w każdym wieku wystarczy zastosować maści przeciwgrzybicze. Ponadto konieczne jest zapewnienie zwierzęciu dodatkowego leczenia wszystkich istniejących chorób, specjalnej diety i negowanie wszelkich kontaktów z innymi zwierzętami lub ludźmi..

Przypadki wymagające szerszego leczenia obejmują stosowanie tabletek. Sierść jest często strzyżona, szczególnie u ras długowłosych, w celu swobodnego nałożenia maści na skórę. Odbywa się to tak ostrożnie, jak to możliwe, aby nie podrażnić dotkniętej skóry i nie rozprzestrzenić infekcji. Wszystkie narzędzia i przedmioty używane do manipulacji zakażonym zwierzęciem muszą być dokładnie wysterylizowane.

Dobrze pomagają kąpiele z roztworem wapna siarkowego. Posiadając specyficzny zapach i nadając włosom żółty odcień, są skutecznym lekarstwem na grzybicę. Alternatywa dla kąpieli - szampony przeciwgrzybicze.

Oczywiście nie wolno nam zapominać o dezynfekcji przestrzeni mieszkalnej wokół kota. Dywany, zasłony i tapicerkę mebli należy odkurzyć i wyparować w celu dezynfekcji. Zaleca się pokrywanie powłok drewnianych i metalowych warstwą farby lub lakieru. Czyszczenie należy wykonać roztworem wybielacza w proporcji 1:10. Wszystkie zabawki dla kotów i inne atrybuty wymagają obowiązkowej dezynfekcji.

Helminthiasis

Ogniskiem chorób pasożytniczych wywoływanych przez obłe lub tasiemce - robaki, najczęściej jest przewód pokarmowy kota. Nawet kot domowy może zarazić się nimi, jedząc mięso lub ryby zarażone robakami pasożytniczymi. Kocięta są najtrudniejsze do tolerowania robaków. Przy nadmiernym gromadzeniu się robaków w jelitach ściany narządu mogą pęknąć, co prowadzi do nieuchronnej śmierci zwierzęcia.

Oznaki

• Zwiększone zmęczenie kota w porównaniu z jego zwykłą aktywnością;
• Nadmierny apetyt przy braku przyrostu masy ciała lub odwrotnie, jego brak;
• Zaburzenia jelit (biegunka, wymioty, zaparcia);
• Swędzenie odbytu;
• Krwawe i śluzowe wydzieliny w kale;
• Wyblakła szata lub jej aktywna utrata;
• Choroba wywołana przez pasożyty zewnętrzne (pchły, wszy);

Leczenie

Zwykle odrobaczanie nie powoduje trudności w leczeniu - wystarczy kuracja specjalnymi lekami doustnymi. Dalsze zapobieganie robakom u zwierzęcia przeprowadza się regularnie, lecząc go doustnymi lekami przeciwrobaczymi lub specjalnymi preparatami stosowanymi na kłębie.

Toksoplazmoza

Toksoplazmoza to kolejna choroba wywoływana przez pasożyty. Jak większość pasożytów namnażają się w przewodzie pokarmowym młodych kotów, docierając tam wraz z mięsem zakażonym Toxoplasma. Większość zwierząt jest odporna na tę chorobę, więc może przebiegać bezobjawowo..

Dla zdrowej osoby zakażenie tymi pasożytami nie jest niebezpieczne, z wyjątkiem kobiet w ciąży. W ich przypadku znacznie wzrasta ryzyko przedostania się pasożytów do macicy i późniejszych zaburzeń rozwoju płodu, aż do poważnych wad. Toksoplazmoza przenoszona jest przez odchody kotów - jaja tych pasożytów nie są przenoszone do wełny, dlatego kobiety w ciąży powinny powstrzymywać się od kontaktu z toaletą zwierzęcia.

Generalnie najprostsze praktyki higieniczne i spożywanie dokładnie ugotowanego mięsa znacznie zmniejszają ryzyko zachorowań..

Choroba kociego pazura

Chociaż ugryzienia i zadrapania pazurów kota mogą wydawać się najmniejszym złem na tej liście chorób między kotami i ludźmi, mogą jednak powodować równie duży dyskomfort..

Ukąszenia kotów często powodują przedostawanie się infekcji do organizmu człowieka i nie goją się zbyt dobrze. Niektórzy ludzie są tak wrażliwi, że zatrucie krwi może wynikać z zadrapania kota. Infekcja jest wywoływana przez bakterię Bartonella znajdującą się w ślinie i na pazurach kota domowego..

Po ukąszeniu lub podrapaniu bakterie dostają się do skóry, gdzie znajdują się w idealnych warunkach do wzrostu i rozmnażania, wywołując zły stan zdrowia: obrzęk węzłów chłonnych, gorączkę, dreszcze, nudności, zapalenie rany.

Aby zapobiec rozwojowi Bartonelli w uszkodzonym miejscu, wystarczy wykonać te same czynności, co w przypadku wszelkich drobnych uszkodzeń: spłukać zadrapanie wodą, zaaplikować środkiem antyseptycznym, aw razie potrzeby opatrzyć bandażem. Lekarz doradzi taktykę leczenia bolesnych węzłów chłonnych.

Wniosek

Podsumowując, warto zauważyć, że nieliczne choroby przenoszone z kota na człowieka są dość łatwe do wyleczenia i rzadko stanowią poważne zagrożenie. Najprostsze zasady higieny znacznie zmniejszają ryzyko infekcji, więc przyjemność obcowania z kotem jest nieporównywalnie większa niż niebezpieczeństwo zachorowania.