Choroby serca u kotów: rodzaje, przyczyny, objawy, leczenie

Bez wątpienia najważniejszym mięśniem w ciele każdego zwierzęcia jest serce. Od niekończącej się pracy tego organu zależy zarówno życie naszych ulubionych, jak i jego jakość. Nawet najbardziej niedoświadczony hodowca bez namysłu rozumie, że każda choroba serca u kotów może łatwo doprowadzić do śmierci futrzanego zwierzaka lub do jego ciężkiej niepełnosprawności. Aby tego uniknąć i utrzymać kota w zdrowiu, musisz codziennie obserwować jego zachowanie i wiedzieć o głównych typach „problemów” z sercem. Nawiasem mówiąc, koty nie są rzadkością..

Przyczyny chorób serca

Istnieje wiele przyczyn rozwoju patologii serca kotów. Istnieje wiele monografii i innych prac naukowych poświęconych wyłącznie temu zagadnieniu. Podkreślimy główne czynniki, z konsekwencjami których trzeba się zmierzyć w codziennej praktyce weterynaryjnej:

• Choroby wirusowe. Wirusy są głównymi wrogami układu krążenia. Chodzi o to, że są pasożytami wewnątrzkomórkowymi. Wiadomo, że wiele rodzajów tych mikroorganizmów „lubi” bardzo osiedlać się w komórkach śródbłonka układu krążenia i bezpośrednio w sercu. To ostatnie ma najtrudniejszą część, ponieważ to ten organ pompuje wiele litrów zakażonej krwi. Zatem każda choroba wirusowa znacznie zwiększa ryzyko rozwoju chorób całego układu sercowo-naczyniowego..
• Patologie grzybicze. Grzyby chorobotwórcze to po prostu bezdenne źródło najsilniejszych toksyn, które mają bardzo zły wpływ na cały organizm. Problem w tym, że wywierają dużą presję na układ odpornościowy, w wyniku czego te same wirusy. Cechy, które zostały wymienione powyżej, pozwalają pokonać bariery ochronne organizmu przy znacznie mniejszym wysiłku.

• Zatrucie, zwłaszcza sole metali ciężkich. Oczywiście toksyny uderzają przede wszystkim w wątrobę i nerki, ale serce ze względu na swoją funkcję również dostaje więcej niż wystarczająco. Trujące związki w niektórych przypadkach mogą koagulować komórki mięśnia sercowego, co prowadzi do bardzo poważnych konsekwencji. Na przykład na zawały serca (tj. Śmierć części tkanki serca).
• Nieprawidłowości genetyczne rozwój.
• Stały naprężenie, niekorzystne warunki zatrzymania.
• Anemie różnego pochodzenia (w tym robaki). Wielu lekceważy te patologie, ale na próżno: zmniejszona zawartość czerwonych krwinek we krwi jest niezwykle niebezpieczna. A serce przede wszystkim to „czuje”, ponieważ dostarczana do niego krew nie zawiera odpowiedniej ilości tlenu. Wynik może być taki sam, jak w przypadku ciężkiego zatrucia..
• Heartworms (dirofilariasis). U kotów występuje znacznie rzadziej niż u psów, ale często prowadzi do bardzo poważnych komplikacji. Jednak dla naszego kraju ta choroba nie jest zbyt typowa..

Objawy problemów z sercem

Jak możesz zrozumieć, że Twój zwierzak ma jakieś problemy z sercem? Problem w tym, że koty to słynne kanapowe ziemniaki. A jeśli „nieprawidłowości” w zachowaniu tych samych psów szybko ujawnią się podczas zwykłych spacerów, choroba kota może pozostać na długo zupełnie niezauważona..

Możesz jednak zauważyć, że Twój zwierzak stał się bardziej „leniwy” i stara się nie ruszać niepotrzebnie. Jeśli kot „raczył” podejść do miski, nietrudno zauważyć, że taka prosta czynność nie była dla niego łatwa: zwierzę zaczyna dusić, sapać i kaszel.

To nie przypadek, że weterynarze uważają wczesne rozpoznanie patologii serca u kotów za trudne i niewdzięczne zadanie. Często nie ma żadnych objawów klinicznych. Dopóki organizm zwierzęcia nie przejdzie przez jakiś „punkt krytyczny”, po którym objawy zaczną rosnąć wykładniczo.

Jeśli chodzi o charakterystyczne objawy patologii serca, powinno to obejmować:

• duszność, świszczący oddech;
• ciężka duszność, która pojawia się nawet po lekkim wysiłku fizycznym;
• w ciężkich przypadkach (nawet bez fonendoskopu) można usłyszeć bulgotanie i bulgotanie w klatce piersiowej zwierzęcia. Są to bardzo ostrzegawcze znaki wskazujące na obecność obfitego wysięku w klatce piersiowej. Płyn ściska płuca i serce, dlatego rozwijają się wszystkie powyższe problemy z oddychaniem;
• silny hipotermia kończyny i inne części ciała (na przykład uszy i łapy);
• blednięcie wszystkich widocznych błon śluzowych (dziąseł i oczu). Wszystko to wskazuje na poważne pogorszenie krążenia krwi w organizmie zwierzęcia;
• w ciężkich przypadkach (często gdy kot już umiera) skóra staje się zimna na całej powierzchni ciała.

Zwróć uwagę, że koty rzadko kaszlą z powodu chorób serca. Ten objaw występuje częściej u chorych psów. Jest bardzo prawdopodobne, że w przypadkach, w których kot kaszle niekontrolowanie i ciężko oddycha, serce nie ma z tym nic wspólnego. Najprawdopodobniej mówimy o zapalenie oskrzeli lub inny choroby płuc.

Poważne choroby serca

Wady wrodzone

U kotów zdarza się, że niektóre kocięta (lub nawet cały miot) rodzą się, gdy są już chore. A im „bardziej rasowy” kot, tym większe prawdopodobieństwo takiego wyniku. Problem tkwi w wielu „śmieciowych” genach, które nieuchronnie gromadzą się w całych liniach hodowlanych.

Ale mimo wszystko, szczerze mówiąc, jeśli weźmiemy całą populację kotów, to prawdopodobieństwo wrodzonych wad serca nie przekracza 2% (w końcu koty rasowe są znacznie mniejsze niż zwykłe "Muroki"). Najczęstsze wady wrodzone to zwężenie zastawki i niezrośnięte przewody..

W większości przypadków atakiem jest zastawka mitralna znajdująca się między lewym przedsionkiem a lewą komorą. W takich zaburzeniach rozwój patogenezy odbywa się na tej samej zasadzie: krawędzie zaworów są luźne, między nimi a ścianami naczyń (lub między zaworami samej zastawki) są szczeliny. W efekcie odwrócony przepływ krwi i jej kumulacja w małych lub dużych kręgach krążenia, czemu towarzyszy wzrost ciśnienia.

Ponieważ naczynia nie są przeznaczone do „przechowywania i gromadzenia” krwi, jej płynna część zaczyna masowo przenikać do tkanek i wewnętrznych jam ciała. Kończy się obrzękowymi zjawiskami.

Rozważać, że operacja serca jest niezwykle rzadka u zwierząt, a chodzi nie tylko o przytłaczający koszt takiego leczenia, ale także o brak pełnoprawnych metod wykonywania takich zabiegów: kardiologia w weterynarii ogranicza się (z reguły) tylko do farmakoterapii.

Przy poważnych wadach zastawki i / lub mięśnia sercowego szanse na długie i szczęśliwe życie kota są bardzo małe. Jeśli choroba zostanie wyleczona za pomocą leczenia farmakologicznego, wszystko jest znacznie lepsze. Zdarza się, że kot żyje z wadą zastawki do późnej starości (ale tylko w przypadkach, gdy właściciele naprawdę dobrze się nim opiekują).

Kardiomiopatia

Praktykujący lekarze weterynarii w wielu krajach na całym świecie uważają, że ponad 2/3 wszystkich nabytych chorób serca u kotów to kardiomiopatia. Trudno jest podać precyzyjną definicję tego terminu. Możemy to powiedzieć kardiomiopatia nazywany zespołem procesów zwyrodnieniowo-zapalnych prowadzących do poważnych strukturalnych i funkcjonalnych zaburzeń czynności serca.

Ciekawy, że u kotów choroba ta dotyczy zwykle tylko lewej komory. Czasami chwytana jest prawa strona organu, ale nie zdarza się to zbyt często.

Niezależnie od rodzaju kardiomiopatii choroba zawsze prowadzi do tego samego wyniku: serce nie może już normalnie pompować krwi. Zwykle wszystko to prowadzi do zastoinowej niewydolności serca, czasami dochodzi do zespołu niewydolności oddechowej.

Ale jest jeszcze gorzej: z powodu upośledzonego krążenia krwi niebezpieczeństwo dramatycznie wzrasta tworzenie dużych skrzepów krwi w naczyniach. U kotów mają tendencję do osadzania się w tętnicach udowych, co prowadzi do spontanicznej zgorzel łap lub równie nagłej śmierci. Lekarze weterynarii wciąż dyskutują o przyczynach wielu kardiomiopatii. Dziś eksperci sugerują, że co najmniej 2/3 z nich to pierwotne, wrodzone patologie rozwojowe. Przypuszczalne przyczyny to: niedokrwistość, nadczynność tarczycy i nadciśnienie.

W sumie wyróżnia się trzy rodzaje chorób:

• Kardiomiopatia przerostowa. Najczęstsza odmiana, w 95% przypadków jest wykrywana w praktyce. Jego główną cechą jest przebieg idiopatyczny. Często wzrost grubości ścianek lewej komory występuje na ogół bez widocznego i logicznego powodu, więc pozostaje tylko założyć obecność jakiejś złożonej patologii autoimmunologicznej.
• Restrykcyjna kardiomiopatia. Jest wykrywany w około 10% wszystkich pierwotnych chorób serca. Jedna z najbardziej nieprzyjemnych i groźnych chorób, jakie można spotkać w kardiologii weterynaryjnej. Jeśli nie wchodzisz w szczegóły, w tym przypadku normalna tkanka serca zostaje zastąpiona tkanką łączną. Mówiąc najprościej, organ zamienia się w jedną dużą bliznę. Jak łatwo zrozumieć, nawet jego stosunkowo normalna praca staje się fizycznie niemożliwa. Analogicznie, gęstość serca zbliża się do twardego plastiku i trudno oczekiwać nawet minimalnej zdolności do kurczenia się i pompowania krwi z takiej substancji. Zwierzęta z taką wadą nie żyją długo. W najrzadszych przypadkach można znaleźć terapię spowalniającą proces „keratynizacji” tkanek serca, ale tak naprawdę nie zdarza się to często.
• Kardiomiopatia rozstrzeniowa. Rzadko się zdarza, nie więcej niż 2-3% przypadków całkowitej liczby tych patologii. Charakteryzuje się ścieńczeniem ścian komór podczas ich rozciągania. W tym przypadku serce można porównać do ogromnej meduzy przypominającej galaretkę. Podobnie jak w poprzednim przypadku taka masa nie może normalnie się zmniejszyć, dlatego wraz z szybkim postępem patologii kot nie będzie żył długo.

Niewydolność serca

Jeśli czynność serca jest znacznie upośledzona przez kardiomiopatię, doprowadzi to do niewydolność serca. To ostatnie jest również terminem zbiorczym, który łączy wiele patologii kardiogennych. Wbrew powszechnej opinii niedobór nie zawsze rozwija się w długim okresie. Nierzadko obraz kliniczny choroby pojawia się w ciągu kilku tygodni. Jeśli nie zwrócisz uwagi na swojego zwierzaka, może umrzeć, nie czekając na pomoc.

W ostrym przebiegu niewydolności serca charakterystyczne są częste omdlenia i przytomność „zmierzchowa”. Takie zjawiska wiążą się z tym, że chore serce nie jest w stanie zapewnić prawidłowego przepływu krwi przez narządy i tkanki, w wyniku czego nawet mózg doświadcza głodu tlenu i składników odżywczych.

Wiadomo, że w przypadku kotów, które to przeszły, takie zjawiska nie mijają bez śladu. Nawet w przypadkach, gdy właścicielom i weterynarzowi udało się osiągnąć trwałą remisję, jest prawdopodobne, że rozwinie się epilepsja lub inne choroby neurologiczne..

Choroba zakrzepowo-zatorowa u kotów (FATE)

Bardzo poważna patologia. Jednak nadal nie warto mówić o tym jako o niezależnej chorobie serca. Często choroba rozwija się na podstawie już istniejących poważnych zaburzeń (na przykład ta sama kardiomiopatia). Zwykle skrzepy krwi u kotów tworzą się w lewej komorze lub przedsionku, co jest bardzo złe: jeśli skrzep jest mały, łatwo jest przenoszony do mózgu. Nieco większy - wchodzi do tętnic udowych i innych dużych naczyń. I tak kończy się źle.

Czasami zakrzepy krwi nie spieszą się z odpływem z zastawek lub ścian serca. W takich sytuacjach są skamieniałe (nasączone solami mineralnymi), co również przyczynia się do rozwoju niewydolności serca (zastawki o takiej „wadze” nie będą już mogły normalnie się zamykać). Jeśli przy kompetentnie przeprowadzonej diagnozie nadszedł czas, aby zidentyfikować obecność skrzepliny, można ją rozpuścić, przepisując specjalne leki.

A propos, co oznacza słowo „zator”?? To jest nazwa blokady naczyń krwionośnych. W tym przypadku zakrzep działa jak zatyczka. W stosunkowo łagodnych przypadkach może nie zablokować całkowicie naczynia: pozostaje trochę miejsca, ale normalne krążenie krwi nadal staje się niemożliwe. Na przykład, jeśli taki „wadliwy” skrzep krwi dostanie się do tętnicy udowej, wtedy noga kota zaczyna boleć, powierzchnia skóry staje się zauważalnie chłodna. Jedynym sposobem na uratowanie życia zwierzęcia i jego nóg jest natychmiastowa operacja..

Diagnostyka

Istnieje kilka skutecznych metod diagnostycznych, które pozwalają dokładnie określić obecność chorób serca u kota (a także zidentyfikować ich typ):

• Elektrokardiogram (EKG). Jest to graficzny zapis prądów elektrycznych przepływających przez tkankę mięśniową mięśnia sercowego. Technika ta może być bardzo przydatna do wykrywania nieregularnych rytmów serca, ale doświadczeni specjaliści mogą wiele powiedzieć o ogólnym stanie serca, korzystając z tylko jednego zapisu wykresu..
• Radiografia. Jest przydatny do korygowania nieprawidłowości w objętości i wielkości serca, a także do wykrywania obecności wysięku w klatce piersiowej i jamach brzusznych. Ponadto często stosuje się promienie rentgenowskie podczas sprawdzania skuteczności przepisanego leczenia (dynamika choroby). Aby zwiększyć skuteczność badania, radiografia jest wykonywana z kontrastem. W tym samym czasie do krwi chorego zwierzęcia wstrzykuje się specjalne substancje, które świecą jasno pod wpływem promieni rentgenowskich..
• Echokardiografia (rodzaj badania USG). Niezwykle potrzebna i niezwykle użyteczna technika. Pozwala wizualnie ocenić wielkość i objętość mięśnia sercowego, grubość i konsystencję ścian komór i przedsionków. Doświadczony lekarz weterynarii za pomocą echokardiografii będzie w stanie wskazać źródło nawet łagodnych szmerów w sercu zwierzęcia. To jedyny test, który może pomóc wykryć różne rodzaje chorób serca u kotów. Zwróć uwagę, że aby zwiększyć skuteczność badania, przed jego przeprowadzeniem konieczne jest wycięcie i ogolenie obszaru skóry, po którym lekarz przesunie czujnik. Kolejną zaletą zabiegu jest jego całkowita bezbolesność i brak konieczności sztywnego usztywnienia ciała. Jeśli kot jest spokojny, wystarczy go potrzymać i uspokoić..
• Pełny badania krwi i moczu. Nie często wskazują bezpośrednio na chorobę serca, ale bardzo pomagają w ustaleniu jej dokładnej przyczyny. W szczególności, aby wykryć obecność określonych przeciwciał lub patogenów w płynach biologicznych.

Leczenie

Leczenie będzie całkowicie zależało od diagnozy i prognozy podanej przez lekarza weterynarii. Dlatego często rokowanie jest złe, zaleca się eutanazję chorego zwierzęcia. Dzieje się tak na przykład w przypadku wykrycia kardiomiopatii restrykcyjnej. Kiedy taka patologia wyraźnie się przejawia, szanse na przeżycie są zerowe, uszkodzonego serca nie można w żaden sposób przywrócić.

• Chorego zwierzaka należy przepisać wysokiej jakości, dobrze zbilansowanej diety..
• Mile widziane suplementy multiwitaminowe (ale tylko po badaniach krwi i zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii).
• Beta-blokery służą do spowolnienia procesów zwyrodnieniowo-zapalnych w sercu, szczególnie atenolol i propranolol..
• W przypadku tachykardii (nieprawidłowego rytmu serca) pomocny jest Diltiazem, znany również jako bloker kanału wapniowego. Jeśli nie wchodzisz w specyfikę farmaceutyczną, to narzędzie zmniejsza tętno i znacznie zmniejsza obciążenie od dawna cierpiącego narządu..
• Innymi niezwykle przydatnymi lekami są inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę, inhibitory ACE. Najbardziej znanymi przedstawicielami tej grupy są ramipryl i enalapril, a także ich analogi, ARB (telmisartan). Fundusze te pozwalają nie tylko zmniejszyć obciążenie serca, ale także przyczyniają się do częściowej odbudowy mięśnia sercowego..

Chciałbym podkreślić, że wiele chorób serca u kotów jest de facto nieuleczalnych.. Dzięki dobrze dobranej terapii można osiągnąć długotrwałą remisję (w tym przez całe życie), ale nie całkowite wyleczenie. Oznacza to, że kot będzie musiał otrzymywać leki przez cały czas, przez całe życie. Zdecydowanie odradzamy przerywanie lub całkowite zaprzestanie przyjmowania leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem weterynarii. Nawet jeśli wydaje się, że u kota wszystko jest w porządku, a objawy choroby nie były widoczne przez długi czas, nagłe anulowanie prawie na pewno spowoduje nawrót patologii.