Kot amerykański krótkowłosy: charakterystyka rasy

Kot amerykański krótkowłosy to inteligentny i arystokrata, którego nienaganne zachowanie i wyrazisty wygląd urzekają od pierwszego wejrzenia. Rasa rodzima jest ceniona za wytrzymałość, doskonałe zdrowie i niewymagającą opiekę. Kot o bardzo pięknej buzi jest często wykorzystywany do celów reklamowych, a duży producent karmy dla kotów uczynił go nawet „twarzą” marki. W Stanach Zjednoczonych koty amerykańskie są przedmiotem dumy narodowej i honorowymi członkami rodziny. Ci członkowie rodziny kotów mogą pochwalić się wielowiekową historią i heroiczną przeszłością, w której wiele prób spadło na ich los. Dowiedzmy się bardziej szczegółowo, czym są w życiu i czego oczekują od swoich właścicieli.

Pochodzenie rasy

Jeśli w Europie i Azji koty amerykańskie krótkowłose są rzadkością, to dla mieszkańców Stanów Zjednoczonych rasa jest rodzima. Znajomość jej pierwszych przedstawicieli z Nowym Światem miała miejsce jeszcze w XVII wieku, kiedy to angielski statek handlowy Mayflower, który dosłownie brzmi jak kwiat majowy - potoczna nazwa głogu w Anglii, zacumował w amerykańskim porcie..

W tym czasie koty na statkach były powszechne. Zwierzęta zabierano w dalekie podróże ze względów czysto praktycznych jako bezwzględni eksterminatorzy gryzoni, a mruczenie pracowało nad ich utrzymaniem w pełni, pomagając zachować cenną żywność. Po przybyciu na kontynent nie wszystkie zwierzęta wróciły na statek, preferując towarzystwo załogi, towarzystwo pasażerów-migrantów ze Starego Świata.

Życie w nowym miejscu

Formacja amerykańskiego krótkowłosego przez długi czas odbywała się pod wpływem wyłącznie naturalnych procesów zachodzących w przyrodzie.. Naturalna selekcja - raczej ciężko, w takich warunkach przeżywają tylko najsilniejsi. Oczywiście nowoczesne zwierzęta domowe powinny być wdzięczne swoim potomkom za silną pulę genów..

Trwało to do połowy XIX wieku, kiedy amerykańskie ziemie zostały opanowane przez boom w gorączce złota, wywołany ekscytacją związaną z wydobyciem kalifornijskiego złota. W kopalniach szalały szczury, główni nosiciele zarazy, a tutaj nadszedł czas, aby przypomnieć sobie amerykańskiego krótkowłosego. W tym przypadku mężczyzna również polegał na instynkcie łowieckim wspaniałych łapaczy szczurów.. Koty zaczęły cieszyć się tym, co niespotykane na żądanie cena za nie osiągnęła pięćdziesiąt dolarów, co jednak nie powstrzymało górników, którzy bali się infekcji.

W przyszłości zwierzęta musiały dużo pracować, głównie jako osłony do koszy gospodarskich, odpierając ataki upartych gryzoni. Co więcej, wąsato-pasiaci myśliwi tak dobrze poradzili sobie ze swoimi obowiązkami, że niektórzy przedsiębiorczy rolnicy wpadli na pomysł zorganizowania małego, ale niezwykle dochodowego biznesu. Domowe koty krótkowłose zaczęto kojarzyć z przedstawicielami lokalnej społeczności kotów, a wysokiej jakości kocięta sprzedawano do sąsiednich gospodarstw.

Powstanie rasy: wzloty i upadki

„Amerykanie” musieli przejść przez trudność trudnej selekcji, brali nawet udział w pierwszych wystawach. Ale jak kilka nagród w kategoriach: wytrzymałość fizyczna, eksterier, gracja, mogło konkurować z powszechnie uznanymi rasami - perską, angorą, syjamską, za które było wiele zwycięstw w prestiżowych zawodach? Szanse są zerowe. Więc, proporcjonalny do wzrostu głośności import popularnych przedstawicieli kociego świata do Stanów Zjednoczonych, krzywa popytu na amerykańskiego krótkowłosego.

W połowie XIX wieku rasa ostatecznie straciła na wartości w oczach opinii publicznej. „Amerykanie” mogli liczyć tylko na status zwykłych „włóczęgów podwórkowych”. Aby lepiej zrozumieć skalę problemu wystarczy porównać ceny kociąt w różnych przedziałach czasowych: 1849 - 50 USD. To znaczy 1885 - 100 USD e., 1940-5 cu mi.

Jednak wielbiciele tych kotów nie byli obojętni na ich los. Wspólnym wysiłkiem ekspertów i zwykłych amatorów zorganizowano grupę inicjatywną, która postawiła za zadanie powstrzymanie degeneracji rasy i ożywienie jej w celu utrwalenia i zachowania zewnętrznych znaków i cech fizycznych.. Hodowcy pracowali z czystego entuzjazmu, bo wybitni fachowcy przez pół wieku nie wykazywali najmniejszego zainteresowania swoją pracą. Honorowy tytuł przodka linii rasy przypadł kotu Buster Brown.

W pewnym momencie rasa mimo to przyciągnął uwagę profesjonalnych hodowców. Ale zmiana ich nastawienia do kotów domowych nie wpłynęła w żaden sposób na opinię ogromnej społeczności kotów, które były zwolennikami tzw. Ras prawidłowych. Było wielu, którzy chcieli wskazać „Amerykanom” ich miejsce w kociej hierarchii.

Kotom nadawano różne nieprzyjemne przezwiska, a najbardziej niewinną rzeczą, jaka brzmiała w ich adresie, było „kundel”. Nękanie trwało nadal na wystawach. Jest wiele incydentów, kiedy zwierzętom po prostu odmawiano udziału w zawodach, rzekomo z powodu braku miejsc, a hodowcy byli otwarcie poniżani, twierdząc, że ich podopieczni to byłe sierocińce bez rodziny lub plemienia.

Triumf sprawiedliwości

Dopiero rok 1996 radykalnie zmienił sytuację. Pojawienie się na wystawie przystojnego Jimmy`ego, kolor Srebrny pręgowany (srebrny pręgowany) zrobił plusk. Istotnym dodatkiem do tytułu „Najlepszego kota pokazu” była nagroda pieniężna, której wysokość wynosiła 10 tys. Dolarów, co w ówczesnych standardach było fortuną.

W tym samym roku doszło do kolejnego znaczącego wydarzenia, kiedy większość ekspertów zdecydowała się zmienić nazwę kotów domowych na amerykańskie krótkowłose.. To było całkowite zwycięstwo. Amerykanom niecałe 20 lat zajęło zdobycie szczytu rankingu najbardziej poszukiwanych ras, awansując także do pierwszej dziesiątki przedstawicieli krótkowłosego kota, który jest ulubieńcem mieszkańców Stanów Zjednoczonych.

Rasa kotów amerykańskich: charakterystyka

Zgodnie ze standardem rasy, amerykański krótkowłosy uważany jest za typ ciężki z wyraźnym dymorfizmem płciowym. Masa ciała kotów i kotów jest uderzająco różna: pierwszy może ważyć do 8,5 kg, drugi - od 4 do 5 kg.

Wysiłki hodowców-fanów, którzy walczyli za Amerykanów, nie poszli na marne. Praca nad zachowaniem pierwotnego wyglądu i podstawowych cech rasy zakończyła się sukcesem w 100%. W końcu dzisiejsze amerykańskie krótkowłosy mają prawie identyczne cechy zewnętrzne i fizyczne jak ich przodkowie, którzy żyli w latach 60. ubiegłego wieku..

Koty sprawiają wrażenie potężnych, muskularnych zwierząt o harmonijnej i proporcjonalnej budowie. Wystarczy jedno spojrzenie na takie zwierzę, by zrozumieć, że nie ma ono nic wspólnego z większością rozpieszczanych przedstawicieli rodziny kotów, którzy kojarzą się z zabawką. Amerykański kot jest inny - jest silnym fizycznie i aktywnym myśliwym.

Budowa głowy i kufy

Typowy przedstawiciel rasy - właściciel dużej głowy z lekko opadającym czołem, które ma kształt prostokąta lub kwadratu, co tłumaczy się niemal identycznym stosunkiem długości do szerokości czaszki. Brakuje wybrzuszenia między szerokimi, zaokrąglonymi, ruchomymi i szeroko rozstawionymi uszami, które jest powszechne u wielu innych ras. Policzki są pełne. Przednia część głowy jest szeroka i wyrazista, z płynnym przejściem do nosa.

Oczy

Na szczególną uwagę zasługuje opis tego parametru. Natura obdarzyła amerykańskiego krótkowłosego pięknymi oczami w kształcie migdałów, które same w sobie są bardzo duże i wyraziste. Wewnętrzne kąciki oczu znajdują się nieco niżej niż górne, przez co pojawia się wrażenie lekkiego skosu oczu. Brwi są dobrze zaznaczone.

Tęczówka zwykle wykazuje pewien odcień pomarańczowego odcinka widma, a jej kolor nie wchodzi w dysonans z dominującym odcieniem koloru. Norma nakazuje srebrnym „Amerykankom” mieć wyłącznie zieloną tęczówkę, podczas gdy dla białek dopuszczalne są wielokolorowe oczy. U heterochromicznych przedstawicieli rasy tęczówka jest pomarańczowa w jednym oku i niebieska w drugim..

Opis przypadku

Amerykański krótkowłosy wyróżniają się atletyczną budową. Dobrze rozwinięta klatka piersiowa wyróżnia się na muskularnym ciele z szerokim, płaskim tyłem, lekko opadającym bliżej ogona. Długość muskularnych łap z zaokrąglonymi, zebranymi dłońmi jest średnia, same opuszki są masywne, z palcami skierowanymi do przodu. Jeśli chodzi o ogon, wygląda na elastyczny i proporcjonalny, łagodnie zwężający się od nasady do tępej końcówki..

Wełna i farbowanie

Jak sugeruje nazwa rasy, jej przedstawiciele mają krótką sierść, niezwykle grubą i gęstą sierść, a także dobrze rozwinięty podszerstek. Grube i lśniące włosy ochronne są nieco dłuższe niż puszyste. Standard nie ogranicza palety barw. Skoro jednak w stosunku do kota amerykańskiego krótkowłosego obowiązuje zakaz krzyżowania, istnieje lista kolorów wskazująca na nieczystość linii, co z kolei staje się przyczyną dyskwalifikacji zwierzęcia. Zabij kota może wynikać z następujących rodzajów koloru:

• czekolada;
• liliowy;
• Birmańczyk;
• punkt koloru (punkt koloru);
• cynamon;
• płowy (płowy);
• inne palety syjamskie.

Dyskwalifikacja "Amerykanina" ma prawo przy najmniejszym podejrzeniu krzyżowania. Hybrydy z reguły mają zbyt długie lub puszyste włosy, ich parametry fizyczne w jakimś stopniu nie odpowiadają standardowi, klatka piersiowa jest zdradziecko ozdobiona białym medalionem, kufa wąska, a broda słaba.

Międzynarodowa organizacja CFA, której kompetencje obejmują rozwiązywanie wszelkich problemów związanych z kotami domowymi, przydzieliła rasie ponad 80 opcji kolorystycznych, a także stworzyła listę dopuszczalnych kolorów i odcieni dla kotów amerykańskich..

Aby ułatwić nawigację, podzielono je na grupy:

• Jednolite kolory.
• Zabarwienie dymne.
• Pręgowany w różnych odmianach. Pręgowany to wzór na płaszczu. Wzór może być tygrysi, klasyczny lub tzw. Łata, czyli sierść zwierzęcia pokryta jest malowniczymi plamkami przypominającymi łaty, łaty itp..
• Cętkowany, gdzie łączy się 2 lub więcej odcieni, w tym ubarwienie skorupy żółwia.

Nawiasem mówiąc, koty amerykańskie krótkowłose są najczęściej właścicielami srebrnego pręgowanego, takie kolory występują w prawie 75% przypadków. W rzeczywistości prezentuje się bardzo efektownie dzięki kontrastowemu połączeniu jasnego srebrnego tła i czarnych wzorów.. Ciekawy fakt, że biały pręgowany został uznany za zgodny ze standardem rasy dopiero po 10 latach hodowli. Kolejne w kolejności są kolory lawendy, czekolady i himalajów, które nie doczekały się jeszcze oficjalnego uznania..

Psychologiczny portret kota amerykańskiego krótkowłosego

Pod względem charakteru „Amerykanie” są uważani za koty idealne.. Odnosi się wrażenie, że żyją według zasady złotego środka, bez względu na to, co robią. Łączą towarzyskość, ale bez obsesji, figlarnego usposobienia i aktywności, ale bez buntowniczych nawyków, spokoju, ale nie flegmatyzmu i obojętności na to, co się dzieje.

Charakterystyczną cechą „Amerykanów” jest pragnienie niezależności. Nie pociągają ich zbyt oczywiste przejawy miłości i przywiązania ze strony właścicieli: ściskanie, przytulanie na siłę, stawianie na kolanach i branie ich w ramiona, kiedy tylko chcą, amerykański krótkowłosy na pewno nie da. Jeśli chce, to inna sprawa: na pewno podejdzie i wyjaśni, że jest gotowa do bliskiej komunikacji. Pomimo swojego krnąbrnego zachowania, koty mają zdolność do prawdziwej więzi z właścicielami..

Ale takie środki komunikacji jak głos, a mają to przyjemne i melodyjne, ale bardzo ciche, zwierzęta używają tylko okazjonalnie, co bardzo różni się od zwykłych „gadatliwych” mruczeń. Gdy „Amerykanka” pilnie czegoś potrzebuje, a właścicielka pokazuje cuda niekompetencji, będzie starała się zbliżyć jak najbliżej jego twarzy i wtedy słychać ciche „miauczenie”. Ale mimika kota użyte w całości: ich wyrazista kufa jest w stanie przekazać całe spektrum emocji.

Pomimo całej swojej zewnętrznej niezależności i miłości do wolności, są zorientowani na człowieka, a także natychmiast przyzwyczajają się do nowych miejsc. Jeśli wyjazd właściciela do pracy nie stanowi dla nich problemu, to życie w długich podróżach służbowych, a także częsta zmiana scenerii może spowodować uraz psychiczny, w wyniku którego najważniejsze - zaufanie, opuści relację z właścicielem.

Gry i rozrywka

Instynkt łowiecki koniecznie przejawia się w kotce mieszkającej w prywatnym gospodarstwie domowym, dlatego trzeba nauczyć się jej za każdym razem dziękować za świeżego gryzonia, nawet jeśli trofea są starannie ułożone na poduszce. Każda praca zasługuje na szacunek, który naprawdę cenią American Shorthairs..

Tropienie i eksterminacja myszy wymaga sporego wysiłku, dlatego mieszkańcy miast muszą rekompensować brak możliwości zrealizowania się jako myśliwy w grach. Jako partnerzy gry przyciągają wszystkich, którzy zgodzą się wziąć udział w następnej zabawie. Jeśli ci, którzy chcą, nie są albo po prostu nikogo nie ma w domu, „Amerykanka” sama będzie się świetnie bawić lub po prostu będzie spać.

Należy pamiętać, że kot amerykański krótkowłosy nie boi się wysokości. Domowy alpinista uwielbia eksplorować półki i szafki, a kiedy dotrze do górnej półki, może przytulić się i zasnąć. Jeśli nigdzie nie ma zwierzaka, najprawdopodobniej zajął pozycję obserwacyjną gdzieś pod sufitem.

Stosunek do innych zwierząt i dzieci

Zwierzęta są bardzo komunikatywne i uczynne, dotyczy to zarówno dzieci, jak i innych kotów, psów i innych zwierząt w domu. Oczywiście nie ma gwarancji, że między amerykańskim krótkowłosym a psem dojdzie do delikatnej przyjaźni, ale z pewnością nie staną się nieubłaganymi wrogami..

Wyjątek dotyczy papug, którym grozi maltretowanie przez amerykańskiego krótkowłosego, którego instynkt łowiecki może objawić się w najmniej odpowiednim momencie. Nie ma znaczenia, że ​​jej przodkowie specjalizowali się w łapaniu szczurów, ale współczesny zwierzak może być zainteresowany opierzonymi. Aby chronić ptaka na wypadek ewentualnych naruszeń zaleca się wyposażyć obrożę w paski z wąsami w dzwonek. Jeśli kot zbliży się do niebezpiecznej odległości, zabrzmi alarm dźwiękowy, a papuga sama się zaopiekuje.

Reszta, typowy przedstawiciel rasy - jest samowystarczalny i ma zrównoważony charakter, używa siły fizycznej tylko w rzadkich przypadkach, gdy poluje lub istnieje potrzeba samoobrony.

Cechy treści

Amerykańskie żłobki zajmujące się hodowlą rasy amerykańskiej krótkowłosej, ze względu na specyfikę klimatu, stać na zorganizowanie wybiegów dla utrzymywanych podopiecznych. Zwierzęta z charakterystycznym lenistwem spędzają większość wolnego czasu siedząc na kanapie i kontemplując otaczający ich świat.

Kiedy kocięta się ruszają do nowego miejsca zamieszkania, a mówimy nie tylko o różnych krajach, ale i kontynentach, to nie ma gwarancji, że spotkanie z obcym środowiskiem naturalnym będzie bezchmurne. I pomimo dużej zdolności adaptacyjnej tych kotów - przystosowują się do niemal każdych warunków, właściciele są zobowiązani do otaczania ich komfortem i troską.

Kot powinien być wyposażony w wygodne legowisko. Jeśli chodzi o „jadalnię” pożądane jest, aby to miejsce nie było najbardziej zatłoczone. „Amerykanki” są chciwe na jedzenie i zazdrosne o zawartość swojej miski, więc nie lubią, gdy obserwuje się proces sytości.

Jak opiekować się Amerykanką

Fakt, że rasa jest krótkowłosa, nie wyklucza potrzeby starannego strzyżenia krótkiej, ale grubej i niezwykle jedwabistej sierści. Luksusowe futro z solidnym podszyciem wymaga regularnego czesania, ta procedura jest szczególnie istotna podczas wiosennego linienia. Dlatego trzeba posługiwać się gładzikiem - codziennie specjalny grzebień, w normalnych porach wystarczy czesanie raz w tygodniu.

Procedury higieniczne:

• Czyszczenie uszu mniej więcej raz w miesiącu.
• Oczyszczanie oczu wilgotnymi wacikami co dwa tygodnie. Kiedy zwierzę odwiedza ulicę, codziennie przeprowadza się badanie uszu, sierści, oczu, ust..
• Obcinając paznokcie, zwracaj szczególną uwagę na tylne nogi. Zbyt długie pazury sprawią, że kot będzie niekomfortowo chodzić. Drapak w domu to obowiązkowy dodatek.
• W razie potrzeby oczyścić zęby z płytki nazębnej. Jako środek zapobiegawczy, zwierzętom podaje się specjalne przysmaki, które pomagają oczyścić szkliwo zębów..
• Pranie, gdy się brudzi. Kot nie potrzebuje częstych kąpieli.

Jeśli zwierzę będzie chodzić, warto zadbać o kołnierz przeciwpasożytniczy.

Odpowiednie odżywianie

Zawierają amerykańskiego krótkowłosego koty mogą być w gotowej śpiączce, zarówno suchej, jak i mokrej, a także na naturalnym jedzeniu.

Sprawdzone marki pasz, które zawierają wszystkie niezbędne pierwiastki śladowe i witaminy:

• Proplan (PRO PLAN) od francuskiego koncernu Purina.
• Ignamy - produkty premium, Holandia.
• Royal Canin, USA.

W przypadku karmienia gotową karmą zwierzę musi mieć swobodny dostęp do wody. W porównaniu z zawartością naturalnej żywności organizm będzie potrzebował znacznie większej ilości płynów. Dzienna stawka zużycia wody wzrasta nawet 4-krotnie.

Dobra naturalna dieta kota powinna obejmować:

• do wyboru: chuda wołowina lub jagnięcina, kurczak;
• podroby;
• niskotłuszczowe ryby morskie;
• surowe lub gotowane warzywa;
• sfermentowane przetwory mleczne, z wyjątkiem mleka, które jest przeciwwskazane dla „Amerykanek”.

Stan zdrowia i oczekiwana długość życia

Dla przyszłych właścicieli amerykańskiego krótkowłosego mamy dwie dobre wiadomości. Te koty są naprawdę długimi wątróbkami. Dzięki doskonałemu zdrowiu i silnej odporności mogą z łatwością przetrwać do starości, zachowując dobry nastrój. Amerykanin często umiera w wieku 20 lat.

Kolejna dobra wiadomość, jak już wiadomo, dotyczy dobrego zdrowia. „Amerykanin” można bezpiecznie wysłać w kosmos. Nie bez powodu przy hodowli wielu ras eksperymentalnych, takich jak Maine Coon, Bombay, genialny kalifornijczyk, Ocicat, krótkowłosy egzotyczny, amerykański szorstkowłosy, pula genów amerykańskiego krótkowłosego.

Mimo to koty mają jeden poważny problem - „dziki” i niekontrolowany apetyt, a co za tym idzie skłonność do otyłości, która staje się czynnikiem wyzwalającym rozwój najbardziej nieoczekiwanych dolegliwości. Zadaniem właściciela jest zapewnienie zwierzaka zbilansowane i zdrowe odżywianie, a także co tydzień nakładaj wagę i, jeśli to konieczne, natychmiast dostosowuj dietę.

W przypadku „Amerykanów” szczególne znaczenie nabiera wyrażenie: „Ruch to życie”. Kot musi więcej bawić się i biegać, regularna aktywność fizyczna w połączeniu z odpowiednim odżywianiem i kontrolą wagi to najlepsza profilaktyka otyłości.

Istnieje kilka poważnych chorób dziedzicznych, na które należy uważać:

• Kardiomiopatia przerostowa - choroba może dotyczyć nawet młodych zwierząt. Amerykańscy eksperci badają genetyczny charakter choroby, próbując znaleźć rozwiązanie problemu.
• Dysplazja stawu biodrowego, która charakteryzuje się stosunkowo łagodnym przebiegiem i niewyraźnymi objawami. Ale w rezultacie zwierzę pozostaje kulawe, a każdemu ruchowi towarzyszy silny ból..

W niezwykle rzadkich przypadkach u dorosłych kotów rozpoznaje się przewlekłą wielotorbielowatość nerek, w której miąższ nerki (tkanka narządu zapewniającego jego pracę) zostaje zastąpiony wieloma torbielami w niektórych obszarach.

I ostatni. Pomimo silnej odporności amerykańskiego krótkowłosego nie należy kusić losu zaniedbaniem rutynowych szczepień, biorąc pod uwagę wiek i wizyty u weterynarza na badania profilaktyczne. Zapewniając odpowiedzialne podejście do zdrowia czworonoga i wysokiej jakości opiekę, szanse na cieszenie się towarzystwem inteligentnego i pięknego „Amerykanina” przez 20 lat wzrastają wielokrotnie.