`Dexafort`: jak i gdzie nakłuć kota i psa

Nasze zwierzaki są podatne na różne dolegliwości. Nawet te zwierzęta, które nigdy nie opuściły mieszkania, są chore. Mieć psy i koty coraz częściej diagnozuje się u nich różne alergie, choroby stawów, zapalenie sutka. Ponadto nasze zwierzęta mogą przypadkowo zranić się. W przypadku tych problemów „Dexafort” może szybko i skutecznie pomóc.

Charakterystyka leku, skład, producent

„Dexafort” - hormonalny lek weterynaryjny o działaniu przeciwzapalnym na bazie deksametazonu. Jeden mililitr tego leku zawiera następujące składniki składniki:

• składniki aktywne: fenylopropionian deksametazonu - 2,67 mg i fosforan sodowy deksametazonu - 1,32 mg;
• substancje pomocnicze: cytrynian sodu - 11,4 mg, alkohol benzylowy - 10,4 mg, chlorek sodu - 4,0 mg, metyloceluloza MN 5 - 0,4 mg i woda do wstrzykiwań - do 1 ml.

Kraj produkcji leku „Dexafort” - Holandia. Producent - „Intervet International B.V.”.

Forma dawkowania i opakowanie

Dexafort jest produkowany w postaci białej zawiesiny wodnej. Ten lek wlewa się do szklanych fiolek, zamkniętych gumowym korkiem, który jest zawinięty folią aluminiową na wierzchu. Może pojawić się osad, który rozpuszcza się podczas wstrząsania. Objętość produktu w jednej butelce - 50 ml.

Butelka znajduje się w kartonowym pudełku, w którym również znajduje się instrukcja. Nazwa leku, jego przeznaczenie, skład, data wydania, data ważności, numer seryjny, warunki prawidłowego przechowywania są wskazane na etykiecie butelki i pudełka..

Właściwości farmakologiczne

Podstawa leku - fenylopropionian deksametazonu i sól sodowa fosforanu deksametazonu są sztucznie syntetyzowanymi glikokortykosteroidami. To decyduje o działaniu przeciwzapalnym, przeciwalergicznym, przeciwobrzękowym, przeciwwstrząsowym, antytoksycznym i immunosupresyjnym "Dexafort".

Deksametazon hamuje produkcję mediatorów alergii w organizmie, zmniejsza liczbę bazofili, limfocytów T i B, komórek tucznych, przeciwciał, hamuje rozwój tkanki limfatycznej i łącznej. Hamuje pojawianie się histamin, „hormonów zapalenia”, które przyczyniają się do pojawienia się obrzęku. Działanie antytoksyczne i przeciwwstrząsowe uzyskuje się dzięki zwiększeniu odporności błon komórkowych na uszkodzenia, zmniejszeniu przepuszczalności naczyń oraz aktywacji enzymów wątrobowych biorących udział w metabolizmie endo- i ksenobiotyków.

Po wstrzyknięciu fosforan sodu deksametazonu natychmiast dostaje się do krwiobiegu, a fenylopropionian deksametazonu wchodzi do niego powoli. To sprawia, że ​​Dexafort jest szybko działającym lekiem o przedłużonym uwalnianiu. Stężenie głównych substancji aktywnych osiąga największą ilość we krwi w ciągu godziny. Działanie leku trwa 30-96 godzin. Następnie jest wydalany przez wątrobę i nerki..

Wskazania do stosowania

Przepisywany jest lek „Dexafort” koty i psy z chorobami alergicznymi, z obrzękami o różnej etiologii.

Ten lek jest stosowany w leczeniu następujące dolegliwości zwierząt domowych:

• astma oskrzelowa;
• alergiczne choroby skóry;
• choroby stawów;
• ostre zapalenie gruczołów mlecznych (zapalenie sutka);
• obrzęk pourazowy.

Sposób podawania i dawkowanie

W przypadku kotów i psów „Dexafort”, zgodnie z instrukcją stosowania w weterynarii, jest zwykle stosowany jednorazowo, we wstrzyknięciu podskórnym lub domięśniowym. Przed wejściem do strzykawki lek wstrząsa się, aż osad całkowicie się rozpuści. Być może zgodnie z zaleceniami weterynarza zastrzyk trzeba będzie powtórzyć, ale nie wcześniej niż tydzień później.

Każdy rodzaj zwierzęcia ma swoje własne normy spożycia. Dawkę oblicza się na podstawie wagi zwierzęcia. Rozważ dawkę leku dla psów i koty.

Dla psów

Dla psów to lekarstwo dozowane w następujący sposób:

• ze zwierzęciem o masie ciała do 20 kg - 0,5 ml;
• ważący więcej niż 20 kg - 1 ml.

Jeśli wstrzyknięcie wykonuje się w mięsień, najwygodniejszym miejscem jest okolica uda psa. Najlepiej wstrzyknąć podskórnie w kłąb lub fałdę pod kolanem. Przy takim zastrzyku, obszar kłębu jest bardziej korzystnym miejscem, ponieważ nie ma w nim dużych naczyń krwionośnych, zakończeń nerwowych, a prawdopodobieństwo „dostania się w niewłaściwe miejsce” jest zerowe.

Dla kotów

W zależności od masy ciała, dawka „Dexafort” dla kotów waha się od 0,25 ml do 0,5 ml.

Wstrzyknięcie podskórne koty można zrobić w tym samym miejscu, co psy (okolice kłębu i pod kolanem) lub między łopatkami. Jeśli „Dexafort” jest wstrzykiwany domięśniowo, lepiej jest wykonać wstrzyknięcie w udo.

W sytuacji, gdy musisz samodzielnie wstrzyknąć zwierzęciu, przestrzegać następujących zasad:

• ważne jest, aby wybrać odpowiednią strzykawkę. Jeśli dawka jest mała, wystarczy strzykawka insulinowa. Ma cieńszą i krótszą igłę, dzięki czemu jest mniej urazowa dla zwierzęcia. Aby uzyskać większą dawkę, wybierz strzykawkę 5 ml.
• dokładnie umyj ręce;
• Ogrzać wstrzyknięty lek do temperatury pokojowej, najlepiej do temperatury ciała. Aby to zrobić, możesz po prostu trzymać ampułkę w dłoniach przez kilka minut;
• nie wstrzykiwać w miejsca, w których występuje stan zapalny, pieczęcie, stłuczenia lub inne zmiany;
• do strzykawki zostanie pobrana tylko dokładna dawka;
• im większa objętość wstrzyknięcia, tym wolniej wstrzykuje się lek. Tak więc przy dawce 1 ml wystarczy jedna sekunda, na 1,5 ml - około dwóch do czterech sekund;
• przed wstrzyknięciem należy wypuścić powietrze ze strzykawki. Aby to zrobić, powoli naciskaj tłok, aż kropla wstrzykniętego roztworu wypłynie z igły;
• lepiej uspokoić zwierzę, wskazane jest założenie kagańca na psa;
• igłę wprowadza się pod kątem 90 ° do powierzchni;
• głębokość wkłucia igły do ​​1,5 cm Głębsza jest niepożądana - można dostać się do kości;
• wskazane jest wykonanie tej procedury razem, tak aby jedna trzymała zwierzę, a druga wykonywała zastrzyk. W końcu zwierzę często drga, próbuje uciec.

Jeśli nie jesteś pewien swoich umiejętności, boisz się, lepiej powierzyć tę procedurę specjaliście.

Środki bezpieczeństwa i higieny

Podczas wstrzykiwania lekarz weterynarii musi przestrzegać normalnych praktyk higieny osobistej i bezpieczeństwa leków. Musi mieć na sobie specjalną suknię i czapkę, a na rękach nosić rękawiczki medyczne. Przed i po pracy z preparatem umyj ręce detergentem..

Przeciwwskazania i skutki uboczne

Dexafort jest silnym lekarstwem i ma swoje przeciwwskazania:

• ostatnia trzecia ciąża, ponieważ lek może wywołać przedwczesny poród i zmniejszyć żywotność młodych. W poprzednich trymestrach ciąży należy go stosować ostrożnie;
• zwierzęta w okresie laktacji;
• zabronione jest stosowanie go razem ze szczepionkami, ponieważ lek ma działanie immunosupresyjne;
• zapalenie pochodzenia wirusowego i grzybiczego;
• cukrzyca;
• osteoporoza;
• choroby serca i nerek;
• Zespół Cushinga (hiperadrenokortyzm).

Jeśli „Dexafort” był używany zbyt często, możliwe są następujące rozwiązania skutki uboczne koty i psy:

• Zespół Cushinga objawiający się osłabieniem mięśni, utratą masy ciała, a także prowadzi do osteoporozy;
• zwiększona objętość oddawania moczu, co prowadzi do zwiększonego pragnienia;
• zwiększony apetyt.

Gdy stan zapalny jest powikłany infekcją pochodzenia bakteryjnego, lek ten należy stosować z lekami przeciwbakteryjnymi o szerokim spektrum działania..

Okres trwałości i warunki przechowywania

Prawidłowo przechowywany Dexafort jest odpowiedni przez pięć lat od daty produkcji. Po użyciu termin ten spada do ośmiu tygodni. Pod koniec tych okresów, a także w przypadku naruszenia integralności opakowania, w przypadku braku etykiety, zmiany koloru, zawartości zanieczyszczeń obcych, lek jest usuwany. Ponieważ lek znajduje się w szklanym pojemniku, wówczas należy zachować odpowiednie środki ostrożności podczas transportu i przechowywania. „Dexafort” należy przechowywać w temperaturze 15–25 ° C w suchym miejscu, bez dostępu światła.

Pogorszenie stanu środowiska, obniżona odporność, kiepska jakość jedzenia, stres, urazy, genetyka - niestety wszystkie te czynniki wpływają negatywnie na organizm psy i koty. Dlatego powoływanie takich leków jak „Dexafort” przez lekarza weterynarii nie jest już rzadkością. Terminowe stosowanie tego leku w trudnych sytuacjach (ciężkie alergie, obrzęki, astma) pomoże uratować życie czworonożnego przyjaciela.