Przegląd ras szarych kotów: cechy koloru i charakteru

Kolory kotów 23 maja 2018 5,1 tys. 3,4 tys. 8 minut.

Różne odcienie eleganckiego szarego (niebieskiego) koloru są oznaką „szlachetnego urodzenia” zwierzęcia. Ale szare koty nie są odrębną rasą, ale tylko wariantem umaszczenia, chociaż u niektórych kotów ten odcień jest uważany za jedyny akceptowalny (korat, chartreuse, rosyjski niebieski, nibelung). W pozostałych rasach (brytyjska, szkocka, perska itp.) Kolor ten należy do głównych i najczęstszych.

1 Genetyczne cechy koloru

Termin „szary” jest rzadko spotykany w słowniku współczesnych hodowców. Różne odcienie tego szlachetnego koloru sierści kota zostały teraz połączone w jedną koncepcję - „kolor niebieski” lub „kolor niebieski” (niebieski), w zależności od głębi odcienia. Te koty nazwano niebieskimi z powodu niezwykłego przelewu, który można zobaczyć w bezpośrednim świetle słonecznym..

Z punktu widzenia genetyki szary (niebieski) kolor umaszczenia tłumaczy się obecnością w ciele zwierzęcia kombinacji genów, składającej się z dominującego czarnego genu B (czarny), którego uzupełnieniem jest recesywna biel. W zależności od ich proporcji i lokalizacji sam odcień zmienia się z intensywnie szarego na popielaty. Im większy wpływ genu tonu czarnego, tym bogatszy i ciemniejszy kolor.

Co więcej, ilość ciemnego pigmentu u zwierząt czarnych i szarych jest absolutnie równa. Ale w czystej czarnej wełnie jest równomiernie rozłożony, a na szaro gromadzi się w oddzielnych fragmentach, co prowadzi do rozmycia tonu i zmniejszenia jego głębi. Dzięki temu kot uzyskuje szary kolor o różnych odcieniach..

Hodowcy szczególnie cenią sobie zimne nuty szarości z wyraźnym niebieskawym odcieniem, wynikającym z braku dominującego genu koloru czerwonego. Kolor ten utrwalał się przez wiele lat u zwierząt pełnej krwi. Ale jest też wersja ciepła. Koty z czerwonym pigmentem w genotypie nabierają rzadkiego fioletowego odcienia.

Innym rodzajem szarych kotów jest dym. W nich korzeń włosa jest zabarwiony na jasne kolory, a pozostałe obszary są w skoncentrowanej czerni lub ciemnoszarym. W zależności od ich proporcji kolor dymny ma również swoje własne odmiany. W rzadkich przypadkach naturalna mutacja genu zmienia paletę, charakteryzującą się nierównomiernym rozmieszczeniem ciemnego pigmentu w środkowej części włosa, tak że ich końcówki pozostają białe, tworząc wrażenie srebrnej mgiełki.

Zwierzęta o pięknym kolorze agouti są również określane jako szare koty. W tym przypadku obserwuje się podział na strefy włosów, z których każdy jest podzielony na kilka sektorów, pomalowanych na swój własny kolor. Do tej grupy należą srebrna szynszyla oraz cieniowane, pręgowane kolory: tygrys, marmur i lampart.

2 Popularne rasy szarych kotów

Zdaniem hodowców, bardzo trudno jest utrwalić niebieski (szary) odcień sierści u większości ras pierwotnych. Liczne próby stworzenia czysto niebieskich kotów syberyjskich lub norweskich leśnych doprowadziły nie tylko do zniekształcenia umaszczenia, ale także do zmiany jego tekstury..

Ale wśród przedstawicieli rodziny kotów są cztery znane rasy, dla których niebieski odcień futra jest obowiązkowym elementem wyglądu zewnętrznego, w przeciwieństwie do innych kolorów, które są uznawane za małżeństwo u tych zwierząt. Idealne szare koty to:

• pochodzący ze wschodniej Tajlandii, krótkowłosy Korat;
• koty popularne w Europie Zachodniej zwane chartreuse lub Cartesian (średniowieczne);
• Rosyjski (Archangielsk) niebieski;
• Wyhodowany w USA Nibelung Rough.

Ale szary można znaleźć również w wielu innych popularnych rasach. Wyrafinowana estetyka niebieskich odcieni obecna jest na przykład u kotów brytyjskich krótkowłosych i szkockich fałdek, dla których jest jednym z głównych kolorów i znakiem rozpoznawczym rasy.

2,1 Korat (si-savat)

Charakter zwierzęcia charakteryzuje się następującymi cechami:

• energia;
• determinacja;
• figlarność;
• życzliwość wobec dzieci lub innych zwierząt;
• godność.

Koraty są bystre i dobrze wyszkolone. Ale będą posłuszni tylko wtedy, gdy właściciel potraktuje je ze szczerym szacunkiem. Mają bogate „słownictwo” - od głośnego warczenia po ciche mruczenie. Ale te dumne koty mówią bardzo rzadko..

2.2 Chartreuse (kartezjański, średniowieczny)

Kolory wahają się od delikatnego niebiesko-szarego do lawendy z wieloma odcieniami. W młodym wieku kociak może mieć wzór na futrze. Ale po około roku znika.

Główną cechą Chartreuse jest zazdrość. Zazdroszczą właścicielowi zarówno innych zwierząt domowych, jak i bliskich krewnych, nie chcąc dzielić się jego uwagą z innymi. To prawda, że ​​mogą wyrazić swoje uczucia tylko głośnym mruczeniem, ponieważ praktycznie nie wiedzą, jak miauczeć, wydając tylko ciche, niskie dźwięki. Koty te są niezależne, mocne duchem i doskonale dostosowują się do wszelkich pozytywnych zmian w swoim stylu życia. Doskonale tolerują mrozy i potrafią się bronić..

2,3 rosyjski niebieski (Archangielsk)

Takiego kota po raz pierwszy widziano w Rosji, a konkretnie w Archangielsku, dlatego tak się nazywa. Główne cechy temperamentu:

• czynność;
• figlarność;
• niezależność;
• dyskretność;
• ciekawość.

Na szczególną uwagę zasługuje wysoki poziom inteligencji rasy. Takie zwierzęta są w stanie zapamiętać mimikę i gesty właściciela oraz odgadnąć jego nastrój. Koty z Archangielska mają bardzo cichy i melodyjny głos i doskonale łapią szczury.

2.4 Nibelung („mglisty kot”)

Kolor Nibelungów jest jeden - niebieski z wyraźnym srebrnym połyskiem. Włosy na końcu są odbarwione, co daje iluzję zamglonej chmury wokół kota. Wszelkie plamy barwne, wzór, plamy na sierści, czerwona zawiesina w gałce ocznej oraz brak zielonych tonów tęczówki są oznakami dyskwalifikującymi.

Główne cechy postaci obejmują:

• konserwatyzm;
• przywiązanie do jednego pana;
• wymaganie uwagi i uczucia właściciela;
• życzliwość;
• figlarność.

Nibelungowie mają cichy głos, rzadko miauczą i nie znoszą nadmiernego hałasu i krzyków. Dobrze dogadują się z dziećmi, ale są zazdrosne o inne zwierzęta..

2.5 Inne odmiany niebieskich kotów

U niektórych kotów szary kolor, choć nie jedyny prawdziwy, należy do grupy głównej. Pomimo podobieństwa kolorystycznego każda z ras posiada indywidualne cechy eksterieru i niepowtarzalny charakter. Eleganckie niebieskie koty obejmują:

2.5.1 Brytyjski krótkowłosy

Brytyjczycy mają około dwustu kolorów, ale niebieski jest uważany za główny w różnych odmianach, od zimnych po ciepłe odcienie. Wadą koloru jest nierównomierne zabarwienie i obecność śladów o różnych kolorach. Różnorodność kolorów sugeruje również obecność niebieskiego pręgowanego, srebrnej szynszyli, cieniowanych kolorów..

Z natury koty te są niezależne, delikatne i inteligentne. Spokojnie znoszą samotność, dlatego polecają je osoby, które większość czasu spędzają poza domem..

2.5.2 Scottish Fold (Scottish Fold)

Szkoci nie pozostają w tyle w pięknie klasycznego niebieskiego koloru od swoich odległych brytyjskich krewnych. Jednocześnie nie jest dozwolone nierównomierne zabarwienie włosów i plamy kolorystyczne, które są związane z wadami koloru. Dość często ta rasa ma również piękny niebieski kolor marmuru, a także srebrną szynszylę..

Z natury zwierzęta są towarzyskie, aktywne, życzliwe, ale dyskretne. Łatwo znajdź wspólny język zarówno z dziećmi, jak i innymi zwierzętami.

2.5.3 Kot perski

Popularna rasa, która podbiła Europę ponad 400 lat temu, jest rekordzistą pod względem liczby kolorów od jednolitych po wzorzyste, rzadko cieniowane i zawoalowane. Niebieski odcień wełny jest jednym z wielu monofonicznych. Powinien być w jasnych odcieniach z równomiernym wybarwieniem sierści na całej długości. Z grupy szarych kolorów w tej rasie wysoko cenione są niebieski marmur, lita wełna liliowa i niebiesko-dymne kolory..

W złożonym charakterze Persów czułość i łagodność współgrają z zepsutym władcą. Są bardzo zazdrośni i domagają się uwagi właściciela..

2.5.4 Turecka Angora

Rasa ta jest ceniona za śnieżnobiałą sierść, ale ten odcień uzyskała stosunkowo niedawno, dzięki staraniom hodowców. Dopuszczalne są inne kolory: szary, kremowy, czarny, szylkretowy itp., Ale odmiana liliowa w rasie jest standardowo zabroniona. Niebieski jest lepszy niż jaśniejsze odcienie. Włosy u nasady powinny być ciemniejsze, a nos i opuszki łapy należy połączyć z odcieniem szaty.

Charakter kota tureckiego wyróżnia skromność, zamiłowanie do samotności, flegmatyczność. Nadaje się dla spokojnych ludzi prowadzących wyważony tryb życia..

2.5.5 American Curl

Wśród kolorów przedstawicieli tej rasy pojawia się bogaty szary kolor. Co więcej, wśród loków koncepcja ta obejmuje jednocześnie kilka kategorii: srebrne pręgowane kolory z marmurowymi i nakrapianymi wzorami, wdzięczny niebieski dymny itp..

American Curls są z natury ciekawe, ekscentryczne i lojalne. Kochają dzieci, spokojnie dostrzegają obecność innych zwierząt w domu i preferują aktywną rozrywkę i gry na świeżym powietrzu.

2.5.6 Ragamuffin

U niebieskich kotów tej rasy, nawet przy jednolitym umaszczeniu, dopuszcza się obecność jasnych znaków, co nie jest sprzeczne z normą. Jedynym ograniczeniem są żółte oczy lub młoda trawiasta tęczówka.

Temperament przedstawicieli rasy wyróżnia opanowanie, życzliwość i łagodność. Znajdują wspólny język z dziećmi, nie wchodzą w konflikty z innymi zwierzętami i są bardzo lojalni wobec rodziny, która ich chroniła.

3 Opieka nad szarymi kotami

Zwierzęta o niebieskiej barwie są w większości bezpretensjonalne i mają odporność odporną na wiele chorób, dlatego opieka nad nimi polega na standardowych zabiegach higienicznych: myciu uszu, badaniu zębów i obcinaniu paznokci. Nie zapomnij o zbilansowanej diecie, rutynowych szczepieniach i regularnych kontrolach u weterynarza..

Aby dobrać odpowiedni egzemplarz wystawowy o szarym odcieniu futra, należy sprawdzić jego kolor pod kątem wad. Jeśli jest jednolity, jednolitość koloru jest koniecznością. Białe znaczenia są dozwolone tylko na tureckich Angora i Ragamuffin, podczas gdy Brytyjczycy i Szkoci muszą mieć jednolity kolor. Wzorzyste kolory mogą zawierać tylko kontrastowy i wyraźny ornament, rozmyty wzór jest znakiem dyskwalifikującym.

Należy pamiętać, że szara maść ma skłonność do blaknięcia i powstawania żółtawych plam, dlatego w słoneczną, deszczową lub śnieżną pogodę należy ograniczyć do minimum spacery. Popielate odcienie zachowają swoją naturalność tylko wtedy, gdy dieta zwierzaka będzie zawierała minimum jodu.