Maxidine dla kotów: skład, formy uwalniania, aplikacja, dawkowanie, przeciwwskazania, analogi

Im lepsza odporność, tym mniejsze ryzyko zachorowania zwierzęcia na coś „złego”, tym szybciej zwierzę dochodzi do siebie po urazach i zabiegach chirurgicznych. Być może wiedzą o tym wszyscy mniej lub bardziej doświadczeni hodowcy. Ale nie wszyscy wiedzą, że to lek Maxidine dla kotów pomaga wzmocnić tę odporność.!

Zadowolony

Skład preparatu
Zalecane warunki przechowywania
Istniejące formy wydania
Wskazania do stosowania
Instrukcja użytkowania maxidin
Dawkowanie leku
Skutki uboczne
Przeciwwskazania
Analogi

Skład preparatu

Producent włącza do preparatu następujące składniki:

Głównym składnikiem aktywnym jest pirydyno-2,6-dikarboksylan germanu. Substancja ta ma bardzo wszechstronne działanie: działa szkodliwie na bakterie, wzmacnia nieswoistą odporność organizmu. Ale główną zaletą tego związku germanu jest zdolność do przyspieszania syntezy białek ochronnych, interferonów.

Monoetanoloamina. Substancja ta uzupełnia i wzmacnia działanie poprzedniego składnika, ponieważ normalizuje i stabilizuje metabolizm białek organizmu. To niezwykle ważne, ponieważ bez pełnoprawnego procesu asymilacji i syntezy białek nie będzie odpowiedniej ilości interferonów.
Chlorek sodu. Używany jako baza konserwująca i hipertoniczna.
Oczyszczona woda do wstrzykiwań.

Zalecane warunki przechowywania

Aby lek w pełni zachował wszystkie swoje użyteczne właściwości, należy przestrzegać warunków przechowywania zalecanych przez producenta:

Minimalna temperatura przechowywania wynosi 4 ° Celsjusza, maksymalna 25 ° Celsjusza. Niemożliwe jest zamrożenie leku (utrata użytecznych właściwości), niemożliwe jest również przegrzanie przez długi czas powyżej 27 ° Celsjusza, ponieważ w tym przypadku dochodzi do zniszczenia składników aktywnych.
Podczas przechowywania preparat należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Działanie promieniowania ultrafioletowego prowadzi do szybkiego pogorszenia właściwości leczniczych (lub nawet do ich utraty), dlatego należy bezwzględnie przestrzegać tej zasady.
Konieczne jest przechowywanie leku w pomieszczeniach o normalnej wilgotności powietrza, chronionych przed dostępem zwierząt domowych i dzieci..

Istniejące formy wydania

Do chwili obecnej istnieją dokładnie dwie formy uwalniania Maxidine:

Roztwór o stężeniu substancji czynnej 0,15%. Ta forma jest przeznaczona wyłącznie do podawania do oczu i do nosa. Mówiąc najprościej, lek w tym przypadku można zaszczepić do oczu i nosa, można go również stosować do irygacji narządów jamy ustnej w leczeniu patologii pochodzenia zapalnego..
Roztwór zawierający 0,4% germanu. Ta forma jest przeznaczona wyłącznie do podawania pozajelitowego (tj. Iniekcji). Dopuszczalne są zastrzyki podskórne i domięśniowe.

Lek jest zawsze pakowany w szklane butelki o pojemności 5 ml każda. Fiolki (wraz z instrukcją użycia leku) pakowane są w pudełka z grubej tektury. Na pudełkach i samych butelkach należy wskazać datę produkcji, datę ważności i numer partii produkcyjnej..

Wskazania do stosowania

Ponieważ lek pozwala wzmocnić odporność i poprawić metabolizm białek w organizmie kota, wskazaniami do stosowania są choroby i stany patologiczne, w których ulegają pogorszeniu:

Kompleksowa terapia chorób zakaźnych o etiologii bakteryjnej i wirusowej. Regularne i prawidłowe stosowanie preparatu znacznie przyspiesza i upraszcza proces rekonwalescencji kota oraz zmniejsza prawdopodobieństwo powikłań. Ponadto środek zwiększa szanse przeżycia kociąt cierpiących na infekcje wirusowe..
Przed i po zabiegu, ponieważ w tym przypadku lek znacznie przyspiesza procesy regeneracji i skraca czas trwania rehabilitacji.
Aby przyspieszyć powrót do zdrowia zwierzęcia po inwazjach pasożytniczych i inne poważne patologie.

Należy pamiętać, że w codziennej praktyce weterynaryjnej ten środek jest często przepisywany w bardziej konkretnych przypadkach:

Zakaźny katar i zapalenie nosa i tchawicy.
Z chorobami oczu. Jeśli zaczniesz stosować Maxidine na czas, to z jego pomocą poradzisz sobie nawet z początkowymi etapami cierń.
Lek pomaga organizmowi kotów radzić sobie z konsekwencjami demodicosis (kleszcz podskórny).
Gdy niedobory odporności jakakolwiek etiologia.
Przy regularnym stosowaniu Maxidine znacznie łatwiej jest sobie z tym poradzić weterynarzom zapalenie skóry i wyprysk.
Panleukopenia kotów. Jeśli zaczniesz podawać zastrzyki na czas, szanse na przeżycie kociaka będą znacznie większe..
Oparzenia i odmrożenie.

I jeszcze jeden niuans. Wielu doświadczonych hodowców, których pupile są prawdziwymi bywalcami wystaw, gorąco poleca podanie leku na pięć dni przed planowanym terminem imprezy. Rekomendacja związana jest z praktycznymi spostrzeżeniami: okazuje się, że kompozycja jest w stanie znacząco poprawić wygląd sierści pupila, co znacznie zwiększa jego szanse na wygranie konkurencji. Ta rada jest szczególnie dobra dla właścicieli kotów długowłosych. Z jakiegoś powodu lek działa na nich najlepiej..

Instrukcja użytkowania Maxidin

Ponieważ lek w takim czy innym stopniu pozwala kontrolować układ odpornościowy zwierzęcia, należy dokładnie przestrzegać instrukcji stosowania Maxidinu. W przeciwnym razie efekt stosowania leku może się znacznie pogorszyć, w wyniku czego powrót zwierzęcia do zdrowia będzie albo opóźniony, albo stanie się całkowicie niemożliwy..

Najpierw powiemy Ci, jak stosować postać leku do wstrzykiwań o zawartości substancji czynnej 0,4%. Jak wspomniano powyżej, lek można podawać podskórnie lub domięśniowo. Wstrzyknięcia dożylne są zabronione. Wstrzyknięcia podskórne najlepiej wykonywać w okolicy łopatki. Domięśniowo - w okolicy mięśni pośladkowych. Zalecenie wynika z tego, że w tych miejscach tkanki są bardzo ruchliwe, dlatego lek w tym przypadku znacznie szybciej się „wciera” i wchłania. W związku z tym jego asymilacja jest znacznie lepsza. Pora dnia i częstotliwość karmienia w żaden sposób nie wpływają na działanie leku.

Postać kroplowa leku (z zawartością germanu 0,15%) jest znacznie łatwiejsza w użyciu. Lek można wkroplić do nosa i oczu, do których można użyć dowolnej odpowiedniej pipety. Do płukania jamy ustnej wymagana jest mała butelka z rozpylaczem, ale należy ją zakupić osobno i nie jest dołączona do opakowania. Stosowanie formy kroplowej nie jest również związane z czasem i częstotliwością karmienia..

Niezależnie od zastosowanej postaci dawkowania lek przed użyciem należy ogrzać do około 36 ° Celsjusza. Najłatwiej to zrobić trzymając butelkę z lekarstwem w dłoniach..

Dawkowanie leku

Podobnie jak w wielu innych przypadkach, dawkowanie leku zależy od wagi zwierzęcia:

W przypadku kota o wadze do 5 kg włącznie wstrzykuje się mu 0,5 ml leku. Biorąc pod uwagę, że koty rzadko mają dużą masę, można to uznać za standardową dawkę dla nich..
Przy masie od 5 do 10 kg dawka leku wynosi dokładnie jeden mililitr na zwierzę.

Zastrzyki podaje się dwa razy dziennie w regularnych odstępach czasu (tj. Po 12 godzinach). W przypadkach, gdy waga zwierzęcia przekracza 10 kg, zdecydowanie zalecamy skonsultowanie się z lekarzem weterynarii w celu ustalenia dawki. Zalecenie to wiąże się z koniecznością uwzględnienia początkowego stanu zdrowia kota, jego indywidualnych cech oraz wielu innych czynników, które mają wpływ na ilość podawanego leku..

Możesz stosować krople do pięciu razy dziennie, zachowując również równe odstępy między dawkami. Do każdego oka lub nozdrza wkrapla się trzy do pięciu kropli. Podczas płukania jamy ustnej jednorazowo stosować od 0,5 do 1,0 ml.

Skutki uboczne

Producent sam twierdzi, że przez cały czas klinicznego stosowania Maxidine nie zidentyfikowano skutków ubocznych, ale to stwierdzenie jest nieco niezgodne z prawdą.. Jednak w większości przypadków naprawdę nie musisz się martwić o żadne „skutki uboczne”, ale czasami się one zdarzają:

W miejscu wstrzyknięcia mogą pojawić się małe pieczęcie. Może to wynikać z niewłaściwego wyboru miejsca wstrzyknięcia. Czasami przejawia się w ten sposób słaba indywidualna nietolerancja składników leku. Ale jeszcze częściej jest to konsekwencja rażącego naruszenia podstawowych zasad aseptyki i antyseptyków..
Możliwe jest (choć w niezwykle rzadkich przypadkach) rozwój miejscowej lub uogólnionej reakcji alergicznej. Jeśli lek podawano pozajelitowo, wówczas w tym przypadku czerwone zmiany szybko rozwijają się w miejscu wstrzyknięcia i możliwy jest obrzęk. Jeśli zastosowano krople, dotknięte błony śluzowe stają się czerwone i puchną.

Jeśli pojawią się jakiekolwiek oznaki, które mogą wskazywać na rozwój reakcji alergicznej, należy natychmiast poinformować o tym lekarza weterynarii! Zatrzymują objawy alergii, wstrzykują zwierzęciu kompleksy leków przeciwhistaminowych.

Jest inny niuans. Sam producent nigdzie na to nie wskazuje, ale zastrzyki Maxidina są bardzo bolesne, dlatego „ukłuty” kot może krzyczeć, miauczeć głośno iz bólem, w pierwszych godzinach po wstrzyknięciu łapa może się słabo ugiąć, w mięśnie, w które wstrzyknięto lek. Objawy bólu powinny ustąpić samoistnie po kilku minutach lub maksymalnie po trzech godzinach.